Love you sort time
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 28 Ιαν 2012
- Μηνύματα
- 1.161
- Like
- 1.156
- Πόντοι
- 216
PATONG 2016
ΤΙ ΜΕ ΧΑΛΑΣΕ
1. Οι Κινέζοι. Δεν είμαι ρατσιστής , ισα ίσα κάποια κινεζάκια είναι να τα πιεις στο ποτήρι αλλά από τότε που άρχισαν να κατεβαίνουν οι ορδές τους το νησί άλλαξε χαρακτήρα. Όλη η Πατογκ είναι δομημένη στην διασκέδαση του δυτικού τουρίστα, εστιατόρια, μπαρ και γυναίκες. Τίποτα από αυτά δεν αγγίζουν. Έρχονται με πάμφθηνα πακέτα διακοπών , συνήθως με πτήσεις τσάρτερ, τα τουριστικά γραφεια τους σκοτώνουν σε απίστευτο βαθμό τις τιμές των ξενοδοχείων με αποτέλεσμα αυτά να φυτοζωούν ως επιχειρήσεις ενώ ως επί το πλείστον πηγαίνουν σε ξενοδοχεία κινεζικών συμφερόντων που έχουν πνίξει την πόλη. Ελάχιστοι τρώνε σε εστιατόρια, αγοράζουν φαγητά, αναψυκτικά και κονσέρβες στα σούπερ μάρκετ, και τα μαγειρεύουν με γκαζάκια στα δωμάτια. Οι ξενοδόχοι έχουν τα έχουν πάρει στο κρανίο και στα περισσότερα καταλύματα βλέπεις ανακοινώσεις ότι απαγορεύται το μαγείρεμα στα δωμάτια.Γενικά στο ξενοδοχείο πέρα από τις σκοτωμένες τιμές διαμονής δεν πληρώνουν δεκάρα. Είναι χαρακτηριστικό στην πισίνα του ξενοδοχείου που έμενα και ενω ήταν γεμάτη από τις 10 το πρωί ο τζίρος έως στις 2 το μεσημέρι που κατέβηκα για καφέ ήταν 2 κόκα κόλες !!!! Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ το νησί φαινόταν ότι είχε πολύ κόσμο τα εστιατόρια ήταν σχεδόν άδεια. Για νυχτερινή διασκέδαση, μπαρ, ντίσκο,ποτά και γυναίκες δεν γίνεται καν λόγος. Ελάχιστοι πιτσιρικάδες πηγαίνουν σε καμιά ντίσκο για χορό, την βγάζουν με μια μπυρίτσα όλο το βράδυ ενώ από πολλούς είχα ακούσει ότι είχαν προβλήματα με τα γκομενάκια που δεν τους είχαν ότι εξηγήσει τι ακριβώς δουλειά κάνουν. Νομιζαν ότι οι έξτρα υπηρεσίες οφειλονταν στο οτι ήταν ομορφόπαιδα και προσφέρονταν δωρεάν.Άντε γειά......
Στο μόνο που σκάνε χρήματα είναι στις εκδρομές και τα αξιοθέατα άλλα είναι αυτό αρκετό για να ζήσει όλοκληρη τουριστική βιομηχανία. Τα κορίτσια τι θα γίνουν ; Κλέφτες ;
Η γνώμη μου τελικά είναι ότι αν η συγκεκριμένη κατάσταση συνεχιστεί η Πατονγκ σε λίγα χρόνια δεν θα έχει αυτό που την έκανε διάσημη.
