«Παραμύθια επιστημονικής Φαντασίας ο Χριστός και η Παναγία»
ΠΕΜΠΤΗ 9/11/2006
H υπανάπτυξη της Ελλάδας οφείλεται σε ένα παραμύθι επιστημονικής φαντασίας, το Χριστιανισμό, την αιμοσταγή και αιμοδιψή θρησκεία, που κάνει αγίους τους παιδοκτόνους και τους μητροκτόνους και εκθέτει σε προσκύνημα σκηνώματα, όπως κάνουν οι... Ζουλού.
Η άποψη αυτή -που θα προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων- ανήκει στον ναύαρχο εν αποστρατεία και πρώην υπαρχηγό ΓΕΕΘΑ και αρχηγό ΓΕΝ, Αντώνη Αντωνιάδη, μαζί με άλλες απόψεις που καταγράφονται στη συνέντευξη την οποία παραχώρησε
Ο 60χρονος ναύαρχος ε.α., Αντώνης Αντωνιάδης, που αποστρατεύτηκε το 2005, μας υποδέχτηκε με αδυαΐ εμφάνιση στην πανέμορφη, διώροφη μονοκατοικία του στη Νέα Ερυθραία.
Αμέσως μετά τα προκαταρκτικά, ξεκινά η συζήτηση μας: «Λεν είδα κάποιο εικόνισμα στο σπίτι σας» παρατηρούμε και μας απαντά χαμογελαστός: «Δεν πιστεύω, δεν αισθάνθηκα ποτέ την ανάγκη να πιστέψω... Ίσως να υπάρχει μια υπέρτατη δύναμη, αλλά όχι όπως παρουσιάζεται ο Χριστιανισμός».
«Τι είναι αυτό που δεν σας αρέσει στην παρουσίαση της θρησκείας μας;» τον ρωτάμε και μας εξηγεί: «Όλα αυτά, ότι ο Θεός έστειλε τον υιό του στη Γη για να μας σώσει, ότι ο Χριστός γεννήθηκε από μια γυναίκα που μύρισε έναν κρίνο, είναι παραμύθια επιστημονικής φαντασίας.. Από την άλλη πάλι, έχουν κάνει άγιο ένα δολοφόνο και εννοώ τον Κωνσταντίνο, που σκότωσε το παιδί του και τη μάνα του και τον κάνανε άγιο και τον προσκυνάνε!»
Όταν τον ρωτήσαμε για το σκήνωμα του μοναχού Βησσαρίωνα γέλασε και μας είπε: «Και οι Ζουλού σε τοτέμ προσκυνάνε και σε σκηνώματα. Πολλοί Ευρωπαίοι αναρωτιούνται για το πώς είναι δυνατόν οι απόγονοι των φιλοσόφων του Σωκράτη και του Αριστοτέλη να καταντήσανε Χομεϊνικό, θεοκρατούμενο κράτος και να διαφεντεύονται από εκκλησίες και από θαύματα. Η παρουσία μας στις εκκλησίες είναι αποτέλεσμα της υπανάπτυξης μας. Ο μορφωμένος άνθρωπος νομίζω ότι αποστασιοποιείται από όλη αυτή την τελετουργία, τα λιβάνια και τους ψαλμούς».
«Σε Εκκλησία», συνεχίζει ο ναύαρχος ε.α., «έχω βρεθεί, στο γάμο μου, στη βάφτιση της κόρης μου, στο γάμο της και όσες φορές έπρεπε ως αξιωματικός».
«Σας ενοχλεί όταν βλέπετε τους συνανθρώπους σας να κάνουν το σταυρό τους, να πηγαίνουν στην εκκλησία;» ρωτάμε και μας απαντά: «Όχι, βέβαια, δικαίωμα τους είναι, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που σταυροκοπιούνται.Αν ήμασταν λαός υψηλού μορφωτικού επιπέδου, θα τα είχαμε ξεπεράσει αυτά, δηλαδή τις εκκλησίες, τους σταυρούς, αλλά είμαστε υπανάπτυκτοι... Είναι σαν να ζούμε σε θεοκρατικό σύστημα».
