Καλα σου δινω τρεις μερες ακομη
Την έγραψα ήδη, σε λίγο λογικά θα ανέβει
Να αναφέρω κιόλας ότι πριν πάμε Κατεχάκη πήγαμε Μαντζάρου 14 για να βρούμε τη Νατάσα για την οποία είχαμε ξεκινήσει εξαρχής. Και όντως τη βρήκαμε, η τσατσά μας είπε ότι έλειπε τις προηγούμενες μέρες επειδή ήταν άρρωστη. Η αλήθεια είναι ότι όσο την περιμέναμε ακούστηκε κάποια στιγμή από μέσα ένας πολύ άσχημος βήχας, αν ήταν όντως αυτή τότε ίσως δε θα έπρεπε να επιστρέψει κιόλας :S Επίσης, η τσατσά μας είπε πως περιμένουν σύντομα να ανανεωθεί η άδειά τους και να επιστρέψουν στη φυσική τους έδρα, το Α. Γεωργίου 16.
Δεν καταθέσαμε γιατί κόστιζε 40 € το απλό και 80 € το ακάπωτο στοματικό! Πολύ ακριβό, από τη στιγμή που οι περισσότερες που το προσφέρουν ζητάνε 10-20 € επιπλέον του απλού. Ρίχνουμε λοιπόν μαύρο στη συγκεκριμένη τιμή και φύγαμε για το γειτονικό ίδρυμα της Κατεχάκη όπου η τύχη μας χαμογέλασε.
Αυτό που συνειδητοποίησα ξανά με τη Σιμόνα είναι ότι η ιερόδουλος είναι μια performer, όπως μία ηθοποιός, μια τραγουδίστρια ή μια αθλήτρια πληρώνεται για να κάνει ένα show. Να εκτελέσει τις δεξιότητές της με τον καλύτερο τρόπο και να δημιουργήσει μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα. Ανάλογα με το πόσο ταλαντούχα και πόσο επαγγελματίας είναι η καθεμία το καταφέρνει ανάλογα. Δεν ξέρω πόσο εύστοχος είναι αυτός ο παραλληλισμός αλλά θεωρώ ότι όλα ξεκινάνε από τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσει η κοπέλα τη δουλειά της. Αν το δει σαν αγγαρεία θα αποτύχει (όπως συμβαίνει και με κάθε δουλειά), αν προσπαθήσει να δίνει τον καλύτερό της εαυτό ανεξαρτήτως ποιον έχει απέναντί της και προσπαθήσει, στα πλαίσια του λογικού, αφού κάνει ό,τι κάνει τουλάχιστον να περνάει και (όσο το δυνατόν) καλά τότε θα πετυχαίνει κιόλας.
βγαλμένη από τσόντα
