ΔΙΑΛΥΣΗ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ, Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Συντάξτε την άποψή σας...

[kostas8000]

 

[kostas8000]

http://www.capital.gr/oikonomia/322...potrapoun-endexomena-bank-runs-exetazei-i-e-e

,,,,,

"Πάγωμα" αναλήψεων για να αποτραπούν ενδεχόμενα bank runs εξετάζει η Ε.Ε.

Τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξετάζουν μέτρα θα οποία θα τους επιτρέψουν να εμποδίζουν προσωρινά την πρόσβαση των πολιτών στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους για αναλήψεις ώστε να αποτρέψουν bank runs, όπως αποκαλύπτει ευρωπαϊκό έγγραφο που έχει στη διάθεσή του το Reuters. 
Η κίνηση αυτή έχει ως στόχο να βοηθήσει τη διάσωση τραπεζών οι οποίες είτε επίκειται είτε έχουν μεγάλες πιθανότητες να χρεοκοπήσουν, αλλά οι επικριτές αναφέρουν ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να πλήξει την εμπιστοσύνη ή ακόμη και να επιταχύνει τις αναλήψεις με το που κυκλοφορήσουν οι πρώτες φήμες ότι μία τράπεζα αντιμετωπίζει προβλήματα. 
Η πρόταση η οποία βρίσκεται στα σκαριά από τις αρχές τους έτους, έρχεται στο προσκήνιο λιγότερο από δύο μήνες μετά την μεγάλη εκροή καταθέσεων που σημειώθηκε στην ισπανική Banco Popular, η οποία συνέβαλε στην κατάρρευσή της. 
Επίσης έρχεται εν μέσω μίας έντονης διαμάχης μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης των προβληματικών τραπεζών, περίπου μία δεκαετία μετά την οικονομική κρίση που ανάγκασε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να τυπώσει δισεκατομμύρια ευρώ για να αποτρέψει μία παρατεταμένη οικονομική ύφεση. 
Το να δοθεί στις εποπτικές αρχές η δυνατότητα να μπλοκάρουν προσωρινά τους λογαριασμούς σε προβληματικές τράπεζες, είναι "μία εφικτή λύση", αναφέρει έγγραφο που συνέταξε η εσθονική προεδρία της Ε.Ε., το οποίο αναγνωρίζει ότι κράτη μέλη είναι διχασμένα αναφορικά με αυτό το θέμα. 
Οι ευρωπαϊκές χώρες που επιτρέπουν ήδη σε εθνικό επίπεδο την επιβολή ενός μορατόριουμ στις πληρωμές τραπεζών που βρίσκονται σε διαδικασίες εξυγίανσης, όπως η Γερμανία, στηρίζουν το μέτρο, αναφέρουν αξιωματούχοι στο Reuters.
"Η επιθυμία είναι να αποτραπεί ένα bank run, ώστε μία τράπεζα που βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση να μην σπρωχτεί στον γκρεμό", αναφέρει πηγή με γνώση του γερμανικού σκεπτικού επί του θέματος. 
Για την κάλυψη των άμεσων οικονομικών αναγκών των καταθετών, το εσθονικό έγγραφο που έχει ημερομηνία 10 Ιουλίου, προτείνει την εισαγωγή ενός μηχανισμού ο οποίος θα μπορούσε να επιτρέπει την ανάληψη "τουλάχιστον ενός περιορισμένου χρηματικού ποσού".
Ωστόσο οι τράπεζες υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο θα αποθαρρύνει την αποταμίευση. "Πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτό θα παροτρύνει τους καταθέτες να αποσύρουν τα χρήματά τους από μία τράπεζα σε πρώιμο στάδιο", αναφέρει ο Charlie Bannister από την Ευρωπαϊκή Ένωση Χρηματαγορών. 
Η εσθονική πρόταση συζητήθηκε στις 13 Ιουλίου, ωστόσο δεν ελήφθη απόφαση, αναφέρει στο Reuters ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος. Οι συζητήσεις αναμένεται να συνεχιστούν τον Σεπτέμβριο, ενώ θα χρειαστεί έγκριση από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο για να ληφθεί οποιαδήποτε τελική απόφαση. 
Ασφαλισμένες καταθέσεις 
Το σχέδιο, εφόσον συμφωνηθεί, αναμένεται να έρθει σε αντίθεση με τις νομοθετικές προτάσεις που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Νοέμβριο που στόχευαν στην ενίσχυση των εξουσιών των εποπτικών αρχών για το "πάγωμα" των αναλήψεων αλλά εξαιρούσαν από το μορατόριουμ τους ασφαλισμένους καταθέτες, που σύμφωνα με τους κανόνες της Ε.Ε. θεωρούνται όσοι διαθέτουν καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ.
Σύμφωνα με το σχέδιο που εξετάζεται, οι πληρωμές θα μπορούσαν να ανασταλούν για πέντε εργάσιμες ημέρες και το διάστημα αυτό σε εξαιρετικές περιστάσεις να παραταθεί το πολύ έως τις 20 ημέρες, αναφέρει το έγγραφο. 
Με βάση τους υφιστάμενους ευρωπαϊκούς κανόνες, επιτρέπεται η διήμερη αναστολή ορισμένων πληρωμών των υπό πτώχευση τραπεζών, αλλά το μορατόριουμ δεν περιλαμβάνει τις καταθέσεις. 
Η Κομισιόν, η οποία αρνήθηκε να σχολιάσει, είχε αποκλείσει παλιότερα τις ασφαλισμένες καταθέσεις από το πεδίο εφαρμογής του εργαλείου του μορατόριουμ, φοβούμενη ότι "μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην εμπιστοσύνη της αγοράς", όπως ανέφερε σε δελτίο Τύπου που είχε εκδώσει τον Νοέμβριο. 
Πολλά κράτη στηρίζουν την αναστολή των πληρωμών μόνο κατά τη διάρκεια της εξυγίανσης της προβληματικής τράπεζας - τη διαδικασία η οποία επιφέρει ζημιές στους επενδυτές της τράπεζας και ενδεχομένως τους μη ασφαλισμένους καταθέτες της, ενώ παράλληλα διατηρεί τη συνέχεια των τραπεζικών δραστηριοτήτων, αναφέρει το έγγραφο. 

