Τελευταίο Μέρος
Ο βαρκάρης ο Αλή περίμενε στη παραλία.Ήταν εκεί από τα χαράματα.Καθάρισε τη βάρκα του, έκανε σέρβις στη εξωλέμβια με τη μακριά ουρά και περίμενε το γκρουπ.Δηλαδή εμένα με την καλή μου.Εκείνη μπήκε σε ένα "μίνι μάρκετ" και ψώνισε διάφορες λιχουδιές.Καρπουζοπασατέμπο, πατατάκια, χυμούς,σάντουιτς, μπανάνες, κλπ.
Η εκδρομή ήταν ολοήμερη.
Η μηχανή ξεκίνησε με θόρυβο και αφού στρίψαμε τη βορειοδυτική γωνιά του νησιού βάλαμε πλώρη για το Πι Πι Λε. Ξεκινήσαμε λίγο νωρίς για να προλάβουμε την απόβαση των χιλιάδων φαλάνγκ που θα έφταναν με τα ταχύπλοα σκάφη. Τους είχα δει στη προηγούμενη εκδρομή που είχαν κατακλύσει την "Παραλία" του Ντι Κάπριο .
Είχα πολύ καλή διάθεση η μέρα ήταν καλοκαιρινή και το φρέσκο θαλασσινό αεράκι πλημμύρισε τα πνευμόνια μου.
Η συνοδός μου και αυτή χαρούμενη, απέφευγε τον ήλιο αλλά και την αλμύρα.Μελαχρινό κορίτσι του Ισαάν!Γέλασα.
Ο καπετάνιος βαστούσε γερά τη μηχανή του και μας πήγε στο νησί σε μισή ώρα.Στη παραλία ήσαν ήδη πέντε-έξι βάρκες και μερικοί φυσιολάτρες.Κατέβηκα και περπάτησα με το κορίτσι.Έπιασα τον εαυτό μου να σφυρίζει
...εγώ και εσύ, εσύ και εγώ μόνοι πάνω στη γη…ω,ω,ω! μόνοι στη γη....
Πόσο να μείνει κανείς για να χορτάσει αυτό το υπέροχο νησάκι….Κάναμε μπάνιο, πήγαμε στο δασάκι και μετά στην
άλλη πλευρά του νησιού. Εκεί έχει σχηματιστεί στα βράχια μία τρύπα που βλέπει στην άλλη πλευρά σαν αυτές που έχουν τα κάστρα για τους πολεμιστές!Φυσικό φρούριο πειρατών.
Μετά τις φωτογραφίες και αφού πλάκωσε το καρακιτσαριό να δούνε από κοντά "The beach" ξεκινήσαμε για το γύρο του νησιού.Ο Αλή μπαμπά μας πήγε και στη σπηλιά του.Εκεί πριν πολλά χρόνια καμιά σαρανταριά κλέφτες το είχαν κάνει άντρο.Όταν βαριόντουσαν ή είχε φουρτούνα έπιναν ρούμι και ζωγράφιζαν στους γύρω τοίχους.
Μετά από εκεί μας πήγε σε ένα κολπίσκο.
Αυτό το μέρος,λαγκούν όπως το λέγανε είναι εξωπραγματικό!Γύρω-γύρω απότομοι γκρεμοί και στη μέση λιμνοθάλασσα. Φοβερό μέρος για μπάνιο και εξερεύνηση.Είχε πολύ πλάκα η ηχώ στους γύρω βράχους.
Τα νερά καταπράσινα και ζεστά.Σταματήσαμε για μια ώρα.Εμ γιατί ναύλωσα κοτζάμ Αλή βαπόρ.
Μετά μας πήγε στη γνωστή παραλία με τα πηθικάκια και κλείσαμε σε ένα άλλο κολπίσκο για μπάνιο και ηλιοθεραπεία.
