Άχρηστες αλλά ενδιαφέρουσες πληροφορίες!

Μπορούν οι πέτρες να επιπλεύσουν;

Όσο και εάν ακούγεται παράξενο, υπάρχουν και πέτρες που επιπλέουν! Πώς είναι δυνατόν αυτό;

Σε μια ηφαιστειακή έκρηξη, ο βίαιος χωρισμός του αερίου από τη λάβα παράγει μια "αφρώδη" πέτρα αποκαλούμενη ελαφρόπετρα, γεμισμένη με φυσαλίδες αερίου. Οι γεωλόγοι λένε ότι μερικά κομμάτια από ελαφρόπετρα μπορούν όντως να επιπλεύσουν

 

Μπορούν να μεγαλώσουν οι πέτρες;

Σίγουρα! Αλλά η παρατήρηση της διαδικασίας είναι λιγότερο ενδιαφέρουσα και διαρκεί πολύ περισσότερο από την παρατήρηση μιας φρεσκοβαμμένης πόρτας μέχρι να στεγνώσει!

Πέτρες (κρούστες σίδηρου-μαγγανίου) αναπτύσσονται σε υποθαλάσσια βουνά. Οι κρούστες αυτές κατακρημνίζουν αργά υλικό από το νερό της θάλασσας, «μεγαλώνοντας» περίπου 1 χιλιοστόμετρο κάθε ένα εκατομμύριο χρόνια. Για σύγκριση, τα ανθρώπινα νύχια αυξάνονται το σχεδόν ίδιο ποσό κάθε δύο εβδομάδες.

 

Πέτρα με μακριά άσπρα μαλλιά!

Μια πέτρα με μακριά άσπρα μαλλιά βρέθηκε στην μακρινή Κίνα! Η εν λόγω πέτρα με διαστάσεις 20Χ15 εκατοστά παρουσιάστηκε σε ειδική έκθεση με θεματολογία παράξενους λίθους που έλαβε μέρος στην περιοχή Dalian, Liaoning.
http://[URL unfurl="true"]www.tech-culture.com/images/TechCulture/Document/39/Document_39_Card.jpg[/img[/URL]]
Επιστήμονες του Ινστιτούτου Ωκεανολογίας, της Ακαδημίας Επιστημών της Κίνας, είπαν ότι τα άσπρα μαλλιά που βρίσκονται φυτρωμένα πάνω στην πέτρα είναι θαλάσσια φυτά!

 

[stavros51]

Μπορούν οι πέτρες να επιπλεύσουν;

Όσο και εάν ακούγεται παράξενο, υπάρχουν και πέτρες που επιπλέουν! Πώς είναι δυνατόν αυτό;

Σε μια ηφαιστειακή έκρηξη, ο βίαιος χωρισμός του αερίου από τη λάβα παράγει μια "αφρώδη" πέτρα αποκαλούμενη ελαφρόπετρα, γεμισμένη με φυσαλίδες αερίου. Οι γεωλόγοι λένε ότι μερικά κομμάτια από ελαφρόπετρα μπορούν όντως να επιπλεύσουν

Αν πας στη Νίσυρο (νησί των δωδεκανήσων που πάνω του έχει ηφαίστιο που κοχλάζει διαρκώς), απέναντι είναι ένα νησάκι που λέγεται "Γυαλί". Είναι όλο κατασκευασμένο από ελαφρόπετρα. Χτυπάς το βράχο, σπάει κομματάκι, και το οποίο απομακρύνεται στη θάλασσα επιπλέοντας, όχι στον πάτο. Με τον αέρα.
Το γυαλί είναι "ορυχείο" ελαφρόπετρας.

Το έχω κάνει το τεστ.

 

Ποια αέρια ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου προκαλείται από αέρια που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα, όπως οι υδρατμοί, το διοξείδιο του άνθρακα και το όζον.

