Ένα καράβι για τη Γάζα

[amjik]

Ή Τουρκικη κατοχή  στην Κύπρο είναι μεσα στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου?????????

 

[RED BARON]

Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι η Χαμάς δεν είναι άκριβώς το τάγμα της Μητέρας Τερέζας και όπως έχει δηλώσει έπανειλημμένα, και ύπάρχει και στο καταστατικό της, ο σκοπός της οργάνωσης είναι η καταστροφή του Ισραήλ.

Όπως επίσης καταλαβαίνω το Ισραήλ θεωρεί ότι βρίσκεται σε έμπόλεμη κατάσταση με τη Γάζα...........

Μέχρι εδώ όλα καλά.
Αλλά δεν φαντάζομαι πως το Ισραήλ πραγματικά φοβάται μπάς και η Χαμάς το διαλύσει ή το καταλάβει

Απο οτι φαινεται το μπραντ ε φερ με την Τουρκια η Εβραιοι το κερδιζουν, αυτους που φοβουνται μην τους καταστρεψουν δεν ειναι η Χαμας αλλα φυσικα το Ιραν, ειδη συμφωνα με Αγγλικα δυκτια τρια υποβρυχια του Ισραηλ με πυραυλους κρουζ και πυρηνικες κεφαλες ειναι στον Περσικο Κολπο πολυ κοντα στο Ιραν, αν σας λεει κατι αυτο για το τι μπορουν να ετοιμαζουν.

 

[amjik]

  Εαν απο την αυγη της Ιστοριας,ο Γολιαθ υπολογιζε και "μετραγε" λιγο περισσοτερο
  τον Δαυιδ,μπορει να γραφοτανε διαφορετικα η Ιστορια της ανθρωποτητας...

  Αλλο πραμα η σιγουρια των (υπερ-)οπλων
  Αλλο πραμα η δυναμη που πηγαζει απο την Αδικια

  Μην τα μπερδευουμε,θεμα συγκυριων ειναι

Δυστυχώς η ήλιθιότητα του Ισραήλ , σπάει καρύδια και γιαυτό βρίσκεται σε αυτήν την θέση.........
Το κράτος αυτό συνεχίζει και έχει το σύνδρομο του όλοκαυτώματος, δηλαδή τη φοβία ότι όποιος του λέει ότι θα τό  έξαφανίσει να βλέπει άμέσως μπροστά του τόν Χίτλερ και τό όλοκαύτωμα.

 

[pdorison]

κοιταχτε να δειτε πως εχει. οι παλαιστηνιοι (philistines στη γλωσσα τους, παραπεμπει στο φιλισταιοι) χρησιμοποιουν τα μεσα του σιωνισμου εναντιων του.
το ποντικακι που κανει παρεα με παιδια σιγουρα δεν επιλεχθηκε τυχαια απο την disney, ειναι χαρακτηρας που μπορει να τα επηρεασει.
δηλαδη ειναι καλλιτερο να τα επηρρεασει υπερ του καπιταλισμου και ολων των παραγωγων του απο το να τα επηρεασει οτι ειναι τιμη να πεθαινεις για την πατριδα σου σα μαρτυρας?

εμενα αυτα μου φαινονται αρχαιοελληνικες ιδεες περισσοτερο παρα διαβολικες. βεβαια οι τυποι ειναι σε πολεμο και σιγουρα υπαρχουν ακραιες τασεις, πολυ πιθανο να στελνουν και παιδακια 13-14 χρονων να ανατιναχτουν χωρις να ξερουν τι κανουν, οκ αυτα κατακριταια, αλλα εγω στο βλεμα αυτων των παιδιων ειδα γαληνη πολυ περισσοτερο απο τα παιδακια του δυτικου κοσμου (παρα τα οσα περνανε καθημερινα)


allah auqbar = ο θεος ειναι μεγαλος.
το ιδιο δε λεμε και εμεις?

 

[aigeas]

ποιοι εβραιοι και πιο ισραηλ........αν αποσυρουν οι αμερικανοι την υποστιριξη τους θα καταρευσουν σε μια νυχτα, και μην ακουω τις μαλακιες για σιωνιστικο λομπι που κυβερναει την αμερικη...

 

[aigeas]

κοιταχτε να δειτε πως εχει. οι παλαιστηνιοι (philistines στη γλωσσα τους, παραπεμπει στο φιλισταιοι) χρησιμοποιουν τα μεσα του σιωνισμου εναντιων του.
το ποντικακι που κανει παρεα με παιδια σιγουρα δεν επιλεχθηκε τυχαια απο την disney, ειναι χαρακτηρας που μπορει να τα επηρεασει.
δηλαδη ειναι καλλιτερο να τα επηρρεασει υπερ του καπιταλισμου και ολων των παραγωγων του απο το να τα επηρεασει οτι ειναι τιμη να πεθαινεις για την πατριδα σου σα μαρτυρας?

