Bastounovlaxos
Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Ιουν 2007
- Μηνύματα
- 2.879
- Like
- 21
- Πόντοι
- 16
ventuzator
Μέλος
- Εγγρ.
- 6 Ιαν 2011
- Μηνύματα
- 3.973
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
ventuzator
Μέλος
- Εγγρ.
- 6 Ιαν 2011
- Μηνύματα
- 3.973
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
δίκιο εχεις εν μερη... ο Ποπάυ τουλάχιστον μας διασκέδαζε
ενώ ο
ο ΠΑΠΑΚ..όχι..
τεσπα... σε αυτό εχεις δίκιο
(αλλά δεν τον έβγαλα εγώ)εγώ θα τον ονομαζα ΚΟΥΡΑΔΑ ... γιατί και ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ με διασκέδαζε
Matt LeBlanc
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 19 Ιουλ 2007
- Μηνύματα
- 4.505
- Κριτικές
- 21
- Like
- 6.900
- Πόντοι
- 8.345
απλα το παραθετω απο roufianos.com
Γιατί οδηγούν την Ελλάδα και μόνο την Ελλάδα σε εξόντωση;
Το κείμενο που ακολουθεί, παρατίθεται για προβληματισμό και εξαγωγή προσωπικών συμπερασμάτων, από την εύλογη απορία: Γιατί οι δανειστές μας (τράπεζες τοκογλύφοι) ζητάνε επιτακτικά από την Ελλάδα την αποπληρωμή ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του χρέους της, ενώ την ίδια στιγμή κάνουν τα στραβά μάτια για άλλες χώρες των οποίων το χρέος δεν είναι απλώς μεγαλύτερο, αλλά μερικές φορές είναι και πολλαπλάσιο του Ελληνικού;
Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα, για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει με τους δανειστές μας:
Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του.
Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει;
Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.
Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:
•Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
•Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
•ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να ” ξετινάξει” μία χώρα;
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Mετακόμισε στην Νορβηγία κάποιος πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
•α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
•β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
•γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
•δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του; (Και σε ποιόν τα χρωστάει τελικά;)
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;
Εάν θέλετε να δείτε (καλύτερα) τα χρέη όλων των χωρών, τότε επισκεφθείτε αυτόν τον χώρο:
μπορείς μέ μιά επιχειρηματολογία τεκμηριωμένη νά μάς πείς τί θά γίνει όταν θα επιστρέψουμε στήν δραχμή???Ρε φιλε Master πλάκα μου κανεις.. και εσύ..
εδώ στο ερώτημα που καιει κανείς δεν απάντησε
όλοι κάνουν ΑΒΑΒΑ
το ερώτημα παραμένει λοιπόν:
Πές μου πως το ΕΥΡΩ βοήθησε την τσέπη σου και την καθημερινότητα σου και κατ επέκταση την οικονομια της
Ελλάδας (απο την έλευση του το 2002, μεχρι σήμερα)
Από κει και πέρα δεν σου φταίνε μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι, προσωπικά έμενα μου φταίει το γεγονός οτι
όλα τα ΓΛΥΦΤΡΑΚΙΑ και τα κομματόσκυλα έχουν παχυλούς μισθούς, και τα ξύνουν (και είναι σκουπίδια απο γνώσεις)
και εσύ σαν χωρά εχεις χαντακώσει τους άξιους ή αυτούς που είχαν την ατυχία να δημιουργήσουν στο παρελθόν
μια βιομηχανία (π.χ Μαλκότσης) τους βιοτέχνες, και γενικά όλες τις παραγωγικές τάξεις (της πραγματικής οικονομίας)
και συντήρησες τους άχρηστους τα τρωκτικά και τα Λαμόγια...
ε... αυτό δεν είναι ΤΥΧΑΙΟ αγαπητέ
για αυτό δικέ μου...
ΕΓΩ ΛΕΩ.... ΣΠΑΘΙ και ΚΡΕΜΜΑΛΑ ΣΕ 300 ΠΡΟΔΟΤΕΣ
Έξω απο την Ε.Ε
έξω απο το ΕΥΡΩ
Γιατί δεν φαντάζομαι να νομίζεις ότι ο Σημίτης (ευχαριστούμε τους Αμερικάνους) ήταν Πατριώτης και σε έχωσε στο ΕΥΡΩ
ΟΞΩ ΛΕΜΕ... και να γαμηθούν οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ..
ΖΗΤΩ Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ
PS: @έβρυουαν.... Το ερώτημα που καίει παραμένει και δεν έχει απαντηθεί....... αν μπορείτε απαντήστε μου..
PS2: τα λέμε αργότερα
τό να κλαψουρίζετε τό τί έχουμε πάθει πού είμαστε στό ευρώ δέν είναι σωστός τροπος επιχειρηματολογίας......
ενοείτε ότι προτιμάμε τό χείρων βέλτιστον
αλλά ποιό είναι??
υγ
νομίζεις ότι οί κουτογραγκοι ξένοι πού μας δανείασαν τα 350 δις και που θά τά χασουν εαν δέν πληρωσουμε θά κάτσουν μέ σταυρωμένα τά χέρια και προτιμούν νάρχοντε στο κολοκράτος που τούς έφαγε τά λεφτά κατα εκατομμύρια αντί νά πάνε τουρκία κλπ???
απαντιστε ελληνάρες μου...
Babel
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Ιουλ 2009
- Μηνύματα
- 420
- Κριτικές
- 22
- Like
- 0
- Πόντοι
- 231
@ IΑNNAI
Το χρήμα είναι σα το νερό. Βρέχει, λιώνουν τα χιόνια, κατεβαίνει στη θάλασσα, εξατμίζετε και πάλι απ' την αρχή.
Στην Ελλάδα ο κύκλος του νερού δεν συμβαίνει. Δεν βρέχει παρά μόνο εξατμίζετε το εμφιαλομένο νερό που αγοράζουμε.
Το χρήμα είναι σα το νερό. Βρέχει, λιώνουν τα χιόνια, κατεβαίνει στη θάλασσα, εξατμίζετε και πάλι απ' την αρχή.
Στην Ελλάδα ο κύκλος του νερού δεν συμβαίνει. Δεν βρέχει παρά μόνο εξατμίζετε το εμφιαλομένο νερό που αγοράζουμε.
:SΗ επιστροφή στη δραχμή και τα παλικάρια της φακής...
1) Η επιστροφή στη δραχμή και τα παλικάρια της φακής...
Η σύγχυση και η οργή που έχει προκαλέσει στην κοινή γνώμη η ελληνική χρεοκοπία το 2010 και εν συνεχεία ο αναποτελεσματικός χειρισμός της κατάστασης από την κυβέρνηση και τη λοιπή πολιτική ηγεσία, έχουν δημιουργήσει ευήκοα ώτα για παράδοξες θεωρίες συνωμοσίας, μαγικές συνταγές εξόδου από την κρίση, όπως αυτές για παύση πληρωμών και επιστροφή στη δραχμή...
Θέλω να σταθώ όμως σήμερα περισσότερο στην ευκολία με την οποία προβάλλεται η δραχμή σαν λύση δια πάσα νόσο και πάσα... καχεξία του νου και της οικονομίας.
