Άχρηστες αλλά ενδιαφέρουσες πληροφορίες!

Ποιο πτηνό κράζει πιο δυνατά;

Το πτηνό με την ίσως πιο δυνατή κραυγή είναι ο σπάνιος παπαγάλος kakapo της Νέας Ζηλανδίας. Το νυχτερινό σάλπισμα των αρσενικών ακούγεται σε απόσταση έως και πέντε χιλιομέτρων, ενώ αναφέρεται ότι μία φορά ακούστηκε σε απόσταση οκτώ χιλιομέτρων.

 

[Tsolias.Psolias]

εγω εχω ακουσει οτι ενας λογιστης αμερικανος υπογραφε ετσι  (οκ) και επειδη ητανε αρκετα φερεγγυος η υπογραφη του εγινε συνονυμο με την εννοια της φρασης "ολα καλα"...

εγώ έχω ακούσει ότι το ΟΚ το έγραφαν οι έλληνες που έστελναν τηλεγραφήματα στους συγγενείς τους λόγο συντομίας για να μην πληρώνουν πολλά λεφτά επειδή το "όλα καλά" είναι 2 λέξεις και πιο ακριβό. τώρα όλα αυτά τα έχω ακούσει, τι είναι σωστό και τι όχι ουδείς ξέρει απ' ότι φαίνεται

 

εγώ έχω ακούσει ότι το ΟΚ το έγραφαν οι έλληνες που έστελναν τηλεγραφήματα στους συγγενείς τους λόγο συντομίας για να μην πληρώνουν πολλά λεφτά επειδή το "όλα καλά" είναι 2 λέξεις και πιο ακριβό. τώρα όλα αυτά τα έχω ακούσει, τι είναι σωστό και τι όχι ουδείς ξέρει απ' ότι φαίνεται

Φίλε μου θα ακούσουμε πολλά ακόμα για το τι σημαίνει!

 

Όσο σπούδαζα στο Λονδίνο επι 5 χρόνια πήγαινα τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα στην Βρετανική Βιβλιοθήκη του Λονδίνου που είναι μία απο τις μεγαλύτερες στον κόσμο και είχε ολόκληρο τμήμα με βιβλία που είχαν ετυμολογίες λέξεων για το ο.κ είχε γύρω στις 420 διαφορετικές εκδοχές για το τι σημαίνει!

 

Θα βρίσκεται πάντα ο Πολικός Αστέρας στο βορρά;

Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της, ο οποίος περνάει νοητά από τους δύο πόλους της. Μια νοητή ευθεία από το Βόρειο Πόλο προς τα πάνω συναντά ένα σημείο του ουρανού, όπου τυγχάνει να βρίσκεται ένα ευδιάκριτο άστρο, ο Πολικός Αστέρας. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα άστρα φαίνεται να κινούνται κυκλικά στον ουρανό γύρω από αυτό το άστρο, το οποίο μοιάζει σχεδόν ακίνητο.

Στην εποχή μας, ο Πολικός Αστέρας βρίσκεται περίπου μια μοίρα από το Βόρειο Πόλο. Καθώς όμως ο άξονας περιστροφής της Γης μετατοπίζεται με την κυκλική κίνηση, η εικόνα του ορίζονται αλλάζει με αργό ρυθμό. Σε εκατό χρόνια η απόσταση θα είναι μισή μοίρα, ενώ σε περίπου 12.000 χρόνια ο Πολικός Αστέρας θα έχει μετατοπιστεί αρκετά από τη σημερινή του θέση. Τη θέση του σαν «πολικό αστέρι» θα πάρει τότε ο αστέρας Vega.

Χάρη στη θέση του, ο Πολικός Αστέρας βοηθάει τους ναυτικούς από αρχαιοτάτων χρόνων να προσανατολίζονται τη νύχτα. Αυτή η δυνατότητα δεν υφίσταται στο νότιο ημισφαίριο, καθώς δεν υπάρχουν ευδιάκριτα, σταθερά άστρα κοντά στο Νότιο Πόλο.

 

Μπορεί ένας επιβάτης να προσγειώσει ένα αεροπλάνο;

Βλέπουμε συχνά σε ταινίες έναν επιβάτη να προσγειώνει ένα αεροπλάνο. Μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει στην πραγματικότητα; Έχει συμβεί ποτέ;

Απ’ όσο γνωρίζουμε, δεν έχει συμβεί ποτέ άνθρωπος χωρίς κάποια εκπαίδευση πιλότου να καταφέρει να προσγειώσει ένα μεγάλο επιβατικό αεροπλάνο. Ωστόσο, σύμφωνα με έναν εκπαιδευτή στα Airbus, το Niels Peder Ternvig, κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Απαιτούνται, βέβαια, γερά νεύρα και, φυσικά, οδηγίες από κάποιον που γνωρίζει το συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους. Αυτός θα μπορούσε να είναι κάποιος που βρίσκεται στο έδαφος ή ένας πιλότος σε ένα αεροπλάνο του ίδιου τύπου που πετάει κοντά.

Σε ένα σύγχρονο αεροπλάνο, πολλές λειτουργίες είναι αυτοματοποιημένες, αλλά κατά την προσγείωση υπάρχουν διαδικασίες που πρέπει να γίνουν χειροκίνητα. Μεταξύ άλλων, πρέπει να προγραμματιστεί ο υπολογιστής με τα στοιχεία του επιλεγμένου αεροδρομίου και τα καιρικά δεδομένα. Επιπλέον, πρέπει να ρυθμιστούν τα flaps, ώστε να μειωθεί η ταχύτητα πριν από την προσγείωση, και να κατέβουν οι τροχοί.

Η προσγείωση αυτή καθαυτή γίνεται, ως επί το πλείστον, αυτόματα, αλλά παρ’ όλα αυτά ο χειριστής θα πρέπει να τραβήξει το μοχλό και να φρενάρει το αεροπλάνο.

 

Επιταχύνουν τα σωματίδια του φωτός;

Όταν ανάβουμε το φως, ένα φωτόνιο θα πρέπει να ξεκινάει από 0 χλμ./ώρα και να επιταχύνει μέχρι την ταχύτητα του φωτός. Συμβαίνει όντως κάτι τέτοιο;

Σύμφωνα με την κβαντική θεωρία, το φως είναι μικρά κυματοσωματίδια ενέργειας, τα οποία απελευθερώνονται, π.χ., όταν ένα ηλεκτρόνιο γύρω από τον πυρήνα ενός ατόμου μεταπηδάει από μια υψηλή ενεργειακή κατάσταση σε μια χαμηλότερη. Τα πακέτα φωτός –τα λεγόμενα φωτόνια– «γεννιούνται» με την ταχύτητα του φωτός και δεν μπορούν να κινηθούν πιο αργά. Οπότε, δεν μπορεί κανείς να πει ότι το φωτόνιο επιταχύνει, επειδή μπορεί να κινηθεί μόνο με μια ταχύτητα: 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.

Αν κανείς δυσκολεύεται να το κατανοήσει, δεν είναι ο μόνος. Ο ίδιος ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε πει ότι «πενήντα χρόνια σκέψης δε με έφεραν πιο κοντά στην απάντηση του ερωτήματος: τι είναι τα σωματίδια του φωτός;»

 

Γιατί θεωρείται μαγικός ο αριθμός 7;

Η μαγεία του αριθμού 7 πάει πολύ πίσω στο χρόνο. Ο αρχαιότερος γνωστός πολιτισμός που πίστευε στη μαγεία του 7 ήταν ο σουμεριακός-βαβυλωνιακός πολιτισμός (περίπου 3.000-1.500 π.Χ.), στην περιοχή του σημερινού Ιράκ. Στη μυθολογία των Σουμερίων, ο αριθμός εμφανιζόταν πολλές φορές και, μάλιστα, ήταν πολλοί οι θεοί που σχημάτιζαν επταμελείς ομάδες θεών. Η εβδομάδα των επτά ημερών, όπως την ξέρουμε σήμερα, είναι επίσης επινόηση του σουμεριακού-βαβυλωνιακού πολιτισμού.

Δε γνωρίζουμε με βεβαιότητα γιατί ειδικά ο αριθμός 7 είχε ιδιαίτερη αξία για τους Σουμέριους και τους Βαβυλώνιους. Το πιο πιθανό είναι, ωστόσο, ότι οι Σουμέριοι, από αρχαιοτάτων χρόνων, είχαν στηρίξει τη γνώση και τη χρήση του αριθμού 7 σε διάφορα φυσικά φαινόμενα. Ίσως να ήταν τα 7 χρώματα του ουράνιου τόξου ή οι 7 «πλανήτες» που ήταν γνωστοί τότε, δηλαδή ο Ήλιος, η Σελήνη, ο Ερμής, η Αφροδίτη, ο Άρης, ο Δίας και ο Κρόνος.

Έκτοτε, πολλοί πολιτισμοί και θρησκείες υιοθέτησαν το μαγικό αριθμό 7. Για παράδειγμα, το μεγαλείο της Ρώμης –σύμφωνα με τη ρωμαϊκή μυθολογία– θεμελιώθηκε από τους επτά πρώτους βασιλιάδες της πόλης, ενώ ο Αλλάχ –σύμφωνα με τον ισλαμισμό– δημιούργησε 7 ουρανούς, τον έναν πάνω από τον άλλον.

 

ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ;

Ο Άγγλος A.S. Douglas κατασκεύασε το 1952 το πρώτο ηλεκτρονικό παιχνίδι με γραφικά. Ήταν μια παραλλαγή της τρίλιζας, σε μια οθόνη 16 x 35 pixel. Ο υπολογιστής, που ονομαζόταν EDSAC, βρισκόταν στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.

 

Ποιο ζώο έχει την καλύτερη όσφρηση;

Οι νυχτοπεταλούδες του είδους Sphinx ligustri εκκρίνουν αρωματικές ουσίες για να προσελκύουν τα αρσενικά. Η ποσότητα των ουσιών είναι όμως είναι τόσο μικρή, που μόνο αρσενικά με καλή όσφρηση μπορούν να ανταποκριθούν. Πρωταθλητής είναι η νυχτοπεταλούδα Antheraea polyphemus της Βόρειας Αμερικής, το αρσενικό της οποίας μπορεί να εντοπίσει ακόμη και ένα μόριο της αρωματικής ουσίας των θηλυκών.

 

Πόσο νερό απορροφά ένα δέντρο;

Στις γεωγραφικές ζώνες που ζούμε, μια μεγάλη βελανιδιά που ριζώνει σε υγρό έδαφος μπορεί να απορροφήσει μέχρι και 400 λίτρα νερού ημερησίως. Οι βελανιδιές, όμως, είναι σχετικά ολιγαρκείς σε σχέση με τους πραγματικά μεγάλους πότες του φυτικού βασιλείου. Ο τίτλος του πιο διψασμένου δέντρου ανήκει στο τεράστιο δέντρο Euperua purpurea, που ευδοκιμεί στα τροπικά δάση της Λατινικής Αμερικής. Η Euperua καταναλώνει καθημερινά 1.180 λίτρα νερού. Μάλιστα, απορροφά περισσότερα από 200 λίτρα την ώρα από το έδαφος, όταν ο Ήλιος λάμπει και η φωτοσύνθεση του δέντρου λειτουργεί εντατικά. Ελάχιστα πιο πίσω βρίσκεται ένας άλλος γίγαντας, ο ευκάλυπτος του βουνού, που ευδοκιμεί στην Αυστραλία. Ένα ενήλικο δέντρο είναι σε θέση να απορροφά από το έδαφος μέχρι και 1.000 λίτρα νερού την ημέρα.

Παρά τη μεγάλη κατανάλωση νερού, οι κορυφές των ψηλών δέντρων είναι ξερές, είτε γιατί ξεραίνονται από τον αέρα και το φως του Ήλιου, είτε γιατί το δέντρο δυσκολεύεται να αντλήσει το νερό, σε ορισμένες περιπτώσεις από αποστάσεις μέχρι και 100 μέτρων. Τα δέντρα χρησιμοποιούν το νερό για να μεταφέρουν ανόργανες ουσίες στα φύλλα τους.

Στο άλλο άκρο της κλίμακας, υπάρχουν και πολύ ολιγαρκη δέντρα. Μια βελανιδιά του είδους Quercus petraea σε περίοδο ξηρασίας αρκείται με μόλις δέκα λίτρα νερού την ημέρα.

 

Γιατί οι σφαίρες προκαλούν τόσο σοβαρά τραύματα;

Τα τραύματα από πυροβολισμό προκαλούνται επειδή η σφαίρα βρίσκει το σώμα με μεγάλη ταχύτητα. Με την εκπυρσοκρότηση, η σφαίρα αποκτά μεγάλη κινητική ενέργεια. Όταν η σφαίρα βρίσκει το σώμα, η ταχύτητά της μειώνεται απότομα και η κινητική της ενέργεια μεταφέρεται στους ιστούς. Αν ο πυροβολισμός γίνει από κοντινή απόσταση, μπορεί να προκαλέσει καταστροφή των ιστών σε μια περιοχή τριάντα φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο της σφαίρας.

Ακόμη και το σχήμα του βλήματος παίζει σημαντικό ρόλο. Επειδή το κέντρο βάρους της σφαίρας βρίσκεται στο πίσω μέρος της, αυτή αρχίζει να περιστρέφεται, καθώς η επαφή με τους ιστούς την επιβραδύνει. Έτσι, η ενέργεια διασπείρεται σε μεγαλύτερη έκταση, και τα τραύματα στους ιστούς μεγαλώνουν αντίστοιχα. Με τον ίδιο τρόπο, τα τραύματα είναι πιο εκτεταμένα, αν η σφαίρα παραμορφωθεί ή σπάσει χτυπώντας το σώμα.

Ένας πυροβολισμός είναι σίγουρα θανατηφόρος, αν η σφαίρα διαπεράσει την καρδιά ή την αορτή. Ένα βλήμα που διαπερνά τον εγκέφαλο μπορεί επίσης να επιφέρει το θάνατο μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα.

 

Τι ακριβώς είναι μια μούμια;
http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_momie_pic.gif[/img[/URL]]
Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν στη ζωή μετά το θάνατο.  Θεωρούσαν λοιπόν ότι η μουμιοποίηση θα εγγυούταν τη μετάβαση στην άλλη ζωή.  Σε κανέναν άλλο πολιτισμό δεν έχουν γίνει τόσο επιμελείς προετοιμασίες για τη μετά θάνατον ζωή.

Οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι με το θάνατο η ψυχή του ανθρώπου πετούσε για αλλού.  Κι αυτό διότι θεωρούσαν την ψυχή σαν ένα πουλί με το πρόσωπο τού αποθανόντος.  Κατά τη διάρκεια της ζωής του, το πουλί αυτό κατοικούσε μέσα του -πιθανώς στην κοιλιά ή την καρδιά- αλλά μετά από το θάνατο άφηνε το σώμα, βρίσκοντας καταφύγιο στον τάφο τη νύχτα, όταν τα κακά πνεύματα περιφερόντουσαν στην περιοχή με απειλητικές διαθέσεις.  Αλλά, προκειμένου να βρει το σωστό τάφο, ήταν απαραίτητο η ψυχή να είναι σε θέση να αναγνωρίσει το σώμα από το οποίο είχε προέλθει.  Ως εκ τούτου, το σώμα του νεκρού έπρεπε να συντηρηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.  Έπρεπε να μουμιοποιηθεί.

Η διαδικασία διέπονταν από καθορισμένο θρησκευτικό τελετουργικό.  Κάθε βήμα της συντονιζόταν με τις σχετικές ιερατικές τελετές.  Το μέρος όπου γινόταν η μουμιοποίηση μπορεί να είχε μια σταθερή θέση (όπως στην περίπτωση των χώρων που συνδέθηκαν με τους μεγαλύτερους ναούς), εντούτοις συχνά ήταν μια κινητή σκηνή που στηνόταν κοντά στο σπίτι του εκλιπόντος.

Σύμφωνα με τα πιστεύω των αρχαίων Αιγυπτίων, ο ενταφιασμός της μούμιας δεν εξασφάλιζε αυτομάτως την είσοδο στον "άλλον κόσμο".  Ο αποθανών έπρεπε πρώτα να περάσει από μια επιτροπή, να εμφανιστεί δηλαδή ενώπιον μιας ομάδας σαράντα δύο πνευματικών αξιολογητών και να τους πείσει ότι είχε ζήσει μια δίκαιη ζωή στη Γη.  Κατόπιν, σε μια τελική δοκιμή πριν από τον Όσιρι, βασιλιά του Κάτω Κόσμου, η καρδιά του τοποθετούνταν σε μια μεγάλη ζυγαριά και έπρεπε να ισορροπήσει με ένα φτερό, σύμβολο της δίκαιας αλήθειας.  Το ζύγισμα πραγματοποιούσε ο θεός Άνουβις που προήδρευε πέρα από το βαλσάμωμα, ενώ ο Τρωθ, ο γραφέας των θεών, κατέγραφε το αποτέλεσμα σε μια ταμπέλα.  Αν η καρδιά του αποθανόντος περνούσε αυτή τη δοκιμασία, αναγνωριζόταν στον ουρανό.  Αν όχι, η ψυχή του ήταν καταδικασμένη να περιπλανάται για πάντα στη Γη.

Ο προ-δυναστικός Αιγύπτιος (3000 π.Χ.) θαβόταν στην άμμο και περιβαλλόταν με βάζα που περιείχαν τρόφιμα.  Αργότερα τοποθετούνταν μέσα σε καλάθια ή σε φέρετρα αγγειοπλαστικής τα οποία στη συνέχεια θάβονταν στην άμμο ή τοποθετούνταν σε σε μικρές φυσικές σπηλιές στη βάση των απότομων βράχων στην κοιλάδα του Νείλου.  Από το 3000 π.Χ. και μετά, άτομα κάποιας σπουδαιότητας θάβοντας μέσα σε μικρές αίθουσες που σκάβονταν στους βράχους για να δεχθούν τα φέρετρα.  Από εκεί άρχισε να εξελίσσεται ο χαρακτηριστικός αιγυπτιακός τάφος που αποτελείται από δυο ουσιαστικά μέρη: την αίθουσα ενταφιασμού και ένα δωμάτιο όπου τοποθετούνταν οι προσφορές στους νεκρούς.  Για να βοηθηθούν οι αιγύπτιοι βασιλιάδες να εισέλθουν στους ουρανούς αλλά και για να κερδίσουν μια εξυψωμένη μετά θάνατον ζωή, χαράσσονταν πάνω στους εσωτερικούς τοίχους των τάφων τους διάφορα θρησκευτικά κείμενα.

Θα μπορούσε να πει κανείς σαν έναν γενικό ορισμό, ότι μούμια είναι ένα παλαιό, νεκρό σώμα. Σε αντίθεση όμως με έναν σκελετό ή ένα απολίθωμα, η μούμια εξακολουθεί  να διατηρεί κάποια τμήματα από τον μαλακό ιστό που είχε σαν ζωντανός οργανισμός -τμήματα του δέρματος -, αλλά πολλές φορές διατηρούνται και κάποια όργανα και μύες. Αυτό το γεγονός της συντήρησης του ιστού συμβαίνει είτε τυχαία είτε μέσω της ανθρώπινης  επέμβασης.  Πάντως αυτό που είναι δεδομένο και για τις δύο περιπτώσεις είναι ότι η διατήρηση του ιστού επιτυγχάνεται όταν τα βακτηρίδια και οι μύκητες που δραστηριοποιούνται για την διαδικασία της αποσύνθεσης δεν μπορούν να αυξηθούν.

Η ιστορία έδειξε ότι η καλύτερη μέθοδος μουμιοποίησης-διατήρησης (όσον το δυνατόν) - ενός σώματος, είναι η γρήγορη ξήρανση.  Και αυτό διότι η ανάπτυξη  βακτηριδίων και μυκήτων είναι αδύνατη ελλείψει νερού ή υγρασίας. Οι μούμιες (τα προς μουμιοποίηση σώματα), μπορούν να ξηρανθούν από τον ήλιο, την πυρκαγιά, τον καπνό, τις διάφορες χημικές ουσίες.  Επίσης επειδή τα βακτηρίδια και οι μύκητες δεν μπορούν να επιζήσουν σε θερμοκρασίες πάγου, το μόνιμο πάγωμα μπορεί επίσης να διατηρήσει τις μούμιες. ΄Άλλος τρόπος είναι η τοποθέτηση ενός νεκρού σώματος σε ένα περιβάλλον ελεύθερο από οξυγόνο. Π.χ. ένα έλος τύρφης. Και αυτό διότι οι μικροοργανισμοί δεν επιζούν χωρίς αέρα. Ακόμα μπορεί να  επιτευχθεί μουμιοποίηση με το θάψιμο του σώματος σε χώμα που περιέχει χημικές ουσίες θανατηφόρες για βακτήρια και μύκητες.

Αρκετές από τις πιο γνωστές παγκοσμίως περιπτώσεις διατήρησης σωμάτων (μούμιες) έγιναν εντελώς τυχαία, με κάποιον από τους τρόπους που περιγράψαμε προηγουμένως. Πολλοί όμως στον ανά τον κόσμο και τους αιώνες πολιτισμοί, επιχείρησαν και κατάφεραν να διατηρήσουν μούμιες, χρησιμοποιώντας  μια τεχνική παρέμβασης πάνω στα άψυχα κορμιά που λέγεται "βαλσάμωμα".  Οι παραλλαγές αυτής της μεθόδου είναι πολλές όσο και οι πολιτισμοί οι ίδιοι.

Αρχαίοι Αιγύπτιοι: οι καλύτεροι στη μουμιοποίηση

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, θεωρούνται οι καλύτεροι και οι γνωστότεροι "κατασκευαστές" μούμιας.  Αν και αρχικά, ήταν οι κλιματολογικές συνθήκες της Αιγύπτου αυτές που το πέτυχαν  και όχι τόσο η ικανότητά τους. Οι ξηροί άνεμοι της ερήμου και η καυτή άμμος, θα μπορούσαν να ξεράνουν πολύ γρήγορα τα σώματα. Η πιο παλαιά Αιγυπτιακή μούμια , χρονολογίας περίπου 3500 π.Χ., θεωρείται ότι προήλθε από μια τέτοια φυσική διαδικασία.

Οι πρώτες αιγυπτιακές μούμιες, αποτέλεσμα της ανθρώπινης παρέμβασης, υπολογίζονται περίπου στο 3000 π.χ. Αυτές οι πρώτες προσπάθειες δεν είχαν και πολύ καλό αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά απεικονίζονται οι αναδυόμενες πεποιθήσεις του πολιτισμού των αρχαίων Αιγυπτίων για την συντήρηση των νεκρών, ώστε να πετύχουν την αιώνια ζωή.

Στην αρχή, η μουμιοποίηση ήταν τόσο ακριβή, ώστε οι μόνοι που μπορούσαν να την έχουν προνομιακά ήταν οι Φαραώ και οι γύρω από αυτούς.  Όλοι οι άλλοι κάτοικοι της Αιγύπτου, περιορίζονταν σε έναν απλό, σοβαρό ενταφιασμό, σε ένα από τα αμέτρητα απέραντα νεκροταφεία - νεκροπόλεις.  Όμως η υπόσχεση για την αιώνια ζωή, ήταν τόσο δελεαστική, που δεν άργησε το προνόμιο αυτό να περάσει σε όλους τους πλούσιους Αιγυπτίους. Και από το 1550 π.Χ., κάθε Αιγύπτιος που θα μπορούσε να αντέξει οικονομικά την διαδικασία μουμιοποίησης, την είχε. ( Εννοούμε φυσικά για τους συγγενείς των νεκρών, αν και κάποιοι φρόντιζαν γι' αυτό πριν τον θάνατό τους ).

Το βαλσάμωμα

Το βαλσάμωμα έγινε μια τέχνη που ασκήθηκε στους θαλάμους-εργαστήρια που ιδρύθηκαν κατά μήκος των όχθων του ποταμού Νείλου.  Μια κορυφαία εργασία βαλσαμώματος-εγκοπών διαρκούσε εβδομήντα ημέρες. Τις πρώτες σαράντα, τις αφιέρωναν στο στέγνωμα του στομάχου. Η διαδικασία άρχιζε με την αφαίρεση των πνευμόνων, του στομαχιού, του συκωτιού και των εντέρων μέσω μιας κοιλιακής τομής στην αριστερή πλευρά του σώματος.  Ο εγκέφαλος αφαιρέθηκε μέσω της μύτης με ένα εργαλείο που το αποκαλούσαν γάντζο εγκεφάλου και το οποίο έμοιαζε σαν μια βελόνα τσιγγέλι. Την καρδιά που την θεωρούσαν πηγή της σκέψης, την άφηναν μέσα στο σώμα.

Αφού λοιπόν αφαιρούσαν τα όργανα, ξέπλεναν το σώμα με κρασί προκειμένου να σκοτώσουν κάθε υπόλοιπο βακτηριδίων.  Στην συνέχεια το συσκεύαζαν αφού προηγουμένως το κάλυπταν με μια μορφή άλατος που την έλεγαν natron και το άφηναν πάνω στο τραπέζι της "εγχείρησης" για να ξεραθεί.  Σαράντα μέρες μετά, αυτό είχε μαυρίσει και ζαρώσει αλλά ήταν έτοιμο για την αποκατάσταση και τη συνέχεια της διαδικασίας.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι η ζωτικής σημασίας δύναμη και η προσωπικότητα ενός ατόμου εγκατέλειπε το σώμα κατά την διάρκεια του θανάτου.  Πίστευαν όμως ακόμη ότι αυτά θα μπορούσαν να "ξεγελαστούν" και να επιστρέψουν σ' αυτό αν κατάφερναν να του προσδώσουν μιας μορφής "αναζωογόνηση". Αυτή η επανένωση του σώματος και του πνεύματος ήταν το εισιτήριο για τον κάτω κόσμο.

Για να μπορέσει το πνεύμα να συναντήσει το σώμα, έπρεπε να υπάρχει μια διαδικασία δυναμικής του ανανέωσης, ένας καλλωπισμός του. Το δέρμα του πτώματος  τρίφτηκε για να καταστεί εύπλαστο, το σώμα γεμίστηκε και αρωματίστηκε. Το γέμισμα έφτασε κάτω από το δέρμα, στην παχουλή σάρκα. Επίσης βάφτηκε με διάφορα χρώματα, πριν περαστεί με ένα στρώμα ζεστής ρητίνης. Στο τέλος όλο το σώμα, από  το κεφάλι μέχρι τα πόδια τυλίχθηκε με ένα στρώμα από λουρίδες λινού υφάσματος. 

Οι Αιγύπτιοι σταμάτησαν να φτιάχνουν μούμιες, σταδιακά ανάμεσα στον τέταρτο και  έβδομο αιώνα, όταν πολλοί από αυτούς έγιναν χριστιανοί. Πάντως υπολογίζεται ότι κατά την διάρκεια μιας περιόδου 3000 ετών, στην Αίγυπτο κατασκευάσθηκαν περίπου 70 εκατομμύρια μούμιες.

Οι πρώτες μούμιες στη Νότιο Αμερική. Οι Ινκας

Ενώ οι αρχαίοι Αιγύπτιοι θεωρούνται οι πιο γνωστοί κατασκευαστές μουμιών, ωστόσο δεν ήταν οι πρώτοι. Μια πολύ περίεργη φυλή αλιέων που λεγόταν Chinchoros και ζούσε στην ακτή, στο βόρειο άκρο της Νοτίου Αμερικής, εκεί που τώρα βρίσκεται η Χιλή, βαλσάμωνε τους νεκρούς της από το 5000 π.Χ. 
Οι ταριχευτές των Chinchoros διέλυαν τα νεκρά σώματα, επεξεργάζονταν με διάφορα χημικά τα εσωτερικά όργανα για να αποτρέψουν την αποσύνθεση, και στην συνέχεια συναρμολογούσαν από την αρχή τα κομμάτια.  Χρησιμοποιούσαν συχνά και ξύλινες υποστηρίξεις κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, των ποδιών και των χεριών. Το εσωτερικό των σωμάτων το γέμιζαν με πανιά ή φτερά, ενώ το εξωτερικό του σώματος το κάλυπταν με άργιλο που τον έβαφαν.

Στον υπόλοιπο Βορρά, μια άλλη φυλή, αυτή των Palomas βαλσάμωνε τους νεκρούς της από το 4000 π.χ.  Οι Palomas χρησιμοποιούσαν το αλάτι για να σταματήσουν την αποσύνθεση και τοποθετούσαν προσεκτικά το σώμα φέρνοντας τα γόνατα κοντά στο στήθος και τα χέρια.  Στη συνέχεια τύλιγαν τα σώματα με μια ψάθα από καλάμια και τα έθαβαν κάτω από το πάτωμα των σπιτιών που κατοικούσαν.

