Bangkok σταθερή αξία
Μάγκες ευχαριστώ για τα ξενοδοχεία που προτείνετε.Πήγα μια βόλτα στη γειτονιά και τα είδα από κοντά.
Μια χαρά είναι και στο μέλλον θα τα τιμήσω.Τώρα μια και βαριέμαι τις νέες μετακομίσεις και δεν έχω
κανένα πρόβλημα στο Νανά που μου έδωσαν το πιο ήσυχο δωμάτιο πίσω και ψηλά, θα παραμείνω εδώ.Εξάλλου
είμαι απέναντι από το στόμα του λύκου,άσε πoυ στην αυλή μου βόσκουν από το απόγευμα βλαστάρια φρηλάνσερς,
Χάνκ αν τις δεις από κοντά θα τρέξεις σίγουρα εδώ.Τζάμπα οι βόλτες στα σόγια του χωριού, μιλάμε μπρος στα
στα πόδια μου και παρακαλάνε!Τιμές;Eδώ βγαίνει είδηση, έχω και μάρτυρα τον φίλο μου.Δύο χιλιάρικα για δύο
μικρά για δύο ώρες και δύο μπουμ μπουμ!Δεν κάνω πλάκα, επιτέλους άρχισαν τις εκπτώσεις, δηλαδή ζητάνε το
αυτονόητο Πού καταντήσαμε. Τα κοριτσάκια πάντως μικροκαμωμένα και γλυκούλια, άνετα θα τα έπαιρνα αλλά ήταν
νωρίς.Στις τρεις το πρωί πάλι εκεί ήτανε δηλαδή αλλά ήμουν off :S από την Koi που θα αναφερθεί παρακάτω.
Σήμερα κοιμώμουνα όλη μέρα, ευχαριστήθηκα κρεβατάρα και ησυχία.Το απόγευμα έκανα βόλτα στη γειτονιά για να
δω και τα υπόλοιπα ξενοδοχεία.Στα μπαράκια του Soi 4 παίζουν μερικά αξιόλογα κοριτσάκια.Απόψε είπαμε με το
συμπαίχτη να πάμε στο Bed Club Soi 11.Εκείνος είναι μανίτσα στα ορθάδικα και εγώ στα κωλάδικα.Μας πάει μία
μία.Στο δρόμο συναντάμε δύο έξαλλα που κατευθύνονται μέσα στο Soi 7.Μπαίνουν στο Beer Garden και εμείς από
πίσω.Μέσα πολύ πράμα όλες τρανά πουρά.Οι περίεργες άφαντες!Συνεχίζουμε για τον προορισμό μας.Στο δρόμο της
Soukhmouvit πολύ φρηλανσαρία αλλά και μαύρες.Μαύρες και άσχημες, καλά ποιος πάει μαζί τους ρε παιδιά;
Στο Bed club από έξω ουρά από κόσμο.Παίρνουμε σειρά και μας ζητάνε ID card.Εγώ δεν είχα μαζί μολυ τίποτα
κακώς φυσικά ειδικά στη πρωτεύουσα είναι κανόνας.Αν μου ζητούσαν διαβατήριο χτες οι μπάτσοι τρέχα γύρευε
πότε θα ξεμπέρδευα.Μία πλαστικοποιημένη φωτοτυπία είναι ότι πρέπει.Τελικά με βάλανε μέσα,τους είπα "Soli
I forket I come here before" που να μη με βάζανε γιατί στην επόμενη είσοδο είχε εισιτήριο 800 μπατ!Ο άλλος
επέμενε και καλά να μπούμε μια και ήρθαμε.Εντάξει δεκαέξι ευρώ με δύο ποτά να δούμε και τι παίζει εδώ οκ.
Το club μοιράζεται σε δύο αίθουσες, η μία έχει και κρεβάτια-πολυθρόνες (bed club) κατάλευκο φόντο και με
εξώστες.Μέσα φυσικά κόσμος διαφορετικός.Καμμιά σχέση με Λούσιφερ και άλλα σεξοκλάμπ.Αξίζει να έρθεις μία
φορά και αν είσαι μέλος και καλός παίχτης θα δεις και την άλλη Ταϊλάνδη.Το ακούτε νεαρά μέλη του φόρουμ;
Εγώ πάλι τα έχω φάει στη μάπα όλα αυτού του είδους τα κλαμπ τις δεκαετίες 80,90!Αστε με λοιπόν να
ευχαριστηθώ τα νεαρά βλαστάρια που λικνίζονται στα Rainbow και στα λοιπά Gogos της πρωτεύουσας αλλά και
του χωριού μας.Στο κλαμπ μέσα λοιπόν είδαμε και μοντέλες, αλλά και πανέμορφες Ευρωπαίες.Επίσης κορίτσια
της Ταϊλανδης αλλά και μερικές τρανές.Παντοφλαρία και σορτσάκια τέλος!Ουφ πια...αλλά ο κατσικοχορός ισχύει
και εδώ. Αφού τους αρέσει να χορεύουν πατώντας και σπρώχνοντας τους άλλους...τι να πω.Πάντως η μουσική ήταν
διαφορετική, επιτέλους με ροκάκια αλλά και παλαιότερα τραγούδια.Στη μικρή αίθουσα δεξιά κάποια στιγμή με
αγκαλιάζει μία και αρχίζει να χορεύει.Δε βαριέσαι την αρπάζω και εγώ, ήταν καλή σε εμφάνιση αλλά φτιαγμένη.
Συστάσεις κλπ καθόμαστε στον καναπέ και μου ζητάει να παραγγείλω μπουκάλι βότκα.Ηρθε και η φίλη της.