Η απουσία αυτών των αερίων θα είχε ως αποτέλεσμα η θερμοκρασία της επιφάνειας της Γης να ήταν κατά 30°C χαμηλότερη. Από το 1750, όμως, και μετά, η βιομηχανική επανάσταση οδήγησε σε ολοένα αυξανόμενα επίπεδα τη συγκέντρωση αυτών των αερίων στην ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα την υπερθέρμανση του πλανήτη. Τα αέρια που βρίσκονται πλέον σε υπερβολικές ποσότητες είναι το διοξείδιο του άνθρακα (η συγκέντρωσή του έχει αυξηθεί από 280 σε 364 ppm, δηλαδή 364 μέρη CO2 ανά ένα εκατομμύριο μέρη αέρα), το μεθάνιο (από 700 σε 1.720 ppm) και τα οξείδια του αζώτου (από 275 σε 312 ppm). Από τη δεκαετία του 1950 συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και οι χλωροφθοράνθρακες (CFC). Πρόσφατα αποκαλύφθηκε η παρουσία ενός ακόμα αερίου  (SF5CF3) που ευθύνεται για το φαινόμενο. Η συγκέντρωσή του στην ατμόσφαιρα δεν ξεπερνά τα 0,1 μέρη αερίου ανά ένα δισεκατομμύριο μέρη αέρα (0,1 ppb), αλλά το μόριο αυτό είναι τόσο σταθερό, που χρειάζονται χίλια χρόνια για να καταστραφεί. Καθώς δεν είναι γνωστή η προέλευσή του, δεν υφίσταται καν η δυνατότητα παρέμβασης. Πάντως, ένα παρόμοιο αέριο χρησιμοποιείται στη βιομηχανία όπλων και ηλεκτρονικών.

 

Τι είναι η κλίμακα Μποφόρ

Είναι ένα σύστημα μέτρησης της έντασης του ανέμου, περίπου όπως και η κλίμακα Ρίχτερ, που χρησιμεύει στη μέτρηση της έντασης ενός σεισμού.

Βασίστηκε στην παρατήρηση των συνεπειών του ανέμου στην πλεύση των ιστιοφόρων και στα κύματα, και κατόπιν προσαρμόστηκε για να χρησιμοποιηθεί και στη στεριά. Δημιουργήθηκε το 1806 και υιοθετήθηκε διεθνώς το 1926, ενώ χρησιμοποιείται  ακόμα και τώρα από ορισμένους μετεωρολογικούς σταθμούς. Χωρίζεται σε 13 βαθμίδες: από το 0 της "νηνεμίας" (δηλαδή με τον άνεμο να πνέει με ταχύτητα μικρότερη από ένα χιλιόμετρο την ώρα) μέχρι το 12 του "τυφώνα" (όταν ο άνεμος πνέει με πάνω από 104 χιλιόμετρα την ώρα). Η κλίμακα των Μποφόρ επινοήθηκε από τον Άγγλο ναύαρχο Φράνσις Μποφόρ, ο οποίος ήταν επικεφαλής της υδρογραφικής υπηρεσίας του αγγλικού ναυτικού. Κατόπιν αυτή η κλίμακα αποδείχθηκε ανεπαρκής για την καταμέτρηση των μεγάλων τυφώνων, οι οποίοι φτάνουν μέχρι στη 17η βαθμίδα. Ένας άνεμος έντασης 13 Μποφόρ έχει ταχύτητα μέχρι 148 χιλιόμετρα την ώρα. Ένας 14 Μποφόρ πνέει μέχρι και 166 χιλιόμετρα την ώρα. Ένας 15, μέχρι και 183. Ένας 16 μέχρι 201. Και τα 17 Μποφόρ προσδιορίζουν ανέμους ταχύτητας πάνω από 201 χιλιόμετρα την ώρα.

 

Από πού προέρχεται το αλάτι της θάλασσας

Το θαλασσινό νερό περιέχει διαλυμένες οργανικές και ανόργανες ουσίες, καθώς και αέρια.