5000 χιλιάδες χρόνια αργότερα,  κατά την διάρκεια της κυριαρχίας των Ίνκας (ανάμεσα στο 1100 με 1500), η παράδοση που επικρατούσε στις Άνδεις για την συντήρηση των νεκρών εξακολουθούσε να παραμένει άθικτη.  Οι περισσότερες μούμιες των Ίνκας  τοποθετούνταν τυλιγμένες με δέρμα ή ύφασμα κάτω από καλάθια ή τεράστια κεραμικά βάζα, πάντα στην γνωστή εμβρυακή στάση.  Οι μούμιες αυτές θάβονταν λαμπρά διακοσμημένες, μαζί με τρόφιμα, ρούχα και άλλα αντικείμενα.  Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι αυτό γινόταν για όλους τους Ίνκας και όχι μόνο για την ελίτ.
[img]http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_momie_pic1.jpg[/img[/URL]]
Οι Ισπανοί κατακτητές, ανάμεσα στο 1500 με 1600 απαγόρευσαν την μουμιοποίηση, χαρακτηρίζοντας την πρακτική αυτή ειδωλολατρική. Οι Ισπανοί κατέστρεψαν μεγάλο μέρος από τις ατέλειωτες περιοχές ταφής των Ίνκας τόσο για θρησκευτικούς λόγους, όσο και για να πάρουν τον χρυσάφι που υπήρχε σ' αυτές και θαβόταν μαζί με τους νεκρούς Ίνκας. Επομένως λίγες περιοχές ταφής Ίνκας παραμένουν άθικτες ή λιγότερο κατεστραμμένες.

Το 1875, οι αρχαιολόγοι έφεραν στο φως μια τεράστια περιοχή ενταφιασμών στην περιοχή Ancon στην ακτή του Περού. Ατέλειωτες σειρές από καλοδιατηρημένες μούμιες. Είναι πιθανόν το ξηρό κλίμα της περιοχής και το πολύ αλατισμένο περιβάλλον να βοήθησαν αποτελεσματικά στην αποτροπή της αποσύνθεσης. Οι μούμιες τυλίχθηκαν με ύφασμα, φύκια, χλόη και γούνες. Σε πολλές από τις μούμιες τοποθετήθηκε κάποιο ψεύτικο κεφάλι (στις περιπτώσεις που δεν μπορούσε αυτό να συντηρηθεί), που διακοσμήθηκε με μάτια που κοιτούσαν επίμονα έξω από το σκοτάδι του τάφου.

Ίσως οι πιο σημαντικές από τις μούμιες των Ίνκας να βρίσκονται πάνω στις ψηλές κορυφές των βουνών, στα μέρη όπου οι Ίνκας τελούσαν ανθρωποθυσίες, προσφορές στους θεούς τους. Κατά τη διάρκεια των ερευνών τα τελευταία χρόνια έχουν βρεθεί 115 μούμιες στις κορυφές των Άνδεων που θεωρείται ότι σχετίζονται με ανθρωποθυσίες.  Το 1995 ο καθηγητής Johan Reinhard βρήκε εντελώς συμπτωματικά (σκόνταψε επάνω), τη μούμια ενός νεαρού κοριτσιού, στην εφηβική ηλικία. Η ανακάλυψη έγινε στην περιοχή Ampato στις Περουβιανές Άνδεις. Την ονόμασε "Juanita" και είναι ίσως η πιο καλοδιατηρημένη μούμια που ανακαλύφθηκε ποτέ.  Είχε μακριά μαύρα μαλλιά και λεπτό λαιμό.  Η Juanita βρέθηκε τυλιγμένη σε ένα κουκούλι από λεπτά κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα. Γύρω της υπήρχαν χρυσά και ασημένια αγάλματα, τσάντες με καλαμπόκι, και πολλές άλλες προσφορές. Σε μια άλλη αποστολή με επικεφαλής πάλι τον καθηγητή Reinhard ανακαλύφθηκε η "Sarita" μια άλλη μούμια αποτέλεσμα θυσίας.
[img]http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_momie_pic2.jpg[/img[/URL]]
Άλλοι τρόποι ταρίχευσης

Οι τρόποι ταρίχευσης συνήθως απεικονίζουν τα υλικά και τα εργαλεία που ήταν διαθέσιμα σε κάθε υπαρκτό πολιτισμό.  Για παράδειγμα ο πολιτισμός των Aleut, οι οποίοι έζησαν στα Aleutian νησιά στην περιοχή της Αλάσκας, αφαιρούσαν από τους νεκρούς τους τα εσωτερικά όργανα και γέμιζαν την κοιλότητα με ξερό χορτάρι.  Στη συνέχεια έβαζαν το σώμα σε ένα ρέμα τρεχούμενου νερού το οποίο διέλυε και απομάκρυνε το λίπος του σώματος, αφήνοντας μόνο τους μύες και το δέρμα. Έπειτα έδεναν το σώμα σε θέση οκλαδόν και το ξήραιναν στην ύπαιθρο. Μόλις αυτό γινόταν, τύλιγαν το σώμα με διάφορα στρώματα αδιάβροχου δέρματος και ρούχων και το τοποθετούσαν σε μια υγρή σπηλιά.  Εκεί ή το κρεμούσαν από την οροφή της σπηλιάς ή το τοποθετούσαν σε μια πλατφόρμα έτσι ώστε αυτό να βρίσκεται σε κάποια απόσταση από το υγρό πάτωμα. Σε μια τέτοια σπηλιά οι αρχαιολόγοι βρήκαν περισσότερες από 50 τέτοιες μούμιες. Στη Νέα Γουινέα - Παπούα, οι νεκροί "καπνίζονταν" και στη συνέχεια τοποθετούνταν σε ξύλινες σκαλωσιές αφού προηγουμένως καλύπτονταν από άργιλο.

Σε πολλές περιπτώσεις μούμιες τυλιγμένες σε γούνες ή στρώσεις δερμάτων βρέθηκαν τοποθετημένες σε κοιλώματα σπηλιών και τρύπες βράχων. Κάποιες φορές μάλιστα δίπλα στα άψυχα σώματα βρέθηκαν ζευγάρια από σανδάλια, προφανώς για την χρήση στην επόμενη ζωή.

Πολλές από τις πιο εντυπωσιακά διατηρημένες μούμιες βρέθηκαν συμπτωματικά . Το 1991, γερμανοί ορειβάτες βρήκαν ένα παγωμένο σώμα μέσα σε έναν παγετώνα κοντά στα Αύστρο-ιταλικά σύνορα.  Αρχικά η αστυνομία και οι ιατροδικαστές που έφθασαν δεν μπόρεσαν να καταλάβουν πόσο παλιό ήταν το σώμα παρόλο που αυτό φορούσε ένα ρούχο από χορτάρι, είχε τόξο και βέλη και τα παπούτσια του ήταν γεμισμένα από χορτάρι για να έχουν ζεστασιά.  Με την γνωστή μέθοδο του άνθρακα-14 η ηλικία του σώματος προσδιορίστηκε μεταξύ 3350 με 3300 π.χ.  Έτσι δικαιολογημένα θεωρήθηκε  η παλαιότερη-διατηρημένη  μούμια στον κόσμο.
Το 1972, κυνηγοί βρήκαν τους καλύτερα συντηρημένους ανθρώπινους οργανισμούς στη Βόρεια Αμερική  σε μια εγκαταλειμμένη περιοχή που λέγεται Qilakitsoq στη Γροιλανδία. Οι "μούμιες" της Γροιλανδίας που πέθαναν πριν από 500 περίπου χρόνια, αποτελούνταν από ένα μωρό 6 περίπου μηνών, ένα αγόρι 4 ετών, και έξι γυναίκες διαφόρων ηλικιών. Προστατευμένοι από ένα βράχο που προεξείχε από μια μικρή σπηλιά, σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν, οι ανθρώπινοι αυτοί οργανισμοί ξηράθηκαν και αφυδατώθηκαν από τους ανέμους. Μαζί με τα σώματα βρέθηκαν και 78 κομμάτια από διάφορα υφάσματα.

Κατά την διάρκεια των εργασιών εξόρυξης τύρφης στα έλη (τύρφης) στη βορειοδυτική Ευρώπη έχουν βρεθεί εκατοντάδες μούμιες.  Το σπογγώδες επιφανειακό στρώμα σε ένα έλος τύρφης εμποδίζει το οξυγόνο να φτάσει στα κατώτερα στρώματα.  Αυτό σε συνδυασμό με το όξινο περιβάλλον ενός τέτοιου έλους βοηθούσε στο να δημιουργηθούν μούμιες, ενώ ταυτόχρονα έδινε σ' αυτές μια καφετιά δερματοειδή και αληθοφανή εμφάνιση. Οι παλαιότερες "μούμιες ελών", προέρχονται από την εποχή του σιδήρου -γύρω στο 400 π.χ.- και είναι από κέλτες ή γερμανούς. Πολλές από αυτές τις μούμιες που βρίσκονται στα ευρωπαικά έλη, έχουν στοιχεία των βίαιων θανάτων τους . Με σχισμένους τους λαιμούς και σπασμένα κρανία, αυτά τα άτομα μπορεί να ήταν θύματα της τελετουργικής θυσίας, ακριβώς όπως στις μούμιες της ερήμου Talka Makan της Κίνας.

 

Τα χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας!
http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_deadsea_pic.jpg[/img[/URL]]
Οι κύλινδροι μέσα στους οποίους βρέθηκαν τα Χειρόγραφα ανακαλύφθηκαν το 1947 από ένα βεδουίνο νεαρό βοσκό στις σπηλιές της ερήμου της Ιουδαίας, κατά μήκος της δυτικής ακτής της Νεκράς Θάλασσας, την εποχή που η ζώνη βρισκόταν υπό βρετανική κατοχή. Περιλαμβάνουν περίπου 800 έγγραφα, πάπυρους και περγαμηνές, κάποια σχεδόν άθικτα και κάποια κατεστραμμένα, αλλά τα περισσότερα δυστυχώς αποσπασματικά. Οι περισσότεροι από τους κυλίνδρους βρέθηκαν σε σπηλιές κοντά στο Κουμράν, όπου και έζησε μια κοινωνία ανθρώπων την οποία πολλοί μελετητές προσδιορίζουν ως Εσσαίους, μια εβραϊκή αίρεση που υπήρξε και σε άλλα μέρη του Ισραήλ, κατά μια χρονική περίοδο η οποία περιλαμβάνει και εκείνη της δράσης του Ιησού.

Στην πραγματικότητα πρόκειται στο σύνολό τους για περίπου 100.000 τεμάχια, αλλά τα πιο γνωστά από αυτά -τα μόνα άλλωστε που έχουν λάβει επίσημα το όνομα "χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας"-  είναι όπως είπαμε 800. Οχτακόσια χειρόγραφα γραμμένα στα εβραϊκά, ελληνικά και αραμαϊκά, που βρέθηκαν μέσα σε 11 σπηλιές του Κουμράν, μιας περιοχής σε μια απόσταση κάποιων χιλιομέτρων από την Ιεριχώ. Πιστεύεται ότι τα χειρόγραφα ανήκαν στη βιβλιοθήκη της εβραϊκής κοινότητας των Εσσαίων, που έζησαν μεταξύ του 150 π.Χ και 70 μ.Χ. Ανάμεσα στα χειρόγραφα βρίσκονται τα αρχαιότερα γνωστά  αντίγραφα της Βίβλου, αποσπάσματα απόκρυφων γραφών, όπως επίσης και πολλά έγγραφα σχετικά με τα χαρακτηριστικά της αίρεσης. Τα κείμενα αυτά, εξαιρετικά πολύτιμα, προσφέρουν μια απ' ευθείας πληροφόρηση για τη ζωή και τη δραστηριότητα της αίρεσης, και συχνά μας διαφωτίζουν για τα πιστεύω και τις πρακτικές των πρώτων χριστιανών.
[img]http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_deadsea_pic1.jpg[/img[/URL]]
Πολλά από τα χειρόγραφα, τα καλύτερα διατηρημένα, εκτίθονται σήμερα στο Ναό του Βιβλίου του Μουσείου του Ισραήλ, στην Ιερουσαλήμ. Χιλιάδες άλλα αποσπασματικά χειρόγραφα, κυρίως εκείνα της σπηλιάς 4, ανήκουν στο μουσείο Rockefeller (άλλοτε αρχαιολογικό μουσείο της Παλαιστίνης), επίσης στην Ιερουσαλήμ. Ο περίφημος μπρούτζινος κύλινδρος βρίσκεται στο εθνικό μουσείο του Αμμάν, πρωτεύουσας της Ιορδανίας.

Οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι οι κύλινδροι αποτελούν τα υπολείμματα της βιβλιοθήκης των Εσσαίων, κύλινδροι οι οποίοι τοποθετήθηκαν στις σπηλιές των βράχων που βρίσκονταν πίσω από το κεντρικό κτίριο της κοινότητας. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Η πρώτες διεθνής ομάδα μελετητών που ήρθε με τη συγκατάθεση της ιορδανικής κυβέρνησης, πέρασε χρόνια έρευνας προσπαθώντας να ανασυγκροτήσει τα κείμενα, βασιζόμενη στην ανάλυση των χειρογράφων, αλλά και να προσδιορίσει το λογοτεχνικό τους ύφος. Τα χρόνια περνούσαν, και η αρχική ομάδα βρέθηκε σε ηλικία συνταξιοδότησης και έτσι πέρασε τη σκυτάλη των ερευνών και των μελετών, αλλά και των επιρροών της, στα μέλη της νέας ομάδας μελετητών των περγαμηνών, οι οποίοι προχώρησαν σε εκθέσεις φωτογραφιών και βαρυσήμαντων δημοσιεύσεων των μελετών τους.

