Υπουργός
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 6 Σεπ 2006
- Μηνύματα
- 3.616
- Κριτικές
- 41
- Like
- 2.029
- Πόντοι
- 8.235
Ο καθενας με τη τρελα του / εκαστος στο ειδος του και ο Λουμιδης στους φραπεδες.Ανοιγω αυτο το thread και οσοι πιστοι προσελθετε γιατι υπαρχουν φανατικοι οπαδοι και φανατικοι εχθροι του πατσια :
σινεμπουρδελιαρηδες ειμαι φανατικος λατρης του πατσια και θα ηθελα βασικα να ανταλλαξουμε αποψεις για το που σερβιρετε ο καλυτερος πατσιας στην Αθηνα.Τωρα ειδικα που αρχιζει και κρυωνει ο καιρος,μετα απο στριπ ο πατσιας ειναι οτι καλυτερο καθως γυριζεις για το σπιτι.Εγω βασικα ξερω και παω που και που για πατσια στο Ζηκο στην Πλατεια Καλογηρων στο μετρο της Δαφνης.Εσεις ?????
Παραθετω και το παρακατω κειμενο :
πατσάς (ο): το στομάχι και τα πόδια σφάγιου και το φαγητό που παρασκευάζεται από αυτά.*
Αλλά ο πατσάς δεν είναι μόνο αυτό. Ο πατσάς είναι ιδέα. Ο πατσάς είναι τρόπος ζωής. Ο πατσάς είναι φάρμακο. Ο πατσάς σηματοδοτεί το τέλος της αδιάκοπης (ξιδο) κραιπάλης... Της δίνει άλλο νόημα, την ολοκληρώνει.
Ο πατσάς είναι αποκλειστικά ελληνικό προνόμιο. Δεν θα βρεις πατσά στην Ιταλία ή την Ισπανία. Στην Κύπρο, μην ψάξεις να βρεις πατσά κοντά στις παμπ που κάνουν τεμενάδες στους ξεπλυμένους Άγγλους κάθε καλοκαίρι. Ψάξ’ τον στη βιομηχανική περιοχή, στη Λάρνακα, ανάμεσα στα κωλόμπαρα και στα στριπτιζάδικα με τις ζαρωμένες αλλοδαπές. Μην γελιέστε. Μόνο ο Έλληνας θα ξεκινήσει τη βραδινή έξοδό του από τις 12 και μετά. Μόνο ο Έλληνας θα κατεβάσει ένα μπουκάλι σκατς και θα ζητήσει και δεύτερο. Μόνο ο Έλληνας θα πιει έναν κουβά "μικρά" μαζί με τις μπύρες του. Μόνο ο Έλληνας θα ξοδέψει μια περιουσία για να στείλει λουλούδια και σαμπάνιες στον αγαπημένο του τραγουδιστή/τραγουδίστρια. Μόνο ο Έλληνας θα πιάσει τιμόνι, ενώ δεν βλέπει τον κώλο του. Μόνο ο Έλληνας θα πάει για φαγητό στις 6 ώρα το πρωί..
Ο πατσάς πρέπει να κόβετε επί τόπου και κατά παραγγελία
(ον σποτ & ον Ντιμάντ ελληνιστί)
Μόνο στην Αθήνα τον έχουν κομμένο από πριν, γιατί δεν έχουν ιδέα!!! Υπάρχουν ΜΟΝΟ δύο είδη πατσά (ως προς την κοπή). Ο ψιλοκομμένος και ο χοντρός. Ο ψιλός είναι για τους αρχάριους. Χοντρό πατσά παραγγέλνουν οι δυνατοί χρήστες, οι παλιοί. Στο πατσατζίδικο κυριαρχεί ο ήχος του μπαλτά. Το συνεχές και γρήγορο τακ-τακ-τακ (ψιλός) και το βαρύ επιβλητικό μπαμ-μπαμ (χοντρός). Δεν υπάρχει μέτριος πατσάς -τελεία και παύλα. Μέτριος μπορεί να είναι ο φραπές, ο πατσάς όμως δεν είναι ποτέ μέτριος. Μην πείτε στο γκαρσόνι "έναν μέτριο", θα καρφωθείτε... Καλύτερα να παραγγείλετε σουτζουκάκια σμυρναίικα με πιλάφι!
