xristos1000
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Απρ 2007
- Μηνύματα
- 2.432
- Κριτικές
- 1
- Like
- 7
- Πόντοι
- 16
«Αγαπητέ "Υπάρχουμε... Συνυπάρχουμε;", διαβάζοντας τις ιστορίες που δημοσιεύετε κάθε τόσο, σκέφτηκα να σας στείλω μια καθημερινή, "αόρατη", "ασήμαντη", αλλά αληθινή ιστορία. Την ιστορία της Έλενας... H Έλενα είναι είκοσι εννέα χρόνων. Είναι μια πανέμορφη Τσέχα. Πριν από χρόνια σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Πράγας. Εκεί, στο τρίτο έτος των σπουδών, γνώρισε και ερωτεύθηκε τον Γιώργο, έναν νεαρό Αθηναίο που σπούδαζε Ιατρική στην Πράγα.
Ο έρωτάς τους ήταν κεραυνοβόλος καθώς φαίνεται, αφού ύστερα από έναν χρόνο παντρεύτηκαν. Έμεναν μαζί με τους γονείς τής Έλενας, σε ένα ωραίο σπίτι στα περίχωρα της Πράγας. Από όσα ξέρω, ο πατέρας της ήταν από τους πρώτους που τα κατάφερε περίφημα με το εμπόριο μετά την αλλαγή του καθεστώτος... Έτσι, το νέο ζευγάρι, χάρη στον πατέρα της Έλενας, δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα οικονομικά προβλήματα. Λέω χάρη στον πατέρα της, γιατί η οικογένεια του Γιώργου μόλις έμαθε ότι ο γιος τους παντρεύτηκε Τσέχα, σταμάτησε να του στέλνει χρήματα. Κανείς δεν κατάλαβε το γιατί...
Μετά το τέλος των σπουδών τους αποφάσισαν και οι δύο να εγκατασταθούν στην Ελλάδα... Κυρίως, διότι ο Γιώργος δεν μπορούσε, όπως της είπε, να ζήσει χωρίς τη θάλασσα και τον ήλιο. H Έλενα τον ακολούθησε με ενθουσιασμό... Ύστερα από λίγο, ο Γιώργος αναγνώρισε το πτυχίο του. Άρχισε να δουλεύει ως γιατρός σε ιδιωτική κλινική. Για την Έλενα το ξεκίνημα δεν ήταν εύκολο. Έπρεπε να μάθει τη γλώσσα και παράλληλα να αναγνωρίσει το πτυχίο της: τα πηγαινέλα στο ΔΙΚΑΤΣΑ έγιναν γι' αυτήν ένας αληθινός εφιάλτης... Έπιασε όμως δουλειά, περιμένοντας την αναγνώριση του πτυχίου, στην ίδια κλινική, ως αποκλειστική νοσοκόμα... Έλα όμως που ξαφνικά οι σχέσεις τού ζευγαριού άλλαξαν... Ο Γιώργος ντύθηκε γιατρός, τόσο στην κλινική όσο και στο σπίτι... Αλλά αυτό δεν ήταν το χειρότερο. H Έλενα άρχισε να αντιλαμβάνεται πως οι γύρω της, ακόμα και μερικοί από τους κοντινούς ανθρώπους του Γιώργου, μόλις μάθαιναν ότι είναι Τσέχα την έβλεπαν λίγο ώς πολύ σαν... πουτάνα... Σοκαρισμένη, προσπάθησε να συζητήσει με τον άνδρα της, αλλά εκείνος της απάντησε κοφτά: "Μη με ζαλίζεις με τέτοιες συζητήσεις"... Έτσι κι αλλιώς, δεν ήταν πλέον ο αλλοδαπός φοιτητής που γνώρισε μια ντόπια κουκλάρα: ήταν ερωτευμένος αποκλειστικά με την καριέρα του τώρα...
Εν τω μεταξύ, η Έλενα ανέμενε την αναγνώριση του πτυχίου της, που αργούσε απελπιστικά... Μάθαινε με εντατικούς ρυθμούς ελληνικά, πιστεύοντας πως φταίει εκείνη που δεν έχει προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα... Αλλά όσο πιο πολύ μάθαινε ελληνικά τόσο πιο πολύ καταλάβαινε τα σιγοψιθυρίσματα πίσω από την πλάτη της. "Δεν υπάρχει περίπτωση, είναι πουτάνα... Είναι Τσέχα, είναι ωραία, την έχει σπιτωμένη ένας γιατρός... Τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Τον γιατρό τον έχει για χορηγό... Δεν την έχει παντρευτεί ρε συ... Την έχει έτσι, σαν παλλακίδα δίπλα του... Σιγά μην είναι γιατρός αυτή, έτσι την έχει βάλει στην κλινική»...
