Το μυστικό του μακεδονικού ζητήματος
Φαντάζεται κάποιος να θέσπιζε η ελληνική Βουλή έναν πολωνικού τύπου νόμο, που να απαγορεύει ακόμα και με απειλή φυλάκισης σε όποιον Έλληνα ή ξένο ονομάζει το γειτονικό κράτος «Μακεδονία» και τους κατοίκους του «Μακεδόνες»;
Το πιο εκνευριστικό χαρακτηριστικό των βαρβάρων δεν είναι η σκληρότητα, η αναισθησία ή ο φασισμός τους …Το χειρότερο πράγμα πάνω τους είναι η βλακεία τους …Είναι η «στρεβλή» άποψη που έχουν όχι μόνον για τον κόσμο, αλλά και για τους ίδιους τους εαυτούς τους …Είναι η αυθαίρετη «παντογνωσία» τους, τη στιγμή που είναι προφανές ότι δεν γνωρίζουν να βγάλουν τα μάτια τους. «Μην βάζετε κόκκινες γραμμές! Καθίστε μαζί!«, τόνισε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός Εξωτερικών τής Γερμανίας Μίχαελ Ροθ, αναφερόμενος στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο ζήτημα της ονομασίας τής πΓΔΜ, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στο ίδρυμα «Friedrich Ebert» …Μια εκδήλωση, η οποία είχε κεντρικό ομιλητή τον Βούλγαρο Ζάεφ, ο οποίος είναι ο πρωθυπουργός τής πΓΔΜ .
Τι μας είπε λοιπόν σε άπταιστο γερμανικό «γρύλισμα» ο απόγονος των ατιμώρητων Ναζί, θεωρώντας ότι γνωρίζει ο ίδιος τη μόνη «αλήθεια» και βλέποντάς μας «αφ’ υψηλού»; «Σας είμαι πολύ ευγνώμων για τις χειρονομίες δημιουργίας εμπιστοσύνης απέναντι σε μία χώρα για την οποία νοιάζομαι ιδιαιτέρως, την Ελλάδα. Αυτός ο καυγάς —κάποτε τον είχα αποκαλέσει έτσι προκλητικά—, τον οποίο εκτός από την Ελλάδα και την πΓΔΜ δεν καταλαβαίνει κανένας, και αυτή η διένεξη πρέπει να λυθεί. Και κάνατε πολλά, τα οποία προηγούμενες κυβερνήσεις δεν κατάφεραν. Και παρακαλώ — το λέω χωρίς να θέλω να ακουστώ υπεροπτικός, με τις δικές μου περιορισμένες πολιτικές εμπειρίες: Μην βάζετε «κόκκινες γραμμές»! Καθίστε μαζί!«
Πριν πούμε οτιδήποτε άλλο επί της ουσίας, να «δούμε» λίγο πώς ακριβώς μας «σέρβιρε» τον «κλάδο ελιάς» και βέβαια την «παντογνωσία» του αυτό το βαρβαρικό τίποτε εκ Γερμανίας. Κατ’ αρχάς δεν ξέρουμε αν θα πρέπει να χαιρόμαστε ή ν’ ανησυχούμε για την ιδιαίτερη —όπως μας είπε— έγνοια του για την Ελλάδα …Και μια ύαινα νοιάζεται ιδιαιτέρως για μια γαζέλα, αλλά η δεύτερη δεν πανηγυρίζει, όταν ενημερώνεται γι’ αυτό το ενδιαφέρον. Αν ο κύριος αυτός ενδιαφέρεται πραγματικά για την Ελλάδα, γιατί δεν μας ενημερώνει για την πορεία τού θέματος των γερμανικών αποζημιώσεων που δικαιούμαστε και επιπλέον έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ; Αν ενδιαφέρεται για την Ελλάδα, γιατί δεν καταγγέλλει την Siemens, η οποία σκόρπισε τη διαφθορά μέσα στην Ελλάδα και στη συνέχεια προστάτευσε εντός τής Γερμανίας όλους τους διαφθορείς; Αν ενδιαφέρεται για την Ελλάδα, γιατί δεν καταγγέλλει τους ομοεθνείς του, οι οποίοι λεηλατούν καθημερινά τον εθνικό της πλούτο.