 

[Ampelale]

Οταν ο Σόιμπλε ανέλυε επί 90 λεπτά το Grexit

«Αυτό που έχει σημασία είναι μόνο η σωτηρία των μεταπολεμικών επιτευγμάτων της χώρας, για τα οποία μόχθησαν γενιές Ελλήνων και Ελληνίδων». Η δήλωση αυτή έγινε το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου 2011 από τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, στην είσοδο του ξενοδοχείου «Mόνοπολ» στο Βρότσλαβ της πολωνικής Σιλεσίας.

Με φόντο τα αναρριχώμενα φυτά που ανέμιζαν νωχελικά στην είσοδο της αίθουσας όπου είχαν πραγματοποιηθεί λίγο νωρίτερα οι διαδοχικές συνεδριάσεις του Ecofin και του Eurogroup, η μαγνητοσκοπημένη δήλωση του κ. Βενιζέλου δεν θα μπορούσε να ξεχωρίσει εύκολα από άλλες δηλώσεις που είχε κάνει την ίδια, πολύ κρίσιμη για το μέλλον της χώρας, περίοδο.

Την τραγικότητα της σημασίας της φράσης «σωτηρία των μεταπολεμικών επιτευγμάτων της χώρας», την οποία ορισμένοι τότε θεωρούσαν υπερβολική, πιστοποίησε πρόσφατα και ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, καθώς παραδέχθηκε ότι, όντως, εκείνον τον Σεπτέμβριο είχε προτείνει εθελοντική έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη με αντάλλαγμα κάποια χρήματα και ανθρωπιστική βοήθεια σε τρόφιμα και φάρμακα.

Εκείνο το πρωί

Ο κ. Βενιζέλος εξομολογείται σήμερα στην «Κ» ότι το πρωί της 16ης Σεπτεμβρίου 2011 δεν υπήρχε καμία ένδειξη για τον τρόπο που θα εξελισσόταν εκείνη η ημέρα. Ο τότε υπουργός Οικονομικών είχε ήδη συμφωνήσει με τον Γερμανό ομόλογό του κ. Σόιμπλε να συναντηθούν στο Βρότσλαβ. Επρόκειτο για εκδήλωση της πολωνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην οποία θα συνεδρίαζε πρώτα το άτυπο Ecofin, με τη συμμετοχή των 28 κεντρικών τραπεζιτών της Ε.Ε. (την Ελλάδα εκπροσωπούσε τότε ο κ. Γ. Προβόπουλος), ενώ είχε κληθεί και ο τότε υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ.

Ο κ. Βενιζέλος, όπως άλλωστε και ο κ. Σόιμπλε, είχε μεταβεί στην Πολωνία μετά της συζύγου του, έπειτα από ένα, εφιαλτικό για την Ελλάδα, καλοκαίρι. Υπενθυμίζει ότι έγινε υπουργός Οικονομικών στις 17 Ιουνίου, στις 29 του ίδιου μήνα η Βουλή ενέκρινε το Μεσοπρόθεσμο, ενώ στις 5 Ιουλίου συνάντησε τον κ. Σόιμπλε στο Βερολίνο, σε ένα κινέζικο εστιατόριο.

Τα... νουντλς

Εκεί, ανάμεσα σε νουντλς και ψητή πάπια, αποφασίστηκε η μορφή του δεύτερου πακέτου, δηλαδή η χρηματοδότηση και η ελάφρυνση του χρέους (PSI). Ο κ. Βενιζέλος θυμάται ότι έκτοτε μεσολάβησαν –μεταξύ άλλων– τα stress tests των ελληνικών τραπεζών, η επίσημη διατύπωση της συμφωνίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (21 Ιουλίου) και η επίσκεψη της τρόικας στις 29 Αυγούστου, όταν και προέκυψε η ανάγκη για νέα μέτρα. Τότε, όπως είναι γνωστό, επινοήθηκε το ΕΕΤΗΔΕΕ, δηλαδή η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας διά του, άμεσου και αποδοτικού, λογαριασμού της ΔΕΗ.

Οταν ο κ. Βενιζέλος περνούσε το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου 2011 την υπερπολυτελή, ανακαινισμένη νεομπαρόκ πρόσοψη του ξενοδοχείου «Μόνοπολ», γνώριζε ότι στο περιθώριο των συνεδριάσεων θα συναντηθεί με τον κ. Σόιμπλε. Εκείνο που δεν γνώριζε ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα πραγματοποιούνταν αυτή η συνάντηση.

Η σαμπάνια

Το κλίμα δεν θύμιζε σε τίποτα τι θα ακολουθούσε. Ο κ. Βενιζέλος θυμάται μια μάλλον «ιλαρή ατμόσφαιρα». Απαντες ασχολούνταν περισσότερο να εντοπίσουν τον σερβιτόρο που περιέφερε τον δίσκο με τα ποτήρια σαμπάνιας, παρά να αναλωθούν στις διάφορες λεπτομέρειες της οικονομίας της Ελλάδας ή την παρουσία του κ. Γκάιτνερ, ο οποίος κόμιζε την αμερικανική αμφισβήτηση της κυρίαρχης γερμανικής συνταγής για την αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.

Το «Μόνοπολ» είναι χτισμένο στα ερείπια ενός παλιού φραγκισκανικού μοναστηριού στο γοτθικό κέντρο της παλιάς πόλης του Βρότσλαβ και έχει φιλοξενήσει στη μακρόχρονη ιστορία του τον Πάμπλο Πικάσο, τη Μάρλεν Ντίτριχ και πολλούς άλλους διάσημους του 20ού αιώνα. Ανεγέρθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, αποτέλεσε κέντρο συνάντησης επιχειρηματιών, καλλιτεχνών, πολιτικών και διανοουμένων (το πανεπιστήμιο της πόλης έχει «δώσει» εννέα νομπελίστες – Τέοντορ Μόμσεν, Φίλιπ Λέναρντ, Εντουαρντ Μπούχνερ, Πάουλ Ερλιχ, Φριτζ Χάμπερ, Φρίντριχ Μπέργκιους, Ερβιν Σρέντινγκερ, Οτο Στερν και Μαξ Μπορν) και έκτοτε έχει υποστεί μια σειρά από τροποποιήσεις.