Αν είχαμε ζήσει υπό την ομπρέλα του ευρώ ήδη μισό ή ένα αιώνα, θα πίστευα πως το πρόβλημα έγκειται στο ότι έχουμε να κάνουμε με μερικές ανιστόρητες γενιές που δεν θυμούνται πως και στην περίοδο της δραχμής η Ελλάδα αυτοσαρκαζόταν ως Ψωροκώσταινα και πως η οικονομική ανάπτυξη, εκτός μικρών περιόδων συνετής οικονομικής πολιτικής, ήταν καχεκτική... Πως τέλος και με εθνικό νόμισμα η Ελλάδα έχει καταφέρει να χρεοκοπήσει τέσσερις φορές σε εκατό χρόνια...
Αν σε κάτι βοηθάει τα μέγιστα η παρουσία ευτελούς εθνικού νομίσματος την πολιτική ηγεσία μιας χώρας, είναι να βάζει το χέρι και να αδειάζει την τσέπη των πολιτών της, χωρίς να το καταλαβαίνουν την ώρα που γίνεται αυτό, αλλά πολύ αργότερα.
Αν π.χ. κατά την περσινή χρεοκοπία αντί του ευρώ είχαμε τη δραχμή σαν νόμισμα, οι περισσότεροι εξ υμών δεν θα είχαν δοκιμάσει την οδυνηρή εμπειρία να βλέπουν τους μισθούς τους να μειώνονται*...
Όλοι θα συνέχιζαν να λαμβάνουν τον ίδιο ή και αυξημένο μισθό, αλλά το γεγονός πως με αυτόν θα αγόραζαν όλο και λιγότερα πράγματα θα το καταλάβαιναν λίγο αργότερα.
Οι υποτιμήσεις της κοινής λογικής...
Έχω διαβάσει για σενάρια που εκτιμούν πως μια έξοδος και επιστροφή στη δραχμή δεν θα γινόταν στην αναλογία 340,75 δραχμές ανά ευρώ της εισόδου στο κοινό νόμισμα και θα είχε σαν συνέπεια αλλεπάλληλες υποτιμήσεις, όπως συνέβη σε όλες τις χώρες που χρεοκόπησαν.
Κάποια σενάρια κάνουν λόγο για μια πρώτη ισοτιμία στις 500 δραχμές ανά ευρώ και εν συνεχεία στις 1.000, τις 1.500 δραχμές ή και παραπάνω...
Σήμερα υπολογίζεται πως το καλάθι της νοικοκυράς αποτελείται κατά 70-80% από εισαγόμενα τρόφιμα.
Μια μέτρια διολίσθηση στην ισοτιμία των 700 δραχμών ανά ευρώ θα είχε αμέσως σαν συνέπεια τη σημαντική αύξηση του κόστους του καλαθιού της νοικοκυράς.
Ας υποθέσουμε πως σήμερα μια νοικοκυρά ξοδεύει 100 ευρώ την εβδομάδα, τα οποία με την παραπάνω ισοτιμία των 340,75 ισοδυναμούν με 34.750 δρχ. Με την νέα ισοτιμία το καλάθι θα στοίχιζε 70.000 δρχ. πλην την αξία των μη εισαγόμενων προϊόντων.
Ήτοι, μείον 34.750 Χ 20% ίσον με 20 ευρώ ή περίπου 7.000 δραχμές στο αρχικό καλάθι...
Οι οπαδοί της δραχμής υποστηρίζουν πως αυτή η άνοδος στις τιμές των εισαγόμενων είναι το κλειδί της επιτυχίας της δραχμής καθώς θα οδηγούσε στην αγορά ελληνικών προϊόντων και εν συνεχεία σε τόνωση των εξαγωγών. Ως ένα σημείο είναι σωστό αυτό και έχει λειτουργήσει πολλές φορές στο παρελθόν...
Το παράδειγμα της φακής...
Για να δούμε όμως πόσο θα ευνοούνταν η παραγωγή ενός κιλού φακής από την επιστροφή στη δραχμή; Η παραγωγή ενός στρέμματος φακής σήμερα κοστίζει 78,95 ευρώ σύμφωνα με μελέτη του ΕΘΙΑΓΕ. Το κόστος αυτό επιμερίζεται ως εξής: σπόροι 10,58 ευρώ, λιπάσματα 0,20 ευρώ, Κόστος Καταπολέμησης 2,3 ευρώ, Αμοιβή ξένης εργασίας 10,36 ευρώ, Αμοιβή ξένης μηχανικής εργασίας 38,77 ευρώ, Διάφορα 16,74 ευρώ...
Από τους παραπάνω συντελεστές ο μοναδικός που δεν επηρεάζεται από συναλλαγματικές διαφορές είναι το κόστος της ανθρώπινης εργασίας. Σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανική εργασία (τρακτέρ κλπ) στο βαθμό που μέρος ή το σύνολο εισάγεται θα εξαρτώνται από τις ισοτιμίες του συναλλάγματος.
Κατά ένα πρόχειρο υπολογισμό τα 50 από τα 79 ευρώ του κόστους της καλλιέργειας ενός στρέμματος ελληνικής φακής εξαρτάται από ξένους συναλλαγματοβόρους συντελεστές. Όπερ, ανάλογα θα πρέπει να υπολογίσουμε και την άνοδο της τιμής της ελληνικής φακής και λοιπών τροφίμων που αποτελούν το 20%-30% του καλαθιού της νοικοκυράς. Βλέπε: Το παράδειγμα της φακής...
Ευκαιριακά, μια υποτίμηση θα έκανε φθηνά τα ελληνικά προϊόντα και θα έδινε ώθηση στις εξαγωγές. Αυτή η ώθηση όμως θα ήταν προσωρινή και θα οφειλόταν κυρίως στην πτώση του κόστους εργασίας. Δηλαδή πάλι στη μείωση των μισθών... αυτό για το οποίο κατηγορούμε ότι μας επιβάλλει το επάρατο μνημόνιο και η «κατοχή» της χώρας από την τρόικα των δανειστών.
Αν πέρυσι λοιπόν κατά τη χρεοκοπία αντί για ευρώ είχαμε δραχμές και η δραχμή υποτιμόταν κατά 50%, η ονομαστική αξία του μισθού μας θα έμενε ίδια, αλλά το κόστος ζωής θα αυξανόταν σημαντικά, ίσως και πάνω από 50%.
Η αξία των περιουσιακών μας στοιχείων, για τους ξένους, θα υποτιμόταν κατά 50%, από την Ακρόπολη μέχρι το οικόπεδο του παππού... Η αξία των 10.000 ευρώ που έχει ο παππούς στην άκρη για ώρα ανάγκης, θα έπεφτε στο μισό...
Πιστεύω πως όσοι υποστηρίζουν την έξοδο στη δραχμή το κάνουν για λόγους που έχουν να κάνουν με ιδεολογικές αγκυλώσεις ή σκοπιμότητες και συμφέροντα. Πρόκειται κυρίως:
α) Για οπαδούς του οικονομικού μοντέλου της Αλβανίας του Ενβερ Χότζα, κάποιοι δεν το κρύβουν άλλωστε,
β) για στελέχη της κομματοκρατίας που απομυζούν την κοινωνία και πιστεύουν πως έτσι θα συνεχίσουν να το κάνουν,
γ) για διαπλεκόμενους επιχειρηματίες,
δ) για αποτυχημένους επιχειρηματίες που επιζητούν να επιβιώσουν με διαγραφή των δανείων και προστασία από τον διεθνή ανταγωνισμό για να μας αναγκάσουν να αγοράζουμε ακριβά κακής ποιότητας προϊόντα που αλλιώς δεν θα αγοράζαμε.
