Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Αταξικό ΤΟΡΟ.....
Απο εναν γνωστο συντροφο του τον Τ. Λαζαριδη
[size=16pt]Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ[/size]
Ναι, δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος. Ευτυχώς που χάσαμε.
Γιατί ευτυχώς;
Η απάντηση συνδέεται άμεσα μ' ένα άλλο ερώτημα: Ποια είναι η ταυτότητα της
εποχής μας, ποιος είναι ο κόσμος που ζούμε;
Απλοϊκό ερώτημα, αφού η απάντηση είναι δεδομένη...
Η εποχή μας, διδάσκει ο μαρξισμός - λενινισμός, είναι η εποχή που ένα παλιό
κοινωνικό - οικονομικό σύστημα, ο καπιταλισμός, αποχωρεί από το προσκήνιο της
ιστορίας κι ένα καινούργιο ανατέλλει, ο σοσιαλισμός. Είναι η εποχή που ο
ιμπεριαλισμός -ανώτατο και τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού- πεθαίνει, και
πραγματώνεται το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Μια κοσμογονική αλλαγή συντελείται
μπροστά στα μάτια μας.
Με την Οκτωβριανή Επανάσταση, σπάει στη Ρωσία ο ασθενέστερος κρίκος στην
παγκόσμια καπιταλιστική αλυσίδα. Ιδρύεται το πρώτο στον κόσμο κράτος των
εργατών και αγροτών. Εγκαινιάζεται η εποχή των προλεταριακών επαναστάσεων.
Με το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μια σειρά χώρες της Κεντρικής και
Ανατολικής Ευρώπης απελευθερώνονται από τον καπιταλιστικό ζυγό και μπαίνουν στο
δρόμο της σοσιαλιστικής ανάπτυξης.
Το 1948, ύστερα από ένα μακροχρόνιο εμφύλιο πόλεμο, η σοσιαλιστική επανάσταση
θριαμβεύει στην Κίνα. Διαμορφώνεται το παγκόσμιο σοσιαλιστικό στρατόπεδο.
Κυρίαρχη αντίθεση της εποχής μας είναι ακριβώς η αντίθεση ανάμεσα στα δύο
παγκόσμια συστήματα. Στο καπιταλιστικό από τη μια, που στηρίζεται στην
εκμετάλλευση και καταπίεση και παρεμποδίζει την ανάπτυξη των παραγωγικών
δυνάμεων και που πεθαίνει και προσπαθεί απεγνωσμένα να παρατείνει, με όλα τα
μέσα, την ύπαρξή του. Και στο σοσιαλιστικό από την άλλη, που καταργεί την
εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και αφήνει ελεύθερο το δρόμο στην
ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.
Με τον σοσιαλισμό πραγματώνεται ο προαιώνιος πόθος του ανθρώπου για ελευθερία
- ισότητα - αδελφότητα. Ο άνθρωπος παύει να είναι λύκος για τον άνθρωπο και
γίνεται φίλος κι αδελφός. Είναι το βασίλειο του ανθρώπου επί της γης...
Επικεφαλής στη μεγαλειώδη και ηρωική πορεία για το θρίαμβο του σοσιαλισμού σ'
όλο τον κόσμο είναι το ΚΚΣΕ, το κόμμα των μπολσεβίκων. Η «ταξιαρχία κρούσης»
του παγκόσμιου προλεταριάτου. Και ακολουθούν τα ΚΚ των άλλων χωρών που
συντονίζουν τη δράση τους κι αγωνίζονται να γίνει πράξη το μεγάλο σοσιαλιστικό
όραμα.
Αυτή είναι, συνοπτικά, η εικόνα που δίνει για την εποχή μας και τον κόσμο που ζούμε
ο μαρξισμός - λενινισμός.
Είναι κρίμα που η εικόνα αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η δύναμη που έχουν μερικές ιδέες είναι πράγματι τρομερή. Ριζώνουν βαθιά στη
σκέψη και στη συνείδηση του ανθρώπου, δένουν με τον ψυχισμό του και για μεγάλο
χρονικό διάστημα τον καθιστούν ανίκανο να δει και να νιώσει τη ζωντανή και
παφλάζουσα πραγματικότητα.
Για τον μαρξισμό και για την διαλεκτική, τίποτα δεν είναι ιερό, αμετάβλητο, αιώνιο.
Συνεπώς ούτε ο ίδιος ο μαρξισμός ή, τουλάχιστον, μερικές από τις θέσεις του. Την
αλήθεια αυτή την παραγνωρίζουν οι σύγχρονοι «μαρξιστές - λενινιστές».
Προσπαθούν να εμφανίσουν τον μαρξισμό ως το απόσταγμα της ανθρώπινης σοφίας,
ως ένα ιερό δόγμα με αμετάβλητες και απόλυτες αλήθειες που ίσχυαν και θα ισχύουν
εις τους αιώνας των αιώνων...
Προσπαθούν να κόψουν την πραγματικότητα στα μέτρα της θεωρίας και δεν
μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν ότι και η πιο υψιπετής, η πιο σοφή θεωρία
είναι υποχρεωμένη να υποκλίνεται μπροστά στην πραγματικότητα. Μία αλήθεια που
την ξέρει ωστόσο καλά κι ο τελευταίος τσαγκάρης, που δεν κόβει βέβαια το πόδι στα
μέτρα του παπουτσιού...
Οι σύγχρονοι «μαρξιστές - λενινιστές» ξεχνούν ότι μαρξισμός είναι, πριν απ' όλα,
«συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης». Και η «συγκεκριμένη
ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης» μας υποχρεώνει να διαπιστώσουμε ότι ο
καπιταλισμός όχι μόνο δεν πεθαίνει αλλά, αντίθετα, εμφανίζει έναν ασίγαστο
δυναμισμό.
ΤΟΡΟ: Soryyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy
Σελιδες 94,95,96
