Να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι τώρα. Το πρόβλημα της χώρας είναι η διαφθορά του κάθε Βουλγαράκη ή είναι πρόβλημα ράτσας ή πέτσας αν θες;
Μήπως θυμάσαι την καριόλα τη γυναίκα του που δήλωσε ότι για τα συμβόλαια στο μοναστήρι δεν πήρε δραχμή γιατί είναι από θρήσκα οικογένεια;
Ως απάντηση θα σας παραθέσω για δεύτερη φορά, μερικές από τις σκέψεις του Βαρώνου Μοντεσκιέ.
Η κεντρική ιδέα του εκ Γαλλίας φίλου μας : «αν αληθεύει ότι ο χαρακτήρας του πνεύματος και τα πάθη της καρδιάς είναι άκρως διαφορετικά στα διάφορα κλίματα, οι νόμοι πρέπει να είναι σχετικοί με τη διαφορά αυτών των παθών και με η διαφορά των χαρακτήρων». Τι σας λέει με λίγα λόγια ο Βαρόνος ; Ότι ο ψυχρός αγέρας που φυσάει στις στέγες των σπιτιών του βορρά φτιάχνει ρωμαλέους ανθρώπους με ισχυρή καρδιά. Ότι, αντίθετα, η ζέστη και η υγρασία των εδαφών του νότου κάνουν τους ανθρώπους νωθρούς και, συνεπώς, δειλούς, ιδιότητα που και λεκτικά δεν απέχει και πολύ από τη λέξη δούλος. Να το κλειδί της ανάλυσης. Συνεχίζουμε ακάθεκτοι έχοντας ως μπούσουλα το κλίμα : «στις ψυχρές οι άνθρωποι έχουν λιγότερη ευαισθησία απέναντι στις απολαύσεις, στις εύκρατες χώρες θα έχουν μεγαλύτερη, ενώ στις θερμές χώρες θα έχουν άκρα ευαισθησία». Η όπερα η Αγγλική διαφέρει από την Ιταλική. Οι άνθρωποι του βορρά ερωτεύονται διαφορετικά από τους Λατίνους εραστές. Κι επειδή ο έρως είναι αυτό το στοιχείο που ενώνει οι Νότιοι έχουν πιο ανεπτυγμένη την αίσθηση του «έρωτα για τον έρωτα» , ενώ οι Βόρειοι … «καλά κρασιά». Ο Νότος είναι, ως εκ τούτου, γεμάτος πάθη, σε αντίθεση με το Βορρά που είναι γεμάτος λογική. Ο Νότος έχει πλήθος εγκλημάτων πάθους ενώ ο Βορράς ξεχειλίζει από αρετή, ειλικρίνεια και παρρησία. Στο Νότο είναι στο μυαλό νωθροί και υπακοή έχουν περισσή. Στο Βορρά η ψυχή σφύζει από ενέργεια και του Βορείου ανθρώπου ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει. Ο φίλος μας ο Μοντεσκιέ, κοσμογυρισμένος καθώς ήταν, μάζεψε του κόσμου τις πληροφορίες. Οι Ινδίες, όπως ξέρετε ίσως, είναι μια «γη ποτισμένη με ιδρώτα». Αυτός ο ιδρώτας αντιπροσωπεύει, κατά την άποψή του, όχι μόχθο αλλά δειλία. Οι Ινδοί έχουν σαν θετικό ισοδύναμο τη φαντασία και αυτή η φαντασία είναι που τους κάνει να υποφέρουν ακόμη και το θάνατο. Αυτός είναι και ο λόγος που ζουν εκτός τόπου και χρόνου και που οι Βρετανοί τους έχουν υποδουλώσει. Δεν δίνουν μάχες και επιμένουν να ζουν σε μια κατάσταση νιρβάνα έχοντας αφήσει τους κατακτητές να κερδίζουν σε βάρος τους. Τι τους χρειάζεται για να στρώσουν έτσι που είναι στραβό το … κλίμα ; Νομοθέτης σοφός. Να τι τους χρειάζεται. «Όσο πιο εύκολα συγκινείται κανείς, τόσο πιο πολύ επιβάλλεται να διαπαιδαγωγηθεί κατάλληλα, ώστε να μην υπακούει σε προλήψεις και να οδηγείται από το Λόγο». Τελικά από δω το είχε, από ‘κει το είχε στο ρατσισμό τελικά κατέληξε. Ο «άλλος» του Μοντεσκιέ είναι αυτός ο δειλός, ο προληπτικός, ο νωθρός, ο κουτοπόνηρος και, σε τελευταία ανάλυση, δουλοπρεπής Ασιάτης ή Αφρικανός που εύκολα συγκινείται και εύκολα παρασύρεται. Γι΄αυτό και πρέπει να εκπολιτιστεί δια της βίας, πρέπει να του ελέγξουμε το μυαλό, να του επιβάλλουμε τη δική μας σκέψη, το δικό μας Λόγο. Εμείς οι Ευρωπαίοι, οι ορθολογιστές, οι μυαλωμένοι, που διαθέτουμε το κατάλληλο γεω-κλιματικό περιβάλλον που μας ωθεί στα γράμματα και τις τέχνες, που μας προτρέπει να είμαστε μετριοπαθείς, να ζούμε σε μεσαίου μεγέθους μοναρχίες με καθεστώτα «ελέγχου και ισορροπιών» , που, τέλος πάντων, έχουμε να δείξουμε κι έναν Παρθενώνα. Η επιστήμη να είναι καλά και θα μας βοηθάει να ανακαλύπτουμε το αίτιο και το αιτιατό, τους σιδερένιους νόμους της φύσης και τις μεθόδους τιμωρίας των «άλλων, των παραβατικών, των επαναστατών, των αιρετικών», δηλαδή των «εξ’ από ‘δώ». Τελικά όλα όσα λέμε μπορεί και να μην ισχύουν. Ο Μοντεσκιέ μπορεί όλ’ αυτά να τα έγραφε όχι γιατί τα πίστευε αλλά για να ωθήσει, με το ιδιότυπο χιούμορ του, τους νομοθέτες στο να σκεφτούν ωριμότερα τα πράγματα και να φτιάξουν καλούς νόμους για το καλό των λαών και των εθνών.
), ούτε κάνει κομπίνες με τα τιμολόγια μέσω off-shore στην Κύπρο.