Το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν τα Χειρόγραφα έγκειται στο ότι ίσως αποτελούν μια ασύγκριτη πηγή για την εξερεύνηση των "μεσσιανικών εποχών" όπως επίσης και των καταβολών του Χριστιανισμού.
[img]http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_deadsea_pic3.jpg[/img[/URL]]
Τα χειρόγραφα του Κουμράν περιγράφουν μια κοινότητα, τους Εσσαίους, που σύναψε μια Νέα Ένωση με τον Θεό. Οι αντιπρόσωποί της ανέλαβαν να μελετούν τα ιερά βιβλία και να τα διδάσκουν στην κοινότητα. Μόνο η κοινότητα αυτή αποτελεί τον "εκλεκτό" λαό τού Θεού και μόνο εκείνη θα απολαύσει τις θεϊκές υποσχέσεις. Η ερμηνεία των Γραφών επέτρεψε στην κοινότητα να καταλάβει πως το τέλος του κόσμου πλησιάζει. Οι ασκητές της περιοχής του Κουμράν εγκαταστάθηκαν στις όχθες της Νεκράς Θάλασσας ώστε να πραγματοποιήσουν την προφητεία του Ισαϊα, να προετοιμάσουν δηλαδή στην έρημο το δρόμο του Θεού. Οι Εσσαίοι πίστευαν πως ο σκοπός της ύπαρξής τους ήταν να υπηρετήσουν το Θεό, το μεσσία που θα προερχόταν από τη φυλή του Δαυίδ, μεσσίας που θα συνοδευόταν από έναν ιερέα, τον οποίον αποκαλούσαν επίσης μεσσία. Πίστευαν στην Ημέρα της Κρίσης, στην επάνοδο των δίκαιων στη ζωή, μια νέα ζωή που θα προσφερόταν στους εκλεκτούς. Πίστευαν ότι ο Θεός είχε δημιουργήσει το Σύμπαν, του οποίου ήταν ο αδιαμφισβήτητος άρχοντας, παρά τη διάχυτη παρουσία τού κακού. Πριν ακόμα τη αρχή των Χρόνων, οτιδήποτε συμβεί είχε ήδη γραφεί, και η ανθρωπότητα χωριζόταν σε δυο μέρη, τους γιους του Φωτός και τους γιους του Σκότους. Τα δυο αυτά μέρη θα βρίσκονταν σε διαρκή και ανελέητο πόλεμο, υποβοηθούμενοι, ο καθένας τους, από στρατιές αγγέλων. Στο τέλος, ο Θεός θα έδινε τη νίκη στους γιους του Φωτός, οδηγώντας σε αφανισμό τους γιους του Σκότους.

Σχετικά με τη μελέτη των Χειρογράφων, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, John Allegro, ήταν ο μόνος "λαϊκός" που είχε πρόσβαση σ' αυτά, την εποχή που αποτελούσε μέλος της διεθνούς ομάδας μελετητών, η οποία απαρτίζονταν σχεδόν εξ' ολοκλήρου από Δομινικανούς και από Ιησουίτες της Βιβλικής Σχολής της Ιερουσαλήμ. Μια μέρα, μιλώντας μπροστά σε κοινό δήλωσε ότι "οι επιστήμονες που μελέτησαν τα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας δεν είπαν ποτέ τίποτε από αυτά που πραγματικά υπήρχαν στο κείμενο. Διότι ήταν σχεδόν όλοι τους ιερείς, κυρίως Ιησουίτες, και φοβούνται αυτό που ανακάλυψαν. Ήταν πολύ πιο τρανταχτό απ' ότι υποπτευόντουσαν. Είναι μια βόμβα που θα έκανε τη χριστιανική θρησκεία να σειστεί συθέμελα".
[img]http://[URL unfurl="true"]www.supernatural.gr/images/files_deadsea_pic2.jpg[/img[/URL]]
Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι τα Ευαγγέλια και οι Πράξεις των Αποστόλων "δανείζονται" πολλά από τα στοιχεία και τις αναφορές τους από τα κείμενα των Εσσαίων. Η ανακάλυψη των Χειρογράφων  και η πιστοποίηση ότι οι Εσσαίοι έζησαν και έδρασαν σε μια εποχή που περιλαμβάνει εκείνη που έζησε και έδρασε ο Χριστός γέννησε μια μεγάλη διαμάχη γύρω από την καταγωγή του Χριστιανισμού. Οι Εσσαίοι εφάρμοζαν όπως λένε κάποιες πρακτικές που κήρυξε ο Χριστός αργότερα, γεγονός που δηλώνει σύμφωνα με τους ίδιους πως ο Χριστιανισμός γεννήθηκε ως θεωρία και ως πρακτική στην έρημο της Ιουδαίας και ο Χριστός, όταν Ήρθε, τη μετέφερε στον υπόλοιπο κόσμο.

Βέβαια, υπάρχει και η αντίθετη άποψη, αφού κάποιες από τις πρακτικές που αναφέρονται στα Χειρόγραφα, που αποτελούν τη χάρτα της κοινότητας των Εσσαίων, δεν έχουν καμιά σχέση με εκείνα που ακολουθούσε και δίδασκε ο Χριστός. Εκείνο όμως που αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι πως στην περιοχή της ερήμου της Ιουδαίας προϋπήρχε του Χριστού μια καλλιεργημένη εβραϊκή σκέψη εκπληκτικά χριστιανική, κάτι που βοήθησε μάλλον και τη διάδοση του μηνύματος που έφερε ο Ιησούς με τον ερχομό του.

 

Τα κρυφά μηνύματα του Λεονάρντο Ντα Βιντσι

Κρυφά σύμβολα, σινιάλα αόρατα για τους αμύητους και μια μυστική οργάνωση που μετρά εννιακόσια χρόνια ζωής. Για άλλη μια φορά οι πίνακες της Αναγέννησης γίνονται αντικείμενο μελέτης και συνδέονται με άγνωστες πτυχές του χριστιανισμού. Πρωταγωνιστής του μυστηρίου ένας πραγματικός Homo universalis, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Ο αιρετικός

Εδώ και αιώνες, το σύνολο του έργου του Λεονάρντο ντα Βίντσι δημιουργεί διάφορες απορίες τόσο στους κριτικούς τέχνης όσο και στους ιστορικούς. Το διάσημο πορτρέτο της Μόνα Λίζα απεικονίζει άντρα ή γυναίκα; Υπήρχε κάποιος κωδικός στα έργα του; Αυτά τα ερωτήματα τροφοδοτούν χιλιάδες εικασίες γύρω από το έργο του Ιταλού φιλοσόφου, εφευρέτη και καλλιτέχνη. Το 2003 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα του Αμερικανού συγγραφέα Νταν Μπράουν Ο Κωδικός Ντα Βίντσι, που προκάλεσε σάλο στις ΗΠΑ. Στις σελίδες του υποστηρίζει ότι τα έργα του Ντα Βίντσι βρίθουν από διφορούμενα μηνύματα που αποκαλύπτουν τις πραγματικές καταβολές του χριστιανισμού. Κεντρικό θέμα του είναι ο ρόλος των γυναικών, οι οποίες με το πέρασμα των χρόνων παραγκωνίστηκαν, παράμετρος που πολλοί καλλιτέχνες της Αναγέννησης αποτύπωσαν στους πίνακές τους.

Ο άγνωστος γάμος

Ο Αμερικανός συγγραφέας ισχυρίζεται ότι ο Ιησούς δεν πέθανε πάνω στο Σταυρό, αλλά διέφυγε στη Βρετανία ή στην Ινδία πριν πέσει στα χέρια των Ρωμαίων. Υποστηρίζει ότι κορυφαίος απόστολος ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή, κάτι που απεικονίζεται στον πίνακα του Ντα Βίντσι "Μυστικός Δείπνος". Σύμφωνα με τον Μπράουν, ο απόστολος Ιωάννης παρουσιάζεται θηλυπρεπής, συμβολίζοντας τη σημασία που διαδραμάτισε η Μαρία η Μαγδαληνή τα πρώτα χρόνια διάδοσης του χριστιανισμού. Παρόμοιοι ισχυρισμοί για τη χριστιανική θρησκεία και τους πίνακες του Ντα Βίντσι είχαν διατυπωθεί και παλαιότερα. Στο βιβλίο Το Ιερό Γκράαλ, που δημοσιεύτηκε το 1982, οι συγγραφείς Λίνκολν, Λέι και Μπέιτζεντ υποστήριζαν ότι ο Ιησούς και η Μαρία είχαν παντρευτεί και είχαν αποκτήσει παιδιά, γεγονός που απέκρυψαν οι πρώτες χριστιανικές εκκλησίες. Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται επίσης πως ο ντα Βίντσι ήταν μέλος της αίρεσης -Ηγουμενίας της Σιών-, τα μέλη της οποίας γνώριζαν την αλήθεια και τη μετέφεραν από γενιά σε γενιά. Γι' αυτό οι πίνακες του ντα Βίντσι βρίθουν από δυσδιάκριτα σημεία και κρυφά μηνύματα που αποκαλύπτουν τα πραγματικά γεγονότα.

Ιερή γυναίκα

Σύμφωνα με τους τρεις συγγραφείς, οι μυημένοι στην Ηγουμενία της Σιών αναγνώριζαν τη θεία φύση της γυναίκας, υποστηρίζοντας την άποψη ότι επί χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος προσευχόταν τόσο σε θεούς όσο και σε θεές. Για κάθε Δία υπήρχε αντίστοιχα μια Ήρα, πράγμα που άλλαξε με την επικράτηση του χριστιανισμού. Έτσι ο ντα Βίντσι, ως μέλος της αίρεσης και οπαδός της γυναικείας φύσης στη θρησκεία, αποτύπωσε τα πιστεύω του σε πολλούς πίνακες. Οι Βρετανοί συγγραφείς διατείνονται ότι εκτός από το "Μυστικό Δείπνο" η ιερότητα της γυναίκας αποτυπώνεται έμμεσα και στον ανδρογυνισμό της Μόνα Λίζα, τον πιο διάσημο πίνακα του Ιταλού ζωγράφου. Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται πως η Ηγουμενία της Σιών δραστηριοποιείται ακόμα και στις μέρες μας. Ο Ισαάκ Νεύτων, ο Βίκτορ Ουγκό και ο Ζαν Κοκτό, ο οποίος πέθανε το 1963, ήταν ενεργά μέλη της.

Θεωρίες συνωμοσίας

Μπορεί το αστυνομικό δαιμόνιο των Λίνκολν, Λέι και Μπέιτζεντ να τους απέφερε αρκετά χρήματα από τις πωλήσεις του βιβλίου, πολλοί είναι όμως οι επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι τα επιχειρήματά τους είναι ανεπαρκή. Πράγματι ο Λεονάρντο ντα Βίντσι χρησιμοποίησε ορισμένα δυσδιάκριτα σύμβολα στους πίνακές του, ίσως να ήταν και μέλος κάποιας αίρεσης. Αρκεί όμως αυτό για να κάνουμε λόγο για συνωμοσία ή εσκεμμένη διαστρέβλωση της ζωής του Χριστού από την Εκκλησία; Ασφαλώς όχι, τονίζουν οι ειδικοί. Άλλωστε οι αιρέσεις ήταν πολύ διαδεδομένες την εποχή του ντα Βίντσι και πολλοί διανοητές κατέφευγαν σ' αυτές για τις πνευματικές τους αναζητήσεις. Με τις απαρχές του κινήματος της Αναγέννησης τα ανήσυχα πνεύματα αισθάνθηκαν την ανάγκη να εκφράσουν ιδέες οι οποίες για εκατοντάδες χρόνια ήταν απαγορευμένες ως ειδωλολατρικές. Ο κλήρος στη Δυτική Ευρώπη ήταν καταπιεστικός και επικίνδυνος. Η Ιερά Εξέταση έριχνε γυναίκες στην πυρά με την πρόφαση ότι ήταν μάγισσες και επιστήμονες που υποστήριζαν το ηλιοκεντρικό σύστημα.

Το τέλος της συντροφιάς

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ακόμα και οι ίδιοι οι συγγραφείς άρχιζαν να αναιρούν τις αποδείξεις που παρέθεταν στο βιβλίο τους. Ο υποτιθέμενος ανδρογυνισμός της Μόνα Λίζα είχε καταρριφθεί από τους ιστορικούς -η Μόνα Λίζα ήταν γυναίκα, πιθανότατα η σύζυγος ενός πλούσιου εμπόρου- και το χαμόγελό της, που δημιούργησε χιλιάδες ερωτηματικά, δεν ήταν τίποτε άλλο από μια μεγαλοφυή έμπνευση του ζωγράφου. Σε συνέντευξή του μετά τις επίμονες ερωτήσεις των δημοσιογράφων γιατί δεν υπήρξε συνέχεια του βιβλίου Το Ιερό Γκράαλ, ο Λίνκολν απάντησε ότι ήταν πια ηλικιωμένος για να ψάχνει στοιχεία που θα τεκμηρίωναν τους ισχυρισμούς του. Όπως είπε, "Το Ιερό Γκράαλ δεν υποστηρίζει πως έλυσε το αίνιγμα της Ηγουμενίας της Σιών". Ο κατά πολύ νεότερός του και ενθουσιώδης Νταν Μπράουν σκέφτηκε ότι έπρεπε να ανασκαλίσει την ιστορία. Αν κρίνουμε από τις πωλήσεις του βιβλίου του, θα υπάρξουν συνεχιστές.

 

Ο άνθρωπος - βροχή, απομνημονεύει 9000 βιβλία

Ο Kim,ηλικιας τωρα 54 ετων,ειναι ενα ατομο,με διανοητικη καθυστερηση,καθως πασχει απο παρεγκεφαλιτιδα.
Αυτο ομως δεν τον εμποδιζει να εχει απομνημονευσει,περισοτερα απο 9000 βιβλια!!!

Αυτο βεβαια το χαρισμα του Κιμ,εχει στρεψει τους ειδικους στην ΝΑΣΑ,στην ερευνα της λειτουργιας του εγκεφαλου,στους αστροναυτες,σε ταξειδια μακρας διαρκειας.
Μεσα στα εκπληκτικα του κατορθωματα,μπορει να κατευθυνει τους Αμερικανους,σε διαφορα σημεια των πολεων,αφου εχει αποστηθησει ολους τους χαρτες.
Οπως λενε οι ειδικοι ψυχιατροι που εχουν ασχοληθει με την περιπτωση του,ενω εχει χασει την ικανοτητα του σε μια περιοχη του εγκεφαλου του,εχει αναπτυξη απιστευτες ικανοτητες σε αλλα σημεια.του.
Το 1988 πηρε βαθμο ευφυιας 87.
Σε πολλα τεστ που ακολουθησαν πηρε βαθμους αριστους αλλα και χαμηλους.
Πχ ενω ειχε τελεια απομνημονευση αριθμων,αδυνατουσε στην πραξη της αφαιρεσης.

 

Κρατά κομμάτι από το κρανίο του

Ένας άντρας, από την Ινδία, έχει γίνει θέαμα εκατοντάδων ανθρώπων σε νοσοκομείο της χώρας αφού κρατά στα χέρια του ένα κομμάτι...από το κρανίο του. Ο Sambhu Roy, ηλεκτρολόγος στο επάγγελμα, είχε την ατυχία, πριν μερικούς μήνες, να τον χτυπήσει ένα καλώδιο υψηλής τάσης καθώς προσπαθούσε να διορθώσει μια βλάβη.

