παντού είναι. καταρχήν κάνουν τις αγροτικές δουλειές, στη μανωλάδα τις φράουλες, στο τυμπάκι που έδειχνε την άλλη φορά που κάνανε πορείες, μαζεύουν τις ελιές κλπ.
Μετανάστευση – Η ιστορία της μετανάστευσης
Στη σύγχρονη εποχή, τα ευρωπαϊκά κράτη που παραδοσιακά έστελναν πληθυσμούς προς τις «νέες» ηπείρους,
γίνονται χώρες υποδοχής μεταναστών. Η μετανάστευση εξελίσσεται και οι μετακινήσεις εντός της Ευρώπης παίρνουν άλλη τροπή. Η μετανάστευση είναι κυρίως οικονομική και έχει οικονομικά χαρακτηριστικά και κίνητρα.
Αρχικά κατευθύνεται προς βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Το φαινόμενο αποκτά μεγαλύτερη έκταση και μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου,
όπου υφίσταται ευρωπαϊκή οικονομική ανόρθωση. Εκείνη τη περίοδο η μετακινήσεις πέρα από μαζικότερες
ήταν πιο οργανωμένες και βασίζονταν κατά ένα μεγάλο ποσοστό σε διακρατικές συμφωνίες.
Επόμενες σημαντικές και καθοριστικές χρονολογικά στιγμές, που έδωσαν νέα διάσταση στη μετανάστευση, ήταν η πετρελαϊκή κρίση του 1973 και η πτώση των καθεστώτων των χωρών του Σοβιετικής Ένωσης (1989 – 1990).
Μετανάστευση και Ευρωπαϊκός Νότος
Κατά τη δεκαετία του 1980 παρατηρείται μια αλλαγή ως προς τις κλασσικές χώρες προορισμού.
Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης, αλλάζουν ρόλο και από χώρες αποστολής αποτελούν νέο προορισμό και μετατρέπονται σε χώρες υποδοχής μεταναστευτικού πληθυσμού. Η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία δέχτηκαν μεταναστευτικές εισροές από την Ανατολική Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική και την Αφρική.
Η σημαντική αυτή αλλαγή στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου και η αύξηση του μεταναστευτικού πληθυσμού, οφείλεται στη γεωγραφική θέση τους, στα εύκολα προσπελάσιμα σύνορα τους και τις εκτεταμένες ακτογραμμές τους. Επιπλέον, η μετατροπή των χωρών αυτών σε τελικό προορισμό τους συνδέονται με τις αλλαγές
που σημειώθηκαν στις χώρες προέλευσής τους, στις αλλαγές και προϋποθέσεις που δημιουργήθηκαν για την είσοδο και εγκατάσταση των μεταναστών.
Στη συνέχεια μια σειρά από παράγοντες, συνθήκες, συγκυρίες και εξελίξεις στο οικονομικό χώρο του Ευρωπαϊκού Νότου, δόμησαν ένα νέο πλαίσιο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετανάστευση. Πιο συγκεκριμένα, η ένταξη των χωρών αυτών στην ΕΕ, η οικονομική τους ανάπτυξη, η αναδιάρθρωση ορισμένων κλάδων της οικονομίας, ο ανοιχτός χαρακτήρας και η εποχικότητα κάποιων άλλων τομέων, όπως ο τουρισμός, ναυτιλία και η γεωργία, καθώς και η παραοικονομία δημιούργησαν νέες ανάγκες και πρόσφορο έδαφος για εγκατάσταση των μεταναστευτικών ροών. Σε αυτό το νέο πλαίσιο η βελτίωση του βιοτικού και εκπαιδευτικού επιπέδου των ντόπιων πληθυσμών οδήγησε στην αποχώρηση του από τις χαμηλά αμειβόμενες και
χαμηλού κύρους εργασίες. Νέες ανάγκες σε εργατικό δυναμικό δημιουργήθηκαν και οι ευκαιριακές θέσεις εργασίας καταλήφθηκαν από τους νεοαφιχθέντες μετανάστες.
Όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, η διαδικασία και η αλληλουχία των εξελίξεων, οδήγησε στην κατασκευή ενός νέου μοντέλου του λεγόμενου «νοτιοευρωπαϊκού». Το νοτιοευρωπαϊκό μοντέλο έχει κύρια χαρακτηριστικά την παράτυπη μετανάστευση, την πολλαπλότητα και την ετερογένεια των εθνικοτήτων που εισέρχονται, τη διαφορετικής έκτασης συμμετοχή των δύο φύλων, τη διαφορετική γεωγραφική και κοινωνική προέλευση των μεταναστών και τέλος, τη συνύπαρξη της μετανάστευσης με υψηλά ποσοστά ανεργίας και υποαπασχόλησης
στις χώρες υποδοχής (Κασίμης, 2012).
Οι μετανάστες στις αγροτικές περιοχές της Νότιας Ευρώπης
Οι ανακατατάξεις και οι αναδιαρθρώσεις που έγιναν στη γεωργία και στον αγροτικό χώρο ευρύτερα, οι δημογραφικές αλλαγές, η κοινωνική αποστροφή για απασχόληση και διαβίωση στην ύπαιθρο, έφερε ως αποτέλεσμα τη δυσκολία ως προς την οικονομική και κοινωνική επιβίωση των αγροτικών περιοχών. Η απειλή των
φθηνών εισαγωγών και των τεχνολογικών καινοτομιών στη γεωργία αντιμετωπίστηκε με τη μετανάστευση που προσέφερε φθηνά εργατικά χέρια – μειώνοντας το κόστος της αγροτικής παραγωγής, δίνοντας νέα πνοή στην αγροτική οικονομία και κοινωνία. Πρόκειται για εργασίες κυρίως χειρωνακτικές, χαμηλόμισθες και με ελλιπή
ασφάλιση.
Υπήρξε ραγδαία αύξηση της απασχόλησης και μεγάλη απορρόφηση των μεταναστών στη γεωργία και στην ευρωπαϊκή ύπαιθρο κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και τις αρχές του 1990. Η αύξηση στη νότια Ευρώπη ήταν μεγαλύτερη από αυτή του Βορρά, και αυτή συνδεόταν με το ειδικό βάρος που έχει η γεωργία στην
οικονομία και την κοινωνία των χωρών του Νότου.
Οι μετανάστες προέρχονταν από τα Βαλκάνια, την Αφρική και την Ασία.
Δεν απασχολούνταν μόνο στη γεωργία αλλά προσέφεραν υπηρεσίες που είχαν σχέση με άλλους κλάδους γεωργίας, όπως του τουρισμού και των κατασκευών. Επίσης, έκαναν και άλλου είδους ευκαιριακές δουλειές που οι ντόπιου απέρριπταν όπως να προσφέρουν φροντίδα σε ηλικιωμένους πληθυσμούς των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών συμπληρώνοντας τα κενά και τις ελλείψεις που υπήρχαν σε αυτές τις θέσεις εργασίας.