Ωστόσο, μετά το 1990 και την πτώση του σοσιαλισμού, το «Μόνοπολ» υπέστη παρεμβάσεις που θα αφαιρούσαν οτιδήποτε θύμιζε στους Πολωνούς την –ιστορικά μισητή– περίοδο της υπαγωγής της χώρας στη σφαίρα της σοβιετικής επιρροής. Η ατμόσφαιρα Μπελ Επόκ εξατμίστηκε σχετικά γρήγορα για τον κ. Βενιζέλο, αλλά και για τον κ. Γιώργο Ζανιά, τότε επικεφαλής του ΣΟΕ και βασικό –πανταχού παρόντα– τεχνοκράτη της ελληνικής κυβέρνησης σε όλα τα Euroworking Group από το 2009 μέχρι και το 2012.

Ενας απεσταλμένος του κ. Σόιμπλε τούς μετέφερε ότι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας είναι έτοιμος να τους συναντήσει. Οι δύο άνδρες κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, καθώς γνώριζαν ότι κάποια στιγμή το συγκεκριμένο ραντεβού έπρεπε να πραγματοποιηθεί και άκουσαν τον νεαρό που είχε αναλάβει να τους ειδοποιήσει να λέει: «Ακολουθήστε με».

Το δεύτερο υπόγειο

Οι κ. Βενιζέλος και Ζανιάς κατέβηκαν δύο επίπεδα και έφτασαν στο δεύτερο υπόγειο του ξενοδοχείου. Εκεί υπήρχε ένα παλιό μπαρ-ρεστοράν το οποίο ήταν κλειστό, δεν λειτουργούσε. Τα φώτα ήταν κλειστά. Τα περισσότερα τραπέζια είχαν μαζευτεί στην άκρη, ενώ οι καρέκλες ήταν στοιβαγμένες σε διάφορα σημεία του ρεστοράν, το οποίο παρά το ημίφως ανέδιδε τον κεντροευρωπαϊκό χαρακτήρα που σίγουρα έχει όταν είναι σε λειτουργία. Σε ένα τραπέζι στο βάθος του ρεστοράν, το οποίο ήταν φωτισμένο, κάθονταν ήδη ο κ. Σόιμπλε και ο κ. Γεργκ Ασμουσεν, τότε υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.

Η διαφορά ατμόσφαιρας ανάμεσα στο ισόγειο, όπου εκτυλισσόταν η δεξίωση υποδοχής της πολωνικής προεδρίας, και στο υπόγειο, όπου ο κ. Βενιζέλος θα άκουγε την πιο τρομακτική πρόταση της πολιτικής καριέρας του, ήταν αισθητή. Στο ισόγειο, υπουργοί, οι σύζυγοί τους, τραπεζίτες και διπλωμάτες απολάμβαναν ένα πλούσιο μενού εδεσμάτων και κρασιών. Στο δεύτερο υπόγειο, όπου βρίσκονταν και τα θεμέλια του παλιού φραγκισκανικού μοναστηριού πάνω στο οποίο χτίστηκε το πολυτελές «Μόνοπολ», πάνω στο τραπέζι δεν υπήρχε τίποτα.

«Λίγο νερό»

Ο κ. Βενιζέλος θυμάται ότι κάποια στιγμή αναζήτησε νερό, καθώς, όταν κάθισαν στις καρέκλες τους, το μόνο πράγμα που υπήρχε στο τραπέζι ήταν τα μπλεγμένα δάχτυλα του κ. Σόιμπλε. Ακολούθησαν οι τυπικοί χαιρετισμοί ανάμεσα στους τέσσερις άνδρες, ενώ ήταν απολύτως σαφές ότι ο κ. Σόιμπλε είχε ευχάριστη διάθεση. Με δική του εντολή έφυγαν και οι άνδρες της ασφάλειας. Ο κ. Ζανιάς, συνηθισμένος στα ουκ ολίγα «θερμά επεισόδια», βρήκε την ατμόσφαιρα ελαφρώς απόκοσμη, αλλά πιο ανακουφιστική από τις προηγούμενες φορές που είχε βρεθεί απέναντι σε Γερμανούς τεχνοκράτες, όπως ο αυστηρός και συνοφρυωμένος κ. Ασμουσεν. Η αίσθησή του θα άλλαζε πολύ σύντομα...

«Θα σου κάνω μια πρόταση γερμανική...»

«Εχω να σας κάνω μια πρόταση, η οποία δεν είναι ευρωπαϊκή, αλλά δική μας, της Γερμανίας», είπε ο κ. Σόιμπλε, ο οποίος ξέμπλεξε τα δάκτυλά του και εναπόθεσε στο τραπέζι έναν ανοικτόχρωμο φάκελο και ορισμένα τυπωμένα χαρτιά. Αμέσως οι παριστάμενοι αντιλήφθηκαν ότι η συνάντηση δεν επρόκειτο να έχει τον τυπικό χαρακτήρα της συμφωνίας για τις λεπτομέρειες που εκκρεμούσαν στην πορεία προς τη νέα συμφωνία.

Ο κ. Σόιμπλε, κατά τη συνήθη πρακτική του, δεν εισήλθε καθόλου στις τεχνικές λεπτομέρειες και είπε στον κ. Βενιζέλο ότι η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να συνέλθει οικονομικά δίχως υποτίμηση. Και επειδή η εσωτερική υποτίμηση που είχε υποστεί ώς εκείνη τη στιγμή η ελληνική οικονομία δεν είχε φέρει αποτελέσματα, ίσως είχε έρθει η ώρα για κάτι πιο δραστικό: την εθελούσια έξοδο της χώρας από το ευρώ.

«Να ολοκληρώσω»

Η συζήτηση δεν είχε χαρακτήρα μονολόγου. Ο κ. Βενιζέλος, ευθύς εξαρχής και χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν, απέρριψε ευθέως και επί της αρχής την πρόταση του κ. Σόιμπλε. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επέμεινε, καθώς ήθελε να ξεδιπλώσει όλες τις πτυχές της πρότασής του, ελπίζοντας ότι κάποια από αυτές μπορεί να αποδειχθεί ελκυστική για τον κ. Βενιζέλο.

Ο κ. Σόιμπλε πρότεινε. Ο κ. Βενιζέλος απέρριπτε. Μονότονα. Για 90 λεπτά. Πιο συχνά παρεμβαλλόταν στη συζήτηση ο κ. Ασμουσεν, προκειμένου να φωτίσει κάποιες τεχνικές πτυχές των προτάσεων του κ. Σόιμπλε. Λιγότερο τακτικά παρεμβαλλόταν ο κ. Ζανιάς. Αλλωστε, δεν υπήρχαν και πολλά να σχολιαστούν...

