Τον Γιώργο τον γνώρισα μέσω κοινού μας φίλου ένα βράδυ σε εστιατόριο της Θεσσαλονίκης πριν αρκετά χρόνια (2015-16 δεν θυμάμαι).
Ο φίλος μου έκανε προπονήσεις μαζί του. Ήταν personal trainer.
Έκτοτε, μιας και έκαναν αυτοί οι δυο παρέα και εκτός προπονήσεων, ήμουν και εγώ παρών πολλές φορές.
Όσο θηρίο ήταν εξωτερικά, τόσο ήρεμος και καλόψυχος ήταν εσωτερικά!
Κάποια στιγμή είχε αναφέρει ότι του πρότειναν να μπει σε κάποιο reality (survivor ή κάτι τέτοιο με δοκιμασίες). Αρνήθηκε γιατι δεν ήθελε λέει να αφήσει τους πελάτες του.
Μου έκανε τρομερή εντύπωση το πάθος που έβγαζε όταν μιλούσε για γυμναστική.
Εγώ γυμνάζω το σώμα τους έλεγε, αυτοί με το αποτέλεμα που τους βοηθώ να πετύχουν το χαμόγελο τους όταν βλέπουν την αλλαγή πάνω τους δεν το αναπληρώνει ούτε όλο το χρυσάφι του κόσμου.
Αν μπλέχτηκε, αν ερωτεύτηκε, αν αγάπησε ή αν τον έπιασαν κορόιδο δεν το ξέρω.
Είχε όμως μια ποιότητα σαν άνθρωπος από αυτές που σπάνια συναντάς.
Όλο του έλεγα ότι κάποια στιγμή θα το πάρω απόφαση και θα πάω να γυμναστώ εκεί μαζί του.
Στο περίμενε θα μείνω.
γεια σου ρε Γιώργαρε!