σημερα θα γενικολογησω και θα περιγραψω μια φαση που δεν την περιμενα, απογευματακι λοιπον ,μετα το μπανιο και το φαγητο στην πισινα, αν ειχε προυπαρξει σεξ εκεινο το πρωι δεν θυμαμαι, τι σημασια εχει αλλωστε σε ενα σεξ τριπ. τεσπα, πηγαινουμε σε ενα ναο του βουδα οπου προσευχηθηκαμε, σε αλλο ποστ θα περιγραψω την διαδικασια της προσευχης γιατι νομιζω δεν εχει αναφερθει απο κανεναν.
λοιπον μετα τραβαμε για το δωματιο της να αλλαξει ρουχα για το βραδυ, τι ρουχα δηλαδη, ενα μικροσκοπικο σορτσακι ξεφτισμενο στις ακρες, στριγκακι ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ το μισο να φαινεται ,εξαιτιας του ημουν συνεχως καυλομενος, και απο πανω ενα μεγαλο σουτιεν το οποιο ειχε την αμερικανικη σημαια, δηλαδη στο αριστερο βυζι ειχε τα αστερια και στο δεξι τις ριγες, στα ποδαρακια ειχε γοβιτσες μαλλον 7αποντες, ετσι ωστε οταν στεκοταν μπροστα μου βλεποντας εκει που εβλεπα και εγω, στηριζα το πηγουνι μου ακριβως πανω στην κορυφη του κεφαλιου της, ετσι εβλεπα τριγυρω τις υπολοιπες μουνιτσες ανετα, χωρις να με παιρνει χαμπαρι.
επανερχομαι πηγαινοντας στο δωματιο της λιγο πολυ περιμενα τι θα δω, ειχα και παλαιοτερα παει σε δωματια απο κοπελες, μικρα χωρις κλιματισμο και ζουσαν 3 με 4 μαζι, η συγκεκριμενη εμενε μονη της, ανεβαινοντας στο κλιμακοστασιο της πολυκατοικιας οκ λιγο θλιβερα, μολις μπηκα μεσα ομως σοκαριστικα, καθισα στο κρεβατι το οποιο δεν ειχε στρωμα, ειχε κατι σα λεπτο παπλωμα για στρωμα. πολυ μικρο δωματιο, με εναν ανεμιστηρα στον τοιχο, παραθυρο που εχασκε, μπανακι πολυ μικρο, ντουλαπα μινιατουρα, μετα απο λιγο ειχα ενα σφιξιμο και οσο αυτη εκανε μπανιο μου εφυγαν μερικα δακρυα, σκουπιστικα και εβαλα τα γυαλια του ηλιου να μην με παρει χαμπαρι, ματαια ομως , οταν βγηκε απο το μπανιο και καθησε κοντα μου εκλαιγα ηδη με λυγμους στην αγκαλια της σα μωρο, οταν με ρωτησε γιατι κλαιω της ειπα οτι δεν μπορουσα να ζησω χωρις αυτην, τι να ελεγα , οτι επαθα σοκ με το δωματιο της ? αναρωτηθηκα πως απο αυτα τα αχουρια βγαινουν αυτοι οι αγγελοι, ξερω ειναι χαζο που αντεδρασα ετσι, οι ανθρωποι αυτοι ειναι ευτυχισμενοι ετσι, δηλαδη οι ευρωπαιοι ειναι καλυτερα με το στρες κτλ. ποτε δεν σου δινουν την αισθηση της μιζεριας οι ταυλανδοι, στην πατταγια υπαρχουν καμια δεκαρια ζητιανοι, και ειναι ζητιανοι λογω σωματικων προβληματων, στην παραλια ειναι μια νανος πουλαει τσιχλες,ειναι μακιγιαρισμενη παντα και ειναι με κοντα ακρα, παραμορφωμενη. χαμογελαει παντα ομως.
αυτα επαθα στοο δωματιο της, φευγοντας περασαμε απο μια τεραστια αγορα με απιστευτα πραγματα και φαγητα με μυρωδιες τρελες.
μετα απο το σοκ ηθελα να μιλησω σε καποιον και ο καταληλοτερος ηταν ο φαντομας τον οποιο και πηρα τηλεφωνο.
απο την πρωτη φορα που πηγα στην ταυλανδη ηθελα να κανω μια "καλη πραξη" , μια ταυλανδεζα ειτε να τη φερω στην ελλαδα, ειτε να την παντρευτω και ας με αφησει μετα, δεν με νοιαζει, εγω νιωθω την αναγκη να κανω κατι σαν καλη πραξη γι αυτες, να "σωσω" μια απο αυτες. ξερω δεν με εχουν αναγκη, εγω ομως αυτο νιωθω, και ισως γινει καποτε.
οταν διαβασουν τα τελευταια λογια ξερω οτι ο λορδος θα γελαει ο φαντομας θα εχει φρικαρει και ο von θα χαμογελαει διακριτικα.