Το απόγευμα ήμασταν πίσω στη βορινή παραλία του μεγάλου νησιού κουρασμένοι αλλά ευτυχισμένοι.Εγώ θα μπορούσα να μείνω για πάντα.Βρήκα τον Παράδεισο μου.Το βράδυ μείναμε στο μπανγκαλόου.Πήρα φαγητό σε πακέτο,μισή ντουζίνα μπύρες και αράξαμε στη βεράντα.Όποιος δεν ήρθε έχασε.Τα κουνούπια μαζεύτηκαν απειλητικά γύρω μας και σαν Ιαπωνικά Zero έκανα εφόδους.Παίρνω τις μπύρες και πάμε μέσα.Το πάρτυ συνεχίστηκε στη δροσιά του δωματίου και μακριά από τα ¨καμικάζι¨.Τα φώτα χαμήλωσαν και ξεκίνησε το παιχνίδι των αισθήσεων.Το κορίτσι ήταν εκεί, μυρωδάτο και τρυφερό.Οι εικόνες της εκδρομής που περνούσαν από μπροστά μου, η βραδινή ατμόσφαιρα, οι μπύρες αλλά πιο πολύ η γλυκιά της παρουσία με έκαναν να νιώσω μαγικά.Απογείωση σε ουρανούς πανέμορφους ευτυχίας και γαλήνης.Έξω από τα παράθυρα κοιτούσα τα αστέρια.Ήταν τόσο φωτεινά και κοντινά.Ίσως και να ήμουν ταξιδιώτης στο διάστημα.Τα μάτια μου έκλεισαν και το μόνο που θυμάμαι ήταν ότι ένας άγγελος με παρέλαβε από το κρύο κενό και με σκέπασε με τα φτερά του.Την άλλη μέρα το πρωί ο άγγελος ήταν εκεί.
Ξέχασε να επιστρέψει, ξέχασε να βγει από το όνειρο και κοιμήθηκε δίπλα μου.
Τα καλά κρατάνε λίγο και πάντα έχουν ένα τέλος.Μόνο έτσι θα ερχόντουσαν και οι επόμενες χαρές.
Το καραβάκι μας πήγε πίσω στο Πουκέτ.Όλο αυτό το τουριστοκοπάδι μου φαινόταν εξώκοσμο.Ήθελα να πάω πίσω
στη καλύβα μου.Το μίνι βαν μας κατέβασε πίσω στο ξενοδοχείο της Πατόνγκ.Παράδεισος και κόλαση να είναι τόσο κοντά…σίγουρα θα ξαναπάω εκεί.
Οι λιγοστές ημέρες που έμειναν πέρασαν ταχιά.Το κορίτσι έμεινε μαζί μου μέχρι το τέλος.Δεν τη ξαναείδα από τότε.
Η εποχή των κινητών τηλεφώνων και των εμπορικών κέντρων είχε ξεκινήσει.Οι εποχές σιγά-σιγά άλλαξαν. Μεταμορφώθηκαν και οι συμπεριφορές των ανθρώπων, δυτικών στην αρχή, παρασύροντας μετά και τους άλλους λαούς.
Το αεροσκάφος της Silkair ήταν αυτό που με πήρε από το Πουκέτ πίσω στη Σιγκαπούρη.Δεν περίμενα να περάσω τόσο όμορφα στη δεύτερη επίσκεψη μου.Φυσικά πάντα θα θυμάμαι το πρώτο ταξίδι αλλά τούτη τη φορά ήταν διαφορετικό.
Ρε μπας και κάθε φορά που θα έρχομαι εδώ να είναι και καλύτερα;
Το τεράστιο αεροπλάνο της Singapore Airlines απογειώθηκε και τράβηξε πορεία για Αθήνα.Μέσα του βρίσκομαι και εγώ γεμάτος σκέψεις και εικόνες από το παραμυθένιο μου ταξίδι.
Επιτέλους έγινε αληθινό ένα όνειρο ετών, η επιστροφή στη γη του Σιάμ.
Ίσως και να μη σταματήσω να πηγαίνω μέχρι να βρω επιτέλους την πραγματική μου Ιθάκη.
ΤΕΛΟΣ
Νομιζω παντως οτι οσο απανταμε στον φιλο το spy ba-lakia τοσο ο ανθρωπος θα παραλογιζεται και θα συνεχιζει τις ασυναρτησιες του.(Προσπαθησα πολυ να μην απαντησω σε οτι γραφει αλλα ο ανθρωπος ειναι κλασσικος.......................(μπορειτε να συμπληρωσετε εσεις το υπολοιπο)
