Ολα τα κείμενα έχουν γραφτεί στη Ταυλάνδη μήνα Δεκέμβρη και Ιανουάριο, κάτι σαν ημερολόγιο, σαφώς επηρεασμένος από ανεβασμένη ψυχολογία και φυσικά λίμπιντο στο φουλ.Τα διαβάζω τα θυμάμαι αναπολώ και σας τα δημοσιεύω.Πάμε παρακάτω λοιπόν...
Παττάγια συνέχεια: Μόλις με πήρε τηλέφωνο η Γαριδούλα και πέσανε τα σχετικά miss you, when you come κλπ, της είπα ότι την έπαιρνα τηλέφωνο και δεν απαντούσε αλλά αυτή το βιολί της, την ξέχασα μου έλεγε, ψεύτρες γυναίκες μάγισσες του κόσμου είστε πλανεύτρες…
Χτες λαχείο πάλι, τι τυχερός που είμαι, να λοιπόν τι έγινε πάω πάλι στο μπαρ της Aoy που δουλεύει και το χτεσινό το έξαλλο η σερβιτόρα, είχα σκοπό να ξαναπάρω την Ναν το προχθεσινό μωρό, εκεί ήταν όλες, μπάστακες, τις κερνάω ποτάκι και νεράκι για μένα λόγω αντιβίωσης (ξερόβηχας) σε λίγο έχω τη μία δεξιά μου και την άλλη αριστερά μου και που και που στη μέση την Aoy , η τελευταία είναι μόνο φίλη και δεν έχει εμπλακεί μαζί μου σε στίβο μάχης ή άλλες παρόμοιες δραστηριότητες. Η Ναν ήταν λίγο κρύα και μου είπε ότι ήταν άρρωστη, αλλά εγώ το αποδίδω στο ότι δεν είχε πιεί τα σφηνάκια της ακόμα. Η τριαντάρα έδειχνε ακόμα πιο φρέσκια και πιο καυλιάρα από χτες, άνετα την έπαιρνα πάλι, πίσω από τα γυαλάκια της το ματάκι έπαιζε, και τι δεν υποσχόταν… αλλά επειδή είμαι στη συγκεκριμένη χώρα και επειδή έχω απωθημένα , έδωσα χυλόπιτα και στη μία και στην άλλη, Η Ναν στραβομουτσούνιασε αλλά η άλλη πιο έμπειρη με καληνύχτισε με φιλί και ευχή για Jogdi krap (good luck).
Θα πήγαινα στο άλλο Go-go με την Touk (τρελαίνομαι για τέτοια μαγαζιά) , αλλά κάτι με σταματάει στο Baccara A go-go, διαίσθηση μάλλον, ίσως και κάποια σειρήνα από μέσα με καλούσε τηλεπαθητικά…Μπακκάρω μέσα και παραγγέλλω ένα δυνατό νερό, το μαγαζί ολοκαίνουριο άνοιξε πριν λίγες μέρες ίσως το καλύτερο στο είδος του, διώροφο, ολοκάθαρο και με άψογο σέρβις. Οι ιδιοκτήτες είναι same-same με του Pepermint έμαθα. Γύρω από την πίστα έχει βαθιές μεγάλες πολυθρόνες και όχι τα κλασικά τουριστικά σκαμπό μπορείς να καθίσεις άνετα και να απολαύσεις το ποτό και το τσιγάρο σου.Φυσικά και να καθίσεις μωρό στα πόδια σου, άνεση..! Στην αρχή έπαιξα αμυντικά, λίγο αργότερα άλλαξα θέση και πήγα έξω δεξιά εκεί που κάθονται τα μωρά όταν δεν χορεύουν , συνήθως εκεί παίζω για καλύτερο μαρκάρισμα, κάποια στιγμή μία μικρή hostes ,από τις κοπέλες δηλαδή του μαγαζιού που δεν χορεύουν αλλά εξυπηρετούν τους πελάτες και μπορούν να καθίσουν μαζί σου , ήρθε κοντά μου, έκπληξη!
Ήτανε μία παλιά φίλη, κουκλί με γλυκό χαμόγελο και άριστα αγγλικά, τρελάθηκα, μου έκανε παρέα την κέρασα και μου πρότεινε κοριτσάκια, αλλά επειδή ήμουν ξενέρωτος και ήδη χορτάτος γάτος δε μπορούσα να διαλέξω πώς να διαλέξεις ανάμεσα σε τόσους πειρασμούς… μέχρι που εντόπισα την Mon ,φατσούλα όλο φως και ζωντάνια, το φωνάζω και έρχεται αμέσως χαιρετάει Ταυλανδικά και κάθεται, μπλα μπλα κλπ καλά Αγγλικά, χαμόγελο, φοβερό κόλλημα, απίθανο κορμί , παίρνει το κέρασμά της και μετά από λίγο αφού ήμουν σίγουρος, bar fine και πάμε για ξενοδοχείο, ώρα μεσάνυχτα και κάτι, μερικά ψώνια από το 7 eleven , θέλουν και το γαλατάκι τους ή τη σουπίτσα τους και εγώ τα σχετικά αναλώσιμα.
Στο δωμάτιο βάζω μουσική και χαλαρώνουμε λιγάκι πριν τη μάχη, μετά τα σχετικά διαδικαστικά δηλαδή ντουσάκι ποτάκι κλπ ορμάω να δω τι φρούτο είχε ο μπαξές για μένα απόψε…Τώρα να πω ότι καλύτερο θα φανώ γραφικός αλλά η κοπέλα από την αρχή και στο ταξί και στο δρόμο και στο κρεβάτι με αποκαλούσε honey, συνήθως μας λένε darling οι άτιμες οι γοργόνες, αυτή με έλεγε honey, ήταν καταπληκτική, στενή και γλυκύτατη, φώναζε συνέχεια honey-honey, δεν έπρεπε να τελειώσουν οι σφαίρες έκανα οικονομία όσο μπορούσα, αλλά το άτιμο το θηλυκό έχει εκπαιδευτεί και σε ανορθόδοξο πόλεμο. Το στριμώχνω από πλάγια το πολεμώ από κάτω από πάνω βρε τι honey τι ξεχάνει έχασα τον κόσμο μου για δεκαπέντε λεπτά, μετά λύγισα, με αποτέλειωσε αλλά συγχρόνως την τέλειωσα και εγώ (σπάνιο για Ταιλανδέζα να τελειώσει μαζί σου) βγήκε και το καβουράκι και με τσίμπησε όπως το μωρό στη Σαμούη, η διαφορά με το νέο μωρό είναι ότι έμεινε αγκαλίτσα για πολλά λεπτά και μού έλεγε όλο πάθος thank you honey, thank you πολλές πάρα πολλές φορές και με φιλούσε λες και ήταν η γυναίκα μου την πρώτη νύχτα του γάμου μας ,ή λες και ήταν το κορίτσι των ονείρων μου και εγώ ο άνδρας της ζωής της σε μία αξέχαστη και μοναδική νύχτα.
Ωρες-ώρες σκέπτομαι αν είναι δυνατόν να υπάρξει κάτι καλύτερο, μπορεί και όχι…μέχρι το επόμενο , το βράδυ ίσως και κάνω την αμαρτία να το ξαναδώ…
