Καταρχην απεχθανομαι την λογικη "δεν γαμιεσαι και εσυ και ο γρυλλος".Δεν μιλαω για σενα,απλα το αναφερω.Δεν μπορω να προβλεψω το μελλον και δεν μπορω να διανοηθω να ζω με ανασφαλεια.Οτι ειναι να ερθει,ας ερθει.Δεν μιλαω να παει καποιος να αραδειασει 2-3 παιδια χωρις να εχει μια σχετικη ασφαλεια.Αλλα απεχθανομαι να ακουω καποιους να λενε οτι δεν κανουν το βημα για οικογενεια επειδη περιμενουν να πανε καλυτερα τα πραγματα.Πρεπει να το παρουμε αποφαση,τα πραγματα δεν θα πανε καλυτερα.Οτι ειναι να κανει καποιος,ας το κανει τωρα που μπορει γιατι αν περασουν τα χρονια το τρενο δεν γυρναει πισω.Δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα απο το να μην εχεις την δυναμη να αλλαξεις την ζωη σου.Δεν μπορει εγω να ειμαι 35 χρονων και να ειμαι ανυπαντρος και χωρις οικογενεια και η Ουκρανεζα 25 χρονων να εχει 3 παιδια,καπου δεν γινεται ρε φιλε.
Ειναι και τα βιωματα του καθενος,το πως εχει μεγαλωσει.Εμενα ο πατερας μου πεθανε το 2011,οταν ημουν 25 χρονων.Πριν πεθανει,τα τελευταια 2 χρονια τον ετρεχα στους γιατρους,εκανε 4 χειρουργια.Πληρωσα ενα 20χιλιαρο συνολικα,εφαγα 2 χρονια απο την ζωη μου μεσα στα νοσοκομεια και στο τελος πεθανε.Με το που πεθανε επρεπε να κανονισω κηδειες,μνημα και ενα σωρο πραγματα μεσα στην απογνωση και την στεναχωρια,χωρια κανενα 4χιλιαρο ακομα που εφυγε.Σαν να μην εφτανε αυτο,μετα απο 11 μηνες παθαινει η μανα μου εγκεφαλικο και ειχα 3 μηνες στα νοσοκομεια και στα κεντρα αποκαταστασης(ηταν 49 τοτε η μανα μου,πολυ νεα και ευτυχως δεν της αφησε το παραμικρο).Ταυτοχρονα επρεπε να πηγαινω για δουλεια στην οικοδομη (ηλεκτρολογος) γιατι δεν ημουν και κανενας εισοδηματιας.Το κερασακι στην τουρτα,μου αφησε και κανενα 20αρι ακομα χρεη σε ΑΔΑ στην παλαια Αγροτικη Τραεζα,στην Eurobank και κατι αλλα σκορπια εδω και εκει.Ειμαι μοναχογιος,δεν ειχα ποτε κανεναν να με στηριξει,δεν ζητησα ποτε βοηθεια απο κανεναν και οτι εκανα,το εχω κανει μονος μου.Εχω την ικανοτητα και τις γνωριμιες αν φυγω σημερα απο την δουλεια που ειμαι,αυριο το πρωι να ειμαι σε καινουργια δουλεια (δουλεια του βασικου μισθου βεβαια μεχρι να βρω κατι πιο καλο αλλα δεν θα πεινασω).Οπως καταλαβαινεις,η αβεβαιοτητα που περιγραφεις,το να χασει η γυναικα την δουλεια της αυριο και κτλ,μου μοιαζει αστεια.Οπως θα την χασει,ετσι θα βρει αλλη.Κανενας δεν παει χαμενος,τα υπολλοιπα ειναι δικαιολογιες.
Εχω καποια χωραφια και επιδοτησεις και δεν ειμαι τελειως ξεκρεμαστος αλλα μην φανταστεις τιποτα σπουδαιο.Παντως μια ζωη παλευα μονος μου και ειλικρινα εκτος της μοναξιας δεν φοβαμαι τιποτα απολυτως.3-4 κοπελες που ειχα αυτα τα χρονια δεν τις βαζω καν στο μετρο διοτι ενω οι κοπελες ηταν διαμαντι,τουλαχιστον οι δυο απο αυτες ηταν θυσαυρος πραγματικα,επειδη μετρουσα γενικα και ειχα πολλες γνωριμιες,δεν τις εβλεπα σοβαρα.Ελεγα αντε μηπως βρω κατι καλυτερο.Τα χρονια περασαν και τωρα δυστυχως μας τρωνε οι Σερβες και οι Ουκρανεζες.Αυτα τα ολιγα,μην δινεις σημασια,απλα επρεπε να τα πω καπου,χαχαχαχα