Προχθές πήγε στο περίπτερο της γειτονιάς για να πάρει τσιγάρα. Ο περιπτεράς, καιρό τώρα, της έλεγε διάφορα υπονοούμενα. Σήμερα, όμως, το προχώρησε πάρα πέρα. "Σου τα κάνω δώρο, δεν θέλω λεφτά", της λέει, "θέλω μόνο να κάνουμε λίγη παρέα... Υπάρχει εδώ κοντά ένα ξενοδοχείο"... Από μια έρευνα που έκανα μετέπειτα ανακάλυψα πως ο περιπτεράς ήταν Αλβανός μετανάστης, πλήρως ενταγμένος φαίνεται στον τρόπο σκέψης της ντόπιας ανδροκρατίας... H Έλενα δεν το σκέφτηκε ούτε ένα λεπτό παραπάνω. Ετοίμασε τα πράγματά της και επέστρεψε στην Πράγα. Αυτό είναι και το τέλος της ιστορίας.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Ο έρωτάς τους ήταν κεραυνοβόλος καθώς φαίνεται, αφού ύστερα από έναν χρόνο παντρεύτηκαν. Έμεναν μαζί με τους γονείς τής Έλενας, σε ένα ωραίο σπίτι στα περίχωρα της Πράγας. Από όσα ξέρω, ο πατέρας της ήταν από τους πρώτους που τα κατάφερε περίφημα με το εμπόριο μετά την αλλαγή του καθεστώτος... Έτσι, το νέο ζευγάρι, χάρη στον πατέρα της Έλενας, δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα οικονομικά προβλήματα. Λέω χάρη στον πατέρα της, γιατί η οικογένεια του Γιώργου μόλις έμαθε ότι ο γιος τους παντρεύτηκε Τσέχα, σταμάτησε να του στέλνει χρήματα. Κανείς δεν κατάλαβε το γιατί...
Μετά το τέλος των σπουδών τους αποφάσισαν και οι δύο να εγκατασταθούν στην Ελλάδα... Κυρίως, διότι ο Γιώργος δεν μπορούσε, όπως της είπε, να ζήσει χωρίς τη θάλασσα και τον ήλιο. H Έλενα τον ακολούθησε με ενθουσιασμό... Ύστερα από λίγο, ο Γιώργος αναγνώρισε το πτυχίο του. Άρχισε να δουλεύει ως γιατρός σε ιδιωτική κλινική. Για την Έλενα το ξεκίνημα δεν ήταν εύκολο. Έπρεπε να μάθει τη γλώσσα και παράλληλα να αναγνωρίσει το πτυχίο της: τα πηγαινέλα στο ΔΙΚΑΤΣΑ έγιναν γι' αυτήν ένας αληθινός εφιάλτης... Έπιασε όμως δουλειά, περιμένοντας την αναγνώριση του πτυχίου, στην ίδια κλινική, ως αποκλειστική νοσοκόμα... Έλα όμως που ξαφνικά οι σχέσεις τού ζευγαριού άλλαξαν... Ο Γιώργος ντύθηκε γιατρός, τόσο στην κλινική όσο και στο σπίτι... Αλλά αυτό δεν ήταν το χειρότερο. H Έλενα άρχισε να αντιλαμβάνεται πως οι γύρω της, ακόμα και μερικοί από τους κοντινούς ανθρώπους του Γιώργου, μόλις μάθαιναν ότι είναι Τσέχα την έβλεπαν λίγο ώς πολύ σαν... πουτάνα... Σοκαρισμένη, προσπάθησε να συζητήσει με τον άνδρα της, αλλά εκείνος της απάντησε κοφτά: "Μη με ζαλίζεις με τέτοιες συζητήσεις"... Έτσι κι αλλιώς, δεν ήταν πλέον ο αλλοδαπός φοιτητής που γνώρισε μια ντόπια κουκλάρα: ήταν ερωτευμένος αποκλειστικά με την καριέρα του τώρα...
Εν τω μεταξύ, η Έλενα ανέμενε την αναγνώριση του πτυχίου της, που αργούσε απελπιστικά... Μάθαινε με εντατικούς ρυθμούς ελληνικά, πιστεύοντας πως φταίει εκείνη που δεν έχει προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα... Αλλά όσο πιο πολύ μάθαινε ελληνικά τόσο πιο πολύ καταλάβαινε τα σιγοψιθυρίσματα πίσω από την πλάτη της. "Δεν υπάρχει περίπτωση, είναι πουτάνα... Είναι Τσέχα, είναι ωραία, την έχει σπιτωμένη ένας γιατρός... Τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Τον γιατρό τον έχει για χορηγό... Δεν την έχει παντρευτεί ρε συ... Την έχει έτσι, σαν παλλακίδα δίπλα του... Σιγά μην είναι γιατρός αυτή, έτσι την έχει βάλει στην κλινική»...
Προχθές πήγε στο περίπτερο της γειτονιάς για να πάρει τσιγάρα. Ο περιπτεράς, καιρό τώρα, της έλεγε διάφορα υπονοούμενα. Σήμερα, όμως, το προχώρησε πάρα πέρα. "Σου τα κάνω δώρο, δεν θέλω λεφτά", της λέει, "θέλω μόνο να κάνουμε λίγη παρέα... Υπάρχει εδώ κοντά ένα ξενοδοχείο"... Από μια έρευνα που έκανα μετέπειτα ανακάλυψα πως ο περιπτεράς ήταν Αλβανός μετανάστης, πλήρως ενταγμένος φαίνεται στον τρόπο σκέψης της ντόπιας ανδροκρατίας... H Έλενα δεν το σκέφτηκε ούτε ένα λεπτό παραπάνω. Ετοίμασε τα πράγματά της και επέστρεψε στην Πράγα. Αυτό είναι και το τέλος της ιστορίας.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
επιτελους ενα καλο θεμα!!!!τωρα τελευταια ολα για πουστηδες γραφουνε.γαμησα το φιλο μου κ.λ.π.---ναι να παρεις ξενη.αλλα η συμβουλη μου ειναι φυγε και απο την Ελλαδα μαζι της!!!!αν παρεις ξενη οπως εγω και μιλας τη γλωσσα της τελεια,και ζεις στη χωρα της θα περασεις πολυ καλα.αν ομως την παρεις Ελλαδα να ζησεται θα δυστηχισεται και οι δυο!!!