Capital controls

Τι περιείχε εκείνη η πρόταση; Προβλεπόταν η άμεση έξοδος από το ευρώ με επιβολή capital controls. Θα επιτρεπόταν η εκταμίευση 50 ευρώ την εβδομάδα για κάθε πολίτη. Ολες οι καταθέσεις πάνω από 3.000 θα μετατρέπονταν άμεσα από ευρώ σε δραχμές. «Είχαμε 200 δισ. ευρώ καταθέσεις στις τράπεζες τότε. Αν συνέβαινε αυτό, θα είχε διαλυθεί η οικονομία», σχολιάζει στην «Κ» ο κ. Βενιζέλος εκείνες τις προτάσεις. Ηταν ιδιαιτέρως σοκαριστική για τον κ. Βενιζέλο η ανατριχιαστική λεπτομέρεια με την οποία είχε σχεδιασθεί το σχέδιο ανθρωπιστικής βοήθειας προς την Ελλάδα.

Τρόφιμα - φάρμακα

Ο κ. Σόιμπλε γνώριζε, βέβαια, ότι οι πρώτοι μήνες θα οδηγούσαν σε ραγδαία υποτίμηση του νομίσματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις εισαγωγές σε τρόφιμα και φάρμακα. Γι’ αυτό και προσέφερε στον κ. Βενιζέλο ένα πλήρες πρόγραμμα βοήθειας σε τρόφιμα, καύσιμα και φάρμακα, αλλά και μια ενισχυμένη πρόσβαση στα ευρωπαϊκά κονδύλια. Ο κ. Βενιζέλος αντιλαμβανόταν, την ίδια στιγμή, ότι η πρόταση Σόιμπλε θα ήταν «βούτυρο στο ψωμί» των προυχόντων του κόμματος της δραχμής που είχαν «τις ζημιές μέσα και τα λεφτά έξω».

Επειτα από 90 λεπτά επαφής με αυτή την εμπειρία Αποκαλύψεως, ο κ. Βενιζέλος επανέλαβε την άρνησή του στον κ. Σόιμπλε και τον αποχαιρέτισε. «Δεν συζητάω το σενάριο αυτό. Ούτε και έχω να συμβουλευθώ κανέναν», φέρεται να είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος. Ο κ. Σόιμπλε δέχθηκε την άρνηση του Ελληνα ομολόγου του και αποχώρησε.

«Ενα ποτήρι...»

Ο κ. Βενιζέλος θυμάται ακόμα ότι αναζητούσε ένα ποτήρι νερό. Οταν ανέβηκε στο ισόγειο, ζήτησε λίγο νερό και, αφού ξεδίψασε, ενεργοποίησε το κινητό τηλέφωνό του, το οποίο είχε κλειστό καθ’ όλη τη διάρκεια της ενενηντάλεπτης συνάντησής του με τον κ. Σόιμπλε. Τηλεφώνησε τότε στον κ. Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος βρισκόταν στο Λονδίνο. Τον ενημέρωσε ότι απέρριψε τις πιεστικές προτάσεις του κ. Σόιμπλε, κάτι που, βεβαίως, βρήκε απολύτως σύμφωνο και τον τότε πρωθυπουργό.

Ο κ. Παπανδρέου ήταν στο Λονδίνο και ετοιμαζόταν να μεταβεί στη Νέα Υόρκη για την ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Οταν έκλεισε το τηλέφωνο με τον πρωθυπουργό, η ατμόσφαιρα στη δεξίωση είχε ήδη «ξεθυμάνει». Ο κ. Βενιζέλος ζήτησε από τον κ. Ζανιά να συγκεντρώσει και τους υπολοίπους της αποστολής στο Βρότσλαβ. Ενα ποτό έπειτα από μια τέτοια βραδιά κρινόταν απαραίτητο.
Αφωνοι...

Τελικά αναζήτησαν και κάθισαν σε κάποιο ρεστοράν της περιοχής, όχι όμως στο ξενοδοχείο «Μόνοπολ». Μέλος της ελληνικής αποστολής στην Πολωνία, που κατά τη διάρκεια του τετ α τετ Βενιζέλου-Σόιμπλε στο δεύτερο υπόγειο βρισκόταν στη δεξίωση του ισογείου, θυμάται ότι κατέφθασε στο ρεστοράν ανυποψίαστος για το τι θα άκουγε. Η αποκάλυψη του κ. Βενιζέλου για το τι διημείφθη στο υπόγειο του «Μόνοπολ» διέλυσε αίφνης την ευχάριστη διάθεση του ιδίου και των υπολοίπων μελών της αποστολής που δυσκολεύονταν να αρθρώσουν έστω και μία πρόταση.

Το σοκ και η περίσκεψη ήταν τα βασικά συναισθήματα για το υπόλοιπο της βραδιάς. Νωρίς το πρωί της επόμενης ημέρας, έχοντας αντιληφθεί το «πολεμικό» κλίμα, ο κ. Βενιζέλος τηλεφώνησε ξανά στον κ. Παπανδρέου, τον οποίο συμβούλευσε να μην ταξιδέψει ώς τη Νέα Υόρκη και τη Γ.Σ. του ΟΗΕ, ώστε να αποφύγει πιθανές πιέσεις σε υψηλότερο επίπεδο. Εκείνη τη στιγμή τίποτε δεν ήταν σίγουρο. Ο κ. Παπανδρέου συμφώνησε με τον κ. Βενιζέλο και από το Λονδίνο επέστρεψε την ίδια ημέρα στην Αθήνα. Στις 27 Οκτωβρίου, οι δύο πλευρές συμφωνούσαν στο νέο πρόγραμμα...


kathimerini.gr/848563/article/epikairothta/politikh/otan-o-soimple-anelye-epi-90-lepta-to-grexit

