Πρεπει να συγκρινουμε ομοια πραγματα.
Ο Σουμαχερ διεπρεψε μια εποχη που οι αγωνες ηταν 15 το χρονο , μετα πηγανε 20. Διαβαζα μια στατιστικη στο ΡΤΛ οτι στον ιδιο αριθμο αγωνων (χωρις την εποχη της μερσεντες) ο Σουμαχερ εχει 8-9 νικες παραπανω.
Σιγουρα ειχε σπρωξιμο απο την ομαδα, αλλα ο Σουμαχερ ειχε και την προσωπικοτητα να χτισει την ομαδα (μαζι με τοντ και μπρον). Ο τυπος εφαγε τα μουτρα του 4 χρονιες μεχρι να φτιαξει το αμαξι. Η φεραρι στη προ σουμαχερ εποχη ουτε ενα πιτ στοπ της προκοπης δε μπορουσε να κανει. Φαση οι δημοσιογραφοι στα πιτ να τους βοηθανε να βρουν τα λαστιχα.
Το οτι γυρισε στη Μερσεντες και εχασε απο τον μετεπειτα πρωταθλητη Ροσμπεργκ , για μενα δειχνει οτι ο τυπος ηταν αρχιδατος. Στα 41 του με 3 χρονια διακοπη με τα αυτοκινητα/λαστιχα να εχουν αλλαξει γυρισε και το παλεψε. Λιγοι θα το εκαναν. Δε μηδενιζει αυτο τα κατορθωματα του. Και ο Τζορνταν οταν γυρισε δεν ηταν τοσο καλος. Ειχε καποιες εκλαμψεις (ομως και ο Σουμαχερ) αλλα δεν ηταν σταθερα πολυ καλος αλλα οχι πια σπουδαιος.
Το μεγαλο κριμα ειναι που πεθανε ο μεγαλος Σενα. Νομιζω και ο ιδιος ο Σουμαχερ θα ηθελε να μετρηθει μαζι του και ας εχανε καποια πρωταθληματα. Αν ο Σουμαχερ τον κερδιζε εστω μια χρονια, ο κοσμος θα τον αποδεχοταν παραπανω. Γνωμη μου ειναι οτι το 1994 θα μπορουσε να τον κερδισει. Ηταν 30 βαθμους μπροστα μετα την Ιμολα. Ο μονος λογος που ο Χιλ τον εφτασε στο τελος ηταν η μαυρη σημαια που ειχε παρει λογω μαλακιας.
Τωρα θυμαμαι στην εποχη Σουμαχερ υπηρχαν τουλαχιστον τρεις ομαδες που παλευαν για νικη και αλλες 2-3 που εκαναν σποραδικες νικες. Γουιλιαμς, Μακλαρεν και Φεραρι ηταν μπροστα με καποιες χρονιες τις μπενετον, τζορνταν, μπαρ,στιουαρτ,ρενο να κανουν νικες. Ακομα και στην αρχη της δεκαετιας που κερδιζε ο Φετελ υπηρχε καποιος ανταγωνισμος. Παιζει για καμια 20 ετια να μην ειχα χασει αγωνα για αγωνα και πλεον δε κοιταω καν τις ειδησεις ποιος κερδισε. Τι να μας λενε οτι παταγε ο Μπαρικελο φρενο η ο Μασα, για τον Χαμιλτον πατανε ολοι φρενο.
Οσο για τα επιτευγματα του Χαμιλτον προ Μερσεντες. Ο Μπατον σαν νεος στην Μακλαρεν τον κοντραρε στα ισια (και νομιζω τον περασε καποιες χρονιες). Το 2008 δεν πιστευω πως αξιζε τον τιτλο. Ο μασα ειχε χασει νικη στη σιγκαπουρη λογω της πουστιας της Ρενο και της μαλακιας της Φεραρι. Το 2007 κοντραρε σαν ρουκι στα ισια τον Αλονσο και εχασε τον τιτλο στις λεπτομερειες. Ειναι σιγουρα καλος οδηγος. Του λειπει ομως απο το βιογραφικο του αυτο το "ξεχωριστο" που ειχαν αλλοι. Δεν εχει την αυρα του Σεννα, δεν αναγεννησε τη Φεραρι οπως ο Σουμαχερ, δεν ρισκαρε τη ζωη του οπως ο Φαντζιο και δεν εζησε τη ζωη του Λαουντα.
Δεν φταιει φυσικα ο ιδιος για αυτο. Αλλα πιστευω πως πρεπει να κανει αυτο που νομιζω θα εκανε ο Σενα αν ζουσε και αν επαιρνε 1-2 πρωταθληματα ακομα με γουιλιαμς. Να παει στη Φεραρι και να παρει το πρωταθλημα και ετσι να κλεισει την καριερα του.