Επιπλέον, περιέχει μεγάλες ποσότητες αιωρούμενης σωματιδιακής ύλης. Κύρια συστατικά του θαλασσινού νερού είναι το χλώριο και το νάτριο. Η συνολική συγκέντρωση των διαλυμένων αλάτων υφίσταται διακυμάνσεις, καθώς το θαλασσινό νερό δέχεται κατά τόπους μεγάλες ποσότητες γλυκού νερού, όπως βροχή, χιόνι, ποτάμια ή νερό από την τήξη παγόβουνων. Η αλμυρότητα (περιεκτικότητα σε αλάτι) στις ανοιχτές θάλασσες κυμαίνεται μεταξύ του 34% και 37%. Κατά συνέπεια, η περιεκτικότητα είναι μικρότερη σε περιοχές όπου υπάρχουν πολλές βροχοπτώσεις, καθώς και στις περιοχές όπου υπάρχει αθρόα εισροή γλυκού νερού από μεγάλους ποταμούς που εκβάλλουν στη θάλασσα. Άλλες φορές, πάλι, η περιεκτικότητα μπορεί να αυξηθεί λόγω εξάτμισης σημαντικών ποσών θαλασσινού νερού. Οι θάλασσες απέκτησαν τα σύγχρονα χαρακτηριστικά τους ίσως 1,5 έως 2 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Παλιότερα η περιεκτικότητα της θάλασσας σε αλάτι θεωρούνταν ότι αντιπροσώπευε την ποσότητα των αλάτων που προέρχονται από τη διάβρωση των πετρωμάτων, τα οποία μεταφέρονται στις θάλασσες με τη ροή των ποταμών. Όμως με τη διεύρυνση των γνώσεων που αφορούν στην ηλικία της Γης, διαπιστώθηκε ότι ο χρόνος συσσώρευσης της συνολικής ποσότητας αλάτων, καθώς και της μάζας κάθε άλατος χωριστά, είναι πολύ μικρότερος από την ηλικία της Γης. Με τους σημερινούς ρυθμούς προσφοράς αλάτων από τους ποταμούς υπολογίζεται ότι χρειάστηκαν περίπου 12 εκατομμύρια χρόνια για να συγκεντρωθεί στις θάλασσες η συνολική μάζα αλάτων. Η θάλασσα είναι σαν χημικός αντιδραστήρας. Δεν πρόκειται για απλό συσσωρευτή αλλά για σταθερό σύστημα, στο οποίο οι ρυθμοί εισόδου υλικών αντισταθμίζονται από τους ρυθμούς εξόδου. Η σύστασή της ίσως καθορίζεται από μια χημική ισορροπία στην οποία συμμετέχουν το θαλασσινό νερό και τα ορυκτά, που απαντούν στα θαλάσσια ιζήματα. Πιστεύεται, επίσης, ότι ορισμένα ορυκτά άλατα προέρχονται από τον υποκείμενο γήινο φλοιό κι έχουν συσσωρευτεί στα κοιλώματα του βυθού.

 

Σε ποια θερμοκρασία παγώνει το νερό της θάλασσας

Το νερό, σε αντιδιαστολή με άλλες ουσίες οι οποίες αν θερμανθούν διαστέλλονται και αν ψυχθούν συστέλλονται, έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.

Κάτω από τους 4 βαθμούς Κελσίου, θερμοκρασία μέγιστης πυκνότητας της υγρής κατάστασης, διογκώνεται μέχρι τους 0 βαθμούς Κελσίου, θερμοκρασία ψύξης, κατά την οποία διαστέλλεται ξαφνικά και περνά στη στερεά κατάσταση. Το νερό της θάλασσας συμπεριφέρεται κάπως διαφορετικά. Αυτή η συμπεριφορά εξαρτάται από την περιεκτικότητα σε αλάτι και την πίεση. Όσο πιο αλμυρό είναι το νερό και όσο ψηλότερη είναι η πίεση τόσο χαμηλότερη είναι η θερμοκρασία ψύξης, που μπορεί να υπολογιστεί με συγκεκριμένο μαθηματικό τύπο. Για παράδειγμα, αν η περιεκτικότητα άλατος φτάνει στο 40% και η πίεση του νερού αναλογεί σε αυτή που υπάρχει στα 500 μέτρα βάθος, τότε θα παγώσει στους -2,588 βαθμούς Κελσίου. Στη Μεσόγειο, η μέση περιεκτικότητα άλατος προσεγγίζει το 38% και η θερμοκρασία δεν πέφτει πότε τόσο χαμηλά ώστε να παγώσει το νερό. Στην Ανταρκτική, με μέση περιεκτικότητα άλατος 35%, το νερό της επιφάνειας παγώνει στους -1,9 βαθμούς Κελσίου.

