Κάτι λέγατε για ομάδα της χούντας.
Είπα να συμβάλω στην έρευνά σας.
Είσαι και αριστερός, τρομάρα σου, και μιλάς για εύνοια από την Χούντα.
Τα γεγονότα της... εύνοιας, λένε :
1. Η μοναδική ομάδα απ'την οποία εκδιώχθηκαν παίκτες κατά τη διάρκεια της χούντας ως "κομμουνισταί" είναι ο Ολυμπιακός, ο οποίος στερήθηκε τους Ρομαίν Αργυρούδη και Γιώργο Σιδέρη (ο πρώτος ήταν... ξενόφερτος και έφυγε χωρίς πολλά πολλά, ο δεύτερος - μόνιμος "εραστής" του ΠΑΟ - πιο δύσκολη περίπτωση, "παραχωρήθηκε" με μεταγραφή στη Βελγική Αντβέρπ).
2. Η μοναδική ομάδα απ'την οποία εκδιώχθηκε προπονητής ως "κομμουνιστής" ήταν ο Μάρτον Μπούκοβι και ο βοηθός του, Μιχάϊ Λάντος, με τον οποίον όλως τυχαίως ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει ήδη 2 πρωταθλήματα. Ο Ούγγρος Φέρεντς Πούσκας δεν είχε την ίδια τύχη, γιατί λέει είχε... "αποκυρήξει τον κομμουνισμόν".
3. Το 1969 ο Παναθηναϊκός κερδίζει το πρώτο ντάμπλ της ιστορίας του, 61 χρόνια μετά την ίδρυση του (με το δικό τους, μοναδικό μέτρημα), μόλις στο 2ο χρόνο της χούντας στην εξουσία. Το κύπελλο το κερδίζει με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο... στρίψιμο του νομίσματος, ένα στρίψιμο που έκανε ο ΓΓΑ Κώστας Ασλανίδης και μόνο αυτός είδε τι... βγήκε (είχε προλάβει να ακυρώσει τη μεταγραφή του Κούδα με νόμο που απαγόρευε τις μεταγραφές ποδοσφαιριστών προς ομάδες της ίδιας ή ανώτερης κατηγορίας, κάνοντας όμως "εξαίρεση" στη μεταγραφή του Αντώνη Αντωνιάδη από την Ασπίδα Ξάνθης προς τον Παναθηναϊκό).
4. Η μοναδική ομάδα που της ακύρωσαν μεταγραφή δια νόμου, ήταν ο Ολυμπιακός (Κούδας).
5. Στην εξαετία της χούντας, τα πρωταθλήματα κατέληξαν σε Παναθηναϊκό (3 φορές, 1968-69, 1969-70, 1971-72), ΑΕΚ (2 φορές, 1967-1968, 1970-1971) και μόλις μία στον Ολυμπιακό, όταν η χούντα έπνεε πλέον τα λοίσθια (1972-1973).
6.
Στον Ολυμπιακό έγινε δωρεά 1.000.000 δραχμών. Το ζητούμενο είναι οτι έγινε ως "ξεκάρφωμα" για το ΧΑΡΙΣΜΑ των 6,5 εκατομμυρίων δραχμών λόγω "του έπους του Γουέμπλεϊ", χώρια τις πριμοδοτήσεις. Με την Αθήνα να έχει ξεχυθεί στους δρόμους λόγω εθνικής υπερηφάνειας (22 άτομα ελαφρά τραυματίες και 15 με καρδιακές αρρυθμίες) ο Ασλανίδης ανακοινώνει στη διοίκηση του ΠAO ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να χαρίσει στην Αθηναϊκή ομάδα όλα τα χρέη της, τα οποία ανέρχονται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 6,5 εκατομμυρίων δραχμών.
Στις 03/12/1974, ο πρόεδρος του Δ.Σ. του ΟΠΑΠ κάνει διαχειριστικό έλεγχο στον οργανισμό και αποκαλύπτεται πως 7.000.000 δραχμές έχουν πάει στα ταμεία του Παναθηναϊκού, χρήματα ξέχωρα απ'αυτά που ήδη είχε τάξει τότε η ΓΓΑ. Ο Παναθηναϊκός ποτέ δε μπόρεσε να δικαιολογήσει που πήγαν όλα αυτά τα λεφτά : Δεν υπήρχαν παραστατικά, δεν υπήρχαν δικαιολογητικά, δεν υπήρχαν καν παραλήπτες.
Ακολούθησαν τα δραματικα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Η χούντα έπεσε και ξεκινά η εποχή της μεταπολίτευσης. Μετά την πτώση της χούντας, άρχισαν να διενεργούνται ενδελεχείς έλεγχοι για να διαλευκανθούν τα όποια οικονομικά σκάνδαλα υπήρξαν στο χώρο του ποδοσφαίρου. Στις 25/06/1975, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών διέταξε έρευνα για το... "έπος του Γουέμπλεϋ" στα πλαίσια της δίωξης του Ασλανίδη, αναθέτοντας την υπόθεση στον ειδικό ανακριτή του Α' Τμήματος Δ.Γκουλούση. Η υπόθεση πέρασε λίγο καιρό αργότερα στο αρχείο, χωρίς ποτέ να βγεί πόρισμα και με τις συνεχείς καταγγελίες των ξένων (Γερμανοί, Γιουγκοσλάβοι, Άγγλοι, Ιταλοί) να "μαυρίζουν" το - κατά τους "πράσινους" - "τίμιο και δοξασμένο έπος του Γουέμπλεϊ".
History, anyone?
