ΔΙΑΛΥΣΗ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ, Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Συντάξτε την άποψή σας...

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

https://analyst.gr/2018/08/16/oi-elit-kai-oi-skoupidiarides/

Οι ελίτ και οι σκουπιδιάρηδες


Βρισκόμαστε στο δρόμο που οδηγεί σε αστυνομικά, ολοκληρωτικά, δικτατορικά κράτη, τα οποία αποκλείουν εκ των πραγμάτων τις εξεγέρσεις – ενώ κατά τους υποστηρικτές τους, η Δημοκρατία είναι απλά ένα διάλειμμα, μεταξύ ολοκληρωτικών καθεστώτων.
.


Όπως έχουμε ήδη αναφέρει ο αμερικανός Nick Hanauer ανήκει, σύμφωνα με τις δικές του δηλώσεις, στο πλουσιότερο 0,01% του πληθυσμού της χώρας του – περιγράφει δε τον εαυτό του ως έναν «υπερήφανο και αμετανόητο» καπιταλιστή. Έχει αποκτήσει την περιουσία του με επενδύσεις σε εταιρείες, μεταξύ άλλων ως συνιδρυτής της Amazon – κερδίζοντας τεράστια ποσά, ειδικά μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2007, όπου «επιδοτήθηκε» βασιλικά, όπως αρκετοί άλλοι «συνάδελφοί του» δισεκατομμυριούχοι, από τα προγράμματα παροχής ρευστότητας της Fed (QE).
Ο κύριος αυτός, θεωρώντας πως η παρούσα κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί στο διηνεκές, απηύθυνε το 2014 (πριν την εκλογή Trump που τρομοκράτησε τις ελίτ) μία ανοιχτή επιστολή προς τους «συνοδοιπόρους» του (πηγή) – προς τους υπερβολικά πλουσίους δηλαδή, με στόχο να τους προειδοποιήσει για την επερχόμενη επανάσταση των «σκουπιδιάρηδων» όπως ο ίδιος χαρακτηρίζει το 99,99% των Αμερικανών. Ειδικότερα, έγραψε τα εξής σε ελεύθερη μετάφραση:
.
«Από πολλές πλευρές, δεν είμαι καθόλου διαφορετικός από εσένα. Όπως και εσύ, έτσι και εγώ έχω ανταμειφθεί πλουσιοπάροχα, με έναν άσεμνο, προκλητικό κυριολεκτικά τρόπο για τις επιτυχίες μου – με έναν τρόπο ζωής, με ένα βιοτικό επίπεδο καλύτερα που το 99,99% των αμερικανών δεν μπορούν καν να φανταστούν. Ας μιλήσουμε όμως ανοιχτά μεταξύ μας. Δεν καταλαβαίνουμε αλήθεια πού μας οδηγεί το ταξίδι;
Συχνά αναρωτιέμαι, σχετικά με το τι προβλέπω για το μέλλον. Γνωρίζετε τι ακριβώς βλέπω εγώ ότι θα ακολουθήσει; Πιστεύω πως οι περισσότεροι από εσάς θα απαντούσαν καταφατικά, γνωρίζοντας πως την ίδια εποχή, όπου εγώ και εσείς έχουμε κατά πολύ μεγαλύτερη επιτυχία, από αυτήν που θα ονειρεύονταν όλοι οι μέχρι σήμερα πλουτοκράτες, το 99,99% των ανθρώπων της χώρας μένει πολύ μακριά πίσω μας.
Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών γίνεται όλο και πιο μεγάλο, πολύ πιο οδυνηρό. Ακόμη περισσότερο, με μία πρωτοφανή ταχύτητα – γρήγορα, πραγματικά πολύ γρήγορα. Το 1980, το 1% του πληθυσμού της χώρας μας είχε στην ιδιοκτησία του το 8% των συνολικών εισοδημάτων – ένα ποσοστό που έχει υπερδιπλασιαστεί σήμερα στο 20%, όταν το 50% των δύστυχων αμερικανών εισπράττει μόλις το 12% των εισοδημάτων.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο η ανισότητα – η οποία υπάρχει πάντοτε σε ένα λειτουργικό καπιταλιστικό σύστημα, όντας αναπόσπαστο μέρος του. Το πρόβλημα είναι πως αυτή η ιστορικά υπερβολικά μεγάλη ανισότητα αυξάνεται γεωμετρικά – οδυνηρά, μέρα με την ημέρα, λεπτό προς λεπτό, χωρίς το παραμικρό διάλλειμα.