Οι οπαδοί της δραχμής είναι οπαδοί της κλειστής οικονομίας.
Οι οπαδοί της δραχμής κατά κύριο λόγο είναι εχθροί της ανοιχτής κοινωνίας και οικονομίας, αλλά επειδή σε ένα διεθνές περιβάλλον, που η ανοιχτή οικονομία επεκτείνεται διαρκώς μετά την κατάρρευση της σοβιετίας και αποτελεί ελκυστικό μοντέλο ακόμη και για την κομμουνιστική Κίνα ή την Κούβα μετά τις πρόσφατες απολύσεις κρατικών υπαλλήλων, προσπαθούν να επαναφέρουν από το παράθυρο αυτό που η κοινωνία έχει απορρίψει.
Η διέξοδος για την Ελλάδα και την ελληνική οικονομία δεν είναι η επιστροφή στη δραχμή, αλλά η δημιουργία ανταγωνιστικής παραγωγικής οικονομίας και η καταπολέμηση της παρασιτοκρατίας.
*Ο ρόλος της ψυχολογίας...
Για να αντιληφθεί κάποιος το ρόλο που παίζει η ψυχολογία στην οικονομική διαχείριση θα πρέπει να έχει υπόψη του αυτό που αναφέρει ο Νίκολας Τασιμ Ταλεμπ στο βιβλίο του «Στην πλάνη του τυχαίου»... Κάποιος που έχει εισόδημα π.χ. 20.000 το χρόνο και μένει σε μια γειτονιά που ο μέσος όρος αμείβεται με 12.000 το χρόνο, είναι πιο ευτυχισμένος από ό,τι θα ήταν αν έπαιρνε αύξηση στα 40.000 ευρώ ετησίως και μετακόμιζε σε μια γειτονιά που ο μέσος όρος αμείβεται με 80.000 ετησίως...
Με τρόπο ανάλογο μπορούμε να καταλάβουμε γιατί οι άνθρωποι δέχονται πιο δύσκολα να δουν το μισθό τους να μειώνεται σε ονομαστικό επίπεδο απ’ ό,τι σε πραγματικό.
Νομίζω πως το κριτήριο με το ποίο πρέπει να επιλέξουμε στο δίλημμα ευρώ ή δραχμή, είτε στο δίλημμα μεταρρύθμιση ή στάση πληρωμών, είναι αν θέλουμε για την επόμενη γενιά να ζήσει σε μια περιθωριακή αλλά «ανεξάρτητη» φτωχή χώρα με τις ευκαιρίες που προσφέρει αυτή ή ως ισότιμα μέλη σε μια οικονομική ζώνη 400 εκατ. ανθρώπων με σκληρό νόμισμα, ευημερία και ανάλογες επαγγελματικές ευκαιρίες σε εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις ικανές να επιβιώνουν σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης...
2) Τι σημαίνει το χειρότερο σενάριο για την αγορά...
Μπορεί το χειρότερο σενάριο της αποπομπής στη δραχμή να σημαίνει επιστροφή στις συνθήκες δουλοπαροικίας για τους εργαζόμενους μιας περιφερειακής οικονομίας που υστερεί σε παραγωγικότητα, αλλά για τις μετοχές των εισηγμένων τα πράγματα θα είναι αρκετά διαφορετικά.
Αν εξαιρέσουμε τις τράπεζες που θα πρέπει να κρατικοποιηθούν και να ανακεφαλαιωθούν, οι μετοχές των εξαγωγικών επιχειρήσεων με πολυεθνική, όσες παραμείνουν στην Ελλάδα και δεν αλλάξουν έδρα, θα αποτιμώνται σε δραχμές μεν αλλά με την αξία που διαθέτουν στην ιεραρχία του διεθνούς ανταγωνισμού του τομέα τους...
Μια επιχείρηση που είναι κατά κύριο λόγο εξαγωγική ή πολυεθνική μοιάζει με κότα που γεννάει χρυσά αυγά. Είτε με δραχμές θα πας να αγοράσεις τα χρυσά αυγά, είτε με ευρώ ή δολάριο, η αξία τους θα είναι ίδια... Κατά συνέπεια και η αξία της «κότας» θα εξαρτάται από την αξία των «αυγών» και όχι της χώρας που ανήκει...
3) Η πιθανότητα πρόωρων εκλογών...
Ο επενδυτής που θέλει να επιβιώσει θα πρέπει να εξοικειωθεί με την αντίληψη ότι το τυχαίο στις αγορές μπορεί να έχει αυξημένο ρόλο, ενώ το απροσδόκητο καθοριστικό.
Αυτή την περίοδο της σύγχυσης και της κοινωνικής και πολιτικής έντασης οι πιθανότητες τυχαίων γεγονότων που θα μεταβάλλουν το τοπίο είναι υψηλές...
Οι διακυμάνσεις της αγοράς το υποδηλώνουν αυτό και θα συνεχίσουν να το υποδηλώνουν μέχρι το πολιτικό τοπίο εντός και εκτός της χώρας δείξει πως ελέγχει τις εξελίξεις...
Η πιθανότητα πρόωρων εκλογών θα επέτεινε προσωρινά τη νευρικότητα στην αγορά, αλλά από την άλλη όσο θα πλησίαζαν θα έδιναν στην αγορά την δυνατότητα να προεξοφλήσει την ύπαρξη μιας κυβέρνησης καλύτερης από τη σημερινή. Κάτι που δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια.
Αρκετοί διατείνονται ότι όσοι έχουν χάσει στο χρηματιστήριο δεν πρόκειται να επιστρέψουν ξανά. Είναι σαν να υποστηρίζουν ότι οι νυχτοπεταλούδες δεν θα κυνηγάνε τους πυρακτωμένους λαμπτήρες και οι σκύλοι δεν θα κυνηγήσουν ξανά λαγούς.
Πηγή:
1) Η επιστροφή στη δραχμή και τα παλικάρια της φακής...
Η σύγχυση και η οργή που έχει προκαλέσει στην κοινή γνώμη η ελληνική χρεοκοπία το 2010 και εν συνεχεία ο αναποτελεσματικός χειρισμός της κατάστασης από την κυβέρνηση και τη λοιπή πολιτική ηγεσία, έχουν δημιουργήσει ευήκοα ώτα για παράδοξες θεωρίες συνωμοσίας, μαγικές συνταγές εξόδου από την κρίση, όπως αυτές για παύση πληρωμών και επιστροφή στη δραχμή...
Θέλω να σταθώ όμως σήμερα περισσότερο στην ευκολία με την οποία προβάλλεται η δραχμή σαν λύση δια πάσα νόσο και πάσα... καχεξία του νου και της οικονομίας.
Αν είχαμε ζήσει υπό την ομπρέλα του ευρώ ήδη μισό ή ένα αιώνα, θα πίστευα πως το πρόβλημα έγκειται στο ότι έχουμε να κάνουμε με μερικές ανιστόρητες γενιές που δεν θυμούνται πως και στην περίοδο της δραχμής η Ελλάδα αυτοσαρκαζόταν ως Ψωροκώσταινα και πως η οικονομική ανάπτυξη, εκτός μικρών περιόδων συνετής οικονομικής πολιτικής, ήταν καχεκτική... Πως τέλος και με εθνικό νόμισμα η Ελλάδα έχει καταφέρει να χρεοκοπήσει τέσσερις φορές σε εκατό χρόνια...
