Ο ΕΚΣΛΑΒΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
«Μετά τον λοιμόν εσθλαβώθη δε πάσα η χώρα και γέγονε βάρβαρος»
Κωνσταντίνος Ζ΄ Πορφυρογέννητος, αυτοκράτορας Βυζαντίου, Θεματικά, 10ος αι.
"Αλλά και τα εκείσε έθνη, οι τε Χρωβάτοι και Σέρβλοι και Ζαχλούμοι και Τερβουνιώταί τε και Καναλίται και Διοκλητιανού και οι Παγανοί, της των Ρωμαίων βασιλείας αφηνιάσαντες γεγόνασιν ιδιόρρυθμοι και αυτοκέφαλοι, τινί μη υποκείμενοι. Αρχοντας δέ, ως φασι, ταύτα τε έθνη μη έχειν, πλην ζουπάνους γέροντας, καθώς και αι λοιπαί Σκλαβηνίαι έχουσι τύπον"
Κωνσταντίνος Ζ΄ Πορφυρογέννητος, αυτοκράτορας Βυζαντίου, De administrando imperio 29, 68
“Τούτων ώδε χωρούντων, οι Αβαρεις δΙς µέχρι του καλούµενου µακρού τείχους ελάσαντες, Σιγγηδόνα Αγχίαλον τε και την Ελλάδα πάσαν και ετέρας πόλεις τε και φρούρια εξεπολιόρκησαν και ηδραποδίσαντο, απολλύντες άπαντα και πυρπολούντες, των πολλών στρατευµάτων κατα την εώαν ενδιατριβόντων”
Ευάγριος ο Σχολαστικός, VI 10
“"Πλήθος άπειρον συναχθέν από τε των Δρογουβιτών, Σαγουδατών, Βελεγεζητών, Βαϊουνιτών, Βερζητών και λοιπών εθνών, πρώτως εφευρόντων εξ' ενός ξύλου γλυπτάς νήας κατασκευάσαι· και κατά θάλασσαν οπλισαµένους, και πάσαν την Θετταλίαν και τας περί αυτήν νήσους και της Ελλάδος, έτι µην και τας Κυκλάδας νήσους, και την Αχαϊαν πάσαν, την τε Ηπειρον καΙ το πλείστον του Ιλλυρικού και µέρος της Ασίας εκπορθήσαι, και αοικήτους, ως είρηται, πλείστας πόλεις τε και επαρχίας ποιήσαι, βουλεύσασθαι τε οµοθυµαδόν και κατά της ειρηµένης ηµών φιλοχρίστου ταύτης πόλεως παρατάξασθαι και ταύτην ως τας λοιπάς εκπορθήσαι”
Χειρόγραφο "Θαύματα Αγίου Δημητρίου" 2, 1
“Κατα δε το τέταρτον έτος Τιβερίου Κωνσταντίνου Καίσαρος βασιλείας εν τη Θράκη ξυνηνέχθη το Σκλαυηνών έθνος µέχρι που χιλιάδων εκατόν Θράκην και άλλα πολλά ληϊσασθαι”
“Οτι κεραϊζοµένης της Eλλάδος υπό Σκλαβηνών και απανταχόσε αλλεπαλλήλων αυτή επηρτηµένων των κινδύνων, ο Τιβέριος ουδαµώς δύναµιν αξιόµαχων έχων ουδέ προς µίαν µοίραν των αντιπάλων, µήτι γε και προς πάσαν, ούτε µην οίος τε ων πολέµοις σφίσιν υπαντιάζειν τω ανά τους εώους πολέµους τας Ρωµαίων τετράφθαι δυνάµεις, πρεσβεύεται ως Βαϊανόν τον ηγεµόνα τωνν Αβάρων ... ταύτη τοι και πείθει γε αυτόν κατά Σκλαβηνών άρασθαι πόλεµον, ος αν οπόσοι την Ρωµαίων δηούσι τοις οικείοις ανθελκόµενοι κακοίς επαρκέσαι τε βουλόµενοι τη πατρώα κατά το µάλλον παύσαιντο µεν του την Ρωµαϊκήν λεηλατείν, οι δε περί της οικείας τον κίνδυνον αναδέξονται”
Μένανδρος ο Προστάτης, 20, 2 & 21
"Και εκβαλόντων μεν τα εγγενή Ελληνικά έθνη και καταφθειράντων, κατοικισθέντων δε αυτών από βασιλείας Μαυρικίου έτους ς μέχρι τέταρτου έτους Νικηφόρου, εφ΄ού του ανατολικού μέρους Πελοποννήσου από Κορίνθου και μέχρι Μαλέας του Σκλαυηνού καθαρεύοντος, εις ό και στρατηγός καταπέμπετο τη Πελοποννήσω"
Νικηφόρος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, 932 μΧ