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

http://www.analyst.gr/2017/08/08/epta-xronia-mnimonia/

Το μόνο που απομένει σήμερα, είναι η αναμονή του ξυπνήματος του ζωώδους ενστίκτου της αυτοσυντήρησης – όταν οι εξαθλιωμένοι Πολίτες, καθώς επίσης αυτοί που θα εξαθλιωθούν στη συνέχεια παραμένοντας χρεωμένοι παρά το ότι θα χάσουν τα σπίτια τους, υπερβούν το κρίσιμο μέγεθος και καταστούν πλειοψηφία.
.
Άποψη
Με την ανάλυση μας «το εκ προμελέτης έγκλημα των μνημονίων» είχαμε αναφερθεί στην περίοδο 2010 έως 2014 – τεκμηριώνοντας πως η Ελλάδα ήταν το θύμα μίας απίστευτης καταστροφής, μοναδικής στην παγκόσμια ιστορία σε περιόδους ειρήνης. Δεν θελήσαμε βέβαια να συνδέσουμε την κατάρρευση της χώρας με κάποιο πολιτικό κόμμα – αφού όλα είχαν τη δική τους μερίδα ευθύνης, με την έννοια της ενδοτικότητας, καθώς επίσης της δουλοπρεπούς εφαρμογής της πολιτικής των δανειστών. Ήταν δε σωστή η θέση μας, αφού αποδείχθηκε πως το επόμενο κόμμα, το οποίο προήλθε σε κάποιο βαθμό από τις πλατείες διαμαρτυρίας και στελεχώθηκε από τη σοσιαλιστική παράταξη, έκανε τα ίδια – ενώ το οποιοδήποτε μελλοντικό είμαστε σίγουροι πως επίσης δεν θα διαφοροποιηθεί.

Πρόσφατα τώρα ολοκληρώθηκε στατιστικά η περίοδος 2010 – 2016, όπου το ΑΕΠ της χώρας μας (γράφημα, πηγή) μειώθηκε κατά 61,6 δις € (-26%), τα κρατικά έσοδα κατά 5 δις €, οι περικοπές των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών επιδομάτων του δημοσίου έφτασαν στα 19,13 δις € (παρά το ότι αρκετοί ισχυρίζονται ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν πλήρωσαν καθόλου την κρίση), ενώ το χρέος ως προς το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 52,3% φτάνοντας στο 179% – σε απόλυτο μέγεθος κατά 25 δις €, παρά το «ευεργετικό» PSI και την επαναγορά χρέους το 2012.
Η μείωση του ΑΕΠ κατά 61,6 δις € σημαίνει πως τα δημόσιά έσοδα θα ήταν σήμερα κατά 18 δις € περισσότερα, με «συντελεστή εσόδων» μόλις 30%, εάν δεν είχε συμβεί – οπότε η χώρα θα είχε ένα τεράστιο πλεόνασμα. Κανένας όμως δεν δίνει σημασία σε τέτοιες «λεπτομέρειες» – ενώ οι πιστωτές δεν έχουν κανένα συμφέρον να το κάνουν. Δεν ενδιαφέρεται επίσης κανένας για το ότι, με το PSI χρεοκόπησαν οι τράπεζες κοστίζοντας μας περί τα 40 δις € που αύξησαν το χρέος – οπότε η οποιαδήποτε ωφέλεια της διαγραφής που «κατάφερε» η τότε κυβέρνηση, έναντι υπέρογκων ανταλλαγμάτων, χάθηκε εντελώς.

Περαιτέρω, ο ιδιωτικός τομέας «κατακρεουργήθηκε», με τις αμοιβές της εξαρτημένης εργασίας να έχουν μειωθεί από 84,9 δις € το 2009 στα 58,7 δις € το 2016 (-30%) – όταν την ίδια περίοδο δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις υπερχρεώθηκαν ή χρεοκόπησαν, η ανεργία εκτοξεύθηκε στα ύψη, τα ληξιπρόθεσμα χρέη ξεπέρασαν τα 200 δις €, ενώ η κατανάλωση (γράφημα) περιορίσθηκε από τα 217,2 δις € το 2009 στα 158,6 δις € (-27%).
Σε γενικές γραμμές λοιπόν η Ελλάδα υπέστη ζημίες που δεν θα ήταν υψηλότερες από το βομβαρδισμό της εκ μέρους μίας ξένης δύναμης – ενώ τα μοναδικά «θετικά» στοιχεία είναι η μετατροπή του ελλείμματος του προϋπολογισμού από 15,1% του ΑΕΠ σε πλεόνασμα 0,7% με τη βοήθεια των υπέρογκων φόρων που χρεοκόπησαν τη συντριπτική πλειοψηφία των Πολιτών (όταν δεν χρεοκοπούν τα κράτη χρεοκοπούν οι πολίτες τους), καθώς επίσης η μείωση του εμπορικού ελλείμματος από τα -35,12 δις € το 2009 στα -18,75 δις € το 2016 (γράφημα).

Χωρίς να επεκταθούμε σε παραπάνω λεπτομέρειες, μετά την τεράστια καταστροφή που συντελέσθηκε στη χώρα μας, εύλογα αναρωτιέται κανείς εάν έχει νόημα να συνεχίσει να τάσσεται εναντίον των μνημονίων – αφού το παρελθόν δεν αλλάζει, οι ζημίες είναι δεδομένες, η Ελλάδα αποτελεί πλέον αποικία χρέους, ενώ η υφαρπαγή της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας της έχει «επισφραγιστεί» τόσο από το PSI (αγγλικό δίκαιο, απώλεια της δυνατότητας επιστροφής στη δραχμή, υποθήκευση της χώρας κλπ.), όσο και από την τρίτη δανειακή σύμβαση με τη λεηλασία των τραπεζών που τη συνόδευσε.
Πόσο μάλλον όταν, όπως όλα δείχνουν, οι ένοχοι της ελληνικής καταστροφής θα μείνουν ατιμώρητοι, η πλειοψηφία των Πολιτών έχει επιλέξει δειλά την αυτομαστίγωση στη θέση της αντίδρασης μη διαθέτοντας «αρετή και τόλμη», ενώ όλο και περισσότεροι θεωρούν πως ο λαός είναι ο νούμερο ένα υπεύθυνος για τα δεινά του (άρθρο) – ούτε η πολιτική της Γερμανίας, ούτε ο κ. Σόιμπλε, ούτε τα «ελαττώματα» του ευρώ, ούτε το ΔΝΤ παρά το ότι παραδέχθηκε τα λάθη του, ούτε κανένας άλλος.
Ότι οι Έλληνες είναι λοιπόν άξιοι της μοίρας τους, επειδή είναι η μοναδικοί στον πλανήτη που φοροδιαφεύγουν, που είναι διεφθαρμένοι, που εκμεταλλεύονταν ασύστολα το δημόσιο εισπράττοντας πρόωρες ή/και μεγάλες συντάξεις, που κατανάλωναν υπερβολικά επί πιστώσει, που είναι οκνηροί, απατεώνες κοκ. – όπως ακριβώς τους είχε περιγράψει διεθνώς ο κ. Γ. Παπανδρέου, όταν προσπάθησε παραδόξως να ζητήσει δανεικά από τη Γερμανία, μετά από τέτοιες «αποκαλύψεις»!
Η «αντίσταση» άλλωστε δεν έχει το ίδιο νόημα, όπως όταν έχει προηγηθεί η στρατιωτική κατοχή της χώρας – αφού η οικονομική κατοχή είναι μη ανατρέψιμη, ενώ έχουν πέσει πια οι τίτλοι τέλους στην ελληνική τραγωδία μετά από επτά χρόνια μνημόνια, με την πλειοψηφία των κομμάτων να τάσσεται υπέρ της πολιτικής των πιστωτών θεωρώντας την πικρό μεν, αλλά αναγκαίο φάρμακο (δηλητήριο κατά την άποψη μας).
Στην αντίθετη περίπτωση, εάν συνεχίσει δηλαδή να αντιστέκεται κανείς, απλά διακινδυνεύει είτε να θεωρηθεί γραφικός, είτε το ξέσπασμα ενός εμφυλίου πολέμου που θα χαροποιούσε ίσως την πρωσική κυβέρνηση – γνωρίζοντας πως, με βάση τις πιθανότητες, θα κέρδιζε η «σύμμαχος της» πλευρά των μνημονίων.