«Όταν εισήχθη στο νοσοκομείο το κρανίο του είχε καεί σχεδόν ολόκληρο. Παρατηρήσαμε λίγο αργότερα ότι μέρος του κρανίου αποκολλούνταν καθώς δεν υπήρχε η απαραίτητη ροή αίματος,» είπε ο χειρούργος, Dr. Ratan Lal Bandyopadhyay. 
«Όταν είδαμε να αποκολλάται κομμάτι του κρανίου νομίζαμε πως θα πεθάνει. Όμως το εσωτερικό του κρανίου, η μεμβράνη που το προστατεύει, δεν είχε πειραχτεί καθόλου και μάλιστα είχε αρχίσει να αναπτύσσει καινούργιο κρανίο. Μιλάμε για μια σπάνια περίπτωση,» πρόσθεσε ο κύριος Ratan Lal Bandyopadhyay. 
Οι γιατροί αναφέρουν ότι το 80% του κρανίου έχει «θρέψει» και προβλέπουν ότι σε διάστημα τριών μηνών θα έχει αναπτύξει καινούργιο κρανίο!!! 
«Οι γιατροί λένε πως το νέο κρανίο μου αναπτύσσεται αλλά εγώ θα κρατήσω αυτό κομμάτι,» είπε ο κύριος, Sambhu Roy, που αναγνωρίζει ότι το κρανίο του τον έκανε διάσημο.

 

Ζει ο Έλβις? :-

Στις αρχές του 2001,ένας ψυχίατρος,ο δρ.ντον χάμιλτον αποκάλυψε μια συγκλονιστική αλήθεια:ο έλβις πλίσλευ η φωνή που πούλησε πάνω απο 508 εκατομμύρια δίσκους!!δεν είχε πεθάνει στίς 16 αυγούστου 1977,όπως έχει γραφτεί στήν ιστορία άλλα είναι ακόμα ζωντανός...

Ο θρύλος Ελβις πρίσλευ όπως γράφει η ιστορία πέθανε τον άυγουστο του 1977,χοντρός πλέον και παρακμασμένος,βρέθηκε πεθαμένος στήν βίλλα του γκρέισλαντ στο μένφις τενεσί,απο υψηλή δόση διάφορων ναρκωτικών,σωριασμένος πάνω στην τουαλέτα όπου περνούσε πλέον τις περισσότερες ώρες της ημέρας.

Κάποιες πληροφορίες,σχετικά με τον θάνατο του έλβις που αποκάλυπταν εκατοντάδες περίεργες ανακρίβειες έκαναν την εμφάνιση τους σε διάφορες σελίδες του ίντερνετ.

1)Την ημέρα της κηδείας του,οι συγγενείς του έλβις δεν επέτρεψαν στους φωτογράφους να παραβρεθούν στήν κηδεία,μοναχά ένας φωτογράφος,κατάφερε να εισβάλει κρυφά στην αίθουσα και φωτογράφησε το πτώμα του Ελβις. Όταν, όμως,αυτή η φωτογραφία δημοσιεύτηκε,δημιουργήθηκε πανικός!Η μύτη του Ελβις που βρισκόταν μέσα στο φέρετρο ήταν ολοφάνερα διαφορετική απο την μύτη του πραγματικού Ελβις!(στη φωτογραφία φαίνεται ένα πρόσωπο που έχει μία στρόγγυλη <<γαλλική>> μύτη,ενώ ο πραγματικός Ελβις είχε μακριά και σπαστή μύτη.Επίσης ο Ελβις μέσα στο φέρετρο φαινόταν τουλάχιστον 30 κιλά πιο αδύνατος απο τον πραγματικό Ελβις των τελευταίων ημερών του!

2)Στόν τάφο του Ελβις,το όνομα πάνω στήν ταφόπλακα είναι λανθασμένο.Γράφει Ελβις Ααρών Πρίσλε'ι'(Elvis Aaron Presley),ενώ το πραγματικό όνομα του ήταν Ελβις Αρον Πρίσλε'ι' (Elvis Aron Presley) στην προφανή εξήγηση οτι έγινε κάποιο ορθογραφικό λάθος,οι υποστηρικτές της θεωρίας του σκηνοθετημένου θανάτου ανταπαντούν οτι η οικογένεια πρίσλε'ι' σίγουρα είχε τα χρήματα να διορθώσει την ταφόπλακα,αλλά δεν το έκανε ποτέ.Ως αντίθεση μάλιστα με αυτήν την αδιαφορία,υπάρχει καταγεγραμμένη μια περίπτωση που ο πατέρας του Ελβις έκανε ολόκληρο αγώνα για να διορθώσει το ίδιο τυπογραφικό λάθος σε ένα δημόσιο έγγραφο.Μια δεύτερη παράξενη λεπτομέρεια είναι ότι ο τάφος του Ελβις δεν τοποθετήθηκε δίπλα στον τάφο της μητέρας του όπως είχε ζητήσει επανειλημμένα ο ίδιος,αλλά ανάμεσα στον τάφο του πατέρα του και της γιαγιάς του.Ο Ελβις,εξηγούν οι συνωμοσιολόγοι,ήταν πολύ δεισιδαίμονας για να βάλει το αληθινό του όνομα σε έναν ψέυτικο τάφο ή να βεβηλώσει με έναν ψεύτικο τάφο το έδαφος δίπλα στη μητέρα του.

3)Ο Ελβις ήταν πολύ ματαιόδοξος και ντρεπόταν για το βάρος του,το μήνα πρίν πεθάνει είχε βάλει περίπου 25 κιλά!Οταν πέθανε ζύγιζε 130 κιλά,άλλα το πιστοποιητικό θανάτου του έγραφε οτι το βάρος του σώματος την ώρα του θανάτου ήταν μόνο 85 κιλά!και όχι μόνον αυτό,αλλά έπειτα απο κάποιο χρονικό διάστημα το πρωτυπο πιστοποιητικό εξαφανίστηκε!για να αναπληρωθεί η έλλειψη του εκδόθηκε ένα άλλο,το οποίο έχει ημερομηνία δύο μήνες μετά τον θάνατο του.

4)Η κηδεία του Ελβις έγινε πολύ βιαστικά,την αμέσως επόμενη ημέρα του θανάτου.οι συνωμοσιολόγοι λένε οτι αυτό συνέβη,γιατί οι σκηνοθέτες της φοβούνταν οτι,αν καθηστερούσαν λίγο ακόμα,πολλοί οπαδοί του Ελβις θα έβλεπαν τις διαφορές του πτώματος ή θα παρατηρούσαν τα λάθη στο κέρινο ομοίωμα,οπότε θα καταλάβαιναν τι συμβαίνει!κάποιοι άλλοι παρατήρησαν οτι ο Ελβις είχε μαύρη ζώνη(και 8 ντάν) στις πολεμικές τέχνες και τα χέρια του ήταν μακριά,γεροδεμένα και γεμάτα κάλους.όμως το πτώμα στο φέρετρο είχε μαλακά,κοντόχοντρα και σχεδόν παιδικά χέρια.επίσης,μια απο τις θρυλικές φαβορίτες του Ελβις,σύμφωνα με έναν απο τους κομμωτές που ανέλαβαν τον καλλωπισμό του πτώματος,ξεκκόλησε απο το κεφάλι και εκείνος αναγκάστηκε να την ξανακολλήσει!οι διάσημες,όμως,φαβορίτες του Ελβις δεν μπορούσαν παρά να είναι αυθεντικές...

5)Δύο ώρες μετά την ανακοίνωση του θανάτου του,ένας άνδρας που έμοιαζε καταπληκτικά στον Ελβις,αγόρασε ένα εισιτήριο για το μπουένος α'ι'ρες,πλήρωσε σε μετρητά και επιβιβάστηκε με το όνομα τζόν μπάρροους(john barrows).το όνομα,όμως,αυτό είναι το όνομα που ο Ελβις είχε δηλώσει στο FBI και χρησιμοποιούσε ιγκόγκνιτο για να αποφύγει τους θαυμαστές του.

6)Ορισμένα προσωπικά αντικείμενα,τα οποία είχαν πολύ μεγάλη προσωπική αξία για τον Ελβις,δεν βρέθηκαν ποτέ,γιατί πιθανότατα αυτός τα είχε πάρει μαζί του.

7)Ο Ελβις φερόταν τις τελευταίες ημέρες σαν να προετοιμαζόταν για κάτι.αν και είχε παχύνει αρκετά και ετοιμαζόταν για καινούρια περιοδεία,δεν είχε παραγγείλει καινούρια ρούχα.στο τελευταίο του σόου στην χαβάη αποχαιρέτησε για πρώτη φορά το κοινό του λέγοντας αντιό.υπέγραψε μια συμφωνία με το κανάλι NBC για μια τηλεοπτική εμφάνιση,αλλά απαίτησε να πληρωθεί προκαταβολικά ένα τεράστιο ποσό σε μετρητά.απέλυσε επίσης αρκετούς συνεργάτες με τους οποίους συνεργαζόταν για πολύ καιρό.μια φίλη του,η Μις Φόστερ,ισχυρίστηκε οτι της τηλεφώνησε και της αποκάλυψε ότι δεν σκόπευε να ξεκινήσει καινούρια περιοδεία,ότι ο ίδιος ήταν καλά και αυτή δεν έπρεπε να πιστέψει τίποτα απ όσα θα άκουγε τις επόμενες ημέρες.<<Τα προβλήματα μου τελειώνουν σύντομα και θα σου ξανατηλεφωνήσω σε μερικές εβδομάδες>>,της είπε,η Μις Φόστερ πέρασε με επτυχία απο ανιχνευτή ψέυδους για αυτόν τον ισχυρισμό.

8)Η RCA η εταιρεία διανομής του Ελβις,ακριβώς τις ημέρες του θανάτου του Ελβις είχε ανατυπώσει και προωθήσει στα μαγαζιά εκατομμύρια παλιούς δίσκους του Ελβις,τελείως απο τύχη. μόλις ο ελβις πέθανε, οι πωλήσεις των δίσκων εξακοντίστηκαν στα ουράνια!τις αμέσως επόμενες ημέρες απο τον θάνατο του,πουλήθηκαν οκτώ εκετομμύρια παλιοί δίσκοι του!

Στην αμερικανική απογραφή του 1990,το γραφείο απογραφής του Χάντσβιλ της Αλαμπάμα έλαβε έν φύλλο απογραφής,το οποίο ήταν υπογεγραμμένο και συμπληρωμένο απο τον ίδιο τον Ελβις!φυσικά ο άνθρωπος που το συμπλήρωσε δεν βρέθηκε ποτέ,οπότε μια εφημερίδα έγραψε στις 5 ιουνίου του ίδιου έτους:Ο Ελβις ζεί,έστω και στα χαρτιά.Μια έρευνα που έγινε τον ίδιο καιρό απο τον τύπο σε ένα στατιστικό δείγμα 30.000 ατόμων,έδειξε ότι περίπου το 84% του αμερικανικού πληθυσμού πιστεύει ότι ο Ελβις είναι ζωντανός!

Αν ο θάνατος του Ελβις είναι μια σκηνοθετημένη συνωμοσία τελικά,είναι απο τις πιο πετυχημένες όλων των εποχών.ο συνομώτης ελβις οχι μόνο κατάφερε να πείσει όλον τον πλανήτη οτι πέθανε,αλλά κατάφερε να πυροδοτήσει προβληματισμό και σκέψεις σχεδόν ανάλογες με αυτές για την ανάσταση του Χριστού.και μέσα απο τους σωσίες του,τους μιμητές του,τους αφοσιωμένους οπαδούς του και τους δίσκους του,κατάφερε να κερδίσει την αιώνια ζωή!

 

Ποιοι και πότε έκαψαν την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας;

Καταρχήν υπήρχαν περισσότερες της μιας βιβλιοθήκες στην αλεξάνδρεια. Οι κυριώτερες ήταν η λεγόμενη «βασιλική βιβλιοθήκη» καθώς και το λεγόμενο «μουσείο» [400 χιλιάδες τόμοι] που ήταν στην περιοχή του βρουχείου . στις βιβλιοθήκες αυτές υπήρχαν συγγράματα από όλους τους λαούς και θρησκείες, όχι μόνον αρχαιοελληνικά. υπήρχαν περσικά, αιγυπτιακά, εβραϊκά, ακόμα και βουδιστικά κείμενα,η βιβλιοθήκη του σεράπειου είχε γύρω στους 42 χλδ τόμους.

2) Η Βασιλική Βιβλιοθήκη καταστράφηκε επί Ιούλιου Καίσαρα το 48π.Χ.., κατά τις επιχειρήσεις του στην Αλεξάνδρεια.

3) Ο ίδιος ο Καίσαρας, στην ιστορία του, τηρεί σιγή ιχθύος για τις επιπτώσεις και τις διαστάσεις της πυρπόλησης πάνω στην ίδια την Αλεξάνδρεια, και αυτή η στάση του δεν απηχεί το συνηθισμένο συγγραφικό του ύφος, αφού γενικά οι περιγραφές του είναι πλήρεις, διαυγείς και επεκτείνονται στα δρώμενα σ ολόκληρο τον περίγυρο.

4) Ο υπαρχηγός του Καίσαρα, ο οποίος έγραψε το χρονικό Αλεξανδρινός Πόλεμος (Bellum Alexandrinum), αναφέρεται στην πυρπόληση με ύφος περισσότερο απολογητικό, αφού αναφέρει ότι τα κτήρια της πόλης «σχεδόν καθόλου δεν κινδύνευσαν να καταστραφούν από τη φωτιά, επειδή ήταν λιθόκτιστα και, μάλιστα, οι στέγες τους όχι μόνο δεν υποστηρίζονταν από ξύλινες δοκούς, αλλά ήταν κι αυτές λιθόκτιστες.» (Κεφάλαιο. 1). Ωστόσο, ο ίδιος ο υπαρχηγός, λίγο παρακάτω, ξεκάθαρα αναφέρει ότι τα δημόσια κτίρια είχαν ξύλινες στέγες, όταν γράφει ότι οι κάτοικοι της πόλης, στην προσπάθειά τους να ναυπηγήσουν νέο στόλο, χρειάστηκαν ξύλα για να φτιάξουν κουπιά και αναγκάστηκαν να αφαιρέσουν τις στέγες των στοών, των γυμναστηρίων και άλλων δημοσίων κτηρίων για να χρησιμοποιήσουν τις δοκούς που υποστήριζαν. (Κεφάλαιο.3)

5) Η ύπαρξη ξύλου στις στέγες επιβεβαιώνεται και από τη φράση του Ρωμαίου συγκλητικού Λουκανού (εκτελέστηκε το 65 μ.Χ.), ο οποίος είχε συνθέσει το επικό ποίημα Εμφύλιος Πόλεμος (Pharsalia, X, στίχοι 440 κ.ε. και 486-505):«Εκτός από τα πλοία, η φωτιά εξαπλώθηκε και σ άλλες περιοχές της πόλης και τις κατέκαψε κι αυτές.... Τα παραθαλάσσια κτήρια παραδόθηκαν στις φλόγες, ο άνεμος ευνόησε τις δυνάμεις της καταστροφής, οι φλόγες... έτρεχαν επάνω στις στέγες με ταχύτητα μετεωρίτη». Αφού οι φλόγες έτρεχαν πάνω στις στέγες με ταχύτητα μετεωρίτη, είναι βέβαιο ότι τουλάχιστον για τις στέγες των δημοσίων κτηρίων είχε χρησιμοποιηθεί ξύλο, όπως λένε ο Λουκανός κι ο υπαρχηγός του Καίσαρα.

