Επισκέπτης
Ποιος επιλέγει τα χρώματα στις σημαίες
Τα χρώματα στις σημαίες επιλέγονται μέσω δημόσιου διαγωνισμού. Ο σχεδιαστής επιλέγει και τα χρώματά τους. Ωστόσο κάποιοι λαοί τα επιλέγουν με διαφορετικό τρόπο.
Στις σημαίες των αφρικανικών χωρών κυριαρχούν το κόκκινο, το κίτρινο και το πράσινο, χρώματα με πολιτικές υποδηλώσεις στους απελευθερωτικούς αγώνες των λαών. Στις σλαβικές, πάλι, κυριαρχούν το κόκκινο, το λευκό και το μπλε, χρώματα που είχε επιλέξει ο Μέγας Πέτρος επηρεασμένος από τους τόνους της ολλανδικής σημαίας.
Η σημαία της Ελλάδας αποτελείται από εννέα ισοπαχείς οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες γραμμές. Μέσα σε ένα κυανό τετράγωνο στο άνω αριστερό μέρος υπάρχει ένας λευκός σταυρός, ο οποίος παραπέμπει στην κρατούσα ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία. Το 1822, ένα χρόνο μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας από το ξεκίνημα του Αγώνα των Ελλήνων, πραγματοποιήθηκε η Α’ Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο. Το Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος που προέκυψε από αυτή είναι ουσιαστικά το πρώτο ελληνικό Σύνταγμα. Στις παραγράφους ρδ’ και ρε’ είναι καταγραμμένη η πρώτη απόφαση για τη μορφή της ελληνικής σημαίας. Το Πολίτευμα καθιέρωσε ως χρώματα το κυανό και το λευκό και ανέθεσε στο Εκτελεστικό Σώμα να προσδιορίσει τη μορφή της.
Σύμφωνα με μια θεωρία, απέφυγαν το κόκκινο και το πράσινο, χρώματα που συνδέονταν με την ισλαμική οθωμανική αυτοκρατορία. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, η επιλογή των χρωμάτων συμβολίζει το γαλάζιο της θάλασσας του Αιγαίου και το λευκό των κυμάτων. Πιο διαδεδομένη πάντως είναι αυτή για τον αριθμό των λωρίδων, οι οποίες συμβολίζουν τις συλλαβές της φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος» (οι πέντε κυανές τις συλλαβές της λέξης «Ε-λευ-θε-ρί-α» και οι τέσσερις λευκές τις συλλαβές της λέξης «Θά-να-τος»). Οι θεωρίες για την επιλογή των χρωμάτων και για τον συμβολισμό των λωρίδων κρίνονται ως λαϊκοί θρύλοι. Πάντως πολλές από τις σημαίες της Επανάστασης έφεραν μία από τις φράσεις «Ελευθερία ή Θάνατος», "Ή ταν ή επί τας», «Νίκη ή Θάνατος».
Τα χρώματα στις σημαίες επιλέγονται μέσω δημόσιου διαγωνισμού. Ο σχεδιαστής επιλέγει και τα χρώματά τους. Ωστόσο κάποιοι λαοί τα επιλέγουν με διαφορετικό τρόπο.
Στις σημαίες των αφρικανικών χωρών κυριαρχούν το κόκκινο, το κίτρινο και το πράσινο, χρώματα με πολιτικές υποδηλώσεις στους απελευθερωτικούς αγώνες των λαών. Στις σλαβικές, πάλι, κυριαρχούν το κόκκινο, το λευκό και το μπλε, χρώματα που είχε επιλέξει ο Μέγας Πέτρος επηρεασμένος από τους τόνους της ολλανδικής σημαίας.
Η σημαία της Ελλάδας αποτελείται από εννέα ισοπαχείς οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες γραμμές. Μέσα σε ένα κυανό τετράγωνο στο άνω αριστερό μέρος υπάρχει ένας λευκός σταυρός, ο οποίος παραπέμπει στην κρατούσα ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία. Το 1822, ένα χρόνο μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας από το ξεκίνημα του Αγώνα των Ελλήνων, πραγματοποιήθηκε η Α’ Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο. Το Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος που προέκυψε από αυτή είναι ουσιαστικά το πρώτο ελληνικό Σύνταγμα. Στις παραγράφους ρδ’ και ρε’ είναι καταγραμμένη η πρώτη απόφαση για τη μορφή της ελληνικής σημαίας. Το Πολίτευμα καθιέρωσε ως χρώματα το κυανό και το λευκό και ανέθεσε στο Εκτελεστικό Σώμα να προσδιορίσει τη μορφή της.
Σύμφωνα με μια θεωρία, απέφυγαν το κόκκινο και το πράσινο, χρώματα που συνδέονταν με την ισλαμική οθωμανική αυτοκρατορία. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, η επιλογή των χρωμάτων συμβολίζει το γαλάζιο της θάλασσας του Αιγαίου και το λευκό των κυμάτων. Πιο διαδεδομένη πάντως είναι αυτή για τον αριθμό των λωρίδων, οι οποίες συμβολίζουν τις συλλαβές της φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος» (οι πέντε κυανές τις συλλαβές της λέξης «Ε-λευ-θε-ρί-α» και οι τέσσερις λευκές τις συλλαβές της λέξης «Θά-να-τος»). Οι θεωρίες για την επιλογή των χρωμάτων και για τον συμβολισμό των λωρίδων κρίνονται ως λαϊκοί θρύλοι. Πάντως πολλές από τις σημαίες της Επανάστασης έφεραν μία από τις φράσεις «Ελευθερία ή Θάνατος», "Ή ταν ή επί τας», «Νίκη ή Θάνατος».