Ως εκ τούτου το μόνο που απομένει είναι η αναμονή του ξυπνήματος του ζωώδους ενστίκτου της αυτοσυντήρησης – όταν οι εξαθλιωμένοι Πολίτες, καθώς επίσης αυτοί που θα εξαθλιωθούν στη συνέχεια παραμένοντας χρεωμένοι παρά το ότι θα χάσουν τα σπίτια τους (με αφετηρία τις κατασχέσεις και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς αγγλικού δικαίου που δεν επιτρέπονται σε κανένα άλλο κράτος της Ευρωζώνης), υπερβούν το κρίσιμο μέγεθος και καταστούν πλειοψηφία.
Η ανώτατη εισοδηματική τάξη βέβαια, μη γνωρίζοντας τη γερμανική νοοτροπία, θεωρεί ότι θα μείνει ανέπαφη, ενώ θα εισπράξει ένα μέρος από τα έσοδα της λεηλασίας – έχοντας παραπλανηθεί από την εν πρώτοις συμμετοχή της στα «λάφυρα», όπως στο παράδειγμα της FRAPORT (του σκανδάλου του ξεπουλήματος των αεροδρομίων). Δυστυχώς όμως για την ίδια, θα απογοητευθεί – αφού οι Γερμανοί εκ φύσεως δεν αφήνουν ούτε ψίχουλο στους άλλους, όπως έχει τεκμηριωθεί άλλωστε από τους δύο παγκοσμίους πολέμους που διενήργησαν, καθώς επίσης από τα χρόνια που τους ακολούθησαν.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, αποτελεί ασφαλώς δυστυχία σήμερα το να είσαι ένας Έλληνας που αγαπάει την πατρίδα του, έχοντας τη δυνατότητα να προβλέψει το μέλλον – κάτι που δεν απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες, ούτε φυσικά οικονομικές γνώσεις, αφού έχει προηγηθεί η επώδυνη εμπειρία των επτά χρόνων μνημονίων, σε συνδυασμό με την αποχαυνωτική συμπεριφορά των Πολιτών.
Εν τούτοις, είναι ακόμη χειρότερο να ελπίζεις στον από μηχανής θεό ή/και σε θαύματα – ενώ δεν πρέπει να περιμένεις απολύτως τίποτα από ανθρώπους που τα περιμένουν όλα από κάποιον προικισμένο ηγέτη ή από την τύχη, χωρίς να κάνουν οι ίδιοι τίποτα.

 

[Duke Nukem]

 

[geoMan]

Αυτά που υποστηρίζεις δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα!
3) Αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει  (δηλαδή πάψει να πληρώνει τα οφειλόμενα στους δανειστές της) επειδή το εξωτερικό ισοζύγιο είναι περίπου ισοσκελισμένο οι συνέπειες για την Ελληνική οικονομία θα είναι οι ίδιες με τις σημερινές! Όμως οι δανειστές της θα υποστούν τεράστια οικονομική ζημία και ίσως καταρρεύσουν και οικονομικά όπως εμείς το 2010. Αυτοί θα χάσουν και όχι εμείς!

εχεις παει σχολειο τυπε?
ισοσκελισμενο είναι το ισοζυγιο επειδή εξαγεις τροφιμα και εισάγεις τουρίστες κατά 70% σε αυτους που λες θα προκαλέσεις ζημια. Μολις την προκαλέσεις θα σταματήσεις να εξαγεις και να εισάγεις και θα πεθανεις σαν το σκυλι.

Εκτος αν εισαι από αυτους που θα περιμενουν να τους βοηθησει ο μαδουρο 

 

[Λιλα]

Εχει παει στο ιδιο σχολειο που εχει παει και Τσιπρας

 

[jhonny64]

Εχει παει στο ιδιο σχολειο που εχει παει και Τσιπρας

εσυ λιλακο στις ουρσουλινες φοιτησες;

 

[Λιλα]

