Πολλές βλακείες έχουν ακουστεί και συνεχίζουν να ακούγονται για την υπαγωγή της ΑΕΚ στο άρθρο 44 του Νόμου 1892/90. Το συγκεκριμένο άρθρο προβλέπει ότι όταν μία εταιρεία είναι υπερχρεωμένη και αδυνατεί να καλύψει τις υποχρεώσεις της, μπορεί να γίνει υπαγωγή της, εφόσον προσυπογράφουν πιστωτές που έχουν να λαμβάνουν τουλάχιστον το 60% των χρεών. Οι υπόλοιπες προϋποθέσεις είναι τυπικές και ικανοποιούνται απλά (πχ η 1β, βάση της οποίας έγινε η αρχική απόρριψη της αίτησης λόγω ανενεργών μετοχών και με την τριτανακοπή έγινε η οριστική εκδίκαση). Η λογική πίσω από τον νόμο είναι ότι όταν μία εταιρεία πρόκειται να κλείσει λόγω υπερβολικών χρεών και να χάσουν όλοι οι δανειστές τα χρήματά τους, τότε οι πιστωτές του 60% κατ’ελάχιστον, μπορούν να συμβιβαστούν με ποσοστό της αποπληρωμής, ώστε η εταιρεία να γίνει βιώσιμη και να πάρουν έστω και τμήμα των χρημάτων τους. Η υπαγωγή στο αρθρο 44 εξασφαλίζει ότι και οι πιστωτές του υπόλοιπου 40% είναι υποχρεωμένοι να δεχθούν αντίστοιχη μείωση (δηλαδή να μην χάσει χρήματα μόνο το 60% των πιστωτών, αλλά να συμμετάσχει και το 40%, αφού έτσι κι αλλιώς όλοι θα έχαναν τα χρήματά τους με το κλεισιμο της εταιρείας). Ο συγκεκριμένος νόμος έχει εφαρμοστεί πολλές φορές, με την Ολυμπιακή πχ να υπάγεται δύο (!) φορές. Εφόσον η ENIC και η Netmed δέχθηκαν μείωση των χρεών (αντιστοιχεί πάνω από το 60%), τότε όλοι οι υπόλοιποι πιστωτές (του δημοσίου συμπεριλαμβανομένου) είναι υποχρεωμένοι να το δεχθούν. Η αντίδραση του δημοσίου στη δίκη δεν μπορούσε να έχει καμμία βάση. Επίσης, να σημειωθεί ότι ακόμα κι αν το δημόσιο προσυπέγραφε μαζί με τις Enic & Netmed, πάλι δεν θα γινόταν υπαγωγή της ΑΕΚ με την 1η, καθως οι μέτοχοι που έκαναν την αίτηση είχαν ανενεργές μετοχές (περίεργη ιστορία με μειώσεις τιμών μετοχών και αύξηση μετοχικού κεφαλαίου σε μία γενική συνέλευση). Με την τριτανακοπή, έχει δικαίωμα φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και δεν έχει εκπροσωπηθεί στην 1η δίκη, να συμμετάσχει στην συνέχειά της, για την οποία και κάνει την αίτηση τριτανακοπής. Η περίπτωση της ΑΕΚ αποτελεί δικαίωση για τον νομοθέτη. Αν δεν γινόταν η υπαγωγή, η ΑΕΚ θα έκλεινε και οι πάντες θα έχαναν τα χρήματά τους. Με την υπαγωγή το δημόσιο εξασφάλισε 15εκ ευρώ, συν τα έσοδα που συνεχίζει να έχει από την εύρυθμη λειτουργία της ΠΑΕ (φόροι, ΙΚΑ κλπ). Γι’αυτό μην ακούω βλακείες του στιλ, οι φορολογούμενοι πλήρωσαν την υπαγωγή της ΑΕΚ. Περισσότερο θα κόστιζε η μη υπαγωγή στους φορολογούμενους. Επίσης δεν έγινε καμία χάρη στην ΑΕΚ. Δεν δημιουργήθηκε νέος νόμος για την ΑΕΚ (όπως έγινε για ΟΣΦΠ, ΠΑΟΚ, Αρη, Πανιώνιο). Ο νόμος 1892 είναι του 1990 (πολύ πριν οποιοδήποτε πρόβλημα της ΑΕΚ) και βασίζεται σε βασιλικό διάταγμα του 1958(!).