2. Οι βομβιστικές επιθέσεις. Για να πω την αλήθεια χαμπάρι δεν είχα πάρει. Τόσο που ενώ είχε σκάσει βόμβα το πρώτο μου βράδυ εγώ ποστάριζα εδώ ότι δεν έγινε τίποτα. Οι ντόπιοι τα είχαν κάνει πάνω τους και τουλάχιστον εμένα αυτοί που γνωριζα με προειδοποιούσαν συνεχώς να προσέχω το βράδυ. Αποτέλεσμα της κατάστασης ήταν να κλείνουν όλα τα μαγαζιά στις 2.30 κάθε μέρα. Για όλους σαν εμας που συνηθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια να βγαίνουμε μετά τις 12.30 αυτό ήταν πρόβλημα και μάλιστα χοντρό. Όλη η φάση και ο χαβαλές με τα γκομενάκια είναι από τις 2 έως τις 5 το πρωί. Δυστυχώς αυτή τη φορά αυτό δεν υπήρχε.Γενικά παντως η μιση μαγεία των διακοπών στην Ταϊλάνδη είναι η αίσθηση σχεδόν απόλυτης ασφαλείας. Ελπίζω στο μέλλον να μην χαθεί αυτό.
3. Ο καιρός. Δυστυχώς ο καιρός ειδικά την low season είναι ρουλέτα. Τις περισσότερες φορές ήμουνα τυχερός . Έχω καθήσει Αυγουστο 20 μέρες και δεν είχε ρίξει σταγόνα. Φέτος άνοιξαν οι ουρανοί. Κάθε μέρα μιά δύο φορές χτυπάγανε τροπικές καταιγίδες μισής ώρας και πλημμυρίζαν τα πάντα. Πάντως για να πω την αλήθεια όποιος είναι επικεντρωμένος στην νυχτερινή διασκέδαση όπως εγω δεν έχει ιδιαίτερο πρόβλημα. Τώρα αν κάποιος είναι λάτρης της παραλίας και των εκδρομών θα πρέπει να βολευτεί κάποιες μέρες με την πισίνα του ξενοδοχείου.
4. Οι τιμές στα ποτά. Το 2005 με το μπατάκι στο 50+ το ποτό σα μπαράκια είχε κατά μέσο όρο ογδοντα μπατ και στην ντίσκο 100-120. Ούτε μια φορά από τότε δεν έχω βρεί την ίδια τιμή. Κάθε φορά συν 20 επάνω. Αποτέλεσμα στα πολύ περιφεριακά οι τιμές στα 160-180 στα κεντρκά 220-240 και στην Tiger 280 με το μπατ πλέον στο 40-.
Ασε το μπουκαλάκι στην ντίσκο που το πέρναμε πριν 5 χρόνια στα 2 χιλιάρικα κοντεύει να ξεπεράσει τα 4. Για αυτούς που η νυχτερινή διασκέδαση σήμαινει και πολύ πιώμα κάθε βράδυ η Πατταγια που ευτυχώς κρατάει περισσότερο τις τιμές γίνεται μονόδρομος. Φέτος στο Pier που είναι καινούργιο μαγαζί είχε προμόσιον κάποιες μέρες για λίγο νωρίς 3 μπουκάλια Johnny Walker 2500. Να πιείς να σκάσεις.... Γενικά οι τιμές στο μπουκάλι ήταν 2000 με 2500 μπατ. Not bad.
5. Τα μοτοταξί το βράδυ. Ήταν πάντα κλέφτες αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν ξεφύγει. Να μην βρεθείς στην ανάγκη τους. Για 400 μέτρα Bangla- ξενοδοχείο μόλις έκλειναν τα μπαρ και οι νίσκο ζητούσαν 200 μπατ δηλαδή πάνω από 5 ευρώ. Το καλό ήταν ότι με ένα χαμόγελο και την ερώτηση αν του ζητήσω να με πάει στο Πουκέτ Ταουν που είναι 20 χιλιόμετρα θα πρέπει να πληρώσω περισσότερο από το αεροπορικό εισιτήριο η τιμή κατεβαίνει στην μέση.
