Να αφήσεις τις καλησπέρες και να στειλεις τις ιστορίες που χρωστάς
Άντε ρε L.Y.S.T. , κερασμένο...
Κάποιο βράδυ βρέθηκα ως καλεσμένος, μέσω μιας... φίλης μου (
) - η οποία επίσης περευρείσκετο - σε BBQ party, με το οποίο γιόρταζαν τα γενέθλια μιας νεαράς thai lady.
Σενιέ - πενιέ, πήρα το άλογό μου (το σκουτεράκι μου
), στενό - στενάκι, στρίψε δώ, στρίψε εκεί, ωχ αδιέξοδο... πίσω, ξανά δεξιά, πέρνα μέσα από μια καγκελόπορτα, πρόσεχε τα ρούχα που απλώνει η θεία... ωχ τι είναι αυτό; πάρτε μωρέ το ιγκουάνα από το δρόμο!... έφτασα..! Λαβίρυνθος, αλλά Έλληνας είσαι, τι να χαμπαριάσεις! ;)
Στο τραπέζι τα φαγητά λες και ήταν τοποθετημένα με φθίνουσα πορεία. Μπριζολάκια (ναι μπριζολάκια)... λουκάνικα... ψάρια... ρύζι... σούπες... πόδια από κοτόπουλο (τα δάχτυλα εννοώ και όχι τα μπουτάκια), θα δοκίμαζα αλλά δεν είχα νυχοκόπτη μαζί μου
μπλιαχ... κάτι που επέπλεε σε ένα πιάτο και δεν θα ήθελα να συστηθώ μαζί του... ρε την μία την ρουφιάνα τι κέφι τα έκανε εκείνα τα κοτοδάχτυλα..
Η κάβα φτωχή θα έλεγα, αλλά δε γαμείς. Ένα ουίσκι, που αν το έριχνες στο πάτωμα, θα έβγαινε στην άλλη μεριά της γης (ένα σφηνάκι ήπια για να ευχηθώ και μου ξεκόλλησε το σκαλπ
).... και.. μπα; τι βλέπω; HEINEKEN? Άντε, αφού δεν έχει Chang, εδώ καλά είμαστε με το πρασινάκι. Αφού δεν μας έφυγε κάνα σφράγισμα με το σφηνάκι...
Το ντεκόρ... πλαστικές καρέκλες και αναποδογυρισμένα τελάρα, ένα καλώδιο από τη μια μεριά του στενού ως την άλλη, δύο μέτρα δλδ, με λάμπες φθορίου επάνω και μουσική που μάλλον ήταν τα εγχώρια hit της εποχής.
Αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις, τώρα χαίρονταν που πήγα και γελούσαν... με κορόιδευαν στη γλώσσα τους... στα τέτοια μου, μια εμπειρία ακόμη λοιπόν...
Την αλλόκοτη ομορφιά του να είσαι προσκεκλημένος σε πάρτυ γενεθλίων κάποιας άγνωστης, σε κάποιο σοκάκι της Πατόνγκ στο πουθενά, στην άλλη μεριά του κόσμου, χαλούσαν οι κατσαρίδες ρε παιδιά. Αυτές δεν ήταν κατσαρίδες, ρινόκεροι ήταν!! Μαύρες και μπόσικες! Πετούσαν κιόλας. Να σε βρει καμιά τέτοια πάνω στο μηχανάκι, να σε ξαπλώσει
! Αφού πάτησα μία, την έκοψα στη μέση και συνέχισε να προχωράει. ΚΑΤΣΑΡΊΔΑ ΒΙΕΤΚΟΝΓΚ.
- "Don't worry, good animal, pet! Pet! " Τι λες ρε θεία του Σκαθαροζούμη;... σε μαυσωλείο μένεις;;
Όσο και να πείναγα, κασκαντέρ δεν έγινα.
- Στην παρέα ήρθε και ένας Νεο Ζηλανδός, περίπου 50 ετών, ο επίσημος boyfriend της εορτάζουσας, ο οποίος άρχισε να με ρωτάει τα της πατρίδος μας τα δύσκολα. Επειδή ο καψερός μου μίλαγε σε άπταιστα αγγλικά, καθότι είναι και η μιτρική του γλώσσα, η "φίλη" μου με ρώτησε: "What country bla bla you talk?" θέλοντας να πει τι γλώσσα μιλάμε... ασχολίαστο!
Και δώστου αγκαλιές και φιλιά ο New Zealand man με την καλή του και δώστου ευχές και ξαναδώστου σαλιαρίσματα και παντοτινές αγαπές...
Τυχερός ο μπαγάσας... τον αγαπάει πολύ αυτή η κοπέλα... τόσο πολύ που το επόμενο βράδυ που ζήτησα από τη "φίλη" μου να φέρει στο ξενοδοχείο μαζί της και μια φίλη της για τον δικό μου φίλο, επειδή έβρεχε και δεν θα βγαίναμε, αυτή εντελώς τυχαία έφερε μαζί της την πρώην εορτάζουσα, η οποία, από ότι πληροφορήθηκα, ξεκινούσε το ρεπερτόριό της με 69...
Το συμπέρασμα...
Δεν υπάρχει συμπέρασμα κύριοι...