Ο πατσάς μπορεί να είναι ποδαράκι ή κοιλιά. Στα καλά και μεγάλα πατσατζίδικα μπορείς να τα βρεις και τα δύο. Επίσης, υπάρχει και το "νταμάρι" ή "δαμάρι", η καρδιά δηλαδή. Το νταμάρι θεωρείται το καλύτερο μέρος του πατσά και σερβίρεται εναλλακτικά σε στερεή μορφή (όχι σούπα) με λαδολέμονο.
Δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις τον καλό πατσά, αυτόν που λέμε στρέιτ. Πρέπει να δοκιμάσεις πολλούς. Πρέπει να τον έχεις πετύχει μια φορά. Πρέπει και να το θυμάσαι το επόμενο πρωί. Όπως τα ποτά είναι μπόμπες, έτσι μπορεί να είναι και ο πατσάς. Νοθεύεται δηλαδή, αραιώνεται με νερό. Για να αναπληρώσει τη γεύση, ο πατσατζής, τον φλομώνει στο σκόρδο ή και στο βούτυρο. Αν ο πατσάς σου όταν κρυώσει κάνει κρούστα, είναι τίγκα στο βούτυρο. Αν το επόμενο πρωί έχεις μια απαίσια γεύση, σαν να ’χεις φάει έναν κουβά τζατζίκι, μάλλον έφαγες μπόμπα πατσά. Εκτός αν όντως κατέβασες έναν κουβά τζατζίκι το προηγούμενο βράδυ!
Ο πατσάς έχει και τα αξεσουάρ του. Τα πιο συνηθισμένα είναι η σάλτσα και το σκορδοστούπι. Για τα πιο γερά στομάχια υπάρχει και το μπούκοβο, δηλαδή τριμμένα κομμάτια ξεραμένης κόκκινης πιπεριάς. Το μπούκοβο πρέπει να χρησιμοποιείται με μέτρο. Δεν είναι μαγκιά να βάλεις 5 κουταλιές μπούκοβο στο πιάτο σου, γιατί μετά δεν θα είναι πατσάς αυτό που τρως, θα είναι μεξικάνικο τσίλι. Ο πατσάς έχει και διάφορα συνοδευτικά. Μπορείς να παραγγείλεις μανούρι (με λίγο λάδι από πάνω), κι αν δεν έχει μανούρι πάρε φέτα. Αν βρεθείς στην Κοζάνη ζήτα να δοκιμάσεις τουλομοτύρι, που μοιάζει σε υφή με γιαούρτι. Επίσης, θεωρείται πολύ ψαγμένο και χάι να πιεις μπύρα (όχι νερό) με τον πατσά, αν και μερικοί προτιμάνε ρετσίνα (με κόλα ή άνευ).
Τον πατσά δεν θα τον φας ξενέρωτος, δεν αξίζει, θα πάει χαμένος. Θα πρέπει να τον φας μετά από "ξίδια". Επίσης, τον πατσά δεν θα τον φας στις 12 ή στις 1. Θα τον φας ξημερώματα. Κατά προτίμηση λίγο πριν βγει ο ήλιος. Εξαίρεση αποτελεί ο σπιτικός πατσάς, αυτός που φτιάχνει η θεία Κούλα ή η πεθερά σου. Ο σπιτικός πατσάς τρώγεται κάθε ώρα της ημέρας και ανεξαρτήτου διανοητικής καταστάσεως.