6. Οι τιμές στα γκομενάκια. Το χιλιάρικο είναι μια παλιά ανάμνηση. Ούτε για σορτάκι το δέχονται. Αν θες να στείλεις μια γκόμενα που σου έχει γίνει κολιτσίδα στην ντίσκο πες της ότι της δίνεις ένα χιλιάρικο για long time. Θα σε κοιτάξει υποτιμητικά σαν να της έβρισες την οικογένεια και νευριασμένη θα την κάνει σε λιγότερο από λεπτό. Η φάση παρεπιπτόντος βγάζει τρελό γέλιο αν θέλεις και λίγο χαβαλέ πριν το βραδυνό φόρτωμα. Τα κορίτσια έχουν πλέον καταλάβει ότι η καύλα του πελάτη τελικά θα υπερισχύσει της δικής τους ανάγκης για χρήματα και τελικά θα πάρουν την τιμή που ζητάνε. Αυτο σε συνδυασμό ότι είναι σίγουρες πια ότι δεν θα έχουν πελάτη κάθε μέρα λόγω τεράστιας έλλειψης από farang τις κάνει πια να επιμένουν σε υψηλότερες τιμές. Μου θυμίζουν τους δικούς μας ξενοδόχους προ δεκαετίας. Εξαφανίζονταν οι ξένοι τουρίστες αλλά αυτοί ανεβάζαν τις τιμές για να βγάλουν τα σπασμένα από τους εναπομείνοντες Έλληνες. Έτσι και τα κορίτσια. Όσοι απομείνουν θα πληρώσουν την νύφη. Για να μην τα πολυλογώ ή τιμή πλέον για freelance από ντισκο έχει πάει στο διχίλιαρο , υπάρχει βέβαια και το 1500 αλλά με τρόπο και κόπο. Δεν φυσικά μιλάω για γκομενάκια απο γκο γκο μπαρ κτλ έκει τα πράγματα έχουν ξεφύγει προ πολλού.
Σε γενικές γραμμές έτσι έχουν τα πράγματα την δεδομένη στιγμή στην Πατόνγκ. Ελπίζω την επόμενη φορά τα ευχάριστα να είναι περισσότερα και τα δυσάρεστα να μην συνεχίσουν να διογκώνονονται. Καλά ταξίδια σε όλους και ευχαριστώ για τα καλά λόγια που οι περισσότεροι ποστάρετε.
ΤΙ ΜΕ ΧΑΛΑΣΕ
1. Οι Κινέζοι. Δεν είμαι ρατσιστής , ισα ίσα κάποια κινεζάκια είναι να τα πιεις στο ποτήρι αλλά από τότε που άρχισαν να κατεβαίνουν οι ορδές τους το νησί άλλαξε χαρακτήρα. Όλη η Πατογκ είναι δομημένη στην διασκέδαση του δυτικού τουρίστα, εστιατόρια, μπαρ και γυναίκες. Τίποτα από αυτά δεν αγγίζουν. Έρχονται με πάμφθηνα πακέτα διακοπών , συνήθως με πτήσεις τσάρτερ, τα τουριστικά γραφεια τους σκοτώνουν σε απίστευτο βαθμό τις τιμές των ξενοδοχείων με αποτέλεσμα αυτά να φυτοζωούν ως επιχειρήσεις ενώ ως επί το πλείστον πηγαίνουν σε ξενοδοχεία κινεζικών συμφερόντων που έχουν πνίξει την πόλη. Ελάχιστοι τρώνε σε εστιατόρια, αγοράζουν φαγητά, αναψυκτικά και κονσέρβες στα σούπερ μάρκετ, και τα μαγειρεύουν με γκαζάκια στα δωμάτια. Οι ξενοδόχοι έχουν τα έχουν πάρει στο κρανίο και στα περισσότερα καταλύματα βλέπεις ανακοινώσεις ότι απαγορεύται το μαγείρεμα στα δωμάτια.Γενικά στο ξενοδοχείο πέρα από τις σκοτωμένες τιμές διαμονής δεν πληρώνουν δεκάρα. Είναι χαρακτηριστικό στην πισίνα του ξενοδοχείου που έμενα και ενω ήταν γεμάτη από τις 10 το πρωί ο τζίρος έως στις 2 το μεσημέρι που κατέβηκα για καφέ ήταν 2 κόκα κόλες !!!! Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ το νησί φαινόταν ότι είχε πολύ κόσμο τα εστιατόρια ήταν σχεδόν άδεια. Για νυχτερινή διασκέδαση, μπαρ, ντίσκο,ποτά και γυναίκες δεν γίνεται καν λόγος. Ελάχιστοι πιτσιρικάδες πηγαίνουν σε καμιά ντίσκο για χορό, την βγάζουν με μια μπυρίτσα όλο το βράδυ ενώ από πολλούς είχα ακούσει ότι είχαν προβλήματα με τα γκομενάκια που δεν τους είχαν ότι εξηγήσει τι ακριβώς δουλειά κάνουν. Νομιζαν ότι οι έξτρα υπηρεσίες οφειλονταν στο οτι ήταν ομορφόπαιδα και προσφέρονταν δωρεάν.Άντε γειά......
Στο μόνο που σκάνε χρήματα είναι στις εκδρομές και τα αξιοθέατα άλλα είναι αυτό αρκετό για να ζήσει όλοκληρη τουριστική βιομηχανία. Τα κορίτσια τι θα γίνουν ; Κλέφτες ;
Η γνώμη μου τελικά είναι ότι αν η συγκεκριμένη κατάσταση συνεχιστεί η Πατονγκ σε λίγα χρόνια δεν θα έχει αυτό που την έκανε διάσημη.
2. Οι βομβιστικές επιθέσεις. Για να πω την αλήθεια χαμπάρι δεν είχα πάρει. Τόσο που ενώ είχε σκάσει βόμβα το πρώτο μου βράδυ εγώ ποστάριζα εδώ ότι δεν έγινε τίποτα. Οι ντόπιοι τα είχαν κάνει πάνω τους και τουλάχιστον εμένα αυτοί που γνωριζα με προειδοποιούσαν συνεχώς να προσέχω το βράδυ. Αποτέλεσμα της κατάστασης ήταν να κλείνουν όλα τα μαγαζιά στις 2.30 κάθε μέρα. Για όλους σαν εμας που συνηθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια να βγαίνουμε μετά τις 12.30 αυτό ήταν πρόβλημα και μάλιστα χοντρό. Όλη η φάση και ο χαβαλές με τα γκομενάκια είναι από τις 2 έως τις 5 το πρωί. Δυστυχώς αυτή τη φορά αυτό δεν υπήρχε.Γενικά παντως η μιση μαγεία των διακοπών στην Ταϊλάνδη είναι η αίσθηση σχεδόν απόλυτης ασφαλείας. Ελπίζω στο μέλλον να μην χαθεί αυτό.
3. Ο καιρός. Δυστυχώς ο καιρός ειδικά την low season είναι ρουλέτα. Τις περισσότερες φορές ήμουνα τυχερός . Έχω καθήσει Αυγουστο 20 μέρες και δεν είχε ρίξει σταγόνα. Φέτος άνοιξαν οι ουρανοί. Κάθε μέρα μιά δύο φορές χτυπάγανε τροπικές καταιγίδες μισής ώρας και πλημμυρίζαν τα πάντα. Πάντως για να πω την αλήθεια όποιος είναι επικεντρωμένος στην νυχτερινή διασκέδαση όπως εγω δεν έχει ιδιαίτερο πρόβλημα. Τώρα αν κάποιος είναι λάτρης της παραλίας και των εκδρομών θα πρέπει να βολευτεί κάποιες μέρες με την πισίνα του ξενοδοχείου.
4. Οι τιμές στα ποτά. Το 2005 με το μπατάκι στο 50+ το ποτό σα μπαράκια είχε κατά μέσο όρο ογδοντα μπατ και στην ντίσκο 100-120. Ούτε μια φορά από τότε δεν έχω βρεί την ίδια τιμή. Κάθε φορά συν 20 επάνω. Αποτέλεσμα στα πολύ περιφεριακά οι τιμές στα 160-180 στα κεντρκά 220-240 και στην Tiger 280 με το μπατ πλέον στο 40-.
