Ακολούθησε η πρώτη επίσημη καταγραφή από τον εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβά, ο οποίος τον Οκτώβριο του 1974 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από την επίθεση σκοτώθηκαν 34 άτομα.
Ένα χρόνο αργότερα, ο αντιεισαγγελέας εφετών Ιωάννης Ζαγκίνης έκανε λόγο για 23 νεκρούς, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου προστίθεται ένας ακόμη νεκρός.
Οι πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου δικαιολογούν ως ένα βαθμό τη σύγχυση, λόγω του κλίματος των ημερών εκείνων, που ουσιαστικά δεν επέτρεπε την πραγματοποίηση επιστημονικών ερευνών.
Η έρευνα του κ. Καλλιβρετάκη απαντά και σε ένα ακόμα ερώτημα. Αν υπήρχαν νεκροί μέσα ή έξω από το ΕΜΠ. Όπως προκύπτει, νεκροί υπήρχαν, αλλά είχαν χτυπηθεί στους γύρω δρόμους και μεταφέρονταν στο πρόχειρο ιατρείο που είχε στηθεί από τους φοιτητές.
Το γεγονός αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν μειώνει τη σημασία της κινητοποίησης των φοιτητών. Αντίθετα αναδεικνύει τη συμμετοχή του αθηναϊκού λαού στην υπόθεση.
Ορισμένα στοιχεία που παρουσιάζουν ενδιαφέρον είναι τα εξής:
Η κατάληψη είχε διάρκεια 56 ωρών. Υπήρξαν 5.000 διαδηλωτές μέσα στο Ίδρυμα, 10.000 στην άμεση περίμετρο και 100.000 σε διάσπαρτες διαδηλώσεις.
Συνολικά έγιναν 2.000 συλλήψεις, 24 φόνοι, 128 απόπειρες ανθρωποκτονίας, 1.103 τραυματισμοί πολιτών και 61 τραυματισμοί αστυνομικών.
Τέλος, οι αστυνομικοί χρησιμοποίησαν 24.000 φυσίγγια, η φρουρά του υπουργείου Δημόσιας Τάξης έριξε 2.192 φυσίγγια και οι στρατιώτες 300.000 φυσίγγια.
Τα αποτελέσματα της έρευνας του Εθνικού Ιδρύματος θα δημοσιευθούν σε βιβλίο.
Προς τον αδαεί
Η ιστορία κάνει καταγραφή αριθμών. Οχι ονομάτων.
