Επειδή η κουβέντα γυρνάει πάντα γύρω από το εκπαιδευτικό / πανεπιστημιακό άσυλο και κάποιοι μάλλον δεν μπορούν να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει ας τα ξαναπούμε άλλη μια φορά με πιο απλά λόγια.
Να δηλώσω δε εξ αρχής πως είμαι ΚΑΤΑ της κατάργησης του εκπαιδευτικού / πανεπιστημιακού ασύλου το οποίο θεσμοθετήθηκε ώστε να γίνεται ελεύθερη διακίνηση ιδεών - όχι για να υποθάλπτει έκνομες ενέργειες και ποινικά αδικήματα.
Θεωρείστε λοιπόν τον εαυτό σας Πρύτανη και το σπίτι σας Πανεπιστημιακό χώρο. Το δε άσυλο της οικείας σας θεωρήστε το ως το πολυσυζητημένο πανεπιστημιακό άσυλο. Και σας ρωτώ: Μπορεί να μπει η αστυνομία με το ετσι θέλω στο σπίτι σας (βλ. πανεπιστημιακό χώρο) και να παραβιάσει το οικογενειακό / οικειακό σας άσυλο (βλ. πανεπιστημιακό άσυλο)? Η απάντηση είναι ΟΧΙ! ΠΟΤΕ! Κανένας δεν μπορεί να μπει στο σπίτι μας με το έτσι θέλω. Κανείς? Χμ... ας το δούμε.
[li]Μπορεί να μπει (η αστυνομία) αν, ενώ δεν συντρέχουν λόγοι (σαφώς καθοριζόμενοι από το Σύνταγμα) της το επιτρέψουμε εμείς οι ίδιοι "παρακαλώ, περάστε!". Αν δεν τους καλέσουμε εμείς, ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει το δικαίωμα ούτε στο πλατυσκαλο να πατήσει,[/li]
[li]Μπορεί να μπει η αστυνομία αν υπάρχει βεβαιότητα τέλεσης ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ αξιόποινων εγκληματικών πράξεων ή υπάρχει έκτακτη ανάγκη (πχ πυρκαϊα) ή απειλείται ζωή / σωματική ακεραιότητα (κλήση σε βοήθεια κλπ),[/li]
[li]Μπορεί να μπει η αστυνομία αν υπάρχει κλήση για ποινική δίωξη και εφόσον βρισκόμαστε εντός του χρονικού πλαισίου του αυτοφόρου,[/li]
[li]Μπορεί να μπει η αστυνομία αν υπάρχει γραπτή ή προφορική εντολή Εισαγγελέα ή παρουσία δικαστικού που προϊσταται της έρευνας.[/li]
Ότι λοιπόν ισχύει για την οικία μας (κι εφόσον κάναμε την αναγωγή Πρύτανης - νοικοκύρης, οικία - πανεπιστημιακός χώρος, οικιακό άσυλο - πανεπιστημιακό άσυλο), ισχύει ΚΑΙ για το θέμα των πανεπιστημιακών χώρων. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν, για ΠΟΙΟ λόγο περνάει η γραμμή και ο φόβος και η απειλή της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου όταν υπάρχουν τόσες ασφαλιστικές δικλείδες πριν από αυτό! Είναι σαν να μας λένε οι δημοσιογράφοι πως θα καταργηθεί το οικιακό μας άσυλο, και ο καθένας θα μπορεί να μπαινει οτι ωρα θέλει στο σπίτι μας ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ να κάνει ότι θέλει. Δεν είναι έτσι τα πράγματα και κάτι τέτοιο θα σήμαινε όχι απλά το τέλος της Δημοκρατίας ως θεσμό και την κατάργηση του Συντάγματος, αλλά πολλά περισσότερα.
Προκαλεί εντύπωση μάλιστα το γεγονός πως αφού ΝΟΜΙΜΑ οι αρχές μπορούν να επέμβουν μέσα στο άσυλο (οικιακό / πανεπιστημιακό) ΕΦΟΣΟΝ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΛΟΓΟΙ, για ποιο λόγο δεν γίνεται χρήση της συγκεκριμένης παραγράφου και τα ρίχνουμε όλα στον πρύτανη / νοικοκύρη. Είναι δηλαδή σαν να λέμε ότι ναι μεν ο τάδε έχει τουφεκίσει τη γυναίκα, τα παιδιά και τα πεθερικά του κάνοντας το διαμέρισμα μια λίμνη από αίμα, αλλά η αστυνομία δεν μπορεί να επέμβει αν δεν της το επιτρέψει ο ίδιος!!! Από την άλλη μεριά, ποιος νοικοκύρης (πρύτανης) θα ενοχληθεί από αστυνομικούς που θα θελήσουν (παράτυπα) να μπουν στο σπίτι (πανεπιστημιακό του χώρο) του παραβιάζοντας το άσυλό του, αν ΠΟΤΕ δεν έχει δώσει δικαίωμα για κάτι τέτοιο ή δεν έχει τελέσει αξιόποινες πράξεις διωκόμενες από τον Νόμο?
Τα συμπεράσματα δικά σας!