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η χώρα μας μετατρέπεται καθημερινά σε μία όλο και λιγότερο καπιταλιστική κοινωνία – σε μία όλο και περισσότερο φεουδαρχική κοινωνία. Εάν λοιπόν η Πολιτική μας δεν αλλάξει δραματικά, ριζικά, ολοκληρωτικά, τότε θα εξαφανισθεί η μεσαία τάξη – οπότε θα «προσγειωθούμε» στο 18ο αιώνα, στη Γαλλία εκείνης της εποχής, λίγο πριν από τη γαλλική επανάσταση.
Έχοντας αυτές τις προβλέψεις, αυτούς τους φόβους, θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα στους πάμπλουτους συναδέλφους μου – σε όλους αυτούς που ζουν και βασιλεύουν κάτω από την προστατευτική φούσκα που συνεχίζουν να γεμίζουν με αέρα οι κεντρικές μας τράπεζες.
«Ξυπνήστε! Το ψέμα δεν πρόκειται να διαρκέσει για πολύ ακόμη». Εάν δεν κάνουμε τίποτα για να διορθώσουμε τις τερατώδεις, κραυγαλέες, τρομακτικές αδικίες της Οικονομίας μας, τότε οι άνθρωποι θα αρπάξουν τις τσουγκράνες και θα ορμήσουν ακάθεκτοι εναντίον μας.
Καμία κοινωνία δεν μπορεί να αντέξει για πολύ αυτού του είδους τις κραυγαλέες, συνεχώς αυξανόμενες ανισότητες. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κανένα αντίστοιχο παράδειγμα στην ιστορία της ανθρωπότητας, όπου τόσο μεγάλος πλούτος είχε συγκεντρωθεί σε τόσο λίγους ανθρώπους – χωρίς όλοι οι υπόλοιποι να εξεγερθούν, να επαναστατήσουν, να αρπάξουν τις τσουγκράνες, καθώς επίσης να επιτεθούν με μίσος και μανία στους πλουσίους.
Υποδείξτε μου μία κοινωνία, στην οποία επικρατεί εξτρεμιστική ανισότητα και εγώ θα σας δείξω αμέσως ένα αστυνομικό κράτος ή μία επαναστατημένη χώρα. Δεν υπάρχουν αντίθετα παραδείγματα – ούτε ένα. Η ερώτηση δεν είναι εάν θα ακολουθήσει μία επανάσταση. Η ερώτηση είναι μόνο το πότε θα ξεσπάσει.
Σας διαβεβαιώνω πως ζείτε σε έναν φανταστικό κόσμο – σε έναν κόσμο που υπάρχει μόνο στα όνειρά σας. Οι επαναστάσεις έρχονται, συμβαίνουν καλύτερα όπως οι χρεοκοπίες – στην αρχή σιγά-σιγά και μετά ξαφνικά, απρόβλεπτα, απότομα.
Μία ημέρα, εντελώς απρόσμενα, κάποιος αυτοπυρπολείται, καίγεται μόνος του δημόσια, καλύπτεται από φλόγες. Αμέσως μετά, από το πουθενά, σε χρόνο μηδέν, χιλιάδες άνθρωποι ξεχύνονται στους δρόμους – οπότε, πριν ακόμη συνειδητοποιήσει κανείς τι ακριβώς συμβαίνει, καίγεται ολόκληρη η χώρα.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή δεν μας μένει καθόλου χρόνος για να φτάσουμε στο αεροδρόμιο – να μπούμε στο ιδιωτικό μας αεροπλάνο και να πετάξουμε σε μία νέα χώρα, ξεφεύγοντας από τη μανία του πλήθους. Έτσι ήταν πάντοτε μέχρι τώρα – οπότε, εάν η ανισότητες συνεχιστούν, όπως συμβαίνει σήμερα, η επανάσταση θα συμβεί αργά ή γρήγορα, όταν κανένας από εμάς δεν θα το περιμένει. Δεν θα μπορέσει κανένας να προβλέψει πότε θα συμβεί – αλλά θα συμβεί κα θα είναι κάτι παραπάνω από τρομακτικό, ειδικά για εμάς”.
.
