Τίποτα δεν είναι πιο αισχρό από το να συντάσσεις το ρήμα "αναφέρομαι" με την πρόθεση "για"- να είσαι βέβαιος γι' αυτό.
Το σωστό είναι "αναφέρομαι σε".
Μάθετε να χειρίζεστε τη γλώσσα στον προφορικό λόγο πρώτα και μετά ελάτε να μας κάνετε κριτική για το σεξουαλικό χειρισμό της-
πράγματι έχουμε προσεγγίσει γλωσσικώς απειράριθμες εκδιδόμενες κλειτορίδες.
Μερικά ενσταντανέ ήταν μια αδήλου προελεύσεως προ αμνημονεύτων σε ένα του Μεταξιού,
η οποία, μόλις την ακουμπούσες με τη γλώσσα, άρχιζε να τρέμει σαν ψάρι ολόκληρη και σε μισό λεπτό μέσα είχε χύσει-
ένα αυλάκι παχύρρεστου λευκού θηλυκού σπέρματος σχηματιζόταν από τη μουνότρυπα με σαφή κατεύθυνση προς του Ροκαβλόν τα μέρη.
Μια άλλη ήταν η Τζούλια της Σολωμού, λόγω μεγέθους κλειτορίδας, αν και αυτή έχυνε δυσκολότερα.
Και τέλος, η Βικτώρια (Φυλής και Πιπίνου και αλλαχού), η οποία ήταν εκ των προτέρων βέβαιη ότι θα τη γλύψεις,
τα θεϊκά μουνόχειλα ένεκα, που, όταν έχυνε, έχυνε πάρα πολύ δυνατά.
Μπορώ να ανακαλέσω κι άλλες τέτοιες στιγμές στη μνήμη μου, αλλά δε θέλω.
Προτιμώ να πέσω για ύπνο ήσυχος.