 

Γιατί στην ακτή της θάλασσας δημιουργείται αύρα;

Το φαινόμενο οφείλεται στον ήλιο, ο οποίος θερμαίνει τη Γη γρηγορότερα από ότι θερμαίνει το νερό.

Ο αέρας πάνω από τη στεριά είναι πιο ζεστός και αραιός από τον αέρα πάνω από τη θάλασσα. Κατά συνέπεια, ο αέρας της ξηράς, που  είναι ελαφρύτερος, υψώνεται μέσα στην ατμόσφαιρα. Τότε ο δροσερός αέρας της θάλασσας, πιο πυκνός, πνέει προς τις ακτές για να καλύψει το κενό του ζεστού αέρα, ο οποίος διαρκώς αραιώνει καθώς οι μεγάλες ζεστές μάζες του ακολουθούν την ανοδική πορεία τους. Χάρη σε αυτό το συνδυασμό δυναμικών κινήσεων του αέρα σχηματίζεται η θαλάσσια αύρα. Αυτό το ανάλαφρο αεράκι παρατηρείται ακόμα και τις πιο θερμές μέρες, όταν και ο αέρας πάνω από τη θάλασσα είναι ζεστός. Αντίθετα, τη νύχτα δημιουργείται η λεγόμενη απόγεια αύρα, δηλαδή ελαφρύ αεράκι από τις ακτές προς τη θάλασσα. Αυτό συμβαίνει γιατί το νερό απελευθερώνει μεγαλύτερη ποσότητα θερμότητας, η οποία έχει συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια της μέρας. Θερμές μάζες αέρα εγκαταλείπουν λοιπόν την επιφάνεια του νερού ανεβαίνοντας ψηλότερα και το σχετικό κενό σπεύδει να το καλύψει η απόγεια αύρα.

 

Γιατί οι καταιγίδες είναι πιο βίαιες στις πόλεις;

Το φαινόμενο παρατηρείται συχνότερα το καλοκαίρι, όταν σημειώνονται υψηλές θερμοκρασίες.

Με τη μεγάλη ζέστη η άσφαλτος και το τσιμέντο κατακρατούν μεγάλες ποσότητες θερμότητας. Η υγρασία του εδάφους εξατμίζεται και ανεβαίνει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας με μορφή υδρατμών. Εκεί προσκολλάται στα σύννεφα, αυξάνοντας τη μάζα τους. Τα ψυχρά σωματίδια των σύννεφων συγκρούονται βίαια παίρνοντας και χάνοντας συνεχώς ηλεκτρόνια. Έτσι φορτίζονται πότε θετικά και πότε αρνητικά, με αποτέλεσμα να προκαλούνται αστραπές που εκκενώνουν το ηλεκτρικό τους φορτίο πάνω στη Γη. Από τη βροχή που πέφτει στο έδαφος συγκεντρώνεται ποσότητα νερού στις υπόγειες δεξαμενές της γης, ενώ κάποια άλλη εξατμίζεται ξανά. Έτσι ο κύκλος συνεχίζεται.

 

Πώς δημιουργείται ο άνεμος;

Αέριες μάζες με διαφορετικές θερμοκρασίες αναμειγνύονται διαρκώς καθώς κινούνται.

Ο άνεμος δημιουργείται όταν μετακινούνται από ζώνες υψηλής πίεσης (αντικυκλώνες) προς ζώνες χαμηλής πίεσης (κυκλώνες). Οι θερμές μάζες διαστέλλονται και ανυψώνονται, αφήνοντας περισσότερο χώρο στις ψυχρότερες και βαρύτερες που υπάρχουν στις γειτονικές ζώνες. Τότε οι θερμές αέριες μάζες ψύχονται και κατευθύνονται προς τις χαμηλότερες ζώνες.