εμενα αυτα μου φαινονται αρχαιοελληνικες ιδεες περισσοτερο παρα διαβολικες. βεβαια οι τυποι ειναι σε πολεμο και σιγουρα υπαρχουν ακραιες τασεις, πολυ πιθανο να στελνουν και παιδακια 13-14 χρονων να ανατιναχτουν χωρις να ξερουν τι κανουν, οκ αυτα κατακριταια, αλλα εγω στο βλεμα αυτων των παιδιων ειδα γαληνη πολυ περισσοτερο απο τα παιδακια του δυτικου κοσμου (παρα τα οσα περνανε καθημερινα)


allah auqbar = ο θεος ειναι μεγαλος.
το ιδιο δε λεμε και εμεις?

το ιδιο λεμε την ωρα που κανουμε τον σταυρο μας..οχι οταν κοβουμε το κεφαλι του αλλου...

 

[ziziaek]

το ιδιο λεμε την ωρα που κανουμε τον σταυρο μας..οχι οταν κοβουμε το κεφαλι του αλλου...

οι εβραιοι ειναι σαν την schutzstaffel

 

[pdorison]

εχουμε περασει εποχες που και εμεις τα με τον ιδιο τροπο συμπεριφερομασταν. δες το ετσι: ο ισλαμικος κοσμος ζει το μεσαιωνα του

 

[RED BARON]

ποιοι εβραιοι και πιο ισραηλ........αν αποσυρουν οι αμερικανοι την υποστιριξη τους θα καταρευσουν σε μια νυχτα, και μην ακουω τις μαλακιες για σιωνιστικο λομπι που κυβερναει την αμερικη...

Συμφωνω απολυτα μαζι σου, το Ισραηλ εχει τις πλατες της Αμερικης, αυτη τη στιγμη 3 κρατη της Μεσογειου Γαλλια, Ιταλια και Ισπανια εχουν τετοια δυναμη πυρος που θα μπορουσαν να δωσουν μια απαντηση στο Ισραηλ που θα την θυμονταν για παντα γιατι να το κανουν ομως για τους Παλαιστηνιους?? η για τους "λιγδιαρηδες" ακτιβιστες??

 

[aigeas]

ραήλ - Τουρκία: Το τέλος μιας συμμαχίας
| Εκτύπωση | 21/06/2009 | ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ



Η άλλοτε αποδοτική και λειτουργούσα στρατηγική συμμαχία μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας φαίνεται να οδεύει προς το τέλος της. Δύο είναι, μεταξύ άλλων, οι σημαντικότεροι λόγοι, που πυροδότησαν αλυσιδωτές εξελίξεις, ώστε η συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών να έχει ήδη αποδυναμωθεί: Η άνοδος στην εξουσία, το 2002, του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, του Ταγίπ Ερντογάν και η εμφάνιση στο προσκήνιο του αρχιτέκτονα της νέας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, Αχμέτ Νταβούτογλου.

Οι εκτιμήσεις αυτές ανήκουν στην κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, ανώτερη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Van Leer της Ιερουσαλήμ και Λέκτορα στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ. Την περ. Δευτέρα έδωσε μια σημαντική διάλεξη στο Κυπριακό Κέντρο για Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Υποθέσεις του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, με θέμα: «Τουρκική εξωτερική πολιτική και Ισραήλ: Το τέλος μιας στρατηγικής συμμαχίας;». Η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα θεωρεί ως εξίσου σημαντική μιαν άλλη ημερομηνία, το 1996, όταν το Ισραήλ πρότεινε και η Τουρκία δέχτηκε τη σύναψη μιας συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας.
Το Ισραήλ είχε απευθυνθεί πρώτα στην Ελλάδα, η οποία για ακατανόητους λόγους, που είχαν να κάνουν περισσότερο με φιλοαραβικά σύνδρομα παρά με ορθολογιστική εκτίμηση του διεθνούς και περιφερειακού περιβάλλοντος, απέφυγε να ανταποκριθεί. Το Ισραήλ θεωρεί την Κύπρο και την Ελλάδα ως φυσικούς συμμάχους του σε μια περιοχή που κατακλύζεται από έναν ωκεανό εχθρικών Αράβων και φανατικών μουσουλμάνων. Η Ισραηλινή καθηγήτρια, όπως και άλλοι Ισραηλινοί στρατηγικοί και άλλοι αναλυτές, εκτιμούν σήμερα, 13 χρόνια μετά τη σύναψη της συμφωνίας, ότι οι σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας απέχουν πάρα πολύ από του ν' αποτελούν πια μια στρατηγική συμμαχία.