6) Ο στωικός φιλόσοφος Σένεκας, που επίσης εκτελέστηκε το 65μ .Χ., προσδιορίζει σε 400.000 τον αριθμό των τόμων που καταστράφηκαν στην Αλεξάνδρεια κατά τις επιχειρήσεις του Καίσαρα. (De Animi Tranquillitate, IX.5)

7) Ο Πλούταρχος γράφει (Καίσαρ, 49): «Ο Καίσαρας διέταξε να πυρποληθούν τα νεώρια, αλλά η φωτιά, που εξαπλώθηκε πολύ περισσότερο, κατέκαψε τις Μεγάλες Βιβλιοθήκες.»

8 ) Ο Αύλος Γέλλιος, συγγραφέας του 2ου μ.Χ. αι. αναφέρει ότι περισσότερα από 700.000 βιβλία κατακάηκαν κατά τη λεηλασία της πόλης. (Αττικές Νύκτες, VII, 17.3)

9) Ο ιστορικός Δίων ο Κάσσιος (αρχές 3ου μ.Χ. αι.) εξιστορώντας τα γεγονότα του Αλεξανδρινού Πολέμου, γράφει (Δίων Κάσσιος, ιστορία, 42.38 ) : «Μεγάλο μέρος της πόλης έγινε παρανάλωμα του πυρός και, εκτός των άλλων, αποτεφρώθηκαν οι αποθήκαι όπου φυλάσσονταν τα βιβλία, για τα οποία λέγεται ότι ήταν αμέτρητα και ανεκτίμητα».

10) Η άποψη πως η λέξη «αποθήκαι» αναφέρεται σε τόπο φύλαξης εμπορευμάτων και σιτηρών και, συνεπώς, δέν έχει σχέση με τη Βασιλική Βιβλιοθήκη είναι λανθασμένη, διότι δύο αιώνες νωρίτερα, ο Αλεξανδρινός ιατρός Γαληνός χρησιμοποιεί αυτήν ακριβώς τη λέξη, «αποθήκαι» για να αναφερθεί στους «χώρους αποθήκευσης βιβλίων της Βασιλικής Βιβλιοθήκης» (Comm. in. Hipp. Epidem., III, xvii a 606-7). Το κείμενο του Γαληνού διευκρινίζει σαφώς ότι «αποθήκαι» χαρακτηρίζονταν οι χώροι αποθήκευσης βιβλίων που ανήκαν στις Βιβλιοθήκες.

11) Ο παγανιστής ιστοριογράφος Αμμιανός Μαρκελλίνος γράφει (XXII, 16,13) για τον «δια πυρός αφανισμό μιας ανεκτίμητης βιβλιοθήκης 700.000 τόμων, όταν ολόκληρη η πόλη καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Αλεξανδρινού Πολέμου, που έλαβε χώρα επί δικτατορίας Ιουλίου Καίσαρος»

12) Ο γεωγράφος Στράβων, που έζησε στην Αλεξάνδρεια τέσσερα έτη (24-20 π.Χ.) και ήταν από τους πρώτους που την επισκέφθηκαν μετά τον πόλεμο, κάνει την καλύτερη λεπτομερή περιγραφή της αρχαίας πόλης που διαθέτουμε σήμερα: μιλάει για το λιμάνι, τους ναούς, το θέατρο, το Μουσείο, αλλά για τη Βιβλιοθήκη δεν λέει τίποτα, δεν αναφέρει καν το όνομά της. Γιατί; Προφανώς, διότι αυτή είχε καεί και ο Στράβωνας δεν ανέφερε τίποτα γι αυτήν και τον αφανισμό της το 48 π.Χ.

13) Το 215 μ.Χ. ο παγανιστής αυτοκράτορας Καρακάλλας περιέκοψε το ποσό της επιχορήγησης του Μουσείου, κατήργησε το κονδύλιο που διετίθετο για τη στέγαση και τη σίτιση των μελών του και διέταξε την απέλαση όλων των αλλοδαπών μελών του. (Ηρωδιανός, 4.8.9 και Δίων Κάσσιος, 77.22-23)

14) Το 265 μ.Χ., ο παγανιστής αυτοκράτορας Γαλληινός εκστράτευσε εναντίον του έπαρχου της Αιγύπτου, ο οποίος είχε αυτοανακηρυχτεί αυτοκράτορας. (Ευσέβιος, Εκκλ. Ιστ., Ζ', 21-32) 1

5) Το 272 μ.Χ., ο παγανιστής αυτοκράτορας Αυρηλιανός επιτέθηκε ακόμη μια φορά στην Αλεξάνδρεια˙ στον τομέα του Βρουχείου, όπου βρισκόταν το Μουσείο, η αντίσταση κατά των Ρωμαίων ήταν τόσο ισχυρή, ώστε προκλήθηκαν μεγάλες καταστροφές, εξ αιτίας των οποίων πολλά μέλη του Μουσείου εγκατέλειψαν τη χώρα. (Scriptores Historiae Augustae, Αυρηλιανός, 32 και Firmus 3 και Αμμιανός Μαρκελλίνος, XXII, 16,15)

16) Μεταξύ του 297 και 298 μ.Χ. ο παγανιστής αυτοκράτορας Διοκλητιανός κατέφθασε στην πόλη και διέταξε το σφαγιασμό πολλών μελών της πνευματικής κοινότητας. Πολλά βιβλία, κυρίως όσα είχαν σχέση με αλχημεία, συγκεντρώθηκαν σε κεντρικά σημεία της πόλης και κάηκαν.(Ιωάννης Μαλάλας, Χρονογραφία 308-9 Σουίδας, λήμμα «Διοκλητιανός» Ιωάννης Αντιοχείας, Excert. Valesian, σ. 834 (Migne, Patrologia Graeca, τ. 77 = Muller, Frag. Hist. Graec., IV, 601)

17) Κατά τον 4ο μ.Χ. αι., μεγάλο μέρος του Βρουχείου είχε ήδη καταστραφεί. Όπως λέει ο Αμμιανός Μαρκελλίνος (XX, 16,15) «η πόλη απώλεσε το μεγαλύτερο μέρος του Βρουχείου».

18 ) Η αρχαιότερη περιγραφή της καταστροφής του Σαράπειου είναι από έναν Χριστιανό λόγιο, τον Σωφρόνιο, τιτλοφορούμενη Επί της κατάληψης του Σεράπειου (Ιερώνυμος, viris illustribus, 134), αλλά έχει χαθεί. Μετά είναι του Ρουφίνου Τυράννιου, ενός λατίνου Χριστιανού που έζησε πολλά χρόνια στην Αλεξάνδρεια. Έφτασε εκεί το 372 μ.Χ. Δεν είναι σίγουρο αν ήταν παρών στην καταστροφή του Σαράπειου, αλλά ήταν σίγουρα στην πόλη εκείνο τον καιρό. Αργότερα μετέφρασε στα λατινικά την Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσέβιου, προσθέτοντας σε αυτήν δύο δικά του βιβλία, το 10ο και το 11ο. Στο 11ο περιγράφει τα γεγονότα της κατάληψης του Σαράπειου λεπτομερώς (11, 2, 22). Φαίνεται να λυπάται για την καταστροφή του Σαράπειου, αλλά θεωρεί σαφώς τους παγανιστές υπεύθυνους που υποδαύλισαν τον χριστιανικό όχλο. Ο Σωκράτης Σχολαστικός, τον 5ο αιώνα, στην Εκκλησιαστική Ιστορία του περιγράφει με περισσότερες λεπτομέρειες το γεγονός, αναγνωρίζει ότι η καταστροφή διετάχθη από τον Αυτοκράτορα, ότι το κτήριο κατεστράφη και αργότερα μετετράπη σε εκκλησία (Ε, 16). Οι περιγραφές του Σωζόμενου (Ζ, 15) και του Θεοδώρητου (Ε, 22) αναφέρουν την καταστροφή του κτηρίου και ο Θεοδώρητος γράφει ότι το ξύλινα αγάλματα του Σαράπη κάηκαν.

Πέραν αυτών, υπάρχουν και οι περιγραφές από Παγανιστές, όπως ο Ευνάπιος της Αντιόχειας, ο οποίος περιέγραψε το γεγονός στον Βίοι Φιλοσόφων, Αντώνιος, ο οποίος, προτού πεθάνει το 390 μ.Χ., είχε προφητεύσει -έτσι λέει ο Ευνάπιος- ότι όλοι οι εθνικοί ναοί της Αλεξάνδρειας θα καταστρέφονταν. Η διήγηση του Ευνάπιου είναι γεμάτη ειρωνία και σαρκασμό για τον πατριάρχη Θεόφιλο και τους οπαδούς του, καθώς περιγράφει την κατάληψη του ναού ως μάχη χωρίς αντίπαλο. Το παράξενο με όλες τις περιγραφές είναι ότι κανένας συγγραφέας δεν κάνει την παραμικρή αναφορά για βιβλιοθήκη ή για βιβλία. Ακόμη κι ο Ευνάπιος, που ήταν λόγιος, με τα αιχμηρά αντιχριστιανικά του αισθήματα, παραμένει σιωπηλός σ& αυτό το ζήτημα. Αν είχε αντιληφθεί κάποια μεγάλη απώλεια βιβλίων εξ αιτίας της καταστροφής του Σαράπειου, είναι πιθανόν ότι δε θα σιωπούσε, αλλά θα το ανέφερε, για να κατηγορήσει τους Χριστιανούς. Εννοείται ότι δεν υπάρχει η περίπτωση ο Ευνάπιος να έγραψε για κάψιμο βιβλίων, αλλά οι μεταγενέστεροι Χριστιανοί αντιγραφείς να παρέλειψαν το σημείο αυτό από ντροπή. Οι άνθρωποι εκείνων των εποχών δεν ντρέπονταν για τέτοια γεγονότα. Αλλωστε οι Χριστιανοί ιστοριογράφοι συνεχώς αναφέρουν χριστιανικές βιαιότητες (και συχνά τις μεγαλοποιούν, πιστεύοντας πως έτσι δοξάζουν τους ήρωες των ιστοριών τους). Δεν θα δίσταζαν να αναφέρουν μία ακόμα.

Τον 6ο αιώνα έχουμε την μαρτυρία του παγανιστή Αμμωνίου, ο οποίος όχι μόνο αναφέρει την «μεγάλη βιβλιοθήκη» της Αλεξάνδρειας, αλλά ότι επί των ημερών του υπήρχαν 40 αντίγραφα των Αναλυτικών του Αριστοτέλη και 2 αντίγραφα των Κατηγοριών του.

19) Ο Βίκτωρ Nourisson επιμελητής της Δημαρχιακής βιβλιοθήκης Αλεξανδρείας σε διάλεξή του στις 3 Μαρτίου του 1893 είπε ότι «μετά την άλωση του Σαραπείου από τον Θεόφιλο, η βιβλιοθήκη λεηλατήθηκε μεθοδικά και τα βιβλία στάλθηκαν στην Ρώμη και στην Κωνσταντινούπολη , όπου ο Θεοδόσιος ο Β καταγίνονταν να καταρτίσει μεγάλη συλλογή βιβλίων» (bull. Ste Khed Geogr. VII serie Νο 10 p. 562)

20) Αυτό φαίνεται να συμφωνεί με την περιγραφή του Ευνάπιου, ο οποίος γράφει ότι ο Θεόφιλος και οι οπαδοί του «κατέστρεψαν ολοσχερώς το ναό και μάχονταν μεταξύ τους για τα λάφυρα που αποκόμισαν από τη λεηλασία της περιουσίας του» [Η αρχαία βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, Μουσταφά Ελ Αμπαντί, ιστορικού, εκδ. Σμίλη (σ. 184)] . Εφόσον ο ναός ήταν πέτρινος, θα ήταν δύσκολο ταυτόχρονα να καίγεται και οι οπαδοί του Θεόφιλοι να τον λεηλατούν. Επομένως, αν συνέβησαν και τα δύο πράγματα, πρώτα τον λεηλάτησαν και ύστερα τον έκαψαν.Αλλωστε, ο ναός καταστράφηκε ολοσχερώς μέχρι τα θεμέλια, πράγμα που δεν γίνεται με εμπρησμό αλλά με γκρέμισμα. Οι Χριστιανοί λοιπόν, είτε κατέστρεψαν δια φωτιάς είτε δια γκρεμίσματος το Σαράπειο, πριν τον καταστρέψουν, λεηλάτησαν τους θησαυρούς του. Δηλαδή πήραν τα βιβλία που υπήρχαν στις βιβλιοθήκες του, ενώ αντίθετα, τα ξύλινα αγάλματα κάηκαν και τα πέτρινα αγάλματα συνετρίβησαν.

21) Το ερώτημα που τίθεται εν τέλει είναι: ακόμη κι αν όντως έκαψαν τη βιβλιοθήκη του Σαράπειου, είχαν σκοπό οι Χριστιανοί που κατέλαβαν και κατεδάφισαν το Σαράπειο να κάψουν τα βιβλία; Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι πράγματι είχαν;

22) Πριν την ολοκληρωτική καταστροφή του Σαράπειου το κτίριο είχε δηωθεί για πρώτη φορά από τον Αρτέμιο, έπαρχο Αιγύπτου, με προτροπή του Αρειανού επισκόπου Αλεξάνδρειας Γεώργιου, περί το 360 μ.Χ. (Σωκράτη, Εκκλ. Ιστ. Γ 3). Μετά το φόνο του Γεώργιου από τους εθνικούς επί βασιλείας Ιουλιανού, ο Ιουλιανός γράφει στον Εκδίκιο, νέο έπαρχο της Αιγύπτου και ζητά να μεταφερθεί η μεγάλη ιδιωτική βιβλιοθήκη του Γεωργίου στην Κωνσταντινούπολη. Δεν αποκλείεται κατά την πρώτη δήωση του Σαράπειου, εφόσον αυτή έγινε με προτροπή του Γεώργιου, ο αρειανός επίσκοπος να πήρε τα βιβλία που υπήρχαν στο ναό για την ιδιωτική του βιβλιοθήκη. Ο Ιουλιανός ήξερε ότι ο Γεώργιος είχε ιδιωτική βιβλιοθήκη, καθότι γνωρίζονταν από παλιά μεταξύ τους και στην νεότητά του είχε διαβάσει τα βιβλία της βιβλιοθήκης αυτής. Δεν αποκλείεται δηλαδή ο Ιουλιανός να αναφέρεται απλώς στην βιβλιοθήκη που μελέτησε νέος, χωρίς να πρόσθεσε σε αυτήν τίποτε ο Γεώργιος. Ωστόσο, ο Ιουλιανός γράφει 6 μήνες αργότερα σε κάποιον Πορφύριο πως η συλλογή του Γεώργιου ήταν «πολύ μεγάλη και πλήρης και περιείχε φιλοσόφους κάθε σχολής και πολλούς ιστορικούς». Δηλαδή τα βιβλία της βιβλιοθήκης του Γεώργιου ήταν περισσότερα από αυτά που ο Ιουλιανός περίμενε ή που θυμόταν πως είχε. Πράγμα που ενισχύει την πιθανότητα να πήρε από το Σαράπειο τα βιβλία ο Γεώργιος.