Η ταχύτητα του ανέμου αναπτύσσεται αντιστρόφως ανάλογα με την απόσταση μεταξύ των ζωνών υψηλής και χαμηλής πίεσης. Επίσης είναι ανάλογη με τη διαφορά στην ένταση της πίεσης που αναπτύσσεται σε καθεμιά απ' αυτές. Θεωρητικά οι άνεμοι θα έπρεπε να κινούνται σε μια σπείρα κάθετα προς τις ισοβαρείς, τις γραμμές που ενώνουν τα σημεία μιας ζώνης με την ίδια πίεση, όμως η περιστροφή της Γης δημιουργεί απόκλιση.

 

Επηρεάζει το κλίμα η εναέρια κυκλοφορία;

Η εναέρια κυκλοφορία προκαλεί μικρή αλλά υπολογίσιμη αύξηση της θερμοκρασίας. Αυτό συμβαίνει γιατί οι λευκές γραμμές συμπύκνωσης που αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα αποτελούνται από μικρούς κρυστάλλους πάγου.

Σε μεγάλα ύψη, όπου η θερμοκρασία είναι χαμηλότερη από -38°C, οι υδρατμοί που υπάρχουν στον αέρα και εκπέμπονται εν μέρει από το αεροπλάνο συμπυκνώνονται σε λίγα δευτερόλεπτα γύρω από τα σωματίδια καυσίμου, που επίσης εκπέμπεται δημιουργώντας ένα νέφος. Αυτό διευρύνει την επιφάνειά του, εμποδίζοντας τη διασπορά της γήινης θερμότητας.

Σημαντικά στοιχεία από τις ΗΠΑ απέδειξαν ότι όταν εκλείπει η εναέρια κυκλοφορία η θερμοκρασία μειώνεται κατά μέσο όρο 1°C σε όλη την επιφάνεια των ΗΠΑ. Αν και οι ερευνητές της American Meteorological Society είναι βέβαιοι για την ύπαρξη του φαινομένου, δεν κατάφεραν ποτέ να μετρήσουν το μέγεθός του γιατί η εναέρια κυκλοφορία δε σταμάτησε ποτέ.

Οι μετρήσεις που έγιναν χάρη στην τριήμερη διακοπή της εναέριας κυκλοφορίας των ΗΠΑ λόγω των τρομοκρατικών ενεργειών της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 έκαναν δυνατή για πρώτη φορά την επαλήθευση του φαινομένου.

 

Πώς ένα δέντρο γίνεται μπονσάι

Το μπονσάι γεννήθηκε στην Κίνα πριν από περίπου 2.000 χρόνια. Η τέχνη του προέρχεται από την τεχνική πεντζίνγκ (penjing), τη σύνθεση τοπίων με μινιατούρες βουνών, ποταμών και δέντρων.

Ετυμολογικά ο όρος σημαίνει "φυτό πάνω σε δίσκο" και προβλέπει την καλλιέργεια διακοσμητικών φυτών-νάνων. Αρχικά τα μπονσάι εμφανίστηκαν τόσο σε άγονες ζώνες όσο και σε περιοχές με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, όπου η ευδοκίμηση ενός φυτού δεν ήταν εύκολη.

Σύντομα η καλλιέργειά τους αναπτύχθηκε χάρη στην εφαρμογή τεχνικών όπως το κλάδεμα της ρίζας και του φυλλώματος. Στόχος ήταν η ανάπτυξή τους στον περιορισμένο χώρο ενός δοχείου. Τέλος, το κλάδεμα του φυλλώματος έδωσε το χαρακτηριστικό σχήμα των μπονσάι.

 

Déjà vu: το μυστήριο της μνήμης

Το μυστηριώδες φαινόμενο του déjà vu έβαλαν στο στόχαστρο οι επιστήμονες, προκειμένου να κατανοήσουν τις διαδικασίες που ενεργοποιούνται όταν μας δημιουργείται η πεποίθηση ότι κάποια γεγονότα τα έχουμε ξαναζήσει.

Υπολογίζεται ότι περίπου το 97% των ανθρώπων έχουν βιώσει déjà vu.