Σ’ ό,τι αφορά την έννοια της πρόκλησης από πλευράς του, ένα πράγμα έχουμε να πούμε …Να μην ανησυχεί καθόλου …Δεν τον παρεξηγούμε …Δεν φαίνεται υπεροπτικός …Απλός βλάκας φαίνεται. Ένας βάρβαρος δεν χρειάζεται ν’ αναζητεί την «πρόκληση», για να δώσει έμφαση στη θέση του …Είναι έτσι κι αλλιώς προκλητικός, εφόσον, είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω υστεροβουλίας, σπάνια «πιάνει» ένα «θέμα» στην ουσία του. Από τη στιγμή που ανοίγει το στόμα του το ίδιο προκλητικός είναι, είτε θέλει είτε δεν θέλει να προκαλέσει. Όταν λοιπόν μιλάει για ανεξήγητο «καυγά» μεταξύ δύο λαών, πραγματικά δεν καταλαβαίνουμε τι εννοεί. Καυγά στήνουν τα κτήνη γύρω από τη λεία τους και ενίοτε και οι Γερμανοί με όλους τους υπόλοιπους Ευρωπαίους για τους ίδιους λόγους. Οι Έλληνες δεν «καυγαδίζουν» με κανέναν, και πολύ περισσότερο με έναν φτωχό και αδύναμο γείτονά τους.
Οι Έλληνες, απλά –-σε απόλυτη αντίθεση με τους Γερμανούς—, για άλλη μία φορά, βρίσκονται στη σωστή «πλευρά» τής πολιτισμικής νομιμότητας. Καταγγέλλουν μια πράξη εναντίον τού ανθρώπινου πολιτισμού και βέβαια εναντίον των ιδίων. Οι Έλληνες αρνούνται να γίνουν συμμέτοχοι σε ένα έγκλημα πολιτισμικής «τάξης», το οποίο δυστυχώς είναι και εις βάρος τους. Το να εμφανίζεται λοιπόν ένας αστοιχείωτος και ανιστόρητος βάρβαρος να βάζει «μυαλό» στους Έλληνες, οι οποίοι διαμαρτύρονται γιατί «δεν ξέρουν», είναι τουλάχιστον αφελές. Το να εμφανίζεται σαν άνθρωπος της ειρήνης και της συνεννόησης ένας απόγονος ανθρώπων, οι οποίοι εδώ και έναν αιώνα δεν έχουν αφήσει «στασίδι» για «στασίδι» σε διεθνή δικαστήρια που να μην έχουν καθίσει ως εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας, είναι τουλάχιστον γελοίο.
Μιλώντας λοιπόν για «καυγά», τον οποίον δεν καταλαβαίνει κανένας, σύμφωνα με τον παντογνώστη Γερμανό Υφυπουργό, αναρωτιόμαστε για την «ειλικρίνειά» του. Μόνον τους «καυγάδες» των άλλων δεν κατανοεί ή και αυτούς που αφορούν τον δικό του λαό; Πρόσφατα η Γερμανία των σημερινών τοκογλυφοναζί σε έναν «καυγά» της —τον οποίον καταλαβαίνουμε οι πάντες— έφαγε από την Πολωνία μια τρομερή «σφαλιάρα», για την οποία δεν αντέδρασε καθόλου …Την «εισέπραξε» και δεν έβγαλε «κιχ» …Δεν αντέδρασε, γιατί κατάλαβε —όπως και ΟΛΟΙ εμείς οι υπόλοιποι— γιατί την «έφαγε» …Κατάλαβε πολύ καλά αυτό το οποίο παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει στην περίπτωση της Μακεδονίας.