Ακολούθως, σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, παραθέτω τον πρώτο γεωγραφικό οδηγό πατσά, για να ξέρεις πού και πώς θα τον φας ανά την Ελλάδα. **
Θεσσαλονίκη
Το δύσκολο στην Θεσσαλονίκη δεν είναι να ΒΡΕΙΣ το πατσατζίδικο. Το δύσκολο είναι να το ΧΑΣΕΙΣ. Τα πατσατζίδικα στην Θεσσαλονίκη είναι ΠΑΝΤΟΥ. Υπάρχουν πατσατζίδικα στην γειτονιά σου, πατσατζίδικα στο κέντρο, πατσατζίδικα με θέα, πατσατζίδικα 5 λεπτά από το Λευκό Πύργο, πατσατζίδικα με φως-νερό-τηλέφωνο, πατσατζίδικα με δόσεις. Πρόσφατα, έκαναν την εμφάνισή τους και πατσατζίδικα με πρόσβαση στο Ίντερνετ!!! Η τελευταία έρευνα έδειξε ότι αντιστοιχεί ένα πατσατζίδικο σε κάθε δέκα κατοίκους της πόλης (ή μήπως ήταν το αντίστροφο;). Συνεπώς, το αν θα φας καλό πατσά, εξαρτάται από το πού θα πας. Γενικά πάντως (χωρίς αυτό να είναι απόλυτο), απέφυγε τα μεγάλα μαγαζιά με 40+ τραπέζια.
Χαλκιδική
Αν είσαι στο 1ο πόδι, θα φας πατσά έξω από την Καλλιθέα, υπό τους ήχους των νυχτερινών κέντρων. Σχετικά καλός πατσάς, αν και τίγκα στο σκόρδο. Εναλλακτικά μπορείς να παραγγείλεις και σουβλάκια. Αν φερθείς έξυπνα και προτιμήσεις 2ο πόδι, πατσά θα βρεις στην στροφή για Ορμύλια, στην Νικήτη (αν έχει θυμηθεί να ανοίξει εκείνη τη μέρα) ή στον Μαρμαρά. Δεν θα είναι πάντως ο καλύτερος πατσάς που θα συναντήσεις ποτέ στην ζωή σου... Αν πάλι βρίσκεσαι στο 3ο πόδι, μάλλον έχεις κοιμηθεί με τις κότες, οπότε δεν τίθεται θέμα πατσά.
Αθήνα
Αναζητήστε τον στην Κρεαταγορά ή σε διάφορα μαγαζιά της Αχαρνών (από Αγ. Παντελεήμονα ως Αγ. Νικόλαο). Γενικά, δεν λέει πολλά πάντως. Καλύτερα να φας γίδα βραστή ή γιουβαρλάκια.
Ασπροβάλτα
Κανά 60λεπτο από το κέντρο. Σερβίρει και νταμάρι.
Γιάννενα
Όσο κουρούμπελα και αν είστε, ψελλίστε στον ταξιτζή "πατσά" και αυτός θα
καταλάβει. Πρόκειται για πατσά για δυνατούς χρήστες. Οπτικά μοιάζει με κρόσσια από σφουγγαρίστρα. Γευστικά είναι νόστιμος, αλλά όσο και αν πεινάτε, καλού κακού, ΜΗΝ παραγγείλετε 2ο πιάτο.
Κέρκυρα
Εύκολη πρόσβαση, αφού βρίσκεται στην παραλία, στο λιμάνι, κοντά στα κλαμπ. Ο πιο ιν και φρεσκοξυρισμένος πατσάς. Μπορείς να χώσεις τη μούρη σου μέσα… Δεν μυρίζει απολύτως τίποτα. Μπορείς να λουστείς κιόλας. Δεν τρέχει κάστανο. Σε γεύση είναι άχρωμος όπως και σε οσμή.
Κοζάνη
Βρίσκεται πολύ κοντά στον πεζόδρομο με τα μπαράκια, προς το ξενοδοχείο που έμεινε ένα φεγγάρι ο Παπανδρέου. Ρωτήστε και θα σας πουν. Ο βασιλιάς των πατσάδων. Δι άπσολουτ μπεστ. Χαλαρά, πας και δεύτερη γύρα. Σερβίρεται και με τουλομοτύρι.
