Τα πράγματα πρέπει να λέγονται όπως συνέβησαν και όχι όπως θα θέλαμε να είχαν γίνει.
Τις νίκες και όλα τα καλούδια δεν τα πετύχαμε μονοι μας, μας χρηματοδοτούσαν και μας στήριζαν Βρετανοί,Γάλλοι. Εμείς φάγαμε το καυλί γιατί είμασταν άπληστοι, ενώ είχαμε κατακτήσει τα εδάφη που θέλαμε μας μπήκε η ιδέα να προχωρήσουμε και άλλο γιατί την είχαμε δει υπερδύναμη. Στην Ευρώπη ζητούσαν ειρήνη και συνθηκολόγηση, εμείς όμως θέλαμε και αλλα εδάφη. Το party ομως τελειωσε όταν οι σύμμαχοι μας παράτησαν και εμείς είχαμε φτάσει 100km έξω από την Άγκυρα. Εκεί είναι που μας διέλυσε ο Τουρκικος στρατός και τρέχαμε όπου φύγει φύγει. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε και την κατάληξη του, την καταστροφή της Σμύρνης και πόσες σφαγές! Το όλο αυτό εγχείρημα ήταν καθαρά ένα άπληστο και ματαιόδοξο σχέδιο με άσχημη κατάληξη.