Τι ήταν αυτό, το οποίο δια της «σφαλιάρας» υπέδειξε η Πολωνία στη Γερμανία; Τι ήταν αυτό, το οποίο ένας Γερμανός καταλαβαίνει αλά καρτ; …Ότι η «ταυτότητα» ενός υλικού ή άυλου δημιουργήματος πάντα αποδίδεται στον δημιουργό του, ανεξαρτήτως του οποιουδήποτε γεωγραφικού προσδιορισμού, που για τον οποιονδήποτε λόγο τυγχάνει να το χαρακτηρίζει δευτερευόντως. Καμία γεωγραφική «καταγωγή» δεν μπορεί να «επισκιάσει», να «απαλείψει» ή απλά να «σκεπάσει» την πνευματική «καταγωγή» ενός δημιουργήματος
Τι αποφάσισε το Πολωνικό Κοινοβούλιο και έχει σχέση με αυτό το οποίο λέμε; …Αποφάσισε να θεσπίσει έναν νόμο, ο οποίος να προστατεύει τον πολωνικό λαό και την πολιτισμική του κληρονομιά από ενέργειες, οι οποίες θα έβλαπταν παντοτινά την «εικόνα» του στην παγκόσμια κοινωνία. Ο νόμος αυτός προβλέπει την επιβολή ποινής φυλάκισης έως και τριών ετών ή προστίμου εις βάρος των Πολωνών και των ξένων, οι οποίοι χρησιμοποιούν τον όρο «πολωνικά στρατόπεδα θανάτου», όταν αναφέρονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, τα οποία είχαν εγκαταστήσει οι Ναζί στην Πολωνία, όταν είχαν επιβάλει στρατιωτική κατοχή στη χώρα το 1939, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Κατά τη γνώμη των Πολωνών πολιτικών —και βέβαια των Πολωνών πολιτών— η χρήση τού όρου «πολωνικά στρατόπεδα θανάτου» δημιουργεί την εσφαλμένη εντύπωση ότι η χώρα τους είναι συνυπεύθυνη για την κατασκευή και τη λειτουργία των Στρατοπέδων Συγκέντρωσης. Η Πολωνία, όταν κατασκευάστηκαν και λειτουργούσαν αυτά τα στρατόπεδα, ήταν υπό γερμανική κατοχή και όλα αυτά ήταν γερμανικές επιλογές. Τα εγκλήματα των Ναζί ήταν αποκλειστικά Γερμανικά. Ο γεωγραφικός προσδιορισμός, που αφορά αυτά τα στρατόπεδα, δεν μπορεί να «μεταφερθεί» και άρα να χαρακτηρίσει τον πολωνικό λαό. Το γεγονός ότι αυτά τα στρατόπεδο βρίσκονταν γεωγραφικά στην Πολωνία, αυτό δεν αφορά καθόλου τους Πολωνούς …Αφορά αποκλειστικά και μόνον τους Γερμανούς …Αυτοί τα δημιούργησαν και ανήκουν στη δική τους «λαμπρή» κληρονομιά.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν τη «σφαλιάρα», η οποία επανέφερε στην τάξη τους Γερμανούς, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Γερμανών Ναζί στην Πολωνία θα είναι πάντα γερμανικά, ανεξαρτήτως του πολωνικού χώρου έδρασής τους. Οι Ναζί θα είναι πάντα Γερμανοί, ανεξαρτήτως αν στις τάξεις τους υπήρξαν, για λόγους γεωγραφίας, άνθρωποι πολλών και διαφορετικών εθνικοτήτων. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για την περίπτωση του «Μακεδονικού» ζητήματος. Με βάση αυτήν την ίδια λογική, το πολιτισμικό «οικοδόμημα», που λέγεται Μακεδονία, θα είναι για πάντα ελληνικό, ανεξαρτήτως αν το μακεδονικό «οικόπεδο» ξεπερνά τα σημερινά ελληνικά σύνορα. Οι Μακεδόνες θα είναι πάντα Έλληνες, άσχετα αν στον χώρο τής Μακεδονίας έχουν γεννηθεί και άνθρωποι άλλων εθνικοτήτων.
Όπως λοιπόν δεν υπάρχουν «Πολωνικά ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης» παρά μόνον «Γερμανικά ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης» στην Πολωνία, έτσι δεν υπάρχει Μακεδονία εκτός από την Ελληνική. Όπως δεν υπάρχουν Ναζί πέρα των Γερμανών, επειδή υπάρχουν Έλληνες «Κασιδιάρηδες» ή «Μιχαλολιάκοι» στην Ελλάδα, έτσι δεν υπάρχουν και «Σλαβομακεδόνες» στην περιοχή που ονομάζεται Μακεδονία, και μοιράζεται μεταξύ τριών κρατών. Στη Μακεδονία υπάρχουν μόνον Μακεδόνες, οι οποίοι είναι αποκλειστικά Έλληνες. Οι υπόλοιποι είναι Βούλγαροι, Αλβανοί, Σέρβοι ή Ρομά, οι οποίοι απλά γεννήθηκαν στην περιοχή τής Μακεδονίας. Ό,τι έχει σχέση με τους όρους Μακεδονία και Μακεδόνες, αυτό είναι ελληνική υπόθεση και δεν αφορά κανέναν άλλον …Δεν αφορά κανέναν άλλον, όπως και τα ναζιστικά στρατόπεδα των Ναζί —και ο ναζισμός οπουδήποτε στην Ευρώπη— αφορούν μόνον τους Γερμανούς και κανέναν άλλο.