23) Επίσης, υπάρχει και η εκδοχή της καταστροφής της βιβλιοθήκης υπό τους Αραβες όπως αναφέρει ο άραβας ιατρός Αμπντέλ Λατίφ που επισκέφτηκε την Αίγυπτο τον 12ο αιώνα.

 

θεωρίες συνομωσίας για την 11/9

«Τείνω, λοιπόν, να πιστέψω πως η καλύτερη εξήγηση που ταιριάζει στην 11η Σεπτεμβρίου είναι ότι την ημέρα εκείνη ο Διάβολος κέρδισε μια μεγάλη μάχη. Ναι – ο Σατανάς ήταν ο πιλότος που οδήγησε αυτά τα αεροπλάνα σ’ αυτό το ξεκαθάρισμα από το οποίο απουσίαζε ο Θεός».

Νόρμαν Μαίηλερ

«Την 24η Αυγούστου 1814, τα πράγματα φαίνονταν πολύ ζοφερά για την γη της ελευθερίας. Ήταν η ημέρα που οι Βρετανοί κατέλαβαν την Ουάσιγκτων και έβαλαν φωτιά στο Καπιτώλιο και στον Λευκό Οίκο... Εκατόν ογδόντα επτά χρόνια αργότερα, μετά την 11η Σεπτεμβρίου, εξακολουθούμε να μην γνωρίζουμε ποιος μας επιτέθηκε εκείνη την Τρίτη και με ποιον, πραγματικά, σκοπό».

Γκορ Βιντάλ

Τέσσερα χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και, όπως φαίνεται, η επίσημη θεωρία για το τι συνέβη έχει καταρρεύσει φαρδιά-πλατιά σαν τους Δίδυμους Πύργους. Αυτό είναι το νηφάλιο συμπέρασμα στο οποίο έχουν καταλήξει εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο, από όλο το πολιτικό φάσμα, οι οποίοι έχουν εξετάσει διεξοδικά τα στοιχεία που αποκαλύπτουν εκατοντάδες ανεξάρτητοι ερευνητές.

Ο σκεπτικισμός γύρω από το τι συνέβη, που εμφανίζεται ως «θεωρίες συνωμοσίας»,είναι καλά τεκμηριωμένος από σημαντικά ντοκουμέντα και από τις πολλές ανεξήγητες «ανωμαλίες» που έχουν εντοπισθεί. Για παράδειγμα:

· Οι τακτικοί μηχανισμοί αεράμυνας δεν λειτούργησαν συστηματικά και ταυτόχρονα.

· Τα μαχητικά αεροπλάνα αναχαίτισης σηκώθηκαν πολύ αργά και από λάθος αεροδρόμια.

· Οι φωτιές δεν θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει την κατάρρευση των πύργων του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου.

. Κρίσιμα ντοκουμέντα και στοιχεία είτε απομακρύνθηκαν είτε δεν δόθηκαν ποτέ στους ανακριτές...

Ο λόγος; Να δοθεί στην «χούντα» των νεοσυντηρητικών, όπως τους αποκαλεί ο Gore Vidal, το πρόσχημα που ήθελαν για να προχωρήσουν τα μυστικά, επί μακρόν προγραμματιζόμενα, σχέδιά τους για πόλεμο και για εισβολή στην Μέση Ανατολή προς υποστήριξη του Ισραήλ; Το Νέο Περλ Χάρμπορ

Η συνωμοσία του στρατιωτικο-πολιτικού αμερικανικού κατεστημένου ήταν σατανική τόσο ως προς τον σχεδιασμό όσο και την πρόθεση –να πλήξουν αθώους πολίτες, να ξεγελάσουν τον κόσμο και να δημιουργήσουν πρόσχημα για πόλεμο. Στο Πεντάγωνο μια άκρως απόρρητη ομάδα σχεδίαζε να ανεβάσει ταυτόχρονα δύο αεροπλάνα βαμμένα και αριθμημένα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, το ένα από πολιτικό αεροδρόμιο και το άλλο από μια κοντινή μυστική στρατιωτική αεροπορική βάση.

Το ένα, που θα ξεκίναγε από το αεροδρόμιο, θα μετέφερε στρατιωτικούς που θα είχαν περάσει τον έλεγχο του τσεκ-ιν ως κανονικοί ψευτο-επιβάτες. Το άλλο, από την στρατιωτική βάση, θα ήταν ένα άδειο «drone», δηλαδή ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος τηλεκατευθυνόμενο από το έδαφος.

Κάποια στιγμή, κατά την κοινή πορεία πτήσης τους, το πολιτικό αεροπλάνο θα πετούσε κάτω από το ύψος των ραντάρ και θα εξαφανιζόταν, οπότε θα προσγειωνόταν σε μια ειδική βάση, όπου θα άδειαζε τους ψευτο-επιβάτες του με πλήρη μυστικότητα.

Εν τω μεταξύ, το «drone» θα συνέχιζε την προγραμματισμένη πορεία του άλλου αεροπλάνου. Θα πετούσε πάνω από την Κούβα, όπου θα ανατιναζόταν στον αέρα αφού θα είχε εκπέμψει ένα διεθνές σήμα κινδύνου, σύμφωνα με το οποίο δεχόταν επίθεση από εχθρικά μαχητικά αεροσκάφη.

Όλος ο κόσμος θα μάθαινε έκπληκτος ότι ένα επιβατικό αεροπλάνο γεμάτο αθώους Αμερικανούς τουρίστες καταρρίφθηκε εν ψυχρώ από τους κομμουνιστές του Φιντέλ Κάστρο. Το επόμενο βήμα ήταν η Αμερική να «αναγκασθεί» να κηρύξει τον πόλεμο στην Κούβα για να την «ελευθερώσει» από το κακό καθεστώς της.

Σας θυμίζουν όλα αυτά τίποτα; Δεν πρόκειται για μια ακόμη «θεωρία συνωμοσίας» αλλά για ένα πραγματικό προβοκατόρικο σχέδιο του Πενταγώνου –με την κωδική ονομασία Operation Northwoods, το οποίο αποκαλύφθηκε μέσα από τα επίσημα αρχεία- που χρονολογείται από το 1962, όταν ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν στο αποκορύφωμά του.

«Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, όλο και περισσότεροι συγκρίνουν αυτή την πρωτο-συνωμοσία με τα γεγονότα τις 11/9 και βλέπουν αλλόκοτες και τρομακτικές αντιστοιχίες», λέει ο Tony Rennel στην Daily Mail.

Οι σκεπτικιστές θυμίζουν κι άλλα ιστορικά προηγούμενα προβοκατόρικων «μαύρων επιχειρήσεων» που αποτέλεσαν προφάσεις για κάθε σημαντική στρατιωτική επέμβαση των Αμερικανών στο εξωτερικό. Τα δύο πιο γνωστά παραδείγματα αφορούν το Περλ Χάρμπορ και την προβοκάτσια στον Κόλπο του Τόνκιν αφορμή για να ξεκινήσει ο πόλεμος του Βιετνάμ.

Από αυτή την σκεπτικιστική άποψη, ο Ντέϊβιντ Γκρίφφιν (David Ray Griffin), ένας διαπρεπής φιλόσοφος και θεολόγος, ξετινάζει όλες τις ιστορίες των κατεστημένων μέσων ενημέρωσης στο βιβλίο του Το Νέο Περλ Χάρμπορ και δεν αφήνει αμφιβολία ότι η 11/9 χρειάζεται να διερευνηθεί ακόμα περισσότερο. Η αμερικανική κυβέρνηση γνώριζε για τις επιθέσεις ή είχε ανάμιξη και η ίδια

Αρκετές θεωρίες συνωμοσίας, που αμφισβητούν την επίσημη εκδοχή, υπαινίσσονται την ανάμιξη διαφόρων αξιωματούχων ή και κυβερνήσεων από ολόκληρο τον κόσμο. Μερικοί ισχυρίσθηκαν ότι μέσα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, ακόμα και ο ίδιος ο Τζωρτζ Μπους, είτε γνώριζαν εκ των προτέρων για τις επιθέσεις ή συμμετείχαν ενεργά σ’ αυτές.

Τους μήνες που προηγήθηκαν της 11ης Σεπτεμβρίου, οι κυβερνήσεις τεσσάρων τουλάχιστον κρατών –της Γερμανίας, της Αιγύπτου, της Ρωσσίας και του Ισραήλ- λέγεται ότι είχαν δώσει σαφείς «επείγουσες» προειδοποιήσεις στις ΗΠΑ για μια επικείμενη αεροπειρατεία πολιτικού αεροπλανου που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να πλήξει στόχους στις ΗΠΑ. Οι προειδοποιήσεις από Αίγυπτο και Γαλλία προς τις ΗΠΑ θεωρείται ότι προήλθαν από την Μοσσάντ και την γερμανική μυστική υπηρεσία BND.

Η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσίευσε, στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, δηλώσεις στελεχών των μυστικών υπηρεσιών της χώρας που αποκάλυπταν ότι οι πληροφορίες είχαν υποκλαπεί από το Echelon, το σύστημα παρακολούθησης των 120 δορυφόρων που καταγράφει όλες τις επικοινωνίες παγκοσμίως.

Η κυβέρνηση της Αιγύπτου, όπως δήλωσε ο ίδιος ο πρόεδρος Μουμπάρακ στην γαλλική Le Figaro, είχε στείλει επείγον σήμα από τις 13 Ιουνίου για σχεδιαζόμενες ενέργειες κατά των ΗΠΑ.

Άλλα δημοσιεύματα, του ρωσσικού τύπου αυτή την φορά, πρόσθεσαν ότι και οι δικές τους μυστικές υπηρεσίες είχαν ενημερώσει την CIA ότι τρομοκράτες πιλότοι ετοίμαζαν αποστολές αυτοκτονίας στις ΗΠΑ. Την είδηση αυτή επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Πούτιν.

Η βρετανική Sunday Telegraph, σε ανταπόκρισή της στις 16 Σεπτεμβρίου 2001, ανέφερε ότι η ισραηλινή Μοσσάντ είχε κοινοποιήσει στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ότι 200 οπαδοί του Μπιν Λάντεν έμπαιναν απαρατήρητοι στην χώρα προκειμένου να προετοιμάσουν «μια μεγάλη επίθεση στο έδαφος των ΗΠΑ».

Παρά τους επίσημους ισχυρισμούς ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες δεν είχαν λάβει υπ’ όψιν τους την πιθανότητα επιθέσεων αυτοκτονίας με επιβατικά αεροπλάνα πριν από τον Σεπτέμβριο του 2001, υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι μια ομάδα ειδικών διορισμένων από το Πεντάγωνο είχε συζητήσει αυτό το σενάριο.

Την ημέρα των τρομοκρατικών επιθέσεων, κυβερνητικοί αξιωματούχοι-κλειδιά προειδοποιήθηκαν να μην πετάξουν με αεροπλάνα πάνω από την Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτων. Ο γενικός εισαγγελέας Τζων Άσκροφτ (John Ashcroft) είχε ειδοποιηθεί, από τον Ιούλιο του 2001, από το FBI να μην χρησιμοποιήσει αεροπλάνο της γραμμής «έως την λήξη της θητείας του». Ο Willie Brown, τότε δήμαρχος του Σαν Φρανσίσκο, ειδοποιήθηκε την προηγούμενη ημέρα να μην πετάξει, ενώ ορισμένοι «ανώτατοι αξιωματούχοι του Πενταγώνου», που επρόκειτο να ταξιδέψουν στις 11/9, ακύρωσαν τα ταξίδια τους την προηγούμενη ημέρα.

Η παρουσία του Μπους στο δημοτικό σχολείο Emma E. Booker, στην Σαρασότα της Φλόριδα, και η παραμονή του εκεί μετά τις επιθέσεις, ενισχύει την ιδέα ότι κύκλοι των μυστικών υπηρεσιών και της κυβέρνησης γνώριζαν ότι δεν υπήρχε άμεση απειλή για τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Την ώρα εκείνη, αν όλα ήταν φυσιολογικά, δεν θα υπήρχε τρόπος να γνωρίζουν αν κινδύνευε ο ίδιος ο πρόεδρος και η Μυστική Υπηρεσία θα δρούσε αστραπιαία προκειμένου να μεταφέρει τον πρόεδρο σε ασφαλή χώρο. Ο Λευκός Οίκος την ημέρα εκείνη εκκενώθηκε αμέσως και είπαν σε όλους να τρέξουν προς το Air Force One, το οποίο έκανε μια βεβιασμένη απογείωση. Ο Μπους, όμως, ήταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από οποιονδήποτε εθνικής σημασίας στόχο καθώς και από τα «πεδία μάχης» της Ουάσιγκτων και της Νέας Υόρκης. Συνέργεια;

«Η συμπεριφορά του προέδρου Τζωρτζ Μπους την 11η Σεπτεμβρίου δίνει σίγουρα λαβή για κάθε λογής υποψίες», γράφει ο γνωστός συγγραφέας Γκορ Βιντάλ. «Δεν μπορώ να σκεφθώ άλλον σύγχρονο αρχηγό κράτους που θα συνέχιζε να ...ακούει ένα κοριτσάκι να του διηγείται ιστορίες για την κατσικούλα της, την στιγμή που αεροπλάνα κατειλημμένα από αεροπειρατές καρφώνονταν σε τρία πασίγνωστα κτίρια».