Αν σε κάτι βοηθάει τα μέγιστα η παρουσία ευτελούς εθνικού νομίσματος την πολιτική ηγεσία μιας χώρας, είναι να βάζει το χέρι και να αδειάζει την τσέπη των πολιτών της, χωρίς να το καταλαβαίνουν την ώρα που γίνεται αυτό, αλλά πολύ αργότερα.
Αν π.χ. κατά την περσινή χρεοκοπία αντί του ευρώ είχαμε τη δραχμή σαν νόμισμα, οι περισσότεροι εξ υμών δεν θα είχαν δοκιμάσει την οδυνηρή εμπειρία να βλέπουν τους μισθούς τους να μειώνονται*...
Όλοι θα συνέχιζαν να λαμβάνουν τον ίδιο ή και αυξημένο μισθό, αλλά το γεγονός πως με αυτόν θα αγόραζαν όλο και λιγότερα πράγματα θα το καταλάβαιναν λίγο αργότερα.
Οι υποτιμήσεις της κοινής λογικής...
Έχω διαβάσει για σενάρια που εκτιμούν πως μια έξοδος και επιστροφή στη δραχμή δεν θα γινόταν στην αναλογία 340,75 δραχμές ανά ευρώ της εισόδου στο κοινό νόμισμα και θα είχε σαν συνέπεια αλλεπάλληλες υποτιμήσεις, όπως συνέβη σε όλες τις χώρες που χρεοκόπησαν.
Κάποια σενάρια κάνουν λόγο για μια πρώτη ισοτιμία στις 500 δραχμές ανά ευρώ και εν συνεχεία στις 1.000, τις 1.500 δραχμές ή και παραπάνω...
Σήμερα υπολογίζεται πως το καλάθι της νοικοκυράς αποτελείται κατά 70-80% από εισαγόμενα τρόφιμα.
Μια μέτρια διολίσθηση στην ισοτιμία των 700 δραχμών ανά ευρώ θα είχε αμέσως σαν συνέπεια τη σημαντική αύξηση του κόστους του καλαθιού της νοικοκυράς.
Ας υποθέσουμε πως σήμερα μια νοικοκυρά ξοδεύει 100 ευρώ την εβδομάδα, τα οποία με την παραπάνω ισοτιμία των 340,75 ισοδυναμούν με 34.750 δρχ. Με την νέα ισοτιμία το καλάθι θα στοίχιζε 70.000 δρχ. πλην την αξία των μη εισαγόμενων προϊόντων.
Ήτοι, μείον 34.750 Χ 20% ίσον με 20 ευρώ ή περίπου 7.000 δραχμές στο αρχικό καλάθι...
Οι οπαδοί της δραχμής υποστηρίζουν πως αυτή η άνοδος στις τιμές των εισαγόμενων είναι το κλειδί της επιτυχίας της δραχμής καθώς θα οδηγούσε στην αγορά ελληνικών προϊόντων και εν συνεχεία σε τόνωση των εξαγωγών. Ως ένα σημείο είναι σωστό αυτό και έχει λειτουργήσει πολλές φορές στο παρελθόν...
Το παράδειγμα της φακής...
Για να δούμε όμως πόσο θα ευνοούνταν η παραγωγή ενός κιλού φακής από την επιστροφή στη δραχμή; Η παραγωγή ενός στρέμματος φακής σήμερα κοστίζει 78,95 ευρώ σύμφωνα με μελέτη του ΕΘΙΑΓΕ. Το κόστος αυτό επιμερίζεται ως εξής: σπόροι 10,58 ευρώ, λιπάσματα 0,20 ευρώ, Κόστος Καταπολέμησης 2,3 ευρώ, Αμοιβή ξένης εργασίας 10,36 ευρώ, Αμοιβή ξένης μηχανικής εργασίας 38,77 ευρώ, Διάφορα 16,74 ευρώ...
Από τους παραπάνω συντελεστές ο μοναδικός που δεν επηρεάζεται από συναλλαγματικές διαφορές είναι το κόστος της ανθρώπινης εργασίας. Σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανική εργασία (τρακτέρ κλπ) στο βαθμό που μέρος ή το σύνολο εισάγεται θα εξαρτώνται από τις ισοτιμίες του συναλλάγματος.
Κατά ένα πρόχειρο υπολογισμό τα 50 από τα 79 ευρώ του κόστους της καλλιέργειας ενός στρέμματος ελληνικής φακής εξαρτάται από ξένους συναλλαγματοβόρους συντελεστές. Όπερ, ανάλογα θα πρέπει να υπολογίσουμε και την άνοδο της τιμής της ελληνικής φακής και λοιπών τροφίμων που αποτελούν το 20%-30% του καλαθιού της νοικοκυράς. Βλέπε: Το παράδειγμα της φακής...
Ευκαιριακά, μια υποτίμηση θα έκανε φθηνά τα ελληνικά προϊόντα και θα έδινε ώθηση στις εξαγωγές. Αυτή η ώθηση όμως θα ήταν προσωρινή και θα οφειλόταν κυρίως στην πτώση του κόστους εργασίας. Δηλαδή πάλι στη μείωση των μισθών... αυτό για το οποίο κατηγορούμε ότι μας επιβάλλει το επάρατο μνημόνιο και η «κατοχή» της χώρας από την τρόικα των δανειστών.
Αν πέρυσι λοιπόν κατά τη χρεοκοπία αντί για ευρώ είχαμε δραχμές και η δραχμή υποτιμόταν κατά 50%, η ονομαστική αξία του μισθού μας θα έμενε ίδια, αλλά το κόστος ζωής θα αυξανόταν σημαντικά, ίσως και πάνω από 50%.
Η αξία των περιουσιακών μας στοιχείων, για τους ξένους, θα υποτιμόταν κατά 50%, από την Ακρόπολη μέχρι το οικόπεδο του παππού... Η αξία των 10.000 ευρώ που έχει ο παππούς στην άκρη για ώρα ανάγκης, θα έπεφτε στο μισό...
Πιστεύω πως όσοι υποστηρίζουν την έξοδο στη δραχμή το κάνουν για λόγους που έχουν να κάνουν με ιδεολογικές αγκυλώσεις ή σκοπιμότητες και συμφέροντα. Πρόκειται κυρίως:
α) Για οπαδούς του οικονομικού μοντέλου της Αλβανίας του Ενβερ Χότζα, κάποιοι δεν το κρύβουν άλλωστε,
β) για στελέχη της κομματοκρατίας που απομυζούν την κοινωνία και πιστεύουν πως έτσι θα συνεχίσουν να το κάνουν,
γ) για διαπλεκόμενους επιχειρηματίες,
δ) για αποτυχημένους επιχειρηματίες που επιζητούν να επιβιώσουν με διαγραφή των δανείων και προστασία από τον διεθνή ανταγωνισμό για να μας αναγκάσουν να αγοράζουμε ακριβά κακής ποιότητας προϊόντα που αλλιώς δεν θα αγοράζαμε.
Οι οπαδοί της δραχμής είναι οπαδοί της κλειστής οικονομίας.