Η Τουρκία υπονομεύει τη διεθνή νομιμότητα του Ισραήλ
Η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα υποστηρίζει ότι η Τουρκία έχει αναδειχθεί σε μιαν από τις πιο δύσκολες στρατηγικές προκλήσεις για τη χώρα της επειδή η Τουρκία αποφάσισε να αντιμετωπίζει το Ισραήλ ως ανταγωνιστή και όχι ως σύμμαχο. Ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, η Τουρκία επιχειρεί να υπονομεύσει τη διεθνή νομιμότητα του Ισραήλ, πράγμα, ασφαλώς, που το Ισραήλ δεν πρόκειται να ανεχθεί. Η αντίστροφη μέτρηση για την αποκαθήλωση των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων άρχισε με την άνοδο στην εξουσία του ΑΚΡ και του διορισμού του Αχμέτ Νταβούτογλου, ακαδημαϊκού, ως συμβούλου επί εξωτερικών υποθέσεων.
Η κατάρρευση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας, παρατηρεί η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, δεν ήταν αποτέλεσμα αντιδράσεων ή απογοήτευσης της Άγκυρας εξαιτίας της ισραηλινής πολιτικής έναντι της Παλαιστινιακής Αρχής ή της Γάζας, αλλ’ η συνέπεια μιας νέας στρατηγικής αντίληψης της Τουρκίας για την εξωτερική πολιτική, όπως την κωδικοποίησε ο Νταβούτογλου. Έτσι, ενώ οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν σχεδόν παρόμοια προβλήματα, μπορεί να λεχθεί, επισημαίνει η Ισραηλινή καθηγήτρια σχεδόν με βεβαιότητα, ότι η συμμαχία με την Τουρκία έχει πεθάνει. Ποιοι είναι οι βαθύτεροι λόγοι;
Πρώτον, είναι οι εσωτερικές αλλαγές στην Τουρκία. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης προσέδωσε νομιμοποίηση στα θρησκευτικά στοιχεία με θετική διάδραση έναντι των δυνάμεων της αγοράς. Το ΑΚΡ απέφυγε εξ αρχής να υιοθετήσει ανοικτά την ισλαμική ατζέντα, χωρίς να μειώνει τις διεκδικήσεις του με στόχο, εκτός των άλλων, τον επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας της Τουρκίας. Η εξωτερική πολιτική είναι το πεδίο στο οποίο αυτή η ισλαμική ατζέντα βρήκε έδαφος έκφρασης και εφαρμογής. Η Ισραηλο-Παλαιστινιακή σύγκρουση έγινε η αιχμή του δόρατος αυτής της πολιτικής, η οποία επιδιώκεται να αποτυπωθεί στα Βαλκάνια, στην Κύπρο, στο Ισράηλ και στην Παλαιστίνη, περιοχές όπου, κατά την έκφραση του Νταβούτογλου, «κάθε τζαμί που καταστρέφεται, υπονομεύει εν δυνάμει τουρκική επιρροή στην περιοχή».
Δεύτερον, η άνοδος νέων πολιτικών δυνάμεων από την τουρκική περιφέρεια διά του ΑΚΡ επέβαλε τον καθορισμό μιας ατζέντας εξωτερικής πολιτικής. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, θρησκευόμενος μουσουλμάνος και αποκληθείς ως ο Τούρκος Κίσινγκερ, ανέλαβε να την προσδιορίσει. Αυτή προβλέπει ότι η Τουρκία πρέπει να αναγνωρισθεί διεθνώς ως η μόνη χώρα ικανή να αποτρέπει μια σύγκρουση πολιτισμών. Όμως απαραίτητη προϋπόθεση για να επανασυμφιλιωθεί με τον ισλαμικό κόσμο είναι η απαγκίστρωσή της από τη στρατηγική συμμαχία της με το Ισραήλ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον επαναπροσδιορισμό των στόχων της εξωτερικής πολιτικής της, που δεν έχουν σχέση πια με την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ.


