Κείμενο ενός φίλου μου το ίδιο βαρεμένου όπως εγώ με τα ταξίδια ( αν είναι δυνατόν αυτό !!!
). Νομίζω αξίζει να ποσταριστεί εδώ.
''Παλεύεις όλη μέρα για να έχεις. Θες να είσαι από αυτούς που έχουν όσα χρειάζονται και όσα επιθυμούν !!
Θες να έχεις για να δίνεις και στους άλλους, σε όλους εκείνους που αγαπάς και τους νοιάζεσαι. Πράγματι, το να έχεις, έχει αξία. Και μάλιστα ανεκτίμητη. Αρκεί να ξέρεις τι είναι αυτό που αξίζει να έχεις.
Η αξία όμως του να έχεις δε βρίσκεται στο να αποκτάς ολοένα και περισσότερα αντικείμενα. Αντίθετα, αυτό που αξίζει είναι να κερδίζεις και να αποκτάς είναι εμπειρίες.
Αξίζει να έχεις δει μέρη για τα οποία ίσως και να μην είχες ποτέ την ευκαιρία να ακούσεις.
Αξίζει να έχεις γευτεί γεύσεις από τόπους μακρινούς που σου θυμίζουν εκείνες τις μέρες που ταξίδευες σε άλλες πόλεις, σε άλλες χώρες, που γέμισαν την καρδιά σου με συναισθήματα, και τον ουρανίσκο σου με ένα χείμαρρο καινούριων γεύσεων, και τη ψυχή σου με ηδονές εξωτικές.
Να έχεις περπατήσει δρόμους μακρινούς, δρόμους χωμάτινους, γεμάτους περιπέτεια που έκαναν τα πόδια σου να κουραστούν, αλλά παράλληλα το μυαλό σου να αναζωογονηθεί.
Τότε πράγματι έχεις! Τότε είσαι πλούσιος! Κι ας μην έχεις αντικέιμενα. Αυτά άλλωστε έχουν αξία με ημερομηνία λήξης και η απόλαυση που σου προσφέρουν είναι παροδική.
Τα χρήματα είναι το μέσο για τα πλούτη που αποκτάς από το ταξίδι κι όχι ο αυτοσκοπός.
Να νιώθεις το άγχος του ταξιδιού. Αυτό αξίζει. Να χτυπάει η καρδιά σου δυνατά τη στιγμή της απογείωσης του αεροπλάνου κι ακόμη δυνατότερα στην προσγείωση προς τη νέα σου περιπέτεια.
Να τρέμουν τα πόδια σου και να μη σταματούν να τρέχουν ωθώντας σε να γνωρίσεις τα πάντα. Να δεχτείς νέες μυρωδιές, να μιλήσεις με άγνωστους ανθρώπους, να γνωρίσεις τον τρόπο που μιλούν, που φέρονται, που ζουν. Να γευτείς το φαγητό τους, να γευτείς σεξουαλικά κορμιά αλλιώτικα και εξωτικά, να αφήσεις το μυαλό και την καρδιά σου ανοιχτά σε νέες προκλήσεις ώστε να δεχτούν το καινούριο και να το αφήσουν να βάλει το κάτι παραπάνω σε αυτό που λέγεται «εσύ». Να αφήσουν το ελιξληριο της ανανέωσης να τρέξει στο αίμα σου.
Ίσως τότε ξαφνιαστείς από το πόσο δε θα σου λείπει η καρέκλα στην οποία περνούσες τις ώρες σου, το λάπτοπ και το κινητό σου, τα πράγματα που σκόπευες να αγοράσεις με χρήματα που τελικά διέθεσες για το ταξίδι…''