Οι οπαδοί της δραχμής κατά κύριο λόγο είναι εχθροί της ανοιχτής κοινωνίας και οικονομίας, αλλά επειδή σε ένα διεθνές περιβάλλον, που η ανοιχτή οικονομία επεκτείνεται διαρκώς μετά την κατάρρευση της σοβιετίας και αποτελεί ελκυστικό μοντέλο ακόμη και για την κομμουνιστική Κίνα ή την Κούβα μετά τις πρόσφατες απολύσεις κρατικών υπαλλήλων, προσπαθούν να επαναφέρουν από το παράθυρο αυτό που η κοινωνία έχει απορρίψει.
Η διέξοδος για την Ελλάδα και την ελληνική οικονομία δεν είναι η επιστροφή στη δραχμή, αλλά η δημιουργία ανταγωνιστικής παραγωγικής οικονομίας και η καταπολέμηση της παρασιτοκρατίας.
*Ο ρόλος της ψυχολογίας...
Για να αντιληφθεί κάποιος το ρόλο που παίζει η ψυχολογία στην οικονομική διαχείριση θα πρέπει να έχει υπόψη του αυτό που αναφέρει ο Νίκολας Τασιμ Ταλεμπ στο βιβλίο του «Στην πλάνη του τυχαίου»... Κάποιος που έχει εισόδημα π.χ. 20.000 το χρόνο και μένει σε μια γειτονιά που ο μέσος όρος αμείβεται με 12.000 το χρόνο, είναι πιο ευτυχισμένος από ό,τι θα ήταν αν έπαιρνε αύξηση στα 40.000 ευρώ ετησίως και μετακόμιζε σε μια γειτονιά που ο μέσος όρος αμείβεται με 80.000 ετησίως...
Με τρόπο ανάλογο μπορούμε να καταλάβουμε γιατί οι άνθρωποι δέχονται πιο δύσκολα να δουν το μισθό τους να μειώνεται σε ονομαστικό επίπεδο απ’ ό,τι σε πραγματικό.
Νομίζω πως το κριτήριο με το ποίο πρέπει να επιλέξουμε στο δίλημμα ευρώ ή δραχμή, είτε στο δίλημμα μεταρρύθμιση ή στάση πληρωμών, είναι αν θέλουμε για την επόμενη γενιά να ζήσει σε μια περιθωριακή αλλά «ανεξάρτητη» φτωχή χώρα με τις ευκαιρίες που προσφέρει αυτή ή ως ισότιμα μέλη σε μια οικονομική ζώνη 400 εκατ. ανθρώπων με σκληρό νόμισμα, ευημερία και ανάλογες επαγγελματικές ευκαιρίες σε εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις ικανές να επιβιώνουν σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης...
2) Τι σημαίνει το χειρότερο σενάριο για την αγορά...
Μπορεί το χειρότερο σενάριο της αποπομπής στη δραχμή να σημαίνει επιστροφή στις συνθήκες δουλοπαροικίας για τους εργαζόμενους μιας περιφερειακής οικονομίας που υστερεί σε παραγωγικότητα, αλλά για τις μετοχές των εισηγμένων τα πράγματα θα είναι αρκετά διαφορετικά.
Αν εξαιρέσουμε τις τράπεζες που θα πρέπει να κρατικοποιηθούν και να ανακεφαλαιωθούν, οι μετοχές των εξαγωγικών επιχειρήσεων με πολυεθνική, όσες παραμείνουν στην Ελλάδα και δεν αλλάξουν έδρα, θα αποτιμώνται σε δραχμές μεν αλλά με την αξία που διαθέτουν στην ιεραρχία του διεθνούς ανταγωνισμού του τομέα τους...
Μια επιχείρηση που είναι κατά κύριο λόγο εξαγωγική ή πολυεθνική μοιάζει με κότα που γεννάει χρυσά αυγά. Είτε με δραχμές θα πας να αγοράσεις τα χρυσά αυγά, είτε με ευρώ ή δολάριο, η αξία τους θα είναι ίδια... Κατά συνέπεια και η αξία της «κότας» θα εξαρτάται από την αξία των «αυγών» και όχι της χώρας που ανήκει...
3) Η πιθανότητα πρόωρων εκλογών...
Ο επενδυτής που θέλει να επιβιώσει θα πρέπει να εξοικειωθεί με την αντίληψη ότι το τυχαίο στις αγορές μπορεί να έχει αυξημένο ρόλο, ενώ το απροσδόκητο καθοριστικό.
Αυτή την περίοδο της σύγχυσης και της κοινωνικής και πολιτικής έντασης οι πιθανότητες τυχαίων γεγονότων που θα μεταβάλλουν το τοπίο είναι υψηλές...
Οι διακυμάνσεις της αγοράς το υποδηλώνουν αυτό και θα συνεχίσουν να το υποδηλώνουν μέχρι το πολιτικό τοπίο εντός και εκτός της χώρας δείξει πως ελέγχει τις εξελίξεις...
Η πιθανότητα πρόωρων εκλογών θα επέτεινε προσωρινά τη νευρικότητα στην αγορά, αλλά από την άλλη όσο θα πλησίαζαν θα έδιναν στην αγορά την δυνατότητα να προεξοφλήσει την ύπαρξη μιας κυβέρνησης καλύτερης από τη σημερινή. Κάτι που δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια.
Αρκετοί διατείνονται ότι όσοι έχουν χάσει στο χρηματιστήριο δεν πρόκειται να επιστρέψουν ξανά. Είναι σαν να υποστηρίζουν ότι οι νυχτοπεταλούδες δεν θα κυνηγάνε τους πυρακτωμένους λαμπτήρες και οι σκύλοι δεν θα κυνηγήσουν ξανά λαγούς.
Πηγή:
ventuzator
Μέλος
- Εγγρ.
- 6 Ιαν 2011
- Μηνύματα
- 3.973
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Μάλιστα (εγκυρότης
)αλήθεια αν εσύ τα σημερίζεσαι όλα αυτά πες μας την αποψη σου και οχι του capital..
απάντησε αν θέλεις και στο ερώτημα που παραμένει λοιπόν:
Πές μου πως το ΕΥΡΩ βοήθησε την τσέπη σου και την καθημερινότητα σου και κατ επέκταση την οικονομια της
Ελλάδας (απο την έλευση του το 2002, μεχρι σήμερα)
Όσον άφορα τα εισαγόμενα και τα διλήμματα περί ευρώ το ερώτημα είναι άλλο..
αφού δεν εχεις κίνητρο να παράγεις με το ΕΥΡΩ..αλλά μόνο εισάγεις, πως είναι δυνατόν να μην χρεοκοπήσεις
Με τη Δραχμή δεν θα είναι ετσι, θα εχεις κίνητρο να παράγεις..γιατί δεν θα μπορείς να εισάγεις.
