και για να παραθέσω δύο παραδείγματα...
Στην Ανδριανούπολη πηγα πρώτη φορά το 1977 (είναι πολύ κοντα στην γενέθλιον μου πόλη).. τότε δεν μπορούσες να πας στην τουαλέτα από την βρώμα... από τότε πήγα άλλες 4 φορές .. κάθε φορά η διαφορά προς το καλύτερο αλματώδης.. τελευταία φορά καθήσαμε με την γυναίκα μου και δύο φιλικά ζευγάρια να φάμε σε ένα kebab salonu (ελληνιστί ψησταριά)... το φαγητό καταπληκτικό, η περιποίηση άψογη με μόνο μειονέκτημα ότι δεν σερβίρανε αλκοόλ (γιατί η άδεια για να σερβίρεις αλκοόλ είναι πολύ ακριβή τόσο στην κτήση όσο και στην διατήρηση της... για μια στιγμή μία εκ των γυναικών της παρέας θέλησε να πάει τουαλέτα.. το γκαρσόν ήξερε ελάχιστα αγγλικα, ελάχιστα ελληνικά (λέξεις μόνο) και εγώ κάποια λίγα τουρκικά..
οι τουαλέτες βρισκόταν στον πρώτο όροφο αλλά η κυρία όταν έφτασε είδε στις πόρτες επιγραφές Bay (κύριος) Βaylan (κυρία) χωρίς κανένα οπτικό ενδεικτικό του ανδρών γυναικών.. επέστρεψε πίσω και την πρόλαβε το γκαρσόν... κάτι είπε περί toilette η κυρία και το γκαρσόνι θόλωσε.. φωνάζει έναν πιτσιρικά βοηθοό (15-16 χρόνων ήτανε ο πιτσιρής) και τον πλακώνει στο μπινελίκι, φάπα και κλωτσιά... νόμισε ότι οι τουαλέτες δεν ήταν καθαρές
είδα και έπαθα να τον πάρω τον πιστσιρικά από τα χέρια του.. τον είχε μαυρίσει στις φάπες.. του φώναζα .. μπράκ μπρέ μπουνταλά... τίποτε αυτός φάπα στον πιτσιρικά..
πρίν από χρόνια βρέθηκα Κωνσταντινούπολη και ένας φίλος και συνεργάτης (δουλεύαμε στην ίδια πολυεθνική) μου έκανε ξενάγηση και μετά την επίσκεψη στο μεγάλο τζαμί και την Αγία Σοφγία πήγαμε για φαγητό στα κιοφτετζίδικα που είναι κοντά (φημισμένα για την ποιότητα τους, την καθαριότητα τους και για το ότι υπάρχουν στο ίδιο μέρος από το 1920).. μικρά μαγαζιά και πολύ απλά.. πήγα τουαλέτα.. στο χώλ της τουαλέτας μια γριά με τσεμπέρι και βράκα... μπήκα, κατούρησα, τράβηξα το καζανάκι και πριν καλά καλα προλάβω να την τινάξω η γριά είχε μπεί μέσα με τον κουβά και το σφουγκαρόπανο και καθάριζε ...
αυτό είναι επίπεδο υπηρεσιών...