Δε θέλει και σκέψη να καταλάβω ότι αφού είναι μάου, πιούνε και τη βότκα θα γίνουν λειώμα άρα δε θα έχει κοκό.
Της είπα να περιμένουμε το φίλο μου τάχα μου (εκείνος θα τις έλεγε "Do you know the other joke with Totos?" )
Σε ανύποπτη στιγμή η ρουφιάνα βγάζει από τη τσάντα της βασιλικό και μου το βάζει στη μύτη!Εγώ ο μαλάκας πήρα
βαθειά ανάσα που με έστειλε.Τι βασιλικός και μαλακίες σκέφτηκα μετά,φούντα ήταν.Σηκώθηκα και πήρα δρόμο.
Βγήκα και πήρα αέρα και είπα στον άλλο ότι παίρνω φόρα-φόρα κατηφόρα για Νανά Πλάζα.Σκέφτηκα τους χτεσινούς
μπάτσους και ανατρίχιασα.Σκέψου λέει να τις φορτώναμε και να μας σταματούσανε μαζί τους.Τι θα λέγανε φυσικά,
οι φαλάνγκ μας το δώσανε, μπορεί και να το έβαζε στην τσέπη μου.Εφιάλτης!Το εξπρές του μεσονυχτίου.
Καλά δε κάνω και αφιερώνομαι στα αστέρια των Gogos ε?
Πιο πριν από νωρίς πέρασα μία βόλτα από το Rainbow και έπαθα σοκ.Ποιος εγώ, που εχω έρθει και ξαναέρθει!
Ρε παιδιά αυτά δε γίνονται.Μιλάμε για κορίτσια απερίγραπτα.Κουκλίτσες με απίστευτα σωματάκια.Η ώρα ήταν δέκα
και ήταν όλες εκεί.Καμμιά διακοσαριά.Κάτω η γαλαρία γεμάτη από τους λάτρεις των πιπινιών.Στάμπαρα και ένα
δυό δηλαδή στην τύχη διάλεξα, εδώ δεν έχεις το άγχος της Πατάγιας έχει γλυκό για όλους και μέχρι να κλείσει
στις δύο. Τα κοριτσάκια επιστρέφουν στη μαμά μετά από τα σορτ τους για να ικανοποιήσουν όσους πιο πολλούς
πελάτες.Καλό! Νάμαι λοιπόν μετά το άγχος της μαλάκως με την πρασινάδα στα λημέρια μου.Rainbow 4.Ρε Μπικ δε
βρίσκω τη δικιά σου πειράζει να πάρω άλλη;Κατεβάζω δύο μικρά.Το ένα δεκαοχτώ και το άλλο δεκαοκτώ ψιλά.
Φωνάζω μαμασάνγκ να δώ τι παίζει.Με λέει δεν έρχονται ξενοδοχείο γιατί δεν έχουν ταυτότητες.Μόνο στον ημιόροφο
boom-boom!Κάτι που δεν είμαι λάτρης.Εδώ βλέπω είναι αυστηρά τα πράγματα.Πατόνγκ και Πατάγια πιο λάσκα.Ρωτησα
και τον σεκιούριτυ στο ξενοδοχείο μου λέει ότι από είκοσι και κάτω απαγορεύεται να μπαίνουν.Ετσι κι έτσι θα
ήταν άσχετα,οπότε διαλέγω ένα ψηλό μωρό εικοσιδύο Μαίων και το κλείνω σορτ.Πλερώνω μπαρφάιν και μετά βλέπω
άλλο αστέρι.Βούδα σταμάτα πια να κάνεις όμορφα κοριτσόπουλα.Βάλθηκες να με τρελάνεις.Παίρνω δρόμο με το μωρό
να μη βλέπω τις άλλες ο αχόρταγος. Σκέπτομαι φωτό στα τέσσερα για Μπικ αλλά την κόβω δύσκολη.Να τις τάξω τιπ
λέω.Μωρή I like you so much I take you photo ok? NO NO NO!Tip you, no problem, tau rai!No no no!Καλώς,σορυ Μπικ
και λοιποί λάτρεις.Μόνο δύο με ρούχα κατάφερα να την βγάλω και μετά το boom boom που χαλάρωσε.Η φωτό με
το προσωπάκι και το χαμόγελο-σιδεράκια φυσικά αφιερωμένη στον Πιπίνο.
Ψηλή αδύνατη, φίδι και άβυζη.Στενό και μυρωδάτο λουλουδάκι.Αλλά το πιο καλό σιδεράκια στα δόντια!Μούρλια.
Από σεξ όχι και πολλά έμπειρη αλλά εύκολη στο να υπακούει και να παίρνει ωραίες στάσεις που αναδύκνυαν το
υπέροχο της άπαχο και αμόλυντο κορμάκι.Ευτυχώς κράτησα παραπάνω από το κανονικό γιατί η νεαρή ήταν βιαστική
λές και της έβαλα νεύτι στον κώλο!Ούτε τιπ πήρε γιατί δε με άφησε να τη φωτογραφήσω όπως ήθελα.
Αμέσως με τη λήξη του αγώνα έχω στο μυαλό μου τον επόμενο αντίπαλο.Ντέρμυ με το νούμερο εικοσιτέσσερα!
Ωρα πέντε το πρωί.Από τη πρωτεύουσα χαλαρά, και τα ξαναλέμε.
P.S.
Το Παταγιομικρόβιο έχει μεταλλαχτεί πια και δεν το πιάνει αντιβίωση τύπου Bangkoxil.
Τέλος πάντων θα το παλέψω