αγαπητέ οπαδέ του (=εγκυρότης
) φάε τώρα την ΕΥΡΩ-Φακή μεχρι να ξετιναχτείς ΞΑΝΑ ;)
παιδια επειδή δέν ξέρω πώς γίνετε....μπορεί κάποιος πού ξέρει νά αφιερωσει λίγο χρόνο και νά κατεβάσει ένα άρθρο που δημοσιευετε σήμερα στό euro2day από τόν doctor money νά γελάσουμε λίγο η να κλάψουμε...πανω στην υποτίμηση που έγινε στήν αργεντινή
ευχαριστώ είμαι υπόχρεος
ευχαριστώ είμαι υπόχρεος
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.724
- Πόντοι
- 1.306
ορίστε φίλε
Έναν αιώνα πριν η Αργεντινή ήταν μια από τις 10 πλουσιότερες χώρες του κόσμου.Ο ερχομός του Χουάν και της Εύα Περόν στην εξουσία συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία ενός πατερναλιστικού συστήματος εξουσίας την δεκαετία του 1950 και στη διόγκωση του δημόσιου τομέα τις επόμενες δεκαετίες που είχε κύρια χαρακτηριστικά την σπατάλη και την διαφθορά.
Μετά από μια περίοδο ανάπτυξης, η οικονομία της Αργεντινής εισήλθε σε μια νέα φάση από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και μετά όπου οι περίοδοι ευημερίας και κρίσης εναλλάσσονταν, σχεδόν κάθε 10 χρόνια.
Μια σειρά από λανθασμένες οικονομικές πολιτικές οδήγησαν την χώρα στη χρεοκοπία στα τέλη του 2001 με αρχές του 2002.
Σήμερα, λιγότερο από 10 χρόνια μετά την απόφαση να κηρύξει χρεοστάσιο, η χώρα της Λατινικής Αμερικής βρίσκεται κάπου μεταξύ της 55ης και 65ης θέσης παγκοσμίως με κριτήριο το κατά κεφαλή εισόδημα που εκτιμάται σε 9.100 δολάρια.
Ακόμη και σήμερα, το κατά κεφαλή εισόδημα δεν έχει ξεπεράσει τα επίπεδα στα οποία βρισκόταν πριν την χρεοκοπία την περίοδο 2001-2002.
Για λόγους σύγκρισης, το ελληνικό κατά κεφαλή εισόδημα εκτιμάται σε 27.700 δολάρια. Κοινώς είναι σχεδόν τριπλάσιο.
Κι όλα αυτά παρότι η οικονομία της Αργεντινής αναπτύχθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 9% περίπου την περίοδο 2003-2007, 7% το 2008, 0,9% το 2009 και 9,2% το 2010 αλλά ταυτόχρονα ο μέσος πληθωρισμός διατηρήθηκε πάνω από το 10%.Οι ανωτέρω υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης στηρίχθηκαν στην εσωτερική ζήτηση και στις εξαγωγές προϊόντων, κυρίως αγροτικών και βιομηχανικών.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Αργεντινή είναι πλούσια σε γεωργικά προϊόντα με εξαγωγικό προσανατολισμό, π.χ. η 2η μεγαλύτερη παραγωγός καλαμποκιού στον κόσμο, ενώ διαθέτει αξιόλογη βιομηχανική βάση.Κοινώς, διαθέτει πολύ μεγαλύτερο εξαγωγικό τομέα σε σχέση με την Ελλάδα.
Οι εξαγωγές επωφελήθηκαν από την υποτίμηση του πέσο κατά 70% περίπου έναντι του δολαρίου μετά την απόφαση των αρχών να αποσυνδέσουν το αργεντίνικο νόμισμα από το δολάριο.Είχε προηγηθεί στις 20 Δεκεμβρίου του 2001 η διαφυγή του προέδρου Φερνάντο Ντε Λα Ρούα με ελικόπτερο από το προεδρικό παλάτι (Casa Rosada) καθώς είχε περικυκλωθεί από διαδηλωτές, κυρίως από την μεσαία τάξη, που διαμαρτύρονταν για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και κυρίως την απόφαση να παγώσουν οι τραπεζικές καταθέσεις.
Τόσο την ίδια μέρα όσο και τις προηγούμενες, η λεηλασία σουπερμάρκετ.Όταν έδυσε ο ήλιος, η Αργεντινή μετρούσε 20 νεκρούς σ’ όλη την χώρα εκ των οποίων 5 στη πρωτεύουσα Μπουένος Άιρες.
Οι εβδομάδες και οι μήνες που ήλθαν ήταν δραματικές για την χώρα.Οι απαγωγές είχαν γίνει επιδημία ενώ ο ανταγωνισμός για την εξεύρεση προϊόντων και υλικών που θα μπορούσαν να μεταπωληθούν, π.χ. πλαστικά μπουκάλια, από τους σκουπιδοτενεκέδες ήταν έντονος.Ακόμη, οι περισσότερες μικρές επιχειρήσεις και καταστήματα έκλεισαν καθώς οι πωλήσεις τους υποχώρησαν από 50% έως 80% τους επόμενους μήνες μέσα στο 2002.Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν ενώ οι τιμές των προϊόντων, ακόμη κι εκείνων που παράγονταν στη χώρα όπως ο τοματοπολτός, υπερδιπλασιάσθηκαν μετά την υποτίμηση.
Οι αυξήσεις τιμών ήταν μικρότερες για προϊόντα που είχαν μικρότερη ζήτηση, όπως νέα ρούχα, αλλά ήταν πολύ μεγάλες για αγαθά πρώτης ανάγκης που χρειαζόταν ο κόσμος για να ζήσει.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε από την απόφαση της κυβέρνησης να μετατραπούν αναγκαστικά όλες οι καταθέσεις που ήταν σε ξένο νόμισμα, π.χ. δολάρια, σε πέσο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα καταθέσεις 10 χιλ. δολαρίων να αξίζουν το ισοδύναμο των π.χ. 3 χιλιάδων δολαρίων μετά την υποτίμηση του πέσο κατά 70%.Αρκετοί αργεντινοί, όσοι μπορούσαν, εγκατέλειψαν την χώρα.
Όμως, κανένα ίσως γεγονός δεν συνέλαβε την απελπισία του νέου προλεταριάτου που δημιούργησε η χρεοκοπία της Αργεντινής και η μεγάλη υποτίμηση του εθνικού της νομίσματος όσο αυτό που συνέβη σε αυτοκινητόδρομο έξω από την βιομηχανική πόλη Ροζάριο.Ένα φορτηγό που μετέφερε αγελάδες είχε ανατραπεί στον αυτοκινητόδρομο με αποτέλεσμα κάποιες να πεθάνουν, άλλες να τραυματισθούν και άλλες να είναι ζωντανές.Ο πεινασμένος όχλος που κατέφθασε στη σκηνή του ατυχήματος κραδαίνοντας μαχαίρια, έχοντας πληροφορηθεί ότι υπάρχει φαγητό, δεν είχε κανένα ενδοιασμό να σφαγιάσει τα ζωντανά ζώα και να κατακομματιάσει τις υπόλοιπες αγελάδες.Η απελπισία για εξεύρεση φαγητού ήταν τόσο μεγάλη ώστε οι αφιχθέντες άρχισαν να πλακώνονται μεταξύ τους καθώς ο καθένας ήθελε να αποσπάσει μεγαλύτερο κομμάτι κρέας.
Η άλλοτε πιο πλούσια χώρα της Λατινικής Αμερικής είχε φθάσει στο έσχατο σημείο.Το 2002 έμελε να είναι όχι μόνο η χρονιά της χρεοκοπίας αλλά και η τελευταία της τετραετούς οικονομικής ύφεσης που ξεκίνησε το 1999.Η οικονομία της αργεντινής ανέκαμψε από εκεί και πέρα αν και τα φαινόμενα της διαφθοράς στο δημόσιο δεν έχουν καταπολεμηθεί.
