Αν κρίνω από την πείνα που κυκλοφορεί τίποτα από αυτά δεν παίζει. Το αν γαμήσει ένας μπάρμαν ή ένας πέρσοναλ τρέηνερ είναι στο άτομο. Εάν ο άλλος ανήκει στην περιζήτητη μειοψηφεία των ελκυστικών άνδρών, εάν το "εχει" δηλαδή, θα βρει και θα γαμήσει ότι επάγγελμα και εάν έχει. Εάν ένας "δεν το έχει" τότε στη μουνοθύελα να τον ρίξεις δε θα γαμήσει που να χτυπιέται. Σίγουρα ο γενικός κανόνας είναι ότι στους επαγγελματικούς κύκλους που έχει περισσότερες γυναίκες θα έχει κανείς περισσότερες ευκαιρίες - π.χ. στα καλλιτεχνικής φύσης επαγγέλματα - όμως θέλει και άλλα, η θέση από μόνη της δε λέει τίποτα.
Πέρα από τη φύση της δουλειάς, το πιο σημαντικό είναι ο άνδρας να προβάλει εξουσία. Ο άνδρας στη δουλειά του όταν συνδιαλέγεται με τα θυληκά πρέπει να το κάνει από θέση εξουσίας. Δε πα να είσαι μπαρμάνι, πέρσοναλ τρέηνερ, καπετάνιος πολυτελούς πλεούμενου κτλ. εάν είναι από δίπλα ο μάνατζέρ σου ή ο ιδιοκτήτης του πλεούμενου ή όποιος άλλος ιεραρχικά ανώτερός σου θα έχεις πολύ λιγότερες ευκαιρίες να ελκύσεις τα θηλυκά γιατί θα σε κατατάσουν ιεραρχικά παρακάτω έστω και εάν αρχικώς σε γουστάρανε, έστω και εάν ο ανώτερός σου δεν ειναι του γούστου τους και δεν σκοπεύουν να κάνουν κάτι μαζί του. Ας μην ξεχνάμε ότι στο Χόλυγουντ δε γαμάνε τόσο οι Κρουζ και οι Ντι Κάπριο όσοι οι Χίτσκοκ και οι Γουάινστάιν, ακριβώς γιατί οι τελευταίοι ως σκηνοθέτες και παραγωγοί αντιστοίχως έχουν την εξουσία.
Πέρα από τη φύση της δουλειάς, το πιο σημαντικό είναι ο άνδρας να προβάλει εξουσία. Ο άνδρας στη δουλειά του όταν συνδιαλέγεται με τα θυληκά πρέπει να το κάνει από θέση εξουσίας. Δε πα να είσαι μπαρμάνι, πέρσοναλ τρέηνερ, καπετάνιος πολυτελούς πλεούμενου κτλ. εάν είναι από δίπλα ο μάνατζέρ σου ή ο ιδιοκτήτης του πλεούμενου ή όποιος άλλος ιεραρχικά ανώτερός σου θα έχεις πολύ λιγότερες ευκαιρίες να ελκύσεις τα θηλυκά γιατί θα σε κατατάσουν ιεραρχικά παρακάτω έστω και εάν αρχικώς σε γουστάρανε, έστω και εάν ο ανώτερός σου δεν ειναι του γούστου τους και δεν σκοπεύουν να κάνουν κάτι μαζί του. Ας μην ξεχνάμε ότι στο Χόλυγουντ δε γαμάνε τόσο οι Κρουζ και οι Ντι Κάπριο όσοι οι Χίτσκοκ και οι Γουάινστάιν, ακριβώς γιατί οι τελευταίοι ως σκηνοθέτες και παραγωγοί αντιστοίχως έχουν την εξουσία.