Κατά την άποψη μας, η παραπάνω τοποθέτηση του αμερικανού δισεκατομμυριούχου είναι υπερβολική και σε μεγάλο βαθμό λανθασμένη – ενώ την εξέφρασε, κρίνοντας προφανώς «εξ ιδίων τα αλλότρια». Ειδικότερα, από το ότι ο ίδιος θα επαναστατούσε, εάν βίωνε τις συγκεκριμένες ανισότητες και αδικίες.
Έχει μεν λοιπόν απόλυτο δίκιο, όσον αφορά τις τεράστιες εισοδηματικές ανισότητες, αλλά όχι σχετικά με τις συνθήκες που προκάλεσαν τη γαλλική επανάσταση – η οποία ακολούθησε δέκα χρόνια μετά τη χρεοκοπία της χώρας, καθώς επίσης μετά την αδυναμία της κυβέρνησης της να καλύψει τις βασικές ανάγκες των Πολιτών της η να τους «αστυνομεύσει» σωστά.
Ο αμερικανός όφειλε να γνωρίζει ότι ο «λαός», όταν δεν είναι το σύνολο υπερήφανων, ελεύθερων και συνειδητών Πολιτών, αλλά μία άμορφη, «ετερόβουλη» και «χειραγωγίσιμη» μάζα, επαναστατεί μόνο αφού προηγουμένως λεηλατηθεί και εξαθλιωθεί, στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό του – σε καμία περίπτωση λόγω των συνεχώς αυξανομένων εισοδηματικών διαφορών ή της στυγνής εκμετάλλευσης του από μία μειοψηφική πολιτική και οικονομική ελίτ.
Επομένως, εντός εκείνου του χρονικού διαστήματος που το 99,99% του πληθυσμού των Η.Π.Α. δεν λιμοκτονεί, αλλά απλά δυσκολεύεται να καλύψει τις βασικές του ανάγκες, έχοντας την ελπίδα ότι θα ανέλθει κάποια στιγμή στην εισοδηματική κλίμακα (American dream), δεν πρόκειται να υπάρξουν σοβαρές εξεγέρσεις – κάτι που διαπιστώνεται σε πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων στην Ελλάδα που προφανώς ευρίσκεται σε μία τρισχειρότερη θέση από τις Η.Π.Α., όσον αφορά την πλειοψηφία του πληθυσμού της, ειδικά μετά τη γερμανική κατοχή που ξεκίνησε το 2010.
Άλλωστε είναι τόσο εμφανής η χρησιμοποίηση, ενδεχομένως ακόμη και η πρόκληση της κρίσης χρέους του 2008, για να κερδίσουν οι πλουσιότεροι, χωρίς ουσιαστικά καμία αντίδραση εκ μέρους του λαού (εκτός από αστείες κινήσεις του τύπου «Occupy Wall Street»), ώστε να μην αναμένονται σημαντικές εξεγέρσεις.
Όπως έγραψε δε ο ίδιος ο κ. Hanauer, χωρίς ίσως να το καταλάβει, υπάρχει πάντοτε μία εναλλακτική λύση: το αστυνομικό, ολοκληρωτικό, δικτατορικό κράτος, το οποίο αποκλείει εκ των πραγμάτων τις εξεγέρσεις – ενώ κατά τους υποστηρικτές του, η Δημοκρατία είναι απλά ένα περιορισμένο χρονικά διάλειμμα, μεταξύ ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Υπενθυμίζουμε δε πως στην εποχή της παγκοσμιοποίησης ισχύουν τα εξής: τα κράτη δεν ασχολούνται πλέον με την διοίκηση και αφοσιώνονται στην αστυνόμευση. Οι πρόεδροι τους μετατρέπονται σε διαχειριστές ξένων εταιριών. Οι Υπουργοί Οικονομικών είναι καλοί διερμηνείς. Οι βιομήχανοι μετατρέπονται σε εισαγωγείς. Οι πολλοί εξαρτώνται ολοένα και περισσότερο από τα περισσεύματα των λίγων. Οι εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους. Οι αγρότες χάνουν την γη τους. Τα παιδιά χάνουν την παιδική τους ηλικία. Οι νέοι χάνουν την επιθυμία να πιστεύουν. Οι ηλικιωμένοι χάνουν την σύνταξή τους, ενώ όσοι κερδίζουν ισχυρίζονται και πείθουν τις μάζες πως η ζωή είναι λαχείο.