Pax Ottomanica
Το κομβικό σημείο στην αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, σημειώνει η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, είναι ο Νοέμβριος 2002, με την άνοδο στην εξουσία τού ΑΚΡ, του οποίου η ηγεσία τηρεί σκληρή και επικριτική στάση έναντι του Ισραήλ. Η πολιτική της στόχευε στην ακύρωση της συμμαχίας με το Ισραήλ. (Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αναλυθεί και η τουρκική πολιτική στο Κυπριακό, που άλλαξε άρδην αμέσως μετά την υποβολή του σχεδίου Ανάν [11.11.2002] και κατέλαβε εξ απίνης και τη Λευκωσία και την Αθήνα). Η Άγκυρα θεωρούσε πια το Ισραήλ όχι μόνο ως ένα εμπόδιο στην εξακτίνωση της νέας εξωτερικής πολιτικής της αλλά και ως μια προσωρινή παρουσία, με την έννοια ότι το Ισραήλ έπρεπε να επιστρέψει στα φυσικά του όρια, εκείνα της πάλαι ποτέ Παλαιστίνης στο πλαίσιο μιας Pax Ottomanica.
Η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα επισημαίνει ότι, μεταξύ άλλων στοιχείων, που συνέβαλαν στη νέα τουρκική πολιτική πραγματικότητα, ήταν ο πόλεμος στο Ιράκ (να θυμίσουμε την άρνηση της Τουρκίας να επιτρέψει διέλευση αμερικανικών στρατευμάτων), η εγκαθίδρυση αυτόνομης Κουρδικής Αρχής στην πετρελαιοφόρα περιοχή της Μοσούλης και του Κιρκούκ, η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. και η συνεχής ταύτιση της τρομοκρατίας και βίας με τους μουσουλμάνους.


Αρχές πολιτικής
Ο Νταβούτογλου πρότεινε μια διέξοδο στον εκνευρισμό της Τουρκίας, περιλαμβανομένης και μιας ψευδαίσθησης δύναμης, κατά την Ισραηλινή καθηγήτρια. Δύο είναι οι αρχές της εξωτερικής πολιτικής, όπως τις καθόρισε ο Νταβούτογλου:
Πρώτον, η Τουρκία πρέπει να αποκτήσει δύναμη εάν επιθυμεί να υπερασπίσει τον εαυτό της.
Δεύτερον, η ανάγκη η Τουρκία να επανεύρει την πραγματική ταυτότητά της, στηριγμένη στην Ισλαμική και Οθωμανική κληρονομιά της.
Κατά τον Νταβούτογλου, η Τουρκία είναι ο καθαρός εκπρόσωπος του μουσουλμανικού κόσμου, γι’ αυτό και πρέπει να της αποδοθεί διεθνής αναγνώριση, με σεβαστή θέση σε Διεθνείς Οργανισμούς και μια μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας», ο Νταβούτογλου, παρατηρεί η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, συνδυάζει σταθερές αξίες (Ιστορία, Γεωγραφία, πληθυσμό, πολιτισμό), εν δυνάμει δεξιότητες (οικονομικές, στρατιωτικές, τεχνολογικές) και τις σχέσεις μεταξύ στρατηγικής αντίληψης, τακτικού σχεδιασμού και πολιτικής βούλησης.
Όλα αυτά, συν γεωπολιτικές, γεωπολιτισμικές και γεωοικονομικές εκτιμήσεις πρέπει να συμβάλλουν στη μεγαλοσύνη του κράτους και στην ανάπτυξη δύναμης. Κατά τον Νταβούτογλου, η Τουρκία δεν είναι μια συνήθης χώρα αλλά μια χώρα-κλειδί, που βρίσκεται στο κέντρο ενός πολιτισμού. Γι’ αυτό και πρέπει ν' αναπτύξει μια νέα εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια, στον Καύκασο και στη Μέση Ανατολή. Το πιο σημαντικό είναι η αξιοποίηση του ισλαμικού παράγοντα ως μέσου, που θα ενισχύσει την επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή.

 

[RED BARON]

ραήλ - Τουρκία: Το τέλος μιας συμμαχίας
| Εκτύπωση | 21/06/2009 | ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ



Η άλλοτε αποδοτική και λειτουργούσα στρατηγική συμμαχία μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας φαίνεται να οδεύει προς το τέλος της. Δύο είναι, μεταξύ άλλων, οι σημαντικότεροι λόγοι, που πυροδότησαν αλυσιδωτές εξελίξεις, ώστε η συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών να έχει ήδη αποδυναμωθεί: Η άνοδος στην εξουσία, το 2002, του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, του Ταγίπ Ερντογάν και η εμφάνιση στο προσκήνιο του αρχιτέκτονα της νέας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, Αχμέτ Νταβούτογλου.

