Βραδιά Ερώτικα
Μέρα με τη μέρα ξεχνιέται η πρώην και ευλογούνται οι νυν.Σήμερα είχε συννεφιά στη πρωτεύουσα, έβρεξε μάλιστα πιο μετά.Αυτή τη περίοδο λιγοστεύουν οι φαράνγκ αλλά πληθαίνουν τα αράμπια.Στα σισάδικα δε βρίσκεις θέση!
Δυστυχώς τελειώνουν οι μέρες, όσο και να μείνεις ότι και να κάνεις πάντα θα έρθει η μέρα της επιστροφής.
Η θεά τύχη και ο καλός Βούδας μου φύλαξαν το καλύτερο φινάλε.Μέχρι τότες όμως έχω ακόμη δύο σόλο νυχτοπερπατήματα.Η Λεϊλά δεν απάντησε στο μήνυμα μου, μάλλον θα μείνω με τη σκέψη της.Δεν είναι γραφτό να αλλαξοπιστήσω φέτος.
Χτες πέρασα από το Ερώτικα για κατάθεση στεφάνου αλλά είδα φώτα ανοιχτά και μέσα μπατσαρία.Ελέγχανε άδειες, χαρτιά και χορεύτριες, ενώ μέσα είχε πέντε πελάτες που συνέχιζαν απτόητοι να πίνουν τη μπύρα τους. Χάσιμο χρόνου ρεεεεεεεεε!
Κατεβαίνω κάτω και ενώ περπατούσα ένα σκατοκατόϊ μου έπιασε το στήθος τάχα μου ”hello welcome” ξεφωνίζει με φάλτσα φωνή, πήρα ανάποδες και του είπα να μη το ξανακάνει, αν βλέπατε πόση κακία έβγαλε…! Όχι μόνο τα τραβέλια αλλά και οι κοπέλες της νύχτας όταν δεν τους κάνεις το χατίρι, αν θυμώσεις κλπ γίνονται αλλοπρόσαλλες.
Αυτή είναι η χώρα του χαμόγελου που επαναλαμβάνω ”it is only money” και μη μου πείτε να ανέβω στο Ισάν να συναντήσω αγνούς Ταϊλανδούς γιατί έχω πάει τρεις φορές.Σε βλέπουν σαν τον θείο από την Αμερική, σαν τον Αη Βασίλη η έναν από τους μάγους με τα δώρα.Ισως και μεγάλο κορόιδο (για να μην πω μαλάκα).
Εννοείται η Ταϊλάνδη δεν είναι μόνο Ψαροχώρι, Πατόνγκ, Νανά και Ισάν.
Πάμε λοιπόν για άλλα!
Ξανανέβηκα στο Ερώτικα απόψε και ευτυχώς έπαιζε κανονικά. Μέσα με γνωρίζουν όλες πια και η μπύρα ήρθε από τη σερβιτόρα χωρίς την απαράδεκτη κίνηση του χεριού της στο στόμα.Κοριτσάκια πάνω, τρία τα καλά. Αμπεμπαμλόμ του κειθε μπλομ… και ο κλήρος πέφτει στο 54 ίσα ίσα πριν Ιαπωνικός πύραυλος πέσει καταπάνω της.Την ώρα που την έδειχνε στη σερβιτόρα εγώ την είχα κανονίσει από πριν με ματάκια αλλά και με τη μαμασάνγκ.Εκείνη συνέχιζε να χορεύει ενώ το ποτό της ήδη έκανε παρέα στη μπύρα μου.
Σε δέκα λεπτάκια κατέβηκε και στρογγυλοκάθισε δίπλα μου.
Από ότι θυμάμαι τα πιο πολλά κορίτσια εκεί είναι από τη Chiang Mai και το Udon Thani, κοριτσομάνες!
Ψιλονόστιμη ήταν αλλά αυτό που με τράβηξε ήταν το μεγαλούτσικο και όρθιο φυσικό της στήθος.Φυσικά το υπόλοιπο σώμα είχε εγκριθεί πάραυτα.Συμπεριφορά άριστη καθόλου βιαστική, χτύπησα και δεύτερη μπύρα σκεπτόμενος ενδεχόμενο τρίο με τη φίλη της που λύσσαξε να κοιτάει και να παρακαλάει με τα μάτια της.
Τσίμπησε η δικιά μου και έκανε τη πρόταση αλλά απορρίφθηκε για οικονομικούς λόγους, όπως και για πρακτικούς.Δεν κάθονταν δύο ώρες σορτ τάιμ, μόνο θέλανε πάρτι μιας ώρας.
Κατά τις μια ήμασταν ήδη στο δωμάτιο.
Ζεσταμένη από το μακρυμάνικο φανελάκι που φορούσε το βγάζει και πετάγονται έξω τα πλούσια στήθη της που με χάρη κρατούσε ένας μάγκας θαλασσί στηθόδεσμος.Κάνω τη κίνηση με το χέρι για φωτό αλλά μου μουρμούρισε.
Αφού της είπα ότι δεν τη θέλω γυμνή αλλά όπως είναι δέχτηκε αν και απρόθυμα.Χρειάστηκε και επέμβαση του Photoshop (ευτυχώς βρήκα κόλπο) για να φύγουν οι πούδρες (βρε κόλλημα που έχουν).Άσε που στο μπάνιο έχω ένα μπουκαλάκι που μου το ρημάξαν οι ρουφιάνες.
Μετά τα ντουσάκια μου ήρθε μισοτυλιγμένη, πάλι καλά.
Ήταν ευτυχώς δεχτική και θερμή.Είχε γενέθλια μάλιστα, έγινε εικοσιενός αστέρων. Θα τα γιορτάσει αύριο στο Γκόγκο.Το παγωτό φράουλα δεν της άρεσε, παραλίγο να μου πνιγεί, με δύο χτυπήματα όμως συνήλθε.
Στα υπόλοιπα καθήκοντα ήταν άριστη.Το σωματάκι της ήταν τέλειο, μου έκανε κόλπα για να με ξεπετάξει αλλά δε μάσησα.Τη γύρισα τη σήκωσα τη ξαναγύρισα μέχρι που άρχισε τις στριγκλιές και εκεί με αποτέλειωσε.
Έμεινε παραδόξως για αρκετά λεπτά δίπλα μου μέχρι να συνέλθει.
Με τούτα τα κορίτσια του σορτ δε καταλαβαίνεις τι ρόλο βαράνε, αν το ευχαριστιούνται αν κουράζονται κλπ. Πάντως έβγαλε άριστα το ωράριο της και αν προσποιήθηκε με φωνές στο τέλος, λίγη σημασία έχει.
Ήταν από τα καλύτερα σορτ που έχω κάνει με γκογκοκόριτσο για αυτό και πήρε μπόνους γενεθλίων.
Ίσως να την επισκεφτώ αύριο που εορτάζει.
Θα είναι η τελευταία μου νύχτα ως κυνηγός πριν τη κάθοδο της αμαζόνας.
Θεοί και δαίμονες!