 

[kostas8000]

https://analyst.gr/2018/08/16/i-tragodia-tis-litotitas/

Η τραγωδία της λιτότητας


Τα περί ανάπτυξης είναι ένας λαϊκός μύθος για να παραμένουν ελεγχόμενα οι Πολίτες και να μην εξεγείρονται, χωρίς να συνειδητοποιούν πως οδηγείται ο ένας μετά τον άλλο στο ικρίωμα – με τις τραγωδίες να διαδέχονται η μία την άλλη, όπως στο Μάτι και στη Γένοβα.


Ορισμένα γεγονότα που συμβαίνουν θεωρούνται συχνά τυχαία ή το φυσικό αποτέλεσμα ανθρωπίνων σφαλμάτων, σε συνδυασμό με τη διαφθορά – όπως η καμένη γη στο Μάτι με τους 95 νεκρούς, για τους οποίους κατηγορήθηκε ο κρατικός μηχανισμός ή η κατάρρευση της γέφυρας στη Γένοβα με τους 39 νεκρούς, όπου ενοχοποιήθηκε η κατασκευαστική εταιρεία, ενώ κυκλοφόρησε ένα σενάριο που επιβάρυνε με την ευθύνη την ιταλική Μαφία, με τον ισχυρισμό ότι έχει παρεισφρήσει στη βιομηχανία σκυροδέματος (υπερτιμώντας το προϊόν και παραδίδοντας λιγότερο τσιμέντο, κάτι που έκανε την κατασκευή ασταθή).
Ουσιαστικά όμως αποδείχθηκε στην πράξη πως κανένας δεν ένοιωσε έκπληξη από την κατάρρευση της γέφυρας, επειδή όλοι τη θεωρούσαν πιθανή – ενώ δεν χάθηκαν μόνο στην Ελλάδα ζωές δεκάδων ανθρώπων από την πυρκαγιά που θεωρούταν ανάλογα πιθανή, αλλά επίσης στην Πορτογαλία ένα μόνο έτος πριν. Το κοινό χαρακτηριστικό δε και των τριών χωρών είναι η εξοντωτική πολιτική λιτότητας – πρώτο θύμα της οποίας αποτελούν αναμφίβολα οι δημόσιες επενδύσεις και η ανανέωση/συντήρηση των υποδομών.
Από το γράφημα που ακολουθεί τεκμηριώνεται ξεκάθαρα πως η Ιταλία μείωσε κατακόρυφα της δημόσιες επενδύσεις στις υποδομές της, από τα 13,66 δις € το 2007 στα 5,15 δις € το 2015, όπως επίσης η Ισπανία – ενώ κάτι ανάλογο υποθέτει κανείς τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Πορτογαλία. Ως εκ τούτου, μπορεί οι ευθύνες να καταλογίζονται αποκλειστικά και μόνο στις κυβερνήσεις, στις εταιρείες κατασκευής ή στη Μαφία, αλλά πρόκειται για τη μισή αλήθεια – αφού η άλλη μισή είναι οι μειωμένες επενδύσεις παγίου εξοπλισμού που δεν αφορούν μόνο τα κράτη αλλά, επί πλέον, τον ιδιωτικό τομέα.