Απλά πράγματα. Δεν μπορεί κάποιος για λόγους γεωγραφίας να «αρπάξει» τον θησαυρό τού γείτονά του και δεν μπορεί κάποιος άλλος για τους ίδιους λόγους να «ξεφορτωθεί» τα «σκουπίδια» του στον γείτονά του. Ούτε οι Τούρκοι τόλμησαν να το κάνουν αυτό, παριστάνοντας του «Τρώες», επειδή η Τροία βρίσκεται στη σημερινή Τουρκία. Η ειρωνεία είναι ότι είναι ίσως η πρώτη φορά που η Γερμανία βρέθηκε στην ίδια «θέση» από νομικής πλευράς με την Ελλάδα. Έστω και για τους αντίθετους λόγους, βρέθηκε στη θέση τής Ελλάδας και κατάλαβε το πρόβλημα απολύτως, επειδή την αφορούσε άμεσα. Μέχρι και ο Ροθ το κατάλαβε, γιατί δεν τον είδαμε να κάνει «καυγά» με τους Πολωνούς, τον οποίον δεν καταλάβαινε κανένας άλλος. Το «βούλωσαν» οι Γερμανοί και άφησαν τους Πολωνούς να κάνουν αυτό το οποίο δικαιούνταν να κάνουν.
Το πρόβλημα είναι απολύτως το ίδιο. Στο νομικό επίπεδο δεν έχει σημασία το «πρόσημο». Το «πρόσημο» απλά χαρακτηρίζει την ποιότητα του διακυβεύματος και ως εκ τούτου προϊδεάζει για τη συμπεριφορά του κατόχου του. Από εκεί και πέρα όλα τα άλλα είναι ίδια. Είτε δηλαδή κάποιος προσπαθεί να προστατεύσει έναν θησαυρό —εξαιτίας της γεωγραφίας— είτε επειδή κάποιος προσπαθεί να «ξεφορτωθεί» ένα «σκουπίδι» —εξαιτίας της γεωγραφίας—, τα δεδομένα είναι ίδια. Η γεωγραφία δεν μπορεί να απειλήσει τον πρώτο και η γεωγραφία δεν μπορεί να διευκολύνει τον δεύτερο.
Αυτό ακριβώς έγινε και γι’ αυτόν τον λόγο οι περιπτώσεις είναι απολύτως όμοιες. Ίδιοι ακριβώς «καυγάδες» είναι οι «καυγάδες» των Ελλήνων με τους Σκοπιανούς με αυτούς των Γερμανών με τους Πολωνούς —για να προκαλέσουμε τον βάρβαρο Γερμανό πολιτικό, που παριστάνει τον ειρηνοποιό—. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Γερμανία είναι κάτοχοι κάποιας «κληρονομιάς», η οποία —σε έναν κόσμο, όπου τα σύνορα μεταξύ των λαών έχουν αλλάξει άπειρες φορές— «ακουμπάει» και στο διπλανό «οικόπεδο». Η μόνη διαφορά ήταν ότι στην μεν Γερμανία τής είπαν να μην «σκορπάει» τα «σκουπίδια» της, γιατί «λερώνει» τους γείτονές της, ενώ στην Ελλάδα τής λένε να μην αντιστέκεται όταν της αρπάζουν τα «κοσμήματά» της, για να «θησαυρίζουν» οι γείτονές της.