Οι εκτιμήσεις αυτές ανήκουν στην κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, ανώτερη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Van Leer της Ιερουσαλήμ και Λέκτορα στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ. Την περ. Δευτέρα έδωσε μια σημαντική διάλεξη στο Κυπριακό Κέντρο για Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Υποθέσεις του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, με θέμα: «Τουρκική εξωτερική πολιτική και Ισραήλ: Το τέλος μιας στρατηγικής συμμαχίας;». Η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα θεωρεί ως εξίσου σημαντική μιαν άλλη ημερομηνία, το 1996, όταν το Ισραήλ πρότεινε και η Τουρκία δέχτηκε τη σύναψη μιας συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας.
Το Ισραήλ είχε απευθυνθεί πρώτα στην Ελλάδα, η οποία για ακατανόητους λόγους, που είχαν να κάνουν περισσότερο με φιλοαραβικά σύνδρομα παρά με ορθολογιστική εκτίμηση του διεθνούς και περιφερειακού περιβάλλοντος, απέφυγε να ανταποκριθεί. Το Ισραήλ θεωρεί την Κύπρο και την Ελλάδα ως φυσικούς συμμάχους του σε μια περιοχή που κατακλύζεται από έναν ωκεανό εχθρικών Αράβων και φανατικών μουσουλμάνων. Η Ισραηλινή καθηγήτρια, όπως και άλλοι Ισραηλινοί στρατηγικοί και άλλοι αναλυτές, εκτιμούν σήμερα, 13 χρόνια μετά τη σύναψη της συμφωνίας, ότι οι σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας απέχουν πάρα πολύ από του ν' αποτελούν πια μια στρατηγική συμμαχία.


Η Τουρκία υπονομεύει τη διεθνή νομιμότητα του Ισραήλ
Η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα υποστηρίζει ότι η Τουρκία έχει αναδειχθεί σε μιαν από τις πιο δύσκολες στρατηγικές προκλήσεις για τη χώρα της επειδή η Τουρκία αποφάσισε να αντιμετωπίζει το Ισραήλ ως ανταγωνιστή και όχι ως σύμμαχο. Ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, η Τουρκία επιχειρεί να υπονομεύσει τη διεθνή νομιμότητα του Ισραήλ, πράγμα, ασφαλώς, που το Ισραήλ δεν πρόκειται να ανεχθεί. Η αντίστροφη μέτρηση για την αποκαθήλωση των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων άρχισε με την άνοδο στην εξουσία του ΑΚΡ και του διορισμού του Αχμέτ Νταβούτογλου, ακαδημαϊκού, ως συμβούλου επί εξωτερικών υποθέσεων.
Η κατάρρευση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας, παρατηρεί η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, δεν ήταν αποτέλεσμα αντιδράσεων ή απογοήτευσης της Άγκυρας εξαιτίας της ισραηλινής πολιτικής έναντι της Παλαιστινιακής Αρχής ή της Γάζας, αλλ’ η συνέπεια μιας νέας στρατηγικής αντίληψης της Τουρκίας για την εξωτερική πολιτική, όπως την κωδικοποίησε ο Νταβούτογλου. Έτσι, ενώ οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν σχεδόν παρόμοια προβλήματα, μπορεί να λεχθεί, επισημαίνει η Ισραηλινή καθηγήτρια σχεδόν με βεβαιότητα, ότι η συμμαχία με την Τουρκία έχει πεθάνει. Ποιοι είναι οι βαθύτεροι λόγοι;
Πρώτον, είναι οι εσωτερικές αλλαγές στην Τουρκία. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης προσέδωσε νομιμοποίηση στα θρησκευτικά στοιχεία με θετική διάδραση έναντι των δυνάμεων της αγοράς. Το ΑΚΡ απέφυγε εξ αρχής να υιοθετήσει ανοικτά την ισλαμική ατζέντα, χωρίς να μειώνει τις διεκδικήσεις του με στόχο, εκτός των άλλων, τον επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας της Τουρκίας. Η εξωτερική πολιτική είναι το πεδίο στο οποίο αυτή η ισλαμική ατζέντα βρήκε έδαφος έκφρασης και εφαρμογής. Η Ισραηλο-Παλαιστινιακή σύγκρουση έγινε η αιχμή του δόρατος αυτής της πολιτικής, η οποία επιδιώκεται να αποτυπωθεί στα Βαλκάνια, στην Κύπρο, στο Ισράηλ και στην Παλαιστίνη, περιοχές όπου, κατά την έκφραση του Νταβούτογλου, «κάθε τζαμί που καταστρέφεται, υπονομεύει εν δυνάμει τουρκική επιρροή στην περιοχή».
Δεύτερον, η άνοδος νέων πολιτικών δυνάμεων από την τουρκική περιφέρεια διά του ΑΚΡ επέβαλε τον καθορισμό μιας ατζέντας εξωτερικής πολιτικής. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, θρησκευόμενος μουσουλμάνος και αποκληθείς ως ο Τούρκος Κίσινγκερ, ανέλαβε να την προσδιορίσει. Αυτή προβλέπει ότι η Τουρκία πρέπει να αναγνωρισθεί διεθνώς ως η μόνη χώρα ικανή να αποτρέπει μια σύγκρουση πολιτισμών. Όμως απαραίτητη προϋπόθεση για να επανασυμφιλιωθεί με τον ισλαμικό κόσμο είναι η απαγκίστρωσή της από τη στρατηγική συμμαχία της με το Ισραήλ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον επαναπροσδιορισμό των στόχων της εξωτερικής πολιτικής της, που δεν έχουν σχέση πια με την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ.