Ειδικότερα, ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου (GFCF) περιγράφει πόσο από την αξία που προστίθεται στην οικονομία επενδύεται, αντί να καταναλώνεται – με εξαίρεση τις αγοραπωλησίες γης και τις αποσβέσεις. Εν προκειμένω, ο δείκτης αυτός μειώνεται συνεχώς στην Ελλάδα – από τα 60,5 δις € το 2007 στα 20,5 δις € το 2016, με τη μεγαλύτερη μείωση να εμφανίζεται από το 2008 έως το 2013 (από τα 59,3 δις € στα 21,4 δις €, παραμένοντας έκτοτε σταθερά στα περίπου 19 δις €). Αυτό σημαίνει πως σχεδόν τίποτα δεν ανανεώνεται και δεν επιδιορθώνεται στη χώρα μας – κάτι που θα φανεί τα επόμενα έτη, όταν οι παλαιές υποδομές, τα σπίτια και τα μηχανήματα θα αρχίσουν να «καταρρέουν».

Σε σχέση τώρα με το ΑΕΠ, παρά το ότι το ΑΕΠ μας μειωνόταν κατακόρυφα και συνεχώς, ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου από 26% το 2007 περιορίσθηκε στο 12,6% το 2012 – ενώ από το 2013 έως το 2016 έμεινε σταθερά στο 12%. Όπως διαπιστώνεται δε από το γράφημα, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία είναι μεν σε καλύτερη θέση, αλλά ο δείκτης τους παραμένει επίσης αρνητικός – οπότε είναι εύλογο πως θα συνεχιστούν οι τραγωδίες, εάν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής.
Περαιτέρω, μέσα στα πρώτα έξι χρόνια της ύφεσης τα ελληνικά πάγια επενδυμένα κεφάλαια μειώθηκαν κατά το ένα πέμπτο – ενώ πολλές επιχειρήσεις χρεοκόπησαν, οπότε τα πάγια κεφάλαια τους χάθηκαν οριστικά. Με τον τρόπο αυτό ακρωτηριάσθηκε στην κυριολεξία ο παραγωγικός μηχανισμός της χώρας μας, καθώς επίσης η παραγωγικότητα των εργαζομένων – αφού οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου είναι αυτές που, μέσω της υιοθέτησης των νέων τεχνολογιών και διαδικασιών, βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα μίας οικονομίας και όχι μόνο οι μισθοί.
Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από την υψηλότερη ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας και άλλων χωρών, παρά τους κατά πολύ μεγαλύτερους μισθούς – οπότε, ακόμη και εάν ή όταν ανακάμψει η οικονομία μας, η αυξημένη ζήτηση θα οδηγήσει στην άνοδο των εισαγωγών και του εμπορικού ελλείμματος, αφού ο εναπομείναν παραγωγικός μας μηχανισμός δεν θα μπορεί να την καλύψει.
Επομένως είμαστε εγκλωβισμένοι σε μία παγίδα, από την οποία δεν υπάρχει διέξοδος εάν συνεχιστεί η συγκεκριμένη πολιτική – αφού χωρίς επενδύσεις η Ελλάδα είναι καταδικασμένη, ενώ εάν δεν επενδύσουν πρώτοι οι Έλληνες, δεν θα επενδύσει κανένας ξένος (ή μη μόνο για να κερδοσκοπήσει βραχυπρόθεσμα, με την εξαγορά δημοσίων και ιδιωτικών επιχειρήσεων σε εξευτελιστικές τιμές).
Στα πλαίσια αυτά, τα περί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας με την ταυτόχρονη εφαρμογή του τεσσαρακονταετούς μνημονίου είναι όνειρα θερινής νύχτας – ένας «λαϊκός μύθος» για να παραμένουν ελεγχόμενα ήρεμοι οι Έλληνες και να μην εξεγείρονται, χωρίς να συνειδητοποιούν πως οδηγείται ο ένας μετά τον άλλο στο ικρίωμα, με τις τραγωδίες να διαδέχονται η μία την άλλη.  Είναι δε εύλογο, αφού η Ελλάδα μοιάζει με ένα πλοίο που ταξιδεύει σε μία θάλασσα, η οποία είναι μεν ακόμη ήρεμη, αλλά χωρίς μηχανές, ρεζέρβα και ικανό πλήρωμα – οπότε στην παραμικρή αλλαγή καιρού κινδυνεύει να βουλιάξει, πόσο μάλλον όταν ξεσπάσει η παγκόσμια καταιγίδα.

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]

https://www.sofokleousin.gr/h-ubs-erikse-vomva-stin-folli-follie-

H UBS έριξε «βόμβα» στην Folli Follie!