Η διαφορά των «πρόσημων» είναι απόλυτα φυσιολογική. Μιλάμε για τη Γερμανία και την Ελλάδα. Λογικό είναι αυτό, εφόσον μιλάμε για τους Γερμανούς και τους συγκρίνουμε με τους Έλληνες. Λογικό είναι να συμβαίνει αυτό, εφόσον στην περίπτωση των Γερμανών έχουμε έναν λαό, που στην ιστορία του παρήγαγε μόνον ανεπιθύμητα «σκουπίδια», τα οποία κατά καιρούς προσπαθεί να «ξεφορτωθεί» δεξιά κι αριστερά και στην περίπτωση των Ελλήνων έχουμε «θησαυρούς», οι οποίοι αποτελούν μόνιμο στόχο σφετερισμού …Απλά πράγματα. Αν στη σημερινή Πολωνία υπήρχε ένας γερμανικός «Παρθενώνας», ποτέ οι Γερμανοί δεν θα επέτρεπαν σε κανέναν —και κυρίως στους Πολωνούς— να τον ονομάζουν «πολωνικό». Επειδή όμως είναι στρατόπεδα συγκέντρωσης, βολεύονται με το γεωγραφικό «ξεφόρτωμα» στους γείτονες. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για «πρόσημα». Ο ένας λαός έχει αφήσει «πίσω» του Παρθενώνες και ο άλλος φούρνους μαζικών εκτελέσεων. Σε ποιο επίπεδο μπορεί να γίνει σύγκριση μεταξύ των ιστοριών των δύο αυτών λαών;
Από τη στιγμή λοιπόν που βρήκαμε ποιοι βρίσκονται από τη μία «πλευρά» τής νομικής υπόθεσης, καλό είναι να δούμε και την άλλη. Από τη στιγμή που είδαμε την πλευρά των «ιδιοκτητών», θα πρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά. Ποιοι είναι αυτοί, που τους «ακουμπά» η «κληρονομιά» τού γείτονά τους και οι οποίοι, ανάλογα με την ποιότητα αυτής της «κληρονομιάς», αντιδρούν με βάση τα συμφέροντά τους; …Οι Πολωνοί και οι Σκοπιανοί. Οι Πολωνοί καλά έκαναν και, σεβόμενοι την πανανθρώπινη τάξη και ηθική, προστάτευσαν τους εαυτούς από μια «βρωμιά» γερμανική, η οποία θα τους απειλούσε …Τους βόλευε κιόλας να μην φορτωθούν τον γερμανικό «μουτζούρη» τής ιστορίας και αντέδρασαν. Δεν μπορούμε όμως να πούμε και το ίδιο για τους Σκοπιανούς. Αυτοί κάνουν τα ακριβώς αντίθετα, γιατί αυτά τους είναι πιο βολικά και συμφέροντα. Λειτουργούν εκ του πονηρού. Δεν σέβονται την πανανθρώπινη τάξη και ηθική και διεκδικούν ξένο θησαυρό, για να βελτιώσουν τη θέση τους στον κόσμο. Διεκδικούν «θησαυρό», για να μπουν σαν «επώνυμοι» στην παγκόσμια κοινωνία των εθνών.
Αυτό το κάνουν εκ του πονηρού. Θα έκαναν το ίδιο, αν, για παράδειγμα, η Μακεδονία λεγόταν Άουσβιτς ή Ναζία ή μήπως θα αντιδρούσαν σαν τους Πολωνούς; Οι Σκοπιανοί θα παρεξηγούνταν αν τους έλεγαν Αουσβιτσιανούς ή Ναζί μόνο και μόνο επειδή κατοικούν στον ίδιο γεωγραφικό χώρο με κάποιους άλλους προγενέστερους λαούς, οι οποίοι με τα εγκλήματά τους έδωσαν την κακή τη «φήμη» σε αυτόν τον χώρο και οι οποίοι δεν τους αφορούσαν. Σε μια τέτοια περίπτωση θα θεωρούσαν τον γεωγραφικό προσδιορισμό ήσσονος σημασίας. Επειδή όμως τώρα το μακεδονικό brand είναι καλό και ένδοξο, το διεκδικούν. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος τον λόγο που συμβαίνει αυτό …Είναι άλλο πράγμα να «συστήνεσαι» στον κόσμο ως Μακεδόνας και άλλο ως «τίποτας» από μια «μάζα», που απλά κάποτε, «κατρακύλησε» από τον Βορρά στην ιστορική Μακεδονία. Όταν μέσα στη Μακεδονία δεν εμφανίζεσαι ως Αλβανός ή Βούλγαρος, είσαι ο «τίποτας», που επί αιώνες δεν είχε ταυτότητα και την οποία τώρα αναζητά εις βάρος των άλλων.