Δυο διαδικασίες-κλειδιά συμβάλλουν για να αναγνωρίσει κάποιος ένα οικείο αντικείμενο ή στιγμιότυπο. Πρώτον, ο εγκέφαλος ανατρέχει στην μνήμη για να ελέγξει αν το περιεχόμενο του στιγμιοτύπου έχει ιδωθεί στο παρελθόν. Αν κάτι τέτοιο έχει όντως συμβεί, ένα άλλο τμήμα του εγκεφάλου αναγνωρίζει το στιγμιότυπο ή το αντικείμενο ως οικείο. Στο déjà vu, αυτή η δεύτερη διαδικασία προκύπτει ως λάθος, με αποτέλεσμα το αίσθημα οικειότητας να προκαλείται εσφαλμένα από ένα καινούργιο αντικείμενο ή στιγμιότυπο.

 

Μεταδοτικό το γέλιο

Το γέλιο είναι όντως μεταδοτικό, σύμφωνα με νέα έρευνα. Επιστήμονες έδειξαν ότι ο ήχος και μόνο του γέλιου διεγείρει την ίδια περιοχή του εγκεφάλου του ακροατή που ενεργοποιείται όταν χαμογελά.

«Φαίνεται ότι είναι αλήθεια: “Γέλα και όλος ο κόσμος θα γελάσει μαζί σου”», λέει μία από τους συντάκτες της μελέτης, η Sophie Scott από το University College του Λονδίνου. Η έρευνα δημοσιεύεται στο τρέχον τεύχος του Journal of Neuroscience.

Στο σχετικό πείραμα που διεξήχθη, οι συμμετέχοντες άκουσαν ευχάριστους ήχους, όπως γέλιο ή επευφημίες, και δυσάρεστους ήχους, όπως ουρλιαχτά ή κραυγές αηδίας. Όλοι οι ήχοι προκάλεσαν την αντίδραση των νεύρων στον προκινητικό φλοιό του εγκεφάλου – μία περιοχή που συμμετέχει στην προετοιμασία των μυών του προσώπου για να ανταποκριθούν ανάλογα. Όταν ένα άτομο χαμογελούσε ή γελούσε, η νευρική δραστηριότητα μετακινούνταν σε ένα τμήμα του πρωτοταγούς κινητικού φλοιού.

 

Γιατί δεν υπάρχει ερωτική έλξη ανάμεσα σε αδέλφια;

Το ότι δύο αδέλφια, κατά κανόνα, δεν ερωτεύονται το ένα το άλλο έχει να κάνει όχι τόσο με βιολογικά αλλά με κοινωνικά και πολιτισμικά αίτια. Οι επιστήμονες έχουν, μέχρι σήμερα, διατυπώσει τρεις βασικές προϋποθέσεις για να υπάρξει ερωτική έλξη: αβεβαιότητα, κοινωνική αποδοχή και να μην είναι εξοικειωμένα τα δύο άτομα μεταξύ τους. Στα αδέλφια ισχύει, πρώτον, ότι γνωρίζονται από πολύ μικρή ηλικία, κάτι που μειώνει αισθητά την πιθανότητα να ερωτευθούν το ένα το άλλο. Δεύτερον, η σχέση ανάμεσά τους –σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε ένα ζευγάρι– είναι σταθερή, σίγουρη και εφ’ όρου ζωής, κάτι που εμποδίζει εκ των πραγμάτων την ερωτική έλξη. Τέλος, οι έρευνες δείχνουν ότι η πιθανότητα σύναψης μιας ερωτικής σχέσης έχει να κάνει με τους ισχύοντες κοινωνικούς κανόνες.

Τα όρια στις σχέσεις ανάμεσα σε αδέλφια είναι καθορισμένα πολιτισμικά, αν και, στην πραγματικότητα, υπάρχει και βιολογικό υπόβαθρο. Παιδιά που γεννιούνται από αιμομικτικές σχέσεις είναι πολύ πιο πιθανό να έχουν γενετικές ανωμαλίες. Η εκτεταμένη αιμομιξία θα ήταν εξαιρετικά βλαβερή για μια κοινωνία, γι’ αυτό και οι σχέσεις αυτές θεωρούνται ταμπού

 

Η σύλληψη το φθινόπωρο αυξάνει τις πιθανότητες για αγόρι

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα ζευγάρια έχουν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν αγόρι άμα η σύλληψη γίνει το φθινόπωρο. Όσοι, από την άλλη, επιθυμούν περισσότερο να αποκτήσουν κορίτσι πρέπει να προσπαθήσουν κατά τη διάρκεια της άνοιξης.