Ασε το μπουκαλάκι στην ντίσκο που το πέρναμε πριν 5 χρόνια στα 2 χιλιάρικα κοντεύει να ξεπεράσει τα 4. Για αυτούς που η νυχτερινή διασκέδαση σήμαινει και πολύ πιώμα κάθε βράδυ η Πατταγια που ευτυχώς κρατάει περισσότερο τις τιμές γίνεται μονόδρομος. Φέτος στο Pier που είναι καινούργιο μαγαζί είχε προμόσιον κάποιες μέρες για λίγο νωρίς 3 μπουκάλια Johnny Walker 2500. Να πιείς να σκάσεις.... Γενικά οι τιμές στο μπουκάλι ήταν 2000 με 2500 μπατ. Not bad.
5. Τα μοτοταξί το βράδυ. Ήταν πάντα κλέφτες αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν ξεφύγει. Να μην βρεθείς στην ανάγκη τους. Για 400 μέτρα Bangla- ξενοδοχείο μόλις έκλειναν τα μπαρ και οι νίσκο ζητούσαν 200 μπατ δηλαδή πάνω από 5 ευρώ. Το καλό ήταν ότι με ένα χαμόγελο και την ερώτηση αν του ζητήσω να με πάει στο Πουκέτ Ταουν που είναι 20 χιλιόμετρα θα πρέπει να πληρώσω περισσότερο από το αεροπορικό εισιτήριο η τιμή κατεβαίνει στην μέση.
6. Οι τιμές στα γκομενάκια. Το χιλιάρικο είναι μια παλιά ανάμνηση. Ούτε για σορτάκι το δέχονται. Αν θες να στείλεις μια γκόμενα που σου έχει γίνει κολιτσίδα στην ντίσκο πες της ότι της δίνεις ένα χιλιάρικο για long time. Θα σε κοιτάξει υποτιμητικά σαν να της έβρισες την οικογένεια και νευριασμένη θα την κάνει σε λιγότερο από λεπτό. Η φάση παρεπιπτόντος βγάζει τρελό γέλιο αν θέλεις και λίγο χαβαλέ πριν το βραδυνό φόρτωμα. Τα κορίτσια έχουν πλέον καταλάβει ότι η καύλα του πελάτη τελικά θα υπερισχύσει της δικής τους ανάγκης για χρήματα και τελικά θα πάρουν την τιμή που ζητάνε. Αυτο σε συνδυασμό ότι είναι σίγουρες πια ότι δεν θα έχουν πελάτη κάθε μέρα λόγω τεράστιας έλλειψης από farang τις κάνει πια να επιμένουν σε υψηλότερες τιμές. Μου θυμίζουν τους δικούς μας ξενοδόχους προ δεκαετίας. Εξαφανίζονταν οι ξένοι τουρίστες αλλά αυτοί ανεβάζαν τις τιμές για να βγάλουν τα σπασμένα από τους εναπομείνοντες Έλληνες. Έτσι και τα κορίτσια. Όσοι απομείνουν θα πληρώσουν την νύφη. Για να μην τα πολυλογώ ή τιμή πλέον για freelance από ντισκο έχει πάει στο διχίλιαρο , υπάρχει βέβαια και το 1500 αλλά με τρόπο και κόπο. Δεν φυσικά μιλάω για γκομενάκια απο γκο γκο μπαρ κτλ έκει τα πράγματα έχουν ξεφύγει προ πολλού.
Σε γενικές γραμμές έτσι έχουν τα πράγματα την δεδομένη στιγμή στην Πατόνγκ. Ελπίζω την επόμενη φορά τα ευχάριστα να είναι περισσότερα και τα δυσάρεστα να μην συνεχίσουν να διογκώνονονται. Καλά ταξίδια σε όλους και ευχαριστώ για τα καλά λόγια που οι περισσότεροι ποστάρετε.