Το FBI γνώριζε τι ερχόταν

Όλα δείχνουν ότι από το 1996 το FBI γνώριζε ότι κάποιοι «διεθνείς τρομοκράτες» εκπαιδεύοντο στο πιλοτάρισμα επιβατικών τζετ, σύμφωνα με πολλά δημοσιεύματα αμερικανικών εφημερίδων.

Δύο από τους αεροπειρατές της 11/9 κατοικούσαν μαζί με έναν πληροφοριοδότη του FBI επί 4 μήνες σχεδόν πριν από τον Σεπτέμβριο του 2001. Το FBI δεν έδωσε την πληροφορία αυτή στην κοινή επιτροπή του Κογκρέσσου που ερευνούσε την 11/9, και στην συνέχεια αρνήθηκε να επιδώσει κλήση σε αυτό τον μάρτυρα ώστε αυτός να εμφανισθεί ενώπιον της εν λόγω επιτροπής. Σε μια επιστολή προς τους προέδρους της επιτροπής, ένα ανώτερο στέλεχος του FBI εξήγησε ότι η κυβέρνηση Μπους δεν είχε επιτρέψει στο FBI να κλητεύσει τον πληροφοριοδότη του.

Οι Times της Νέας Υόρκης έγραψαν ότι έναν χρόνο πριν από τις επιθέσεις της 11/9, μια μονάδα συγκεκαλυμμένων επιχειρήσεων των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, γνωστή ως «Able Danger», είχε εντοπίσει τον Μωχάμεντ Άττα (Mohammed Atta) και τρεις άλλους (μελλοντικούς) αεροπειρατές της 11/9. Η ομάδα εισηγήθηκε να κοινοποιηθεί η πληροφορία στο FBI, ότι ήταν πιθανά μέλη πυρήνα της Αλ-Κάϊντα που λειτουργούσε στις ΗΠΑ, αλλά η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων του στρατού απέρριψε την εισήγηση.

Μια άλλη προειδοποίηση, που φαίνεται ότι αγνοήθηκε, προήλθε από την καταδίωξη κάποιων Πακιστανών στις Φιλιππίνες λίγο προ των επιθέσεων. Στο διαμέρισμά τους, που εγκατέλειψαν, βρέθηκαν φορητοί υπολογιστές και έγγραφα που έδειχναν ότι σχεδίαζαν να χρησιμοποιήσουν αεροπλάνα ως πυραύλους κατά ουρανοξυστών. Ο αρχηγός της αστυνομίας στην Μανίλα μεταβίβασε την παραπάνω πληροφορία στο FBI.

Μετά τις επιθέσεις, ο Ντέηβιντ Σίππερς (David Schippers), βασικός κατήγορος στην υπόθεση παραπομπής του Μπιλ Κλίντον, δήλωσε ότι είχε λάβει προειδοποιήσεις από πράκτορες του FBI έξι εβδομάδες νωρίτερα οι οποίες προσδιόριζαν τις ημερομηνίες και τους στόχους των επιθέσεων. Ο Σίππερς ισχυρίζεται ότι οι πράκτορες του FBI ήλθαν σ’ αυτόν επειδή το αρχηγείο του FBI είχε μπλοκάρει τις έρευνές τους και τους είχε απειλήσει με δίωξη αν δημοσιοποιούσαν τις πληροφορίες αυτές. Ο Schippers αναφέρει ότι προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον Γενικό Εισαγγελέα John Ashcroft σχετικά με αυτό το ζήτημα αλλά επανειλημμένως ο Ashcroft τον απέφυγε.

Στο άρθρο «Γνωρίζαμε τι ερχόταν;» (Did We Know What Was Coming?) του William Norman Grigg, που δημοσιεύθηκε στο The New American, ο Grigg δηλώνει ότι σύμφωνα με τους τρεις πράκτορες του FBI από τους οποίους πήρε συνέντευξη, «οι πληροφορίες που έδωσαν στον Schippers ήταν ευρέως γνωστές στους κύκλους του FBI πριν από την 11η Σεπτέμβρη». Αντιφατικές Εξηγήσεις

Οι εξηγήσεις για την αποτυχία του στρατού να αποτρέψει τις επιθέσεις της 11/9 άλλαζαν με τον καιρό. Άλλη μια ένδειξη ότι λειτουργούσε ένα σενάριο συγκάλυψης. Αρχικά, ο στρατός ανέφερε ότι, στις 11/9, δεν στάλθηκαν μαχητικά αεροσκάφη για να αναχαιτίσουν τα αεροπλάνα των αεροπειρατών παρά μόνο μετά το κτύπημα του Πενταγώνου. Αργότερα την ίδια εβδομάδα, ο στρατός κυκλοφόρησε μια δεύτερη ιστορία, λέγοντας ότι είχε στείλει μαχητικά αλλά επειδή o έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας της Νέας Υόρκης είχε καθυστερήσει να ενημερώσει για τις αεροπειρατείες, τα μαχητικά έφθασαν πολύ αργά.

Η Επιτροπή 11/9 ανέφερε μια τρίτη εκδοχή: έδωσαν στον στρατό ανεπαρκή προειδοποίηση για την πρώτη αεροπειρατεία και καμμία προειδοποίηση για τις άλλες παρά μόνο μετά την συντριβή τους.

Πολλοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι έλεγαν, πριν από τις επιθέσεις της 11/9, ότι κανείς δεν μπορούσε να φαντασθεί ότι αεροπλάνα θα μπορούσαν να καταληφθούν από αεροπειρατές και να χρησιμοποιηθούν σαν όπλα. Στην πραγματικότητα, όπως είδαμε, οι επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών γνώριζαν πληροφορίες που σκιαγραφούσαν τα σχέδια να χρησιμοποιηθούν αεροπλάνα ως όπλα σε τουλάχιστον 12 περιπτώσεις πριν από τις 11 Σεπτεμβρίου 2001.

Η πιο θεαματική συγκάλυψη αφορά τις πληροφορίες που είχαν προκύψει από την άκρως απόρρητη επιχείρηση του Πενταγώνου «Able Danger» (Ικανός Κίνδυνος) την οποία, η διακομματική επιτροπή που ερεύνησε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, προσπάθησε να υποβαθμίσει.

Οι αεροπειρατείες εκδηλώνονται μεταξύ 7:45 και 8:10 το πρωΐ. Γύρω στις 8:30, το αργότερο, οι αρχές θα έπρεπε να έχουν καταλάβει ότι κάτι τρέχει. Στις 8:45 η πτήση 11 της American Airlines συντρίβεται πάνω στον πρώτο πύργο του WTC. Μέχρι τις 9:03, που η πτήση της United καρφώνεται και στον δεύτερο ουρανοξύστη, κανένα πολεμικό αεροπλάνο δεν έχει πάρει εντολή να σηκωθεί. Περνούν άλλα 27 λεπτά μέχρι να βγει ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου και να πει ότι έχει εκδηλωθεί αεροπειρατεία.

Στις 9:30 η πτήση 77 της American Airlines βρίσκεται δέκα λεπτά μακριά από το Πεντάγωνο. Η κυβέρνηση θα πει αργότερα ότι νόμιζαν πως πηγαίνει προς τον Λευκό Οίκο. Η αλήθεια είναι ότι είχε ήδη προσπεράσει την απαγορευμένη ζώνη πτήσεων γύρω από τον Λευκό Οίκο. Όμως, ούτε το Πεντάγωνο τίθεται σε επιφυλακή ούτε πετούν πολεμικά αεροπλάνα πάνω από την Ουάσιγκτων.

Το πιο τρελλό, όμως, είναι ότι θέλουν να πιστέψουμε πως ένας Άραβας, που εκπαιδεύθηκε σε μια αμφιλεγόμενη σχολή πιλότων για Πάϊπερ, κατάφερε να κάνει μια τέλεια σπειροειδή κατάβαση στα 7.000 πόδια μέσα σε δύο λεπτά και να καρφώσει το Μπόϊνγκ στα γραφεία του Πενταγώνου... Η τρομακτική απάτη: το Πεντάγωνο δεν χτυπήθηκε από Μπόϊνγκ 757

Όταν προσπαθείς να συγκαλύψεις ένα τόσο τρομακτικό γεγονός, το ένα ψέμα φέρνει το άλλο. Στην περίπτωση του Πενταγώνου αυτή η τακτική κορυφώθηκε. Η έλλειψη σημαντικών συντριμμιών στην αυλή του Πενταγώνου –όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες- τροφοδότησε αμέσως τις θεωρίες ότι το Πεντάγωνο δεν χτυπήθηκε από Μπόϊνγκ 757.

Τον Μάρτιο του 2002 οι αμερικανικές αρχές δημοσίευσαν φωτογραφίες από μια κάμερα παρακολούθησης. Οι φωτογραφίες βρίσκονται στις ιστοσελίδες του BBC και του CNN. Από τις φωτογραφίες αυτές το μόνο που φαίνεται είναι μια έκρηξη στο έδαφος, η οποία τροφοδοτεί τις θεωρίες ότι δεν κτύπησε επιβατικό αεροπλάνο το Πεντάγωνο.

Το αντικείμενο που απεικονίζεται στις φωτογραφίες να πλήττει το Πεντάγωνο έχει διαφορετικό σχήμα από το Μπόϊνγκ 757-200 και οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν μετά το χτύπημα και πριν καταρρεύσει το τμήμα που χτυπήθηκε, δείχνουν ότι η τρύπα είναι μικρότερη από αυτήν που θα δημιουργούσε ένα 757. Λέγεται επίσης ότι η μικρή τρύπα στο πεντάγωνο δεν ταιριάζει με την βλάβη που προκλήθηκε από παρόμοιου μεγέθους αεροπλάνα στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Όσοι διαφωνούν με την θεωρία πιστεύουν ότι η μεγαλύτερη μάζα των τοίχων του Πενταγώνου περιόρισε την δομική βλάβη που μπορούσαν να προκαλέσουν τα φτερά του αεροπλάνου. Από την άλλη, οι θηριώδεις τοίχοι Kevlar του Πενταγώνου, εμποδίζοντας τα φτερά να περάσουν μέσα από αυτούς, θα προκαλούσαν πολλά συντρίμμια του αεροπλάνου ορατά στην περιοχή.

Οι αντιφάσεις στην επίσημη εκδοχή ενισχύονται από το ότι τα βίντεο από τις τουλάχιστον 4 κάμερες που παρακολουθούσαν την πορεία του αεροπλάνου κατασχέθηκαν από το FBI λίγα λεπτά μετά από την έκρηξη και δεν παρουσιάσθηκαν ποτέ.

Αμέσως μετά την έκρηξη οι περισσότεροι αυτόπτες μάρτυρες περιέγραψαν το αντικείμενο ως ένα είδος πυραύλου ή αεροσκάφους. Άλλες μαρτυρίες από τους πυροσβέστες που δούλευαν στο εσωτερικό του κτιρίου λένε ότι δεν υπήρχαν συντρίμμια από το Μπόϊνγκ 757. Άλλοι μάρτυρες και ορισμένες φωτογραφίες δείχνουν μέσα στα συντρίμμια τμήματα που δεν ανήκουν σε Μπόϊνγκ 757.

Το πιο τεκμηριωμένο ξεσκέπασμα των αντιφάσεων και των αναληθειών της επίσημης εκδοχής για το τι συνέβη στο Πεντάγωνο έχει κάνει ο Γάλλος δημοσιογράφος, εκδότης του δελτίου πολιτικής ενημέρωσης Voltaire, Τιερί Μεϊσσάν (Thierry Meyssan), στα βιβλία του L’ Effroyable Imposture (Η τρομακτική απάτη) και Pentagate.

«Προκειμένου να προκαλέσει όσο το δυνατόν πιο σοβαρές ζημιές, το Μπόϊνγκ θα έπρεπε να πέσει πάνω στην οροφή του Πενταγώνου. Θα ήταν η πιο απλή λύση: η επιφάνεια του κτιρίου είναι 117.358,94 τετραγωνικά μέτρα. Αντίθετα, οι τρομοκράτες επέλεξαν να χτυπήσουν μια πρόσοψη, αν και το ύψος της δεν ήταν παρά μόνο 24 μέτρα.

«Το αεροπλάνο ξαφνικά προσέγγισε το έδαφος, σαν να επρόκειτο να προσγειωθεί. Παραμένοντας σε οριζόντια θέση, κατέβηκε σχεδόν κατακόρυφα, χωρίς να προκαλέσει καν ζημιά στις κολώνες ηλεκτροφωτισμού του αυτοκινητοδρόμου δίπλα στο πάρκινγκ του Πενταγώνου, χωρίς να τους κάνει ζημιά, έστω και με τον αέρα του εκτοπίσματός του.

«Χάνοντας ύψος, το σύστημα προσγείωσης ενεργοποιείται αυτόματα. Αν και έχει ύψος τριάντα μέτρα, δηλαδή το αντίστοιχο τριών ορόφων, το Μπόϊνγκ χτύπησε την πρόσοψη του κτιρίου μόνο στο ύψος του ισογείου και του πρώτου ορόφου. Το σύστημα προσγείωσης επομένως θα πρέπει να απενεργοποιήθηκε πριν το αεροσκάφος προσγειωθεί στην βάση του Πενταγώνου. Όλα αυτά, χωρίς να προκαλέσει ζημιές στο υπέροχο προαύλιο με την χλόη, σε πρώτο πλάνο, ούτε στον τοίχο, ούτε στο πάρκινγκ, ούτε στο ελικοδρόμιο.

«Παρά το βάρος του (κάπου εκατό τόνοι) και την ταχύτητά του (ανάμεσα στα 400 και τα 700 χιλιόμετρα/ώρα), το αεροπλάνο κατέστρεψε μόνο τον πρώτο κρίκο του οικοδομήματος. Γεγονός που μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά στην φωτογραφία αυτή.

«Η τύχη το θέλησε και το αεροπλάνο χτύπησε ένα τμήμα του Πενταγώνου που επισκευαζόταν. Εάν ενθέσουμε το σχήμα του αεροσκάφους στην δορυφορική φωτογραφία, διαπιστώνουμε πως μόνο η μύτη του Μπόϊνγκ μπήκε μέσα στο κτίριο. Η άτρακτος και τα φτερά παρέμειναν απ’ έξω. Το αεροσκάφος σταμάτησε στη στιγμή, χωρίς τα φτερά του να χτυπήσουν την πρόσοψη. Κανένα ίχνος πρόσκρουσης δεν είναι ορατό, εκτός απ’ αυτό της μύτης του Μπόϊνγκ. Τα πρώτα αυτά στοιχεία μοιάζουν ήδη απίθανα. Το υπόλοιπο της επίσημης εκδοχής είναι τελείως απίθανο. Η θεωρία ότι το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου κατεδαφίστηκε από μέσα