Μάγκες όσο δεν αλλάζουμε νοοτροπία, μία ζωή τα ίδια θα έχουμε.
Είμαι Ολυμπιακός. Φίλαθλος του Ολυμπιακού, όχι οπαδός.
Ήμουν στο γήπεδο, στη θύρα 29, μπροστά μου έγινε το σκηνικό.
Ξεκινάω με τα γεγονότα.
Έσκασε η κροτίδα 5 μέτρα περίπου από τον Χουάνκαρ. Εκεί είχαν μόλις ξεκινήσει να κάνουν ζέσταμα οι αναπληρωματικοί του Παναθηναϊκού, δίπλα από αυτούς του Ολυμπιακού.
Από τον κρότο τρόμαξαν οι κοντινοί, αλλά μέχρι εκεί. Ο Χουανκαρ πιθανολογώ ότι τρόμαξε, αλλά μέχρι εκεί .
Στο σημείο υπήρχαν 3 παίκτες του Παναθηναϊκού, ο γυμναστής, ball boys, σεκιουριτάδες, cameramen.
ΚΑΝΕΙΣ δεν έπαθε τίποτα, πέρα από τον Χουανκαρ, που (με λίγη καθυστέρηση), έπεσε κερός στο χορτάρι. Σημειώνω ότι η κροτίδα δεν έπεσε πάνω στον Χουάνακρ, αλλά 5 μέτρα πίσω του.
Προφανώς αμέσως του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες από γιατρούς Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού κλπ. Αποχώρησε μετά από 10 λεπτά με το φορείο.
Μετά από 1μιση ώρα, δεν υπήρχε επίσημη ανακοίνωση για να μείνουμε ή να φύγουμε.
Η άποψή μου
Ο Χουάνκαρ δεν τραυματίστηκε, απλά τρόμαξε, γενικώς ήταν σε φάση να αγωνιστεί κανονικά. Απλά εκμεταλλεύτηκε έξυπνα την βλακεία ενός οπαδού του Ολυμπιακού.
Οι συγκρίσεις του τύπου "και στη Λεωφόρο τα ίδια γίνονται", "με την ΑΕΚ ο Μπρινιόλι σηκώθηκε κι έπαιξε κανονικά" κλπ, δεν οδηγούν πουθενά. Δεν είναι εκεί η ουσία.
Η ουσία είναι ότι για άλλη μία φορά, δεν παίχτηκε ποδόσφαιρο, ταλαιπωρήθηκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, γίναμε ρεζίλι, έχασε το ποδόσφαιρο.
Οι ευθύνες; Άπειρες.
Πρώτη και καλύτερη η διοίκηση της κάθε ομάδας που επιτρέπει την είσοδο κροτίδων στο γήπεδο. Τεράστια ευθύνη για πολλοστή φορά του χοντρού.
Ο διαιτητής, που πέρα από κακός, δεν μπορούσε να πάρει μία απόφαση, από την στιγμή που πήρε την γνωμάτευση του γιατρού και να λήξη το ματς νωρίς.
Οι διοικήσεις των ομάδων, που στην 1η ευκαιρία θα σταματήσουν το ποδόσφαιρο και θα καταφύγουν σε ανακοινώσεις και δικαστήρια.
Η ανίκητη βλακεία των οπαδών.
Η ΕΠΟ και το κράτος που αποδεικνύονται για χιλιοστή φορά ανίκανοι.
Και για να μην γελιόμαστε, όλοι τα ίδια κάνουν. Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ.
Το πρόβλημα είμαι εθνικό, όχι συλλογικό.