Ειπαμε βγαλε το σκατο  απο το στομα χαφιε δημοσιε υπαλληλε

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

http://www.analyst.gr/2017/08/16/to-mellon-tou-ellinikou-protektoratou/

Mε μηδενικές προοπτικές εγχώριας ανάπτυξης, με ελλειμματικούς Θεσμούς και με ανεπαρκή πολιτική ηγεσία, καθώς επίσης έχοντας μετατραπεί σε γερμανική αποικία, το θέμα που οφείλει να μας απασχολεί είναι το πώς θα μας συμπεριφερθούν οι Γερμανοί – αφού μη αντιδρώντας έχουμε αποδεχθεί τη μοίρα μας.  
.
Άποψη
Ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα πρέπει κανείς να ασχολείται με την κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου και ρεαλιστικού «ισολογισμού», έτσι ώστε να καταλαβαίνει πού ακριβώς βρίσκεται. Στα πλαίσια αυτά, η Ελλάδα σήμερα έχει ένα δημόσιο χρέος της τάξης των 325 δις € ή στο 184% ενός ΑΕΠ ύψους περί τα 176 δις € – το οποίο μπορεί μεν να εξυπηρετείται λόγω της ρύθμισης του, αλλά εμποδίζει εάν δεν αποκλείει εντελώς την ανάπτυξη της οικονομίας της.
Η αιτία είναι το ότι, μετά από οκτώ χρόνια βίαιης και πολύ βαθιάς ύφεσης, η μοναδική δυνατότητα ανάπτυξης είναι η διεξαγωγή δημοσίων επενδύσεων, οι οποίες ουσιαστικά αποκλείονται από το ύψος του δημοσίου χρέους – ενώ χωρίς ανάπτυξη είναι αδύνατη η έξοδος της χώρας από την κρίση, με δικά της μέσα. Η Ελλάδα έχει βέβαια δημοσιονομικά πλεονάσματα 0,7% στον προϋπολογισμό της (2016), τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αλλά δεν αρκούν, ενώ οι πιστωτές της δεν το επιτρέπουν – ενώ μετά το PSI και την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, όπου δολοφονήθηκε η τελευταία ελπίδα των Ελλήνων, είναι έρμαιο των διαθέσεων της, έχοντας υποθηκεύσει τα πάντα και σπαταλώντας ανεύθυνα όλα της τα διαπραγματευτικά χαρτιά.

Όσον αφορά το δεύτερο βασικό πυλώνα, τον ιδιωτικό τομέα, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά μπορεί μεν να έχουν μειώσει τα συνολικά χρέη τους (γράφημα, μπλε στήλες αριστερή κάθετος το ιδιωτικό χρέος, διακεκομμένη γραμμή δεξιά κάθετος το χρέος των νοικοκυριών), αλλά έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα μη εξυπηρετούμενα απέναντι στο κράτος, στους δημοσίους οργανισμούς, στις τράπεζες και μεταξύ τους – υπερβαίνοντας αρκετά τα 220 δις € ή το 125% του ΑΕΠ.
Ο τρίτος συντελεστής δε του ιδιωτικού τομέα, οι εμπορικές τράπεζες, έχουν αφενός μεν αφελληνισθεί εξαιτίας των τρομακτικών λαθών της τελευταίας κυβέρνησης, αφετέρου πιέζονται από τα κόκκινα δάνεια – ενώ η «εκκαθάριση» τους, η οποία θα ξεκινήσει με εντονότερους ρυθμούς από το Σεπτέμβρη (κατασχέσεις και πλειστηριασμοί σε καθεστώς αγγλικού δικαίου), θα αργήσει να ολοκληρωθεί, οδηγώντας παράλληλα τις τιμές των ακινήτων σε ακόμη πιο εξευτελιστικά χαμηλά επίπεδα.
Το γεγονός δε ότι οι τράπεζες έχουν ελαχιστοποιήσει την παροχή δανείων, τόσο λόγω των δικών τους προβλημάτων ρευστότητας, όσο και εξαιτίας της σχεδόν μηδενικής πιστοληπτικής ικανότητας των πελατών τους, δεν επιτρέπει καμία αισιοδοξία – όσο και αν το θέλει κανείς.

