...Επειδή λογω των ημερών ξανακυκλοφορεί το ΑΝΕΚΔΟΤΟ με τον ΗΡΩΔΗ, παραθέτω τους λόγους για τους οποίους η περίφημη σφαγή ΔΕΝ έγινε ΠΟΤΕ, αλλά αποτελεί άλλον ένα μύθο των Χριστιανών καλόγερων του 4 ου μ.Χ. αιώνα, που μας παρέδωσαν τα ευαγγέλια στη σημερινή τους μορφή...
1) Ο μόνος που αναφέρεται στο γεγονός είναι ο
Ματθαίος. Οι υπόλοιποι ευαγγελιστές αγνοούν το
γεγονός. Οι Μάρκος και Ιωάννης διότι αρχίζουν τις
εξιστορήσεις τους όταν πια ο Ιησούς είναι ενήλικος. Ο
δε Λουκάς, απλούστατα διότι τοποθετεί τη γέννηση του
Ιησού 9-10 χρόνια αργότερα από το Ματθαίο (τον καιρό
της απογραφής από τον Κυρήνιο, το 4 ή 5 μ.Χ.) και
συνεπώς δεν μπορεί να φορτώσει ένα ούτως ή άλλως-
φανταστικό έγκλημα στον πεθαμένο ηγεμόνα (ο Ηρώδης
πέθανε το 4 π.Χ.). Γνωρίζοντας ότι τα ευαγγέλια
περιέχουν ιστορικές ανακρίβειες, ανατρέχει κανείς σε
έγκυρους ιστορικούς της εποχής. Ο Φλάβιος Ιώσηπος, ο
οποίος ΔΕΝ παραλείπει ΚΑΝΕΝΑ από τα εγκλήματα του
Ηρώδη δεν αναφέρει τίποτε για τη σφαγή. Ένα έγκλημα
σαν κι αυτό, στο οποίο σφάζονται εν ψυχρώ έστω και
30-40 ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΑ νήπια δε θα διέφευγε της προσοχής
ενός τέτοιου ιστορικού. Πόσο μάλιστα, που το έγκλημα
αυτό συνδέεται με τον Ιησού, τον οποίο ο Ιώσηπος αναφέρει στο βιβλίο
του (Αναφορά που πάντως η γνησιότητά της
αμφισβητείται).
Επίσης, ένας άλλος ιστορικός, ο Νικόλαος Δαμασκηνός
(64-4 π.Χ.), βιογράφος που εκθειάζει τον Ηρώδη και δεν
ενοχλείται από κανένα από τα εγκλήματά του, δεν
αναφέρει λέξη για τη σφαγή.
2) Στην προσπάθειά του να πείσει τους μεταγενέστερους
«πιστούς», ο Ευαγγελιστής (ή ίσως κάποιος ανώνυμος
γραφέας του 4ου μ.Χ. αιώνα), μας λέει καθαρά-αλλά
μάλλον αδέξια- πως η σφαγή αποτελεί ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ της
προφητείας του προφήτη Ιερεμία (Ματθ. Β 16-18).
Φυσικά, καμμιά εκπλήρωση προφητείας δε συνέβη, πρώτον
γιατί η Ραμά απέχει περίπου 60 χλμ (σε ευθεία γραμμή)
από τη Βηθλεέμ, και δεύτερο επειδή η προφητεία δεν
αναφέρεται σε σφαγή, αλλά σε εξορία. Χρειάζεται λοιπόν
πολύ καλή θέληση (και ίσως φαντασία) για να συσχετίσει
κάποιος την ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ της προφητείας του Ιερεμία με τη
«σφαγή των νηπίων».
3) Ας δούμε όμως τη «σφαγή» και μέσα από την οπτική
της κοινής λογικής. Λίγο πριν προσκυνήσουν τον Ιησού,
οι Μάγοι καλούνται μυστικά από τον Ηρώδη για να
εξακριβώσουν τα περί γεννήσεως του νέου Βασιλιά. Ο
Ηρώδης γνώριζε τόσο τον τόπο της γέννησης όσο και το
χρόνο (Ματθ Β 7-8). Στη συνέχεια οι Μάγοι, από τη
Ιερουσαλήμ πηγαίνουν στη Βηθλεέμ οδηγούμενοι από το
άστρο και προσκυνούν τον Ιησού. Αυτό λογικά δεν θα
πήρε πάνω από 2-3 ημέρες, μιας και η Βηθλεέμ απέχει
μόλις 10 χλμ από την Ιερουσαλήμ. Στη συνέχεια
αναχωρούν ΑΜΕΣΩΣ για την πατρίδα τους λόγω του ονείρου
που βλέπουν να μην ξαναγυρίσουν στον Ηρώδη (Ματθ Β
12). Αν υποθέσουμε ότι ο Ιησούς γεννήθηκε λίγες
βδομάδες πριν τον προσκυνήσουν οι Μάγοι, και ότι ο
Ηρώδης-που ήξερε πότε περίπου γεννήθηκε ο Ιησούς-
κατάλαβε τον εμπαιγμό τους μερικές μέρες μετά το
προσκύνημα, τότε δε θα είχε απολύτως ΚΑΝΕΝΑ νόημα να
διατάξει σφαγή νηπίων μέχρι 2 ετών. Η θανάτωση των
νεογέννητων της Βηθλεέμ έως 2-3 μηνών θα ήταν και πιο
εύκολη και υπεραρκετή. Το να διατάξει τη σφαγή των
νηπίων έως δύο ετών θα δημιουργούσε την εντύπωση ότι
πέρασαν σχεδόν δύο ολόκληρα χρόνια (!!) από την
επίσκεψη που του έκαναν οι Μάγοι μέχρι την αναχώρησή
τους από την περιοχή!
Γνωρίζουμε βέβαια ότι ο Ηρώδης δεν ήταν άγιος, αλλά δε
χρειάζεται να του φορτώνουμε φανταστικά εγκλήματα για
να επαληθεύσουμε τα λεγόμενα ενός ευαγγελιστή. Το ότι
δολοφόνησε πιθανούς διεκδικητές του θρόνου του δεν
εκπλήσσει κανέναν, διότι η μέθοδος αυτή αποτελούσε
κοινή πρακτική των μοναρχών από τα χρόνια του Μ.
Αλεξάνδρου και πιο πριν. Άλλωστε και άλλοι μονάρχες
που δολοφόνησαν συζύγους, παιδιά, πεθερούς και
γαμπρούς (βλέπε Μ. Κωνσταντίνος) ανακηρύχτηκαν άγιοι
από την Εκκλησία, ενώ άλλος που-ιστορικά
αποδεδειγμένα- σφάγιασε 7000 αθώους για χάρη του
Γότθου μισθοφόρου του ανακηρύχθηκε επίσης «Μέγας»
(βλέπε Θεοδόσιος).