Η ελβετική τράπεζα ενημερώθηκε για «πιστωτικό» γεγονός» στο ομόλογο της FF σε ελβετικό φράγκο. Ποια μέτρα ανακοίνωσε


UBS έριξε τη «βόμβα» της στην υπόθεση της Folli Follie, λίγα 24ωρα μετά την πρώτη καταγγελία επί δανειακής σύμβασης από τον κάτοχο ενός Schuldschein ύψους 20 εκατ. ευρώ. Τα χειρότερα μάλλον έπονται για την FF, η οποία είναι πιθανόν να βρεθεί αντιμέτωπη με μαζικές καταγγελίες από ομολογιούχους και επενδυτές.
Η ελβετική τράπεζα που λειτουργεί ως αντιπρόσωπος των κατόχων ομολογιών που εξέδωσε η FFG σε ελβετικό φράγκο, έκανε γνωστό ότι ενημερώθηκε για πιστωτικό γεγονός (επιδίωξη πτώχευσης - event of default) στο ομόλογο σε ελβετικό φράγκο, ύψους 150 εκατ. και λήξεως 2021.
Στη σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε, η UBS επισημαίνει τα εξής:
«Με την ιδιότητά του αντιπροσώπου των κατόχων του ομολόγου ύψους 150 εκατ. ελβετικών φράγκων με κουπόνι 3,5% και λήξη το 2021 της FF Group, που έχει την ανεπιφύλακτη και αμετάκλητη εγγύηση της Folli-Follie Ανώνυμη Εμπορική Βιοτεχνική και Τεχνική Εταιρεία (ο Εγγυητής), η UBS ενημερώνει ότι σήμερα ο Εγγυητής επέδωσε ειδοποίηση στον εκπρόσωπο των κατόχων ότι έλαβε χώρα πιστωτικό γεγονός με αποτέλεσμα να προκύπτει αθέτηση όρων. Το παραπάνω έπεται του δελτίου Τύπου που εξέδωσε ο Εγγυητής στις 14 Αυγούστου 2018».
Τα μέτρα που ανακοίνωσε η UBS
Η ελβετική τράπεζα γνωστοποίησε ότι αιτήθηκε από το ελβετικό χρηματιστήριο SIX Swiss Exchange Ltd), οι εν λόγω εισηγμένες ομολογίες, να τελούν υπό διαπραγμάτευση σε σταθερή τιμή (flat basis), μέχρις ότου εξεταστεί η κατάσταση του ελληνικού ομίλου FF.
Η καταγγελία δανείου 20 εκατ.ευρώ
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε επί της ουσίας στις 14 Αυγούστου, όταν επιβεβαιώθηκε και το πρώτο πιστωτικό γεγονός για τη Folli Follie. Συγκεκριμένα έκανε γνωστό ότι της επιδόθηκε ειδοποίηση καταγγελίας από τον κάτοχο ενός Schuldschein (δανειακή σύμβαση μεταξύ δύο αντισυμβαλλόμενων με βάση το γερμανικό δίκαιο) ύψους 20 εκατ. ευρώ. Μετά από αυτή την εξέλιξη η οφειλή καταστάθηκε ληξιπρόθεσμη και κατέπεσε η σχετική Εγγύηση που έχει δοθεί από την Folli Follie.

 

[kostas8000]

 

https://www.sofokleousin.gr/h-ubs-erikse-vomva-stin-folli-follie-

Τι σχέση έχει αυτό το άρθρο με την διάλυση της Ευρωζώνης; 

 

[kostas8000]

Τι σχέση έχει αυτό το άρθρο με την διάλυση της Ευρωζώνης;  

εχει να κανει με τους ευρωλιγουριδες………….


κανονικα θα επρεπε να ανοιξω καινουργιο θεμα για αυτές τις επιχειρήσεις που είναι ακομα 2 με 3 τον αριθμο και μιλαμε για ονόματα τυπου φολι-φολι με τις αντιστοιχες κεφ/ποιησεις όχι για τα πεπιπτερα που είναι εισηγμένα στο χαα

 

[kostas8000]

 

[kostas8000]