Οτι μας παρακολουθουν 150 ατομα το εχετε αντιληφθει?
Εχω ενα ερωτημα στους 101 επισκεπτες
Γιατι δεν εγγραφεστε ρε παιδια να μας πειτε τη γνωμη σας?
Καλησπέρα , καλησπέρα. Δεν μπορώ να εκπροσωπήσω και τους 101 επισκέπτες αλλά ως επί μακρόν (απο το 2011) τακτικός αναγνώστης του φόρουμ μπορώ να απαντήσω σ'αυτό το ερώτημα οσον αφορά στον εαυτό μου.
Καταρχάς να ξεκαθαρίσω για ποιο λόγο διαβάζω το παρόν φόρουμ. Δεν ενδιαφέρομαι σχεδόν καθόλου για το core της θεματολογίας του σαιτ. Δεν πηγαίνω με ιερόδουλες , όχι γιατί έχω κάτι ενάντια σε αυτό αλλά γιατί απλως προς το παρόν δεν μου χρειάζεται. Συνεπώς δεν διαβάζω καθόλου τα σχετικά νήματα. Διαβάζω σε τακτική βάση όμως όλα τα υπόλοιπα που είναι πιο γενικής φύσης. Γιατί ; Γιατί πολύ απλά η κοινότητα του bou είναι ισως ο,τι πιο κοντινο υπαρχει στο Reddit (στο οποιο συμμετεχω) σε ελληνική έκδοση. Υπάρχουν μέλη με υψηλή κατάρτιση και γνώσεις , υπάρχουν μέλη με εξαιρετικό γραπτό λόγο , υπάρχουν άλλα μελη με αισθηση του χιουμορ , υπάρχουν μέλη που αξίζει να διαβάσεις απλά για να μελετήσεις την ανθρωπινη ψυχοσυνθεση κλπ κλπ Ολα αυτα τα χρόνια έχω μάθει πράγματα διαβαζοντας σας , εχω αλλαξει συκώτι πολλές φορές απ' το γέλιο και φυσικά έχω αποκτησει και μια εξοικειωση με εναν (ή περισσότερους)τροπο/ους ζωής αρκετά εως πολύ μακρινό/ους απο τον δικό μου.
Τώρα ως προς το ερώτημα της μη συμμετοχής. Οι κύριοι λόγοι είναι δυο. Ο πρώτος έχει να κάνει , οπως προανεφερα, με την μη σχεση μου με το κυριο αντικειμενο του σαιτ που λειτουργει συγχρονως και ως συνεκτικος κρικος για την κοινοτητα που εχει αναπτυχθεί. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με καποιες συμπεριφορες μελών που τραμπουκίζουν,βριζουν και προσβάλουν όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους , κάτι που προσωπικά δεν είμαι διατεθημένος να υποστώ. Είναι κρίμα για ολη την κοινοτητα , γιατι αντικειμενικα το επιπεδο ειναι σε γενικες γραμμές υψηλό.
Πριν κλείσω , να πω και τη γνώμη μου για το θέμα. Δεν είμαι νομικός αλλά έχοντας διαβάσει όλες τις σελίδες του νήματος και ολες τις γνωμες που έχουν εκφραστεί , νομίζω οτι πρόκειται για ακομα μια χαρακτηριστική περίπτωση σύγκρουσης ανάμεσα στο περιφημο "κοινο περι δικαιου αισθημα" και την εξίσου περιφημη αρχή της αναλογικότητας που διεπει και καθορίζει την κειμενη νομοθεσία. Καταλαβαίνω εξισου και τους μεν (συναισθηματικά)και τους δε (λογικά). Και πάνω σ'αυτό το μόνο που θα μπορούσα να σχολιάσω είναι οτι υπάρχουν κατα τη γνώμη μου τα περιθώρια ωστε να αμβλυνθεί η απόσταση ανάμεσα στο κοινο περι δικαιου αίσθημα και στις επιβαλλόμενες ποινές , παντα υπο την αιρεση της αρχης της αναλογικοτητας βεβαιως. Ήτοι να κάνουμε το Κράτος Δικαίου λίγο πιο δίκαιο.
