Ήμουν μέσα σ'εκείνο το 0-1 στα πλει οφ με τον ΠΑΟΚ που διώξαμε με τις κλωτσιές τον Κόκκαλη. Θυμάμαι ακόμα το ατελείωτο βρίσιμο , το "κοιτα πως καταντησες τον Ολυμπιακο" απ' την αρχη μεχρι το τελος , το ντου και το ξυλο στο τελος. Κι ολα αυτά για μια ομάδα μετριοκακή και παρατημένη μεν , πέντε κλάσεις ανώτερη απ' το σημερινό έκτρωμα δε. Τότε είχαμε χάσει το πρωτάθλημα γαμώντας μέσα έξω τον ψευτοπρωταθλητή βάζελο εξαιτίας της παράγκας του Πατέρα (κατα παραδοχή του). Τώρα δεν το διεκδικούμε καν και διασυρόμαστε από χωριό σε χωριό κι απο ντερμπι σε ντερμπι. Τότε είχαμε χάσει την πρόκριση στους 8 (!!!) του ΤΣΛ με διαιτητική σφαγή και στα 2 ματς με τη Μπορντο. Τώρα μαζευουμε 4-5ρες απ τις μπυραριες του Μιλκο καπ. Και δε μιλάει κανείς. Μην και χάσουμε τον ευεργέτη και καταστραφούμε. Και χάσουμε την ευκαιρία να απολαμβάνουμε παιχταράδες σαν το Ρέτσο και τον Ιμπόρρα και τον Κίνι , να βγαινουμε τριτοτεταρτοι στη Σουπερλιγδα και να διασυρομαστε στην Ευρωπη οταν δεν αποκλειομαστε απ το καλοκαιρι.
ΚΑΤΑΝΤΙΑ πρώτα απ' ολα για τον κοσμο. ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ μαλάκα χοντρέ. ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΜΕ. Χειρότερα δεν γίνεται. Ας τρέξει την ομάδα ο Κονυτουρης με εσοδα-εξοδα. ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ.