1) Και βεβαίως οι λεπτομέρειες έχουν νόημα. Για να μην λέει ο καθένας το μακρύ και το κοντό του
Συμφωνούμε. Τις περισσότερες φορές οι λεπτομέρειες είναι αυτές που κάνουν την διαφορά.
2) Από πότε ο ηγέτης μίας χώρας πληρώνεται ανάλογα με τις αποφάσεις που λαμβάνει; Και άμα ήταν έτσι Ολλανδοί και οι Άγγλοι δεν θα έπρεπε να δίνουν τίποτε στις βασίλισσες τους που έχουν διακοσμητικό ρόλο.
Τα εισοδήματα των Βασιλικών οικογενειών της Ολλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου προέρχονται κυρίως από την εκμετάλλευση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας που διαθέτουν. Παραμένει βέβαια γεγονός, ότι οι υπήκοοι τους πληρώνουν φόρο υπέρ των Βασιλικών οικογενειών. Παρά ταύτα, η κατάργηση του θεσμού της Βασιλείας, τουλάχιστον για το Ηνωμένο Βασίλειο, θα επέφερε καταστροφικές συνέπειες στην κοινωνικοοικονομική δομή, δεδομένου ότι τόσο η κοινωνική διαστρωμάτωση, όσο και η αποικιακή οικονομία, θα δέχονταν ισχυρότατο πλήγμα.
3) Ο μισθός του Κιμ Ιλ Σουνγκ ξέρεις ποιός ήταν;
Όσος και του Σάχη. Αλλά καλλίτερο θα είναι να είμαστε περισσότερο φειδωλοί με τα ακραία παραδείγματα. Άλλωστε οι ακρότητες μας έχουν οδηγήσει στο σημείο που βρισκόμαστε.
4) Διαφορετικοί ρόλοι προέδρων σε ΗΠΑ και Ελλάδα. Αν θέλεις να κάνεις σύγκριση πρέπει να δεις τα συνολικά έξοδα των θεσμών.
Πολύ σωστή παρατήρηση.
5) Τους μισθούς των CEO τους καθορίζει η αγορά. Έτσι γίνεται στον καπιταλισμό. Τώρα αν υπάρχει κάποιο νέο οικονομικό σύστημα που θα εφεύρει η συνέλευση της πλατείας Συντάγματος, δεν ξέρω, αν είναι να το δοκιμάσουμε.
Όντως. Αλλά στον "καθαρό" καπιταλισμό, οι κρατικές παρεμβάσεις με την μορφή χρηματοδότησης δεν έχουν θέση γιατί αλλοιώνουν το "πνεύμα" του.
Ουδέν σχόλιον.
Τέλος συζήτησης - δεν έχει νόημα.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη όλοι (όσοι έχουν δημοκρατικές πεποιθήσεις) έχουν να κερδίσουν κάτι από μια συζήτηση. Συνεπώς, ακόμα κι άν δεν το διακρίνουμε άμεσα, όλα έχουν νόημα. Ακόμα και μία ατελέσφορη συζήτηση έχει την χρησιμότητά της. Μπορεί κάλλιστα να αποκτήσει το νόημα του κακού παραδείγματος ή άν θέλετε, το παράδειγμα προς αποφυγήν.