Παρόλα αυτά τα σημάδια από τις πληγές που άνοιξε η απόφαση για άναρχη χρεοκοπία και η εν συνεχεία δραματική υποτίμηση του εθνικού νομίσματος είναι ορατά μέχρι σήμερα.
Όσοι λοιπόν θεωρούν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αντιγράψει την Αργεντινή θα πρέπει ίσως να το ξανασκεφθούν, λαμβάνοντας υπόψη τα δάκρυα της συμπαθητικής χώρας.
Dr. Money
να το διαβάσουν οι υπέρμαχοι της εξόδου από το ευρώ και της πτώχευσης
Έναν αιώνα πριν η Αργεντινή ήταν μια από τις 10 πλουσιότερες χώρες του κόσμου.Ο ερχομός του Χουάν και της Εύα Περόν στην εξουσία συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία ενός πατερναλιστικού συστήματος εξουσίας την δεκαετία του 1950 και στη διόγκωση του δημόσιου τομέα τις επόμενες δεκαετίες που είχε κύρια χαρακτηριστικά την σπατάλη και την διαφθορά.
Μετά από μια περίοδο ανάπτυξης, η οικονομία της Αργεντινής εισήλθε σε μια νέα φάση από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και μετά όπου οι περίοδοι ευημερίας και κρίσης εναλλάσσονταν, σχεδόν κάθε 10 χρόνια.
Μια σειρά από λανθασμένες οικονομικές πολιτικές οδήγησαν την χώρα στη χρεοκοπία στα τέλη του 2001 με αρχές του 2002.
Σήμερα, λιγότερο από 10 χρόνια μετά την απόφαση να κηρύξει χρεοστάσιο, η χώρα της Λατινικής Αμερικής βρίσκεται κάπου μεταξύ της 55ης και 65ης θέσης παγκοσμίως με κριτήριο το κατά κεφαλή εισόδημα που εκτιμάται σε 9.100 δολάρια.
Ακόμη και σήμερα, το κατά κεφαλή εισόδημα δεν έχει ξεπεράσει τα επίπεδα στα οποία βρισκόταν πριν την χρεοκοπία την περίοδο 2001-2002.
Για λόγους σύγκρισης, το ελληνικό κατά κεφαλή εισόδημα εκτιμάται σε 27.700 δολάρια. Κοινώς είναι σχεδόν τριπλάσιο.
Κι όλα αυτά παρότι η οικονομία της Αργεντινής αναπτύχθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 9% περίπου την περίοδο 2003-2007, 7% το 2008, 0,9% το 2009 και 9,2% το 2010 αλλά ταυτόχρονα ο μέσος πληθωρισμός διατηρήθηκε πάνω από το 10%.Οι ανωτέρω υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης στηρίχθηκαν στην εσωτερική ζήτηση και στις εξαγωγές προϊόντων, κυρίως αγροτικών και βιομηχανικών.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Αργεντινή είναι πλούσια σε γεωργικά προϊόντα με εξαγωγικό προσανατολισμό, π.χ. η 2η μεγαλύτερη παραγωγός καλαμποκιού στον κόσμο, ενώ διαθέτει αξιόλογη βιομηχανική βάση.Κοινώς, διαθέτει πολύ μεγαλύτερο εξαγωγικό τομέα σε σχέση με την Ελλάδα.
Οι εξαγωγές επωφελήθηκαν από την υποτίμηση του πέσο κατά 70% περίπου έναντι του δολαρίου μετά την απόφαση των αρχών να αποσυνδέσουν το αργεντίνικο νόμισμα από το δολάριο.Είχε προηγηθεί στις 20 Δεκεμβρίου του 2001 η διαφυγή του προέδρου Φερνάντο Ντε Λα Ρούα με ελικόπτερο από το προεδρικό παλάτι (Casa Rosada) καθώς είχε περικυκλωθεί από διαδηλωτές, κυρίως από την μεσαία τάξη, που διαμαρτύρονταν για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και κυρίως την απόφαση να παγώσουν οι τραπεζικές καταθέσεις.
Τόσο την ίδια μέρα όσο και τις προηγούμενες, η λεηλασία σουπερμάρκετ.Όταν έδυσε ο ήλιος, η Αργεντινή μετρούσε 20 νεκρούς σ’ όλη την χώρα εκ των οποίων 5 στη πρωτεύουσα Μπουένος Άιρες.
Οι εβδομάδες και οι μήνες που ήλθαν ήταν δραματικές για την χώρα.Οι απαγωγές είχαν γίνει επιδημία ενώ ο ανταγωνισμός για την εξεύρεση προϊόντων και υλικών που θα μπορούσαν να μεταπωληθούν, π.χ. πλαστικά μπουκάλια, από τους σκουπιδοτενεκέδες ήταν έντονος.Ακόμη, οι περισσότερες μικρές επιχειρήσεις και καταστήματα έκλεισαν καθώς οι πωλήσεις τους υποχώρησαν από 50% έως 80% τους επόμενους μήνες μέσα στο 2002.Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν ενώ οι τιμές των προϊόντων, ακόμη κι εκείνων που παράγονταν στη χώρα όπως ο τοματοπολτός, υπερδιπλασιάσθηκαν μετά την υποτίμηση.
Οι αυξήσεις τιμών ήταν μικρότερες για προϊόντα που είχαν μικρότερη ζήτηση, όπως νέα ρούχα, αλλά ήταν πολύ μεγάλες για αγαθά πρώτης ανάγκης που χρειαζόταν ο κόσμος για να ζήσει.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε από την απόφαση της κυβέρνησης να μετατραπούν αναγκαστικά όλες οι καταθέσεις που ήταν σε ξένο νόμισμα, π.χ. δολάρια, σε πέσο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα καταθέσεις 10 χιλ. δολαρίων να αξίζουν το ισοδύναμο των π.χ. 3 χιλιάδων δολαρίων μετά την υποτίμηση του πέσο κατά 70%.Αρκετοί αργεντινοί, όσοι μπορούσαν, εγκατέλειψαν την χώρα.
Όμως, κανένα ίσως γεγονός δεν συνέλαβε την απελπισία του νέου προλεταριάτου που δημιούργησε η χρεοκοπία της Αργεντινής και η μεγάλη υποτίμηση του εθνικού της νομίσματος όσο αυτό που συνέβη σε αυτοκινητόδρομο έξω από την βιομηχανική πόλη Ροζάριο.Ένα φορτηγό που μετέφερε αγελάδες είχε ανατραπεί στον αυτοκινητόδρομο με αποτέλεσμα κάποιες να πεθάνουν, άλλες να τραυματισθούν και άλλες να είναι ζωντανές.Ο πεινασμένος όχλος που κατέφθασε στη σκηνή του ατυχήματος κραδαίνοντας μαχαίρια, έχοντας πληροφορηθεί ότι υπάρχει φαγητό, δεν είχε κανένα ενδοιασμό να σφαγιάσει τα ζωντανά ζώα και να κατακομματιάσει τις υπόλοιπες αγελάδες.Η απελπισία για εξεύρεση φαγητού ήταν τόσο μεγάλη ώστε οι αφιχθέντες άρχισαν να πλακώνονται μεταξύ τους καθώς ο καθένας ήθελε να αποσπάσει μεγαλύτερο κομμάτι κρέας.