Pax Ottomanica
Το κομβικό σημείο στην αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, σημειώνει η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, είναι ο Νοέμβριος 2002, με την άνοδο στην εξουσία τού ΑΚΡ, του οποίου η ηγεσία τηρεί σκληρή και επικριτική στάση έναντι του Ισραήλ. Η πολιτική της στόχευε στην ακύρωση της συμμαχίας με το Ισραήλ. (Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αναλυθεί και η τουρκική πολιτική στο Κυπριακό, που άλλαξε άρδην αμέσως μετά την υποβολή του σχεδίου Ανάν [11.11.2002] και κατέλαβε εξ απίνης και τη Λευκωσία και την Αθήνα). Η Άγκυρα θεωρούσε πια το Ισραήλ όχι μόνο ως ένα εμπόδιο στην εξακτίνωση της νέας εξωτερικής πολιτικής της αλλά και ως μια προσωρινή παρουσία, με την έννοια ότι το Ισραήλ έπρεπε να επιστρέψει στα φυσικά του όρια, εκείνα της πάλαι ποτέ Παλαιστίνης στο πλαίσιο μιας Pax Ottomanica.
Η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα επισημαίνει ότι, μεταξύ άλλων στοιχείων, που συνέβαλαν στη νέα τουρκική πολιτική πραγματικότητα, ήταν ο πόλεμος στο Ιράκ (να θυμίσουμε την άρνηση της Τουρκίας να επιτρέψει διέλευση αμερικανικών στρατευμάτων), η εγκαθίδρυση αυτόνομης Κουρδικής Αρχής στην πετρελαιοφόρα περιοχή της Μοσούλης και του Κιρκούκ, η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. και η συνεχής ταύτιση της τρομοκρατίας και βίας με τους μουσουλμάνους.


Αρχές πολιτικής
Ο Νταβούτογλου πρότεινε μια διέξοδο στον εκνευρισμό της Τουρκίας, περιλαμβανομένης και μιας ψευδαίσθησης δύναμης, κατά την Ισραηλινή καθηγήτρια. Δύο είναι οι αρχές της εξωτερικής πολιτικής, όπως τις καθόρισε ο Νταβούτογλου:
Πρώτον, η Τουρκία πρέπει να αποκτήσει δύναμη εάν επιθυμεί να υπερασπίσει τον εαυτό της.
Δεύτερον, η ανάγκη η Τουρκία να επανεύρει την πραγματική ταυτότητά της, στηριγμένη στην Ισλαμική και Οθωμανική κληρονομιά της.
Κατά τον Νταβούτογλου, η Τουρκία είναι ο καθαρός εκπρόσωπος του μουσουλμανικού κόσμου, γι’ αυτό και πρέπει να της αποδοθεί διεθνής αναγνώριση, με σεβαστή θέση σε Διεθνείς Οργανισμούς και μια μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας», ο Νταβούτογλου, παρατηρεί η κυρία Ανάτ Λαπιντότ-Φιρίλα, συνδυάζει σταθερές αξίες (Ιστορία, Γεωγραφία, πληθυσμό, πολιτισμό), εν δυνάμει δεξιότητες (οικονομικές, στρατιωτικές, τεχνολογικές) και τις σχέσεις μεταξύ στρατηγικής αντίληψης, τακτικού σχεδιασμού και πολιτικής βούλησης.
Όλα αυτά, συν γεωπολιτικές, γεωπολιτισμικές και γεωοικονομικές εκτιμήσεις πρέπει να συμβάλλουν στη μεγαλοσύνη του κράτους και στην ανάπτυξη δύναμης. Κατά τον Νταβούτογλου, η Τουρκία δεν είναι μια συνήθης χώρα αλλά μια χώρα-κλειδί, που βρίσκεται στο κέντρο ενός πολιτισμού. Γι’ αυτό και πρέπει ν' αναπτύξει μια νέα εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια, στον Καύκασο και στη Μέση Ανατολή. Το πιο σημαντικό είναι η αξιοποίηση του ισλαμικού παράγοντα ως μέσου, που θα ενισχύσει την επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή.

