Το σκεφτομε πολυ σοβαρα να πουλησω οτι εχω, χτηματα, αυτοκινητο, μηχανες και οτι μπορει να πουληθει και να την κανω για εξω. Για που δεν εχω αποφασισει ακομα. Την εχω βαρεθει αυτη τη σκατοχωρα. Μερα με τη μερα βλεπω ολο και λιγοτερους ανθρωπους να χαμογελανε, να λενε κατι θετικο κι ευχαριστο κι οχι να παραπονιουντε, να εχουν ορεξη για ζωη. 35 χρονων ανθρωπος και μου ελεγε σημερα οτι θα ηθελε να ηταν 65 για να μπορει να βγει στη συνταξη και να μην εχει το αγχος μην τον απολυσουν. Πως διαολο μας καταντησαν ετσι. Καθομε τα βραδια στο καφενειο του χωριου μου και βλεπω ανθρωπους σκυθρωπους προβληματισμενους. Ενας Αλβανος μου ελεγε οτι το μετανιωσε που εφυγε απο την Ιταλια και ηρθε στην Ελλαδα και δεν ξερω τι να του απαντησω. Πως να μ΄ενδιαφερει το προβλημα του οταν με καινε τα δικα μου ? "Ρε δεν θα πεινασουμε εμεις" λεει καποιος. Και λοιπον αυτο ειναι το προβλημα να εχουμε ενα πιατο φαι ? Που ειναι η Ελλαδα της διασκεδασης, των εξω καρδια κατοικων της, του sex sea sun, η ασφαλης Ελλαδα, η φιλοξενη ?
Εχω δυο φιλους πρωην ναυτικους που την εκαναν για Κοστα Ρικα. Πριν φυγουν μου ειχαν πει οτι η Κοστα Ρικα μοιαζει με την Ελλαδα στο κλιμα και ειναι και πιο καλη η ζωη εκει. Ο ενας, απο ενα χωριο της Λαμιας, παρατησε γυναικα, παιδι, μαγαζι και την κοπανησε. Δυστηχως δεν εχω πλεον καμια επαφη μαζι τους. Περιμενω καθε μερα ενα τηλεφωνο ενα mail τους που να μου λενε "ελα κατω ρε μαλακα εδω βρηκαμε τον παραδεισο", αλλα τιποτα........Μακαρι να ειναι καλα τα παιδια. Εγω θα ειμαι ακομα εδω στην ψωροκωσταινα, θα τρωω στην μαπα τις ξυνησμενες φατσες των Ελληνιδων, θα μετραω το ευρω γιατι "οι καιροι ειναι δυσκολοι", θα ακουω τα παραπονα των συγχωριανων και των φιλων μου, θα βλεπω διπλα μου ανθρωπους να πεφτουν, θα "γεμιζω την κεφαλα μου με αλκοολ και φουντα" και θα γραφω στο bourdela.tv οτι ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΚΑΤΟΧΩΡΑ.