σε χώρες με οικονομική κρίση και γενικώς κρίση κοινωνικής συνοχής, ηθικής, θεσμών, σε καταναλωμένες κοινωνίες (από έντονη προπαγάνδα φόβου, τρόμου που οδηγεί σε λανθασμένες ατραπούς), σε χώρες που η αγορά ελπίδας πάει χέρι χέρι με την κραταία επιβεβλημένη, θεσμοθετημένη θρησκεία και το δόγμα της κυρίως, η αγορά Ελπίδας ανθεί.
Η επιτυχία του συστήματος ΟΠΑΠ είναι στο ότι και το τελευταίο σέντσι στην τσέπη ενός ανθρώπου μπορεί να αγοράσει λίγη ελπίδα, να αγοράσει την ψευδαίσθηση, την προσμονή, τη λαχτάρα και να τον κάνει να ονειρευτεί...¨κι αν τα κέρδιζα¨. Δεν είναι τυχαία τα σλόγκαν του πριν και του μετά, το πριν ίσως υποβαθμίζεται αν κι είναι η παρούσα κατάσταση του παίκτη, το μετά όμως παίρνει τη διάσταση που χρειάζεται για να τον δέσει στην οθόνη και στην κατάσταση επένδυσης του φράγκου που του έχει μείνει στην κληρωτίδα.
Δε θέλει και πολύ μυαλό πάντως να αντιληφθεί κανείς ότι είναι απάτη, μεγάλη απάτη, όπως τη βαφτίζω
Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΗΛΙΘΊΩΝ