Ποια είναι αυτή; Τη θεωρία του εθνικογαμισμού ξέρω.
Έχει αρκετές επιρροές από εθνικογαμισμό, αλλά δεν ασχολείται με ζητήματα Ελλήνων και αλλοδαπών. Στον πυρήνα της είναι κάτι που είχε πει και ο Δημητράκης, ότι πρέπει να γαμάμε συχνά ώστε να είμαστε ικανοποιημένοι σεξουαλικά και συνεπώς να λειτουργούμε φυσιολογικά και με αξιοπρέπεια στην καθημερινότητα μας αλλά και στις σχέσεις μας με το άλλο φύλο.
Το πόσο σημαντικό είναι αυτό το έχουν τεκμηριώσει όλοι οι ψυχολόγοι αρχής γενομένης του Φρόυντ και φυσικά το βλέπει ο καθένας μετά μάτια του στη γλοιώδη και μουνοδουλική συμπεριφορά των αγάμητων προς τις γυναίκες.
Ο πορνισμός ουσιαστικά είναι ο δρόμος που οδηγεί τον άντρα στη χειραφέτηση και την ελευθερία. Το όνομα όπως καταλαβαίνεις βγαίνει από την πορνεία, γιατί η πορνεία είναι προσιτή στον κάθε άντρα. Εδώ φαίνονται οι πικεριστικές επιρροές της θεωρίας χωρίς τις σοσιαλιστικές ακρότητες. (Εδώ επίσης έρχομαι σε ρήξη με το αμερικανικό ρεύμα σκέψης που εκφράζεται σε blogs όπως το heartiste και επικεντρώνεται στο επιστημονικό καμάκι).
Παρατηρήστε τις κοινωνίες των ζώων και συγκεκριμένα των πολυγαμικών ειδών. Λίγα αρσενικά ζευγαρώνουν με όλες τις θυληκές. Τα υπόλοιπα ζουν μισή ζωή, πάντα προσπαθώντας να δουν μια άσπρη μέρα. Μια παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στην ανθρώπινη κοινωνία από τότε που μεταβήκαμε από τη μονογαμία στον ελεύθερο έρωτα (τα τελευταία 50 χρόνια).
Επειδή μάλιστα η νόηση του ανθρώπου είναι πολύ υψηλότερη των ζώων και επειδή διαθέτει την ικανότητα να δημιουργεί πολιτισμό, η διαφορά ενός ανθρώπου που γαμάει και ενός που δε γαμάει καθίσταται χαώδης καθώς ο τελευταίος δε μπορεί να απελευθερώσει τη σκέψη του και να γίνει ένα πλήρες ανθρώπινο ων, παρά μόνο ζει μια ζωώδη ύπαρξη ερπώμενος δουλικά και συγκαταβατικά προς το μουνί.
Αυτό με λίγα λόγια είναι το μανιφέστο του πορνισμού.