Η Τουρκια ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΩΝ δεν μπορει να τα βαλει με το Ισραηλ, αν ειχε κοινα συνορα τοτε οι Εβραιοι μπορει να την ειχαν ασχημα, αυτο δεν σημαινει ομως οτι η Τουρκια δεν ειναι ενας σοβαρος αντιπαλος (μαζι με το Ιραν) σε σχεση με τους αστειους Αραβες που αντιμετωπιζει τοσα χρονια το Ισραηλ

 

[amjik]

Γιά να μήν το ξεχάσω , σύμφωνα με τον διεθνή νόμο της ναυσιπλοΐας όταν ένα πολεμικό άσχέτου εθνικότητας ζητάει από εμπορικό σκάφος να σταματήσει , είναι ύποχρεωμένο το τελευταίο να σταματήσει έστω και άν βρίσκεται σε διεθνή ύδατα...............

 

[RED BARON]

Γιά να μήν το ξεχάσω , σύμφωνα με τον διεθνή νόμο της ναυσιπλοΐας όταν ένα πολεμικό άσχέτου εθνικότητας ζητάει από εμπορικό σκάφος να σταματήσει , είναι ύποχρεωμένο το τελευταίο να σταματήσει έστω και άν βρίσκεται σε διεθνή ύδατα...............

Τα πολεμηκα πλοια καθε χωρας εχουν δικαιωμα να εκτελουν νηοψηες καταρχην στα χωρικα τους υδατα, στα διεθνη υδατα και σε περιπτωσεις μεταφορας παρανομου οπλισμου και ναρκωτικων δικαιωμα νηοψηας εχει η χωρα που εχει την ευθηνη των υδατων, δεν νομιζω παντως το Ισραηλ να εχει ευθηνη νηοψειας στα διεθνη υδατα εκει....

 

[pdorison]

το ολο θεμα με αυτην την κατασταση ειναι οτι παρα πολυς κοσμος (και εγω μεσα σε αυτους) πιστευει οτι το ισραηλ δεν ειναι νομιμο κρατος αλλα κρατος που δημιουργηθηκε με τσαμπουκα και λεφτα για να εξυπηρετησει σιωνιστικα συμφεροντα. επισης οτι δε γουσταρουμε τους εβραιους για διαφορους ιστορικους λογους (χωρις να εχουμε και χωρις να χρειαζεται να γνωρισουμε καποιον). οπου και να πηγαιναν μετα απο λιγο τους διωχναν. δεν ειναι τυχαιο. ουτε οτι κατα την επανασταση τους εκδκηθικαμε το ιδιο αν οχι περισσοτερο με τους οθωμανους. σιγουρα υπαρχουν και αθωοι (οι περισσοτεροι αθωοι ειναι) αναμεσα τους αλλα μαζι με τα ξερα καιγονται και τα χλωρα. αφου δεν τους απομονωνουν τους σιωνιστες οι ιδιοι, η κοινη γνωμη πιστευει οτι συμφωνουν μαζι τους.

ολα τα αλλα περι ναυσιπλοιας και διεθνους δικαιου ειναι για να χουμε να λεμε. σιγουρα σε αντιστοιχη περιπτωση στην ελλαδα ολοι οι ελληνες που την αγαπανε θα θελανε ακομα χειροτερη αντιμετωπιση σαυτους που σπανε εμπαργκα κτλπ.

 

[cretan335]

Τα πολεμηκα πλοια καθε χωρας εχουν δικαιωμα να εκτελουν νηοψηες καταρχην στα χωρικα τους υδατα, στα διεθνη υδατα και σε περιπτωσεις μεταφορας παρανομου οπλισμου και ναρκωτικων δικαιωμα νηοψηας εχει η χωρα που εχει την ευθηνη των υδατων, δεν νομιζω παντως το Ισραηλ να εχει ευθηνη νηοψειας στα διεθνη υδατα εκει....

Σε χτύπησε ο ήλιος σήμερα ε?
Στα διεθνή ύδατα καμία χώρα δεν έχει ευθύνη ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε.

 

[pornopapos]

Γιά να μήν το ξεχάσω , σύμφωνα με τον διεθνή νόμο της ναυσιπλοΐας όταν ένα πολεμικό άσχέτου εθνικότητας ζητάει από εμπορικό σκάφος να σταματήσει , είναι ύποχρεωμένο το τελευταίο να σταματήσει έστω και άν βρίσκεται σε διεθνή ύδατα...............

εντάξει, μετριοπαθής και συμπαθής ο imagemaker Κοέν, αλλά δεν είναι και θέσφατο ότι γράφει...

 

[RED BARON]

Σε χτύπησε ο ήλιος σήμερα ε?
Στα διεθνή ύδατα καμία χώρα δεν έχει ευθύνη ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε.