* Από Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου-Φυτράκη, Εκδόσεις Αρμονία Α.Ε., 1992
** Ο οδηγός δεν είναι πλήρης και βασίζεται σε προσωπικές εκτιμήσεις και εμπειρίες
σινεμπουρδελιαρηδες ειμαι φανατικος λατρης του πατσια και θα ηθελα βασικα να ανταλλαξουμε αποψεις για το που σερβιρετε ο καλυτερος πατσιας στην Αθηνα.Τωρα ειδικα που αρχιζει και κρυωνει ο καιρος,μετα απο στριπ ο πατσιας ειναι οτι καλυτερο καθως γυριζεις για το σπιτι.Εγω βασικα ξερω και παω που και που για πατσια στο Ζηκο στην Πλατεια Καλογηρων στο μετρο της Δαφνης.Εσεις ?????
Παραθετω και το παρακατω κειμενο :
πατσάς (ο): το στομάχι και τα πόδια σφάγιου και το φαγητό που παρασκευάζεται από αυτά.*
Αλλά ο πατσάς δεν είναι μόνο αυτό. Ο πατσάς είναι ιδέα. Ο πατσάς είναι τρόπος ζωής. Ο πατσάς είναι φάρμακο. Ο πατσάς σηματοδοτεί το τέλος της αδιάκοπης (ξιδο) κραιπάλης... Της δίνει άλλο νόημα, την ολοκληρώνει.
Ο πατσάς είναι αποκλειστικά ελληνικό προνόμιο. Δεν θα βρεις πατσά στην Ιταλία ή την Ισπανία. Στην Κύπρο, μην ψάξεις να βρεις πατσά κοντά στις παμπ που κάνουν τεμενάδες στους ξεπλυμένους Άγγλους κάθε καλοκαίρι. Ψάξ’ τον στη βιομηχανική περιοχή, στη Λάρνακα, ανάμεσα στα κωλόμπαρα και στα στριπτιζάδικα με τις ζαρωμένες αλλοδαπές. Μην γελιέστε. Μόνο ο Έλληνας θα ξεκινήσει τη βραδινή έξοδό του από τις 12 και μετά. Μόνο ο Έλληνας θα κατεβάσει ένα μπουκάλι σκατς και θα ζητήσει και δεύτερο. Μόνο ο Έλληνας θα πιει έναν κουβά "μικρά" μαζί με τις μπύρες του. Μόνο ο Έλληνας θα ξοδέψει μια περιουσία για να στείλει λουλούδια και σαμπάνιες στον αγαπημένο του τραγουδιστή/τραγουδίστρια. Μόνο ο Έλληνας θα πιάσει τιμόνι, ενώ δεν βλέπει τον κώλο του. Μόνο ο Έλληνας θα πάει για φαγητό στις 6 ώρα το πρωί..
Ο πατσάς πρέπει να κόβετε επί τόπου και κατά παραγγελία
(ον σποτ & ον Ντιμάντ ελληνιστί)
Μόνο στην Αθήνα τον έχουν κομμένο από πριν, γιατί δεν έχουν ιδέα!!! Υπάρχουν ΜΟΝΟ δύο είδη πατσά (ως προς την κοπή). Ο ψιλοκομμένος και ο χοντρός. Ο ψιλός είναι για τους αρχάριους. Χοντρό πατσά παραγγέλνουν οι δυνατοί χρήστες, οι παλιοί. Στο πατσατζίδικο κυριαρχεί ο ήχος του μπαλτά. Το συνεχές και γρήγορο τακ-τακ-τακ (ψιλός) και το βαρύ επιβλητικό μπαμ-μπαμ (χοντρός). Δεν υπάρχει μέτριος πατσάς -τελεία και παύλα. Μέτριος μπορεί να είναι ο φραπές, ο πατσάς όμως δεν είναι ποτέ μέτριος. Μην πείτε στο γκαρσόνι "έναν μέτριο", θα καρφωθείτε... Καλύτερα να παραγγείλετε σουτζουκάκια σμυρναίικα με πιλάφι!