Η άλλοτε πιο πλούσια χώρα της Λατινικής Αμερικής είχε φθάσει στο έσχατο σημείο.Το 2002 έμελε να είναι όχι μόνο η χρονιά της χρεοκοπίας αλλά και η τελευταία της τετραετούς οικονομικής ύφεσης που ξεκίνησε το 1999.Η οικονομία της αργεντινής ανέκαμψε από εκεί και πέρα αν και τα φαινόμενα της διαφθοράς στο δημόσιο δεν έχουν καταπολεμηθεί.
Παρόλα αυτά τα σημάδια από τις πληγές που άνοιξε η απόφαση για άναρχη χρεοκοπία και η εν συνεχεία δραματική υποτίμηση του εθνικού νομίσματος είναι ορατά μέχρι σήμερα.
Όσοι λοιπόν θεωρούν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αντιγράψει την Αργεντινή θα πρέπει ίσως να το ξανασκεφθούν, λαμβάνοντας υπόψη τα δάκρυα της συμπαθητικής χώρας.
Dr. Money
να το διαβάσουν οι υπέρμαχοι της εξόδου από το ευρώ και της πτώχευσης
geoMan
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 24 Μαΐ 2009
- Μηνύματα
- 28.020
- Κριτικές
- 16
- Like
- 15.041
- Πόντοι
- 6.515
θα προτεινα μικροτερης εκτασης τοποθετησεις.
Η επιστροφη στη δραχμη θα φερει τεραστια αυξηση στον τουρισμο. Αγγλοι, Αμερικανοι, Αυστραλοι, Κινεζοι κλπ που δεν μπορουν να ελθουν λογω ευρω θα κατακλυσουν τη χωρα.
Πολλοι λαθρομεταναστες θα φυγουν μονοι τους γιατι οι λιγες δραχμες απο τα φαναρια δεν θα φθανουν.
Εφοσον οι εισαγωγες θα ειναι πανακριβες, θα αρχισει σιγα - σιγα παραγωγη αγαθων πρωτης αναγκης.
Οι πρωτογενης αγροτικη παραγωγη θα εξαγεται ευκολοτερα.
ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΕΣ" ΟΤΙ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΣΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.
Προσωπικη εκτιμηση. Μεγαλο σοκ η επιστροφη στη δραχμη. Η συνεχιση στο ευρω = αργος θανατος
Η επιστροφη στη δραχμη θα φερει τεραστια αυξηση στον τουρισμο. Αγγλοι, Αμερικανοι, Αυστραλοι, Κινεζοι κλπ που δεν μπορουν να ελθουν λογω ευρω θα κατακλυσουν τη χωρα.
Πολλοι λαθρομεταναστες θα φυγουν μονοι τους γιατι οι λιγες δραχμες απο τα φαναρια δεν θα φθανουν.
Εφοσον οι εισαγωγες θα ειναι πανακριβες, θα αρχισει σιγα - σιγα παραγωγη αγαθων πρωτης αναγκης.
Οι πρωτογενης αγροτικη παραγωγη θα εξαγεται ευκολοτερα.
ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΕΣ" ΟΤΙ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΣΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.
Προσωπικη εκτιμηση. Μεγαλο σοκ η επιστροφη στη δραχμη. Η συνεχιση στο ευρω = αργος θανατος
on the road
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2009
- Μηνύματα
- 6.236
- Like
- 1
- Πόντοι
- 66
το ποιο?????????
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.724
- Πόντοι
- 1.306
το οικονομικό θαύμα της Τουρκίας άρχισε με την κατάργηση της παλαιάς λίρας και την εισαγωγή της YTL (Yeni Turk Lira) το 2005 .. από ισοτιμία 1 USD= 1.650.000 TL πήγε σε ισοτιμία 1 USD=1.29 TL και σήμερα είναι 1 USD= 1.44 TL...
μέχρι τότε ανάπτυξη yiok για την Τουρκία...
συγνώμη αλλά είσαι εντελώς γκασμάς....
η επιστροφή στην δραχμή και η μη πληρωμή τών υποχρεωσεων μας θάχει τόση απειχιση στην ευρώπη λόγω της κρίσης που θα δημιουργηθεί έστω παροδικά στην ευρωζώνη.. πού θά τρέξουν ομαδικά γιά διακοπές στήν ελλάδα και θα χορευουν τσιφτετελι απο την χαρα τους που χάσαν 350 δις....
μεγαλύτερη μαλακία τόσα χρόνια δέν έχω ξανακουσει...
Γκουσγκούνης81
Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Οκτ 2010
- Μηνύματα
- 168
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
voltaire45
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Δεκ 2005
- Μηνύματα
- 18.212
- Κριτικές
- 1
- Like
- 1.906
- Πόντοι
- 366
Βλέπουμε και της μικρότερης.
Ναι, βέβαια.
Οι Άγγλοι καθόλου δεν έρχονται στην Ελλάδα. Ούτε στην Κύπρο πάνε. Ούτε στην Ισπανία αγοράζουν σπίτια. Το Ευρώ τους εμποδίζει.
Και επιμελώς κρύβεται από τους διάφορους καμένους ότι η Τουρκία ακολούθησε επακριβώς το πρόγραμμα του ΔΝΤ για τον περιορισμό των δαπανών του κράτους.
Επίσης να θυμίσω ότι παρ' όλα αυτά η Τουρκία έχει ΕΛΛΕΙΜΜΑ στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών λόγω ακριβώς της λίρας η οποία έχει ανέβει τα τελευταία χρόνια.
ventuzator
Μέλος
- Εγγρ.
- 6 Ιαν 2011
- Μηνύματα
- 3.973
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Εσυ μπορεις να μου πεις γιατι εισαι τοσο ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ;;
σου ξαναλέω το ΕΥΡΩ δεν είναι δικό σου εργαλείο...
το οτι εχεις και αλλα προβλήματα ειναι γεγονός.. αλλά εχεις και το ΕΥΡΩ..
από κει και πέρα....
να τα χάσουν τα 350 ΔΙΣ
εσύ εχεις να χάσεις πολύ λιγότερα από το να είσαι εκεί..
ΤΟ ΚΑΤΑΛΒΕΣ;; (μάλλον όχι)
απάντησε αν θέλεις και στο ερώτημα που παραμένει λοιπόν:
Πές μου πως το ΕΥΡΩ βοήθησε την τσέπη σου και την καθημερινότητα σου και κατ επέκταση την οικονομια της
Ελλάδας (απο την έλευση του το 2002, μεχρι σήμερα)
αλλά όχι με λόγια ΡΑΓΙΑ
ventuzator
Μέλος
- Εγγρ.
- 6 Ιαν 2011
- Μηνύματα
- 3.973
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Ενω η δραχμη θα τους απετρεπε ;) ή θα ερχόταν λιγότεροι...
--> ΠΟΠΑΥ
Η Τουρκία δεν είχε ΓΑΠ όμως και ΕΥΡΩ
]και ετσι αναπτύχθηκε..
θα εξαλειφθεί και αυτό.. το δικό σου όμως.... αποκλείεται :-
Παρόμοια θέματα
- Ψηφοφορία
- Ψηφοφορία
