Το Angeles στα αγγλικά προφέρεται άντζελες και στα tagalog άνχελες. Ένας πολύ καλός και ενημερωμένος χάρτης της περιοχής βρίσκεται στην διεύθυνση
Ο επισκέπτης θα βρει καλά ξενοδοχεία που προσφέρουν όλες τις ανέσεις ώστε να μην χρειάζεται να βγει έξω παρά μόνο για μπουρδελότσαρκα. Το μόνο ίσως μέρος που θα άξιζε να επισκεφθεί είναι το κοντινό (50 pesos με τρίκυκλο μηχανάκι) SM. Έχει και του πουλιού το γάλα. Είναι γνωστή άλλωστε η έφεση των φιλιππινέζων στα πολύ μεγάλα εμπορικά κέντρα. Προτεινόμενο δωμάτιο είναι το superior deluxe (45€) στο Royal Amsterdam Hotel. Άπλετος χώρος, τεράστιο κρεβάτι, τριθέσιος δερμάτινος καναπές, ίδια πολυθρόνα, πολυτέλεια και εξοπλισμός που κάνουν τη διαμονή ευχάριστη. Aν η πισίνα θεωρείται απαραίτητη τότε τα βήματα οδηγούν στο Pacific Breeze με επιλογή του executive room στα 35€. Ενδιαφέρουσες εναλλακτικές λύσεις φαίνονται η Swiss Chalet suite (45€) και το οικονομικό δωμάτιο του ABC Hotel (65€). Φυσικά υπάρχουν και πολύ φτηνά καταλύματα (το μικρό δωμάτιο του Amsterdam με κάτι λιγότερο από 20€ είναι καλή επιλογή σ’ αυτή τη κατηγορία τιμών) όπως επίσης, για να πάμε στο αντίθετο άκρο, και υπερπολυτελείς σουίτες.
Στο Angeles το ψωνιστήρι γίνεται σχεδόν αποκλειστικά μέσα στα μπαρ. Οι freelancers είναι ελάχιστες-κυρίως ανήλικες- και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να σου στήσουν παγίδα με διεφθαρμένο μπάτσο και να τρέχεις και να μη φτάνεις. Οι αποστάσεις που χρειάζεται να καλύψει κανείς για να δει τα μεγαλύτερα μπαρ είναι μικρές. Τρίκυκλο θα χρειαστεί μόνο αν θελήσει να απομακρυνθεί προς την περιμετρική οδό. Η πελατεία (συγκρινόμενη με αυτήν της Pattaya) είναι μάλλον μεγαλύτερης ηλικίας, πιο συντηρητικής εμφάνισης, με λιγότερο έξαλλη συμπεριφορά. Γενικώς είναι πιο ήσυχα τα πράγματα, οι καταστάσεις πιο κεκλεισμένων των θυρών, ο τόπος πιο μικρός. Στους δρόμους θα συναντήσει κυρίως άλλους ξένους (μόνο σεξοτουρίστες), οδηγούς τρικύκλων και ενοχλητικούς πωλητές βιάγκρα και πορνοταινιών.
Τα ωράρια λειτουργίας των μπαρ είναι διευρυμένα, δύο μάλιστα εξυπηρετούν το κόσμο επί 24ώρου βάσεως (Dollhouse, Voodoo), αλλά και τα υπόλοιπα κλείνουν στις 4 το πρωί και μερικά απ’ αυτά ανοίγουν αρκετά νωρίς στις 12 ή στις 2 το μεσημέρι.
Στα μαγαζιά της Fields av. το EWR(early work release) ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 1300 pesos (περίπου 20€) και βέβαια είναι για LT. Απ’ αυτά τα χρήματα τα 600 πάνε στη κοπέλα. Στο Dollhouse, που είναι και το μεγαλύτερο μπαρ με συνολικά 320 κορίτσια να λικνίζονται στις πίστες και στο υπερώο και κάμποσες σερβιτόρες να περιφέρονται με τα καυτά τους μίνι (και αυτές ψωνίζονται κανονικά ακόμα και οι mamasan!), σε μεμονωμένες περιπτώσεις (όπως σόλο χορεύτριες) το barfine ανεβαίνει μέχρι και τα 3500 pesos. Στα μπουρδελομάγαζα της περιμετρικής οδού πέφτει στα 1000-1100 αλλά μαζί και η ποιότητα. Αλλά δεν χάνει κανείς τίποτα να ρίξει μια ματιά.
Είθισται στο τέλος να δίδεται και φιλοδώρημα μολονότι θεωρείται πως το ERW καλύπτει τα πάντα. Αν η απόδοση είναι μέτρια, 200 pesos είναι πολλά, αν είναι καλή ανεβαίνουμε στα 500, αν είναι φοβερή τότε ο επιβήτορας πρέπει να χώσει πιο βαθειά το χέρι στη τσέπη. Αν βέβαια θελήσει η κοπέλα να το κάνει short time χωρίς να είναι δική του απόφαση, τότε τα νούμερα πέφτουν ή και μηδενίζονται.