«Όταν ήσασταν αρχηγός στόλου αυτά λέγατε στους υφισταμένους σας;» του θέτουμε την ερώτηση. «Όχι» μας λέει και συνεχίζει: «Όταν όμως, ήμουν κυβερνήτης στο αντιτορπιλικό "Σφενδόνη" απαγόρευα την είσοδο ιερέα στο πλοίο και, επιπλέον, θεωρώ και γρουσουζιά την παρουσία παπά στο πλοίο, όπως και πολλοί ναυτικοί. Επίσης, δεν θα έπρεπε να παρίστανται ιερείς σε καθελκύσεις πλοίων και ορκωμοσίες. Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν συμβαίνει αυτό. Τι γυρεύουν οι παπάδες στις εκδηλώσεις αυτές;»
«Ως αξιωματικός εν ενεργεία δεν κάνατε το σταυρό σας;» ρωτάμε τον κύριο Αντωνιάδη και μας απαντά: «Πολλές φορές δεν τον έκανα, αλλά οι συνάδελφοι μου σε εκδηλώσεις μου έλεγαν: «Αρχηγέ, κάνε το σταυρό σου γιατί μας βλέπουν. Τότε έκανα κι εγώ την κίνηση. Μια κίνηση είναι ο σταυρός».
«Δηλαδή, διαφωνείτε και με την ύπαρξη των στρατιωτικών ιερέων;» ρωτάμε και μας απαντά: «Αφού κάποιοι έχουν ανάγκη πίστης, ας υπάρχουν. Αλλά επαναλαμβάνω ότι είναι θέμα πολιτισμικού επιπέδου. Όσο πιο αμόρφωτος είναι κάποιος τόσο πιο ευάλωτος είναι σε θέματα πίστης».
«Είστε εχθρικός απέναντι στους ιερείς» παρατηρούμε, για να πάρουμε την απάντηση: «Όχι απέναντι τους, αλλά σε αυτό που εκπροσωπούν. Άλλωστε, ο παπάς είναι η πιο αγνή έκφραση του Χριστιανισμού, αλλά όχι και το ιερατείο. Οι μητροπολίτες χαλάνε την εικόνα της πίστης. Και ξέρετε γιατί φοράνε αυτά τα πολυτελή άμφια, τις μίτρες και κρατάνε τα μπαστούνια; Για να "ψαρώνουν" τον κόσμο. Όπως και εμείς οι αξιωματικοί με τη στολή, τα σπαθιά και τα παράσημα. Τα φοράμε για να "ψαρώνει" ο κόσμος. Και τα δύο στολή είναι. Οι καθολικοί ιερείς είναι πιο σεμνοί, με κοστούμια και χωρίς χρυσά και πολυτέλειες».
«Τι γνώμη έχετε για τον Αρχιεπίσκοπο;» του θέτουμε την ερώτηση και μας λέει: «Νομίζω ότι αν πίστευα, θα ήθελα για Αρχιεπίσκοπο τον Χριστόδουλο.
Είναι επικοινωνιακός, χαρισματικός. Για τους χριστιανούς καλός είναι. Λέει τα αστεία του, τα ανέκδοτα του... Καλός τύπος είναι. Φυσικά, οι πολιτικοί τον προσεγγίζουν για ψηφοθηρικούς λόγους».
«θα πολεμούσατε για τη θρησκεία;» του θέτουμε την ερώτηση μας. «Όχι, ποτέ! Για την ελληνική επικράτεια βεβαίως ναι, αλλά για τη θρησκεία την πιο αιμοσταγή, όπως είναι ο Χριστιανισμός, δεν θα πολεμούσα ποτέ» μας λέει.