Για λόγους που δεν είναι ακόμη ξεκάθαροι, όταν οι συνθήκες σύλληψης δεν είναι ιδανικές υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες το παιδί που θα γεννηθεί να είναι αγόρι.

Οι Ιταλοί επιστήμονες που πραγματοποιήσαν την έρευνα ανακάλυψαν ότι η καλύτερη ώρες για να γίνει η σύλληψη είναι στις 12 το μεσημέρι και σε θερμοκρασία 12 βαθμών Κελσίου. Ο μέγιστος αριθμός συλλήψεων, επομένως, πραγματοποιείται στα αντίθετα ημισφαίρια κατά τις αντίθετες ώρες

 

Γιατί αλλάζουμε δόντια;

Η παιδίκή οδοντοφυία δεν ταιριάζει στο μέγεθος του προσώπου και του στόματος των ενηλίκων. Γι' αυτό, η φυσική επιλογή οδήγησε σε αυτό που συμβαίνει σήμερα, στο να αναπτύσσονται, δηλαδή, δύο οδοντοφυίες. Τα νεογίλα δόντια, αρχίζουν να αναπτύσσονται ήδη από την έβδομη εβδομάδα της κύησης. Τα παιδιά γεννιούνται, κατά κανόνα, χωρίς δόντια. Αυτά όμως βρίσκονται κάτω από τα ούλα τους, και το πρώτο δόντι ξεπροβάλλει σε ηλικία 4 έως 8 μηνών.
Στα περισσότερα παιδιά, και τα 20 νεογίλα δόντια έχουν φυτρώσει πριν από τα τρία τους χρόνια. Τα νεογίλα δόντια αρχίζουν να αντικαθιστόνται σε ηλικία έξι περίπου ετών. Τα δόντια της παιδικής και αυτά της μόνιμης οδοντοφυίας έχουν την ίδια ακριβώς δομή και σύσταση όσον αφορά τη μύλη, τον πολφό και την ρίζα. Το γεγονός ότι ένα νεογίλο δόντι που πέφτει μοιάζει σαν να μην έχει ρίζα οφείλεται στο ότι η πίεση από το νέο, μόνιμο δόντι διαλύει το νεογίλο από το εσωτερικό του.

 

Ονομασία Ειρηνικού Ωκεανού

Ο Ειρηνικός Ωκεανός είναι η μεγαλύτερη μάζα νερού στη γη, όπου βρίσκονται 25000 νησιά, περισσότερα από όλα τα υπόλοιπα νησιά του κόσμου, η πλειονότητα των οποίων βρίσκεται κάτω από τον ισημερινό.

Όταν ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος, ο μεγάλος αυτός θαλασσοπόρος, έφτασε στο μεγαλύτερο ωκεανό της Γης το 16ο αιώνα, τον περιέγραψε ως «όμορφο και γαλήνιο».

Έτσι και ο Ωκεανός αυτός πήρε το όνομα Ειρηνικός, αν και δεν είναι καθόλου πιο ήρεμος από τους άλλους!

 

Η ΑΫΠΝΙΑ θρέφει παχιά παιδιά!

Αυτό που απασχολεί την επιστήμη είναι κυρίως η έλλειψή του. Γιατί της έλλειψης ύπνου μύρια κακά έπονται. Ενα από αυτά είναι η συσσώρευση περιττών κιλών σε τρυφερή ηλικία, κιλών που δύσκολα φεύγουν κατά τη διάρκεια του ενήλικου βίου, ενώ επισύρουν ουκ ολίγα προβλήματα υγείας. Συμπέρασμα: οι γονείς πρέπει να φροντίζουν με θρησκευτική ευλάβεια για τον σωστό ύπνο των παιδιών τους - αλλά και τον δικό τους!