Την ίδια στιγμή οι χιλιάδες χρεοκοπίες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, σε συνδυασμό με την υπερβολική άνοδο των φόρων και των εισφορών, έχουν εξουδετερώσει την ιδιωτική πρωτοβουλία, καθώς επίσης τη διάθεση ανάληψης επιχειρηματικού ρίσκου – με μοναδική ίσως εξαίρεση τον τουρισμό, ο οποίος είναι σχεδόν ο μοναδικός κλάδος της ελληνικής οικονομίας που παρουσιάζει άνοδο, αν και συγκυριακή λόγω των προβλημάτων των γειτονικών κρατών. Όσον αφορά το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών έγινε ξανά ελλειμματικό, ενώ το εμπορικό ισοζύγιο παραμένει έντονα αρνητικό (γράφημα) – κάτι που δεν είναι καθόλου θετικό για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, το ιδιωτικό και το εξωτερικό μας χρέος.
Ως εκ τούτου η Ελλάδα δεν φαίνεται να έχει καμία δυνατότητα ανάπτυξης με δικά της μέσα ή/και από τους δικούς της Πολίτες – ενώ οι ξένοι δύσκολα επενδύουν σε μία αγορά που η ζήτηση μειώνεται συνεχώς, χωρίς να υπάρχουν προοπτικές εξόδου από το τούνελ. Εν προκειμένω εξαιρούνται φυσικά οι εξαγορές των επιχειρήσεων του δημοσίου σε εξευτελιστικές τιμές, οι αποκρατικοποιήσεις δηλαδή, οι οποίες δεν αποτελούν νέες επενδύσεις – καθώς επίσης η υφαρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας σε χαμηλές τιμές με στόχο την κερδοσκοπία.
Τέλος, όσον αφορά τον τρίτο βασικό πυλώνα, την πολιτική ηγεσία, στην οποία δεν ανήκει μόνο η εκάστοτε κυβέρνηση αλλά, επίσης, η αξιωματική αντιπολίτευση, κατά δεύτερο λόγο τα υπόλοιπα κόμματα, η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλύτερη – πόσο μάλλον όταν οι Θεσμοί γενικότερα αποτελούν το νούμερο ένα πρόβλημα της Ελλάδας, αφού αυτοί εμπόδιζαν ανέκαθεν μια ευημερία ανάλογη με τον πλούτο της, ενώ σε αυτούς οφείλεται η υπερχρέωση, η χρεοκοπία και η μετατροπή της σε προτεκτοράτο.
Συνεχίζοντας, το μοναδικό θετικό στοιχείο που καταγράφεται είναι η υποστήριξη της Γερμανίας, την οποία διαπιστώνουμε κυρίως τις τελευταίες εβδομάδες – πρόσφατα με την πρόθεση που εξέφρασε να μας αποδώσει η κεντρική της τράπεζα τα κέρδη από τα ομόλογα που ασφαλώς μας οφείλει. Είναι βέβαια φυσιολογική, αφού έχει πετύχει όσες υποχωρήσεις απαίτησε από τις κυβερνήσεις μας, δραστηριοποιούνται αρκετές δικές της επιχειρήσεις στο εσωτερικό μας (ΟΤΕ, FRAPORT, LIDL, PRAKTIKER κλπ.), εξαγοράζει πολλά ξενοδοχεία, έχει γεωπολιτικά συμφέροντα στην περιοχή, ενδιαφέρεται σε μεγάλο βαθμό για τα ενεργειακά μας αποθέματα κοκ.
Στα πλαίσια αυτά, με μηδενικές προοπτικές εγχώριας ανάπτυξης και με ανίκανη πολιτική ηγεσία, καθώς επίσης γνωρίζοντας πως έχουμε ουσιαστικά μετατραπεί σε γερμανική αποικία (ενώ εάν είμαστε ρεαλιστές το έχουν αποδεχθεί οι Έλληνες, αφού δεν διαπιστώνεται η παραμικρή αντίδραση), το θέμα που οφείλει να μας απασχολεί είναι το πως θα συμπεριφερθούν οι Γερμανοί στο ελληνικό προτεκτοράτο τους – στο οποίο θα συνεχίσουν να διορίζουν κατοχικές κυβερνήσεις, αλλάζοντας αυτές που δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους ή που δεν τους εξασφαλίζουν την πειθαρχία των Πολιτών στις εντολές και στα μέτρα που επιβάλλουν. Με δεδομένες δε τις επιδιώξεις τους όσον αφορά την Ευρώπη (ανάλυση), τα όπλα που χρησιμοποιούν, το μνημειώδες αυτομαστίγωμα των Ελλήνων κοκ., είναι εύκολο να προβλέψουμε πως η Ελλάδα θα αποτελέσει ξανά το βασικό τους πειραματόζωο – τον πρώτο «σταθμό» της απόλυτης κυριαρχίας τους.
Εν προκειμένω πιστεύουμε ότι, θα προσπαθήσουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε μία μικρογραφία της Γερμανίας – αλλάζοντας εντελώς το παραγωγικό της μοντέλο και προσανατολίζοντας το στις εξαγωγές, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται φυσικά ο τουρισμός. Παράλληλα, αφού προηγουμένως εξαθλιώσουν περισσότερο την ελληνική κοινωνία για να εξασφαλίσουν τη μη αντίδραση και την υποταγή της, εξουδετερώνοντας ταυτόχρονα τις εγχώριες ελίτ που αποτελούν κίνδυνο για τα σχέδια τους, θα επιβάλλουν αυστηρούς κανόνες που θα ελέγχονται ως προς την εφαρμογή τους από τους δικούς τους Θεσμούς – έχοντας φυσικά στην κατοχή τους (=στελεχώσει με δικά τους άτομα) την ΕΛΣΤΑΤ, τη Γενική Γραμματεία Εσόδων, το Υπουργείο Οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδας, καθώς επίσης ορισμένα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Με τον τρόπο αυτό θα μετατρέψουν τους ιθαγενείς σε φθηνό εργατικό δυναμικό που θα αγωνίζεται για να επιβιώσει, οπότε δεν θα έχει καθόλου χρόνο ή διάθεση για να αντιδράσει – ενώ οι δικές τους μεγάλες επιχειρήσεις θα ελέγχουν τις ελληνικές άμεσα ή έμμεσα, εν μέρει σε συνεργασία με τις γαλλικές, αποκομίζοντας τεράστια οφέλη. Η ελληνική οικονομία βέβαια θα καταγράφει μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι θα καθησυχάζουν τους Έλληνες – ενώ η ανεργία θα μειώνεται, αλλά οι θέσεις εργασίας θα είναι είτε περιορισμένου χρόνου ανάλογα με τις ανάγκες των νέων ιδιοκτητών της χώρας, είτε με πολύ χαμηλούς μισθούς και κοινωνικές παροχές.
Ολοκληρώνοντας, το βασικό εργαλείο που θα χρησιμοποιήσουν οι Γερμανοί εκτός από το «διαίρει και βασίλευε», καθώς επίσης την απειλή του GREXIT, θα είναι η «ισότητα» μεταξύ των Ελλήνων – με την έννοια πως δεν θα υπάρχουν μεγάλες εισοδηματικές διαφορές στην ελληνική κοινωνία, αφού δεν θα επιτρέψουν στα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα να κερδίζουν πολύ περισσότερα από όλα τα υπόλοιπα. Η αιτία είναι το ότι, γνωρίζουν πολύ καλά πως η φτώχεια είναι συγκριτικό μέγεθος – οπότε, εάν οι φτωχοποιημένοι Έλληνες δεν θα διαπιστώνουν πως υπάρχουν πλούσιοι συμπατριώτες τους, δεν θα νοιώθουν φτωχοί, πιστεύοντας πως το σύστημα που επικρατεί είναι δίκαιο.

 

[Ampelale]

Die Welt: Η Γερμανία θέλει να επιστρέψει 660 εκ. ευρώ στην Ελλάδα

Η γερμανική κυβέρνηση θέλει να επιστρέψει συνολικά 660 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα από τα κέρδη από τους τόκους στην Αθήνα, γράφει στη σημερινή έντυπη έκδοση της η εφημερίδα Die Welt .

«Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι έτοιμη να πληρώσει στην Ελλάδα συνολικά 660 εκατ. ευρώ τόκους, όταν η χώρα εκπληρώσει συγκεκριμένες απαιτήσεις», γράφει η γερμανική εφημερίδα .

Σύμφωνα με το ομοσπονδιακό υπουργείο Οικονομικών, το ποσό αφορά τόκους 243 εκατ. ευρώ εγγεγραμμένα στον τρέχοντα προϋπολογισμό και 416,7 εκατ. ευρώ εγγεγραμμένα στον προϋπολογισμό του επόμενου έτους. Και τα δύο ποσά παραμένουν "κλειδωμένα".

Το Μάιο του 2016 συμφώνησε το Εurogroup «πιθανά μέτρα ελάφρυνσης για την Ελλάδα», τα οποία επιβεβαιώθηκαν στα μέσα Ιουνίου του 2017. Θα πρέπει, ωστόσο, να προηγηθεί η ολοκλήρωση του τρίτου ελληνικού προγράμματος και των μεταρρυθμίσεων, και να αποφασιστεί η ισχύ των μέτρων, εάν είναι απαραίτητα, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα.

Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και ρεπορτάζ της Bild με τίτλο «Η κυβέρνηση θέλει να επιστρέψει στους Έλληνες 416,7 εκατ. ευρώ» όπου σημειώνεται ότι το ποσό αφορά κέρδη από τους τόκους της ΕΚΤ από τα ελληνικά δάνεια.

 

[kostas8000]