Εδώ όμως τίθεται κι ένα θέμα εθνικής αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας. Μετρημένα κουκιά είναι τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο. Αναρωτιόμαστε λοιπόν εμείς οι ρομαντικοί. Δεν αισθάνονται ντροπή κάποιοι Βούλγαροι ή Αλβανοί, όταν κάποιοι ξένοι —για τους δικούς τους λόγους— τούς «φοράνε» μια ξένη προς αυτούς «εθνικότητα»; Ξένοι αποφάσισαν ότι αυτοί θα λέγονται «Μακεδόνες» και όχι οι ίδιοι. Οι ίδιοι επί αιώνες έχυναν το αίμα τους, επειδή αισθάνονταν Αλβανοί ή Βούλγαροι ή Σέρβοι. Τώρα πώς «φόρεσαν» τον ελληνικό τίτλο του «Μακεδόνα»; Επειδή αυτό βόλευε τον Σόρος, την Μέρκελ, τον Νίμιτς και κάτι σταλινικά «σκουπίδια» του ελληνικού Εμφυλίου, που ξέμειναν στα Σκόπια; Τους πλήρωσαν για να το κάνουν αυτό ή το κάνουν τζάμπα;
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με την περίπτωση τού Ζάεφ και αποτελεί «μνημείο» προσωπικής εθνικής προδοσίας …Ένα νέο «τσιπροειδές», που, προκειμένου να παραμείνει στην «καρέκλα» του, δέχεται τα πάντα …Ο νέος τύπος αδίστακτων και «ασπόνδυλων» πολιτικών τής Νέας Τάξης, που «κλέβουν» εκλογικά αποτελέσματα, παριστάνοντας τους «επαναστάτες» και μετά παριστάνουν τα «γατάκια» των ισχυρών. Σαν «Μακεδόνα», υποδέχθηκε η Μέρκελ έναν Βούλγαρο, ο οποίος προφανώς λίγους μήνες πριν θα ήταν περήφανος και για τη βουλγαρική εθνικότητά του και για την βουλγαρική του γλώσσα …Έναν Βούλγαρο, που πιθανότατα το σύνολο της οικογένειας του διαθέτουν βουλγαρικά διαβατήρια.
Γιατί το έκανε αυτό η «ουδέτερη» Μέρκελ; …Ούτε αυτή κατάλαβε τον «καυγά», που δεν κατάλαβε ο υφυπουργός της; Εφόσον δεν τον κατάλαβε αυτόν τον «καυγά» και τον συνεχίζει, γιατί κατάλαβε τον άλλον, ο οποίος είναι απολύτως όμοιός του …Μήπως επειδή ο δεύτερος την αφορά; Γιατί κατάλαβε ότι δεν μπορεί να ονομάζει τα γερμανικά στρατόπεδα των Ναζί στην Πολωνία «πολωνικά» και την ίδια ώρα ονομάζει «Μακεδόνα» έναν Βούλγαρο, επειδή απλά αυτός γεννήθηκε στη γεωγραφική περιοχή τής Μακεδονίας; Επιπλέον είναι και το άλλο. Μέλος της Ε.Ε. είναι η Γερμανία, όπως και η Ελλάδα. Πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται η Γερμανία την έννοια της «ουδετερότητας» για κάτι που υποτίθεται δεν την αφορά και το οποίο —κατά δήλωση των αξιωματούχων της— δεν καταλαβαίνει; Πού δηλαδή και να έπαιρνε «θέση» στον «καυγά», όπως μας διαβεβαίωσε η «ουδέτερη» σταλινικιά χαφιές της Στάζι. Αν έτσι αντιλαμβάνονται την «ουδετερότητα» οι Ούννοι, τι θα έκαναν αν δεν ήταν «ουδέτεροι»; …Θα μας μαστίγωναν ή θα μας βομβάρδιζαν μέχρι να συμφωνήσουμε με τις απόψεις τους;
Μιλάμε για γελοιότητες, που μόνον οι πραγματικοί βάρβαροι μπορούν να φέρουν εις πέρας …Οι βάρβαροι, οι οποίοι εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι είναι τελικά χρήσιμοι για τη «διδασκαλία» των λαών. Απλά δεν είναι χρήσιμοι για τις απόψεις τους. Είναι χρήσιμοι ως εποπτικά εργαλεία, εφόσον «διδάσκουν» μέσω της ηλιθιότητάς τους. Βάζεις έναν βάρβαρο να επιλέξει το «σωστό» και απλά είσαι σίγουρος ότι το σωστό είναι εκείνο που απομένει.