Kαι τοτε πως οι Ισπανοι εχουν ποιασει ενα καρο πλοια με κοκαινη στη μεση του Ατλαντικου??????

 

[cretan335]

Μπας και έχουν κανένα ψήφισμα απο κανένα ΟΗΕ ή άλλο οργανισμό?

 

[pornopapos]

Νηοψία (boarding, search ή inspection of a ship) χαρακτηρίζεται διεθνώς το δικαίωμα που παρέχεται στα πολεμικά πλοία, να διακόπτουν την πορεία εμπορικού πλοίου, προκειμένου να προβούν σε ελέγχους προς εξακρίβωση τέλεσης απαγορευμένων ή αξιόποινων πράξεων, ενώ εν καιρώ πολέμου τον έλεγχο των ουδέτερων εμπορικών πλοίων προς εξακρίβωση υποχρεώσεων της σημαίας των.

Οι νηοψίες διενεργούνται ως επί το πλείστον στα χωρικά ύδατα από πολεμικά πλοία ή την Ακτοφυλακή της Χώρας αυτών. Στα διεθνή ύδατα αντίθετα εμπορικό πλοίο μπορεί να ελεγχθεί μόνο από πολεμικό πλοίο της χώρας του (της χώρας της οποίας φέρει τη σημαία). Ο κανόνας αυτός έχει ορισμένες εξαιρέσεις: σε περιπτώσεις διεθνών εγκλημάτων όπως η πειρατεία, η δουλεμπορία και η παράνομη ραδιοτηλεοπτική εκπομπή που μπορεί να επέμβει πολεμικό πλοίο οποιουδήποτε κράτους. Κατά δεύτερον επιτρέπεται η συνέχιση στα διεθνή ύδατα καταδίωξης, η οποία έχει αρχίσει εντός των χωρικών υδάτων κράτους από πολεμικά πλοία ή αεροσκάφη του κράτους αυτού, εφ' όσον δεν έχει στο μεταξύ διακοπεί (hot pursuit). Τα περί νηοψίας στην ανοιχτή θάλασσα ρυθμίζονται από τη διεθνή συνθήκη του ΟΗΕ για το Δικαιο της Θάλασσας του 1982.

από τη ΒΙΚΗ

 

[RED BARON]

το ολο θεμα με αυτην την κατασταση ειναι οτι παρα πολυς κοσμος (και εγω μεσα σε αυτους) πιστευει οτι το ισραηλ δεν ειναι νομιμο κρατος αλλα κρατος που δημιουργηθηκε με τσαμπουκα και λεφτα για να εξυπηρετησει σιωνιστικα συμφεροντα. επισης οτι δε γουσταρουμε τους εβραιους για διαφορους ιστορικους λογους (χωρις να εχουμε και χωρις να χρειαζεται να γνωρισουμε καποιον). οπου και να πηγαιναν μετα απο λιγο τους διωχναν. δεν ειναι τυχαιο. ουτε οτι κατα την επανασταση τους εκδκηθικαμε το ιδιο αν οχι περισσοτερο με τους οθωμανους. σιγουρα υπαρχουν και αθωοι (οι περισσοτεροι αθωοι ειναι) αναμεσα τους αλλα μαζι με τα ξερα καιγονται και τα χλωρα. αφου δεν τους απομονωνουν τους σιωνιστες οι ιδιοι, η κοινη γνωμη πιστευει οτι συμφωνουν μαζι τους.

ολα τα αλλα περι ναυσιπλοιας και διεθνους δικαιου ειναι για να χουμε να λεμε. σιγουρα σε αντιστοιχη περιπτωση στην ελλαδα ολοι οι ελληνες που την αγαπανε θα θελανε ακομα χειροτερη αντιμετωπιση σαυτους που σπανε εμπαργκα κτλπ.

Το θεμα ειναι οτι και πολυς κοσμος ειδικα στην Ευρωπη δεν γουσταρει με τιποτα τους Αραβες και τους Μουσουλμανους και αυτος ειναι και ο λογος που αφηνουν τους Εβραιους να τους  , ολοι αυτοι που πανε κατω και τους υποστηριζουν ειναι μια μηοψηφεια οι ποιο πολλοι δεν τους γουσταρουν γιατι κοβουν κεφαλια και χερια, μαστιγωνουν και λιθοβολουν γυναικες, εμπλεκονται σε τεραστια εγκληματα οπως οι διδυμοι πυργοι και το Μπεσλαν. Ειμαι σιγουρος πως εαν οι Αραβες δεν ειχαν το πετρελαιο οι Εβραιοι θα τους ειχαν εξαφανισει με την ανοχη της δυσης αλλα και της Ρωσιας.