Είχα καιρό να γράψω γιατί έπεσε πολύ δουλειά, αλλά 1-2 επισκέψεις έκανα στην πόλη της Κομοτηνής.
Φυσικά πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ξαναεπισκεφτώ την ρουμάνα Κάρλα στο ανάχωμα. Έγραψα ήδη για αυτήν σε παλαιοτέρα ποστ . Από φάτσα το κορίτσι της διπλανής πόρτας χαμογελαστό και ψιλοσυνεσταλμένο. Από κορμί … φωνααάρααα!
Από συμμετοχή δεν το κατέχει το άθλημα, άμα βάλεις και την δυσκολία συννενόησης (ευτυχώς ξέρει λίγα αγγλικά) θα έβαζα βαθμό για το μικρό έπιπλο δίπλα στο κρεβάτι ; ) Ευτυχώς είναι δεκτική σε ότι στάση ζητήσεις και αφήνει χάδια και φιλιά οπότε σε συνδυασμό με την υπέροχη θέα βρίσκεται για μένα σε υψηλή θέση στον πίνακα της επισκεψιμότητας (είναι που παίζει και χωρίς αντίπαλο).
Κολλημένος με την μπάλα όπως ήμουν πριν 10-15 μέρες δεν βρήκα την παραπάνω κυρία και είπα να δοκιμάσω την Τζίνα για την οποία ένας συναγωνιστής έγραψε καλά λόγια.
Μετρίου αναστήματος, καλό κορμάκι, συμμετοχή αρκετά καλή και το κυριότερο υπάρχει συνεννόηση γιατί είναι ελληνίδα (παπούτσι από τον τόπο σου). Στα θετικά θα βάλω και το δροσερό δέρμα και το καβάλημα με την μπότα! Δεν δοκίμασα αν αφήνει φιλιά και γλύψιμο αλλά εμένα μου φάνηκε πολύ λολιποπ! Θα την έχω ως αουτσάιντερ στις πρώτες θέσεις επισκεψιμότητας..
Σήμερα, λοιπόν αφού πέρασα από το έξω από την πόλη (ανατολική είσοδο) και ξαναείδα την Ανδριάνα την Ουγγαρέζα (της έφυγε το μαύρισμα) έφυγα γιατί είχα νέες οδηγίες του φίλου μου ταξιτζή.
Έκανα το μπουρδελοσαφάρι μου και επιτέλους ανακάλυψα που είναι και το λεγόμενο αριγκάτο (κοντά στο ανάχωμα). Εκεί βγήκε μια λίγο μεγάλη κοπέλα για τα γούστα μου (φαινόταν 30αρα), ξανθιά, ψηλή με τίποτα ιδιαίτερο στο σώμα. Τα σπαστά ελληνικά της μου λέγανε αλλοδαπή, η φάτσα της και το μαλλί φράντζα μου λεγε γερμανίδα η ρωσίδα.
Πήγα λοιπόν στα σίγουρα (Ανάχωμα) αλλά την πάτησα συναθλητές μου.
Είδα μια συμπαθητική φατσούλα, κοντούλα, με όνομα Νικόλ που κάτι μου θύμιζε το όνομα (αναφέρθηκε σε προηγούμενο ποστ ως Ουγγαρέζα) αλλά έλα ντε που μου είπε Ρουμάνα! Λέω άλλη θα είναι και μπήκα λοιπόν και δεν έβγαλε τίποτα από πάνω της εκτός από το βρακί της και όταν της ζήτησα να δω ή να πιάσω βυζί μου το αρνήθηκε! Η πίπα της με πολύ χέρι και ήθελε να διαλέγει στάσεις αυτή και με πολύ απότομο τρόπο ενεργούσε λες και χύθηκε το γάλα! Στα μόνα θετικά το στρογγυλό, αφράτο, κωλαράκι της. Δεν ξέρω αν θα την τιμήσω άλλη φορά...