Όλοι αυτοί για κάποιους λόγους, τους οποίους οι ίδιοι γνωρίζουν, τώρα επείγονται να «λύσουν» το «Μακεδονικό» ζήτημα. Τώρα λοιπόν, που ο Γιούγκερ ετοιμάζεται να πάει στα Σκόπια, έχουμε να του δώσουμε ένα «σκονάκι», να τους το πάει ως λύση. Εφόσον οι Σκοπιανοί κατοικούν στην Ευρώπη, είναι Ευρωπαίοι και μιλούν Ευρωπαϊκά, ας ονομάσουν το κράτος τους Ευρώπη. Να τους αναγνωρίσει η Ε.Ε. ταυτότητα και γλώσσα. Να βάλουν δίπλα στο άγαλμα του Αλεξάνδρου και αυτό του «προγόνου» τους Καρλομάγνου και υπό τους ήχους της Μελωδίας της Χαράς να μας ανακοινώσουν το αποτέλεσμα του «αυτοπροσδιορισμού» τους. Να μην μας πούνε και «μικρόψυχους».
Δεν λέμε τίποτε παράξενο για τη σημερινή λογική των βαρβάρων. Στην Ευρώπη δεν γεννήθηκαν και κατοικούν οι Σκοπιανοί; Ευρωπαϊκή δεν είναι η γλώσσα τους; Ας ονομάσουν το κράτος τους Ευρώπη, να γελάσουν και τα βουβάλια τού Αξιού με την παρακμή και την αθλιότητα της ναζιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να αισθανθούν και οι Ευρωπαίοι πολίτες ποια είναι η «ουσία» τού «καυγά» των Ελλήνων …Να καταλάβουν πώς είναι να σου αφαιρούν την «ταυτότητά» σου, γιατί κάποιοι νομίζουν ότι στο όνομα της ελευθερίας και του «αυτοπροσδιορισμού» μπορούν να αρπάζουν ό,τι θέλουν, λες και περιφέρονται σε «σούπερ μάρκετ» προσφορών.
Αν την Ελλάδα την κυβερνούσαν πάνω απ’ όλα μορφωμένοι άνθρωποι, δεν θα έμπαινε κανένας στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης …Θα τους έστελναν όλους στα διεθνή όργανα για πιστοποιήσεις. Δεν θα άφηναν τον καραγκιόζη Νίμιτς να περιφέρεται σαν «νταβατζής» των Βαλκανίων. Δεν θα άφηναν μια κοινή χαφιέ της Στάζι να παραποιεί την ιστορία. Θα είχε πάντως ενδιαφέρον να εκδηλωνόταν από ελληνικής πλευράς μια συμπεριφορά, η οποία θα έμοιαζε με την πολωνική προσέγγιση …Μια λύση, η οποία δεν απαγορεύεται για ένα ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος. Καμία διεθνής συνθήκη δεν εμποδίζει τους Έλληνες να φερθούν όμοια με τους Πολωνούς.
Φαντάζεται κάποιος να θέσπιζε η ελληνική Βουλή έναν πολωνικού τύπου νόμο, που να απαγορεύει ακόμα και με απειλή φυλάκισης σε όποιον Έλληνα ή ξένο ονομάζει το γειτονικό κράτος «Μακεδονία» και τους κατοίκους του «Μακεδόνες». Τότε θα βλέπαμε πόσο «καλαμπούρι» θα είχε το πράγμα. Να γίνει ένας νόμος τέτοιος και να μην μπορεί να περάσει κανένα σκοπιανό αυτοκίνητο με διακριτικά «Μακεδονίας» για διακοπές στην Ελλάδα. Να απειλείται ο Ζάεφ με σύλληψη, αν επιχειρήσει να εισέλθει στην Ελλάδα, όπου διατηρεί εξοχικό. Και αυθαίρετα «Μακεδόνας» και νόμιμο εξοχικό στην Ελλάδα δεν γίνεται …Γίνεται; …Δεν γίνεται.
Αυτό, το οποίο πρέπει να γνωρίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, είναι ότι η ιστορία πάντα τιμωρεί τους υβριστές της αλήθειας – στο μόνο για το οποίο θα έπρεπε οι Γερμανοί να είναι ειδικοί, και δυστυχώς ούτε σ’ αυτό είναι.
Τραϊανού Παναγιώτης