Οι καλές υπηρεσίες πρέπει να αμείβονται ανάλογα. Η θεωρία που λέει ότι πρέπει να κρατάμε τις τιμές χαμηλά γιατί το κόστος ζωής εκεί είναι χαμηλό είναι εκ του πονηρού. Φτηνά είναι τα βασικά είδη επιβίωσης που παράγονται από την εγχώρια οικονομία όχι όμως και τα εισαγόμενα που εμείς στις πλουσιότερες χώρες τα θεωρούμε στοιχειωδώς απαραίτητα (π.χ. αυτοκίνητα). Είμαστε σε θέση ισχύος, μη καταντήσουμε και στυγνοί εκμεταλλευτές.
Συνήθως τα μπαρ δεν έχουν άπλετο φωτισμό γι’ αυτό φρόνιμο είναι να κάτσει κανείς κοντά στη πίστα. Αφού κάνει την επιλογή μπορεί μετά να αποσυρθεί στους αναπαυτικούς καναπέδες να τα πει με την καλή του.
Στο Άνχελες δεν είναι όλα τα εργαζόμενα κορίτσια διαθέσιμα για όλους. Δεν είναι βιτρίνα για να διαλέξεις. Μπορεί να αρνηθεί να φύγει μαζί με τον πελάτη. Αν δεν της αρέσει κάτι στην εμφάνιση ή στη συμπεριφορά του έχει το δικαίωμα να πει όχι προβάλλοντας βέβαια κάποιον προφανή λόγο: ότι έχει τα ρούχα της ή πονοκέφαλο ή στομαχόπονο κλπ κλπ.
Κάποιες κοπέλες είναι πολύ επιλεκτικές. Αρκούνται στον ημερήσιο μισθό των 130 pesos (80 για τις σερβιτόρες) και προσπαθούν να αυξήσουν το εισόδημα τους με τα lady drinks. Άλλωστε αν δούλευαν έξω το πολύ να κέρδιζαν 100 pesos. Tα lady drinks στοιχίζουν 150 pesos με εξαίρεση το Dollhouse που τα χρεώνει 250. Απ’ αυτά τα χρήματα κερδίζουν 50 pesos και 100 αντίστοιχα.
Αν καλέσεις μια χορεύτρια κοντά σου, πριν ακόμα προλάβεις να πεις το τυπικό γειά, η σερβιτόρα σε ρωτάει αν θα την κεράσεις ποτό. Τότε, αν από τα είκοσι εκατοστά που τη βλέπεις σου φανεί λιγότερο εκθαμβωτική απ’ ότι πριν επί σκηνής ή αν τη νοιώσεις λίγο απόμακρη και απρόθυμη στα πρώτα αγγίγματα, είναι προτιμότερο να την ρωτήσεις εξ’ αρχής αν μπορεί να σε ακολουθήσει στο δωμάτιό σου (όχι να έρθει μαζί σου, γιατί αυτό μπορεί να σημαίνει μια απλή βόλτα στα υπόλοιπα μπαρ). Έτσι γλιτώνεις κάποια κοροϊδίστικα lady drinks. Βέβαια αν σε πλησιάσει μια αιθέρια ύπαρξη είναι παρακινδυνευμένο να ακολουθήσεις αυτή την τακτική. Σ’ αυτή τη περίπτωση απαιτείται επιδέξια προσέγγιση για να την κερδίσεις ακόμα κι’ αν έχει αρνητική αρχική πρόθεση. Όμως αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης.
Μια άλλη κατηγορία κοριτσιών που εκ πρώτης όψεως δεν είναι διαθέσιμα είναι τα cherry girls. Συνήθως είναι κοπελίτσες νεαρής ηλικίας (18-19 χρονών) που φυλάνε την παρθενιά τους προσμένοντας τον γενναιόδωρο κύριο που θα τις υποστηρίξει οικονομικά. Η τιμή γι’ αυτόν που θα θελήσει να δοκιμάσει πρώτος ανέρχεται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 1500€ κατά μέσο όρο. Για να διαθέσει κανείς τόσα χρήματα πρέπει ή να έχει κατά νουν το γάμο ή να σκοπεύει να την κρατήσει ως ερωμένη είτε εκεί είτε εδώ (απασχολώντας την ως οικιακή βοηθό για να εξασφαλίσει άδεια παραμονής).
Περίπου το 10% των κοριτσιών είναι παρθένες (το αναγράφει και η εργασιακή τους ταυτότητα) και κατά σατανική σύμπτωση είναι και τα ομορφότερα. Μερικά είναι όντως λαχταριστά, σκέτος πειρασμός. Τεχνικά είναι δυνατόν να τα πάρεις μαζί σου μόνο για να κοιμηθείτε παρέα, όπως λένε. Βέβαια αν είσαι τυχερός και επιτήδειος μπορεί να σου κάνουν τα πάντα εκτός απ’ το να σου δώσουν την παρθενιά τους. Ακόμα και την πίσω πόρτα μπορείς να τιμήσεις με ένα καλό φιλοδώρημα. Τουλάχιστον μπορείς να επιχειρήσεις την οιονεί διείσδυση (με χρήση λιπαντικού) ανάμεσα στα τρυφερά τους μπουτάκια.
Όμως το cherry girl δεν είναι η κατάλληλη γυναίκα που ψάχνεις να βρεις για δραπετεύσεις από το Άνχελες. Για short time πότε-πότε είναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία.
