Ας βγάλουμε λίγο το θέμα της Μπρατισλάβας από τον βαθύ ύπνο, καταγράφοντας κάποιες πρόσφατες εντυπώσεις.
Για την πόλη :
Μέτρια, μικρή, στην σκιά της Βιέννης, δεν βρήκα κάτι που να με εντυπωσίασε. Μόνο καλό ότι όλα είναι μαζεμένα στο ιστορικό κέντρο, την γυρίζεις εύκολα και με τα πόδια (έχει πεζοδρομημένο κέντρο χωρίς αμάξια). Μετρό δεν υπάρχει αλλά υπάρχει τραμ και τρόλεϊ ως κύριο μεταφορικό μέσο. Ταξί δύο ειδών: τα ελεύθερα του δρόμου που κλέβουν ασύστολα και πρέπει να αποφεύγονται, και οι εταιρίες (τα καλείς τηλεφωνικά) που έχουν νορμάλ τιμές, σχεδόν ελληνικές. Η πόλη έχει πολλούς έλληνες φοιτητές (1.000+) που κύρια σπουδάζουν σε ιατρικές σχολές. Η Σλοβάκοι έκαναν το στρατηγικό σφάλμα να βάλουν το ευρώ ως νόμισμα το 2009 (οι Τσέχοι πιο έξυπνοι έμειναν με την κορώνα τους), και αυτό έχει ως συνέπεια η πόλη να είναι πρακτικά σε τιμές σχεδόν Ελλάδας, δηλαδή ακριβή σε σχέση με την γειτονιά (Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία) και αυτό είναι τελικά σημαντικό μειονέκτημα. Μου θύμισε λίγο την Ελλάδα στις αρχές της κρίσης : αρκετά μαγαζιά κλειστά, μικρή σχετικά κίνηση, μαζεμένος κόσμος. Αν και με βάση τους επίσημους οικονομικούς δείκτες είναι υγιής χώρα, εντούτοις εμφανίζει ήδη συμπτώματα υψηλού πληθωρισμού (εντός ευρώ μάλιστα) και σχετικά υψηλής ανεργίας. Πιθανώς να μαγειρεύουν τα στατιστικά και αυτοί όπως ο Κωστάκης εδώ παλιότερα και απλά δεν τους έπιασαν ακόμα. Προσωπικά δεν θα παραξενευτώ αν σε μερικά χρόνια οι Σλοβάκοι επαναλάβουν την πρόσφατη ελληνική περιπέτεια. Κατά τα άλλα είναι και αυτοί δορυφόροι της Μεγάλης Γερμανίας.
Για το «θέμα» μας:
Οι Σλοβάκες είναι πολύ όμορφες κοπέλες, ψηλές και λεπτές οι περισσότερες, και αρκετά περιποιημένες. Λόγω υποχρεώσεων είχα μια μόνο ευκαιρία για «εμπειρίες» και έτσι εμπιστεύτηκα το
για ενημέρωση. Υπάρχουν και άλλα 2-3 αντίστοιχα sites αλλά πρακτικά ανακυκλώνουν την ίδια πληροφορία, προτείνω το παραπάνω ως χρηστικότερο, και με το πλεονέκτημα ότι έχει και χάρτη!
Εντόπισα μια κοπέλα από την 1η σελίδα που πληρούσε τις προδιαγραφές μου : πιπίνι, λεπτή, δουλεύει στο κέντρο : την Monica
Τηλέφωνο, άμεση συνεννόηση με καλά αγγλικά και με SMS μου έστειλε την διεύθυνσή της. Είχε σπίτι σε πολύ καλή περιοχή, κάτι σαν το Κολωνάκι εδώ. Και εδώ αρχίζει η (αρνητική) εμπειρία μου:
Με το που μου άνοιξε την πόρτα (με τα εσώρουχα, πολύ ωραίο 20χρονο μωρό, με πραγματικές φωτό) μου ζήτησε να βγάλω τα παπούτσια μου! Με οδήγησε στο δωμάτιό της και μου εξήγησε ότι ήθελε 90 ευρώ με το ακάποτο για μια ώρα. Τις τα δίνω, μπανάκια, και νάσου να την περιμένω αραχτός στο δωμάτιο. Παρατήρησα δίπλα μου ένα μεγάλο μπουκάλι με αντισηπτικό, σαν αυτά που πριν 2 χρόνια με την γρίπη των χοίρων είχαμε γεμίσει την Ελλάδα.
Με το που ήρθε μου άρχισε το κήρυγμα περί καθαριότητας, ΣΜΝ, και λοιπά αντικαυλωτικά. Την κατάλαβα την κατάσταση ότι πήγαινε για αποτυχία… Με απολύμανε, μου έκανε μια πίπα της κακιάς ώρας, και συνεχίσαμε με πλήρη απάθεια από πλευράς της. Φιλιά και χάδια κάτω ούτε να το συζητάμε. Μάλιστα όταν την έγλυφα (στα υπέροχα) στήθη της, και καθώς κατέβαινα προς τα κάτω, αυτή πήρε το αντισηπτικό και φσστ-φσστ όσο εγώ έγλυφα χαμηλά αυτή καθάριζε ψηλά! Απίθανες σκηνές! Απορώ πως ολοκλήρωσα. Άλλο ευτράπελο ότι μου είπε πως έχει boyfriend, όταν της είπα (ευγενικά πάντα) πως ο φίλος της δεν την έχει εκπαιδεύσει σωστά στην πίπα μου απάντησε «Μα δεν κάνω πίπα στον φίλο μου, δεν μας αρέσει». Άλλη γλαφυρή σκηνή το τελείωμα στην κοιλίτσα της, όπου άδειασε ένα πακέτο χαρτιά να καλύψει το πιπί της μήπως και τρέξει κάτι προς τα κει και μολυνθεί. Μόνο συν ότι ήταν δυναμική στον αγώνα και κουνιόταν δυνατά, αλλά άψυχα. Αυτά περί Μπρατισλάβας, ελπίζω την επόμενη φορά να έχω καλύτερη τύχη…