Ο πατσάς μπορεί να είναι ποδαράκι ή κοιλιά. Στα καλά και μεγάλα πατσατζίδικα μπορείς να τα βρεις και τα δύο. Επίσης, υπάρχει και το "νταμάρι" ή "δαμάρι", η καρδιά δηλαδή. Το νταμάρι θεωρείται το καλύτερο μέρος του πατσά και σερβίρεται εναλλακτικά σε στερεή μορφή (όχι σούπα) με λαδολέμονο.
Δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις τον καλό πατσά, αυτόν που λέμε στρέιτ. Πρέπει να δοκιμάσεις πολλούς. Πρέπει να τον έχεις πετύχει μια φορά. Πρέπει και να το θυμάσαι το επόμενο πρωί. Όπως τα ποτά είναι μπόμπες, έτσι μπορεί να είναι και ο πατσάς. Νοθεύεται δηλαδή, αραιώνεται με νερό. Για να αναπληρώσει τη γεύση, ο πατσατζής, τον φλομώνει στο σκόρδο ή και στο βούτυρο. Αν ο πατσάς σου όταν κρυώσει κάνει κρούστα, είναι τίγκα στο βούτυρο. Αν το επόμενο πρωί έχεις μια απαίσια γεύση, σαν να ’χεις φάει έναν κουβά τζατζίκι, μάλλον έφαγες μπόμπα πατσά. Εκτός αν όντως κατέβασες έναν κουβά τζατζίκι το προηγούμενο βράδυ!
Ο πατσάς έχει και τα αξεσουάρ του. Τα πιο συνηθισμένα είναι η σάλτσα και το σκορδοστούπι. Για τα πιο γερά στομάχια υπάρχει και το μπούκοβο, δηλαδή τριμμένα κομμάτια ξεραμένης κόκκινης πιπεριάς. Το μπούκοβο πρέπει να χρησιμοποιείται με μέτρο. Δεν είναι μαγκιά να βάλεις 5 κουταλιές μπούκοβο στο πιάτο σου, γιατί μετά δεν θα είναι πατσάς αυτό που τρως, θα είναι μεξικάνικο τσίλι. Ο πατσάς έχει και διάφορα συνοδευτικά. Μπορείς να παραγγείλεις μανούρι (με λίγο λάδι από πάνω), κι αν δεν έχει μανούρι πάρε φέτα. Αν βρεθείς στην Κοζάνη ζήτα να δοκιμάσεις τουλομοτύρι, που μοιάζει σε υφή με γιαούρτι. Επίσης, θεωρείται πολύ ψαγμένο και χάι να πιεις μπύρα (όχι νερό) με τον πατσά, αν και μερικοί προτιμάνε ρετσίνα (με κόλα ή άνευ).
Τον πατσά δεν θα τον φας ξενέρωτος, δεν αξίζει, θα πάει χαμένος. Θα πρέπει να τον φας μετά από "ξίδια". Επίσης, τον πατσά δεν θα τον φας στις 12 ή στις 1. Θα τον φας ξημερώματα. Κατά προτίμηση λίγο πριν βγει ο ήλιος. Εξαίρεση αποτελεί ο σπιτικός πατσάς, αυτός που φτιάχνει η θεία Κούλα ή η πεθερά σου. Ο σπιτικός πατσάς τρώγεται κάθε ώρα της ημέρας και ανεξαρτήτου διανοητικής καταστάσεως.
Ακολούθως, σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, παραθέτω τον πρώτο γεωγραφικό οδηγό πατσά, για να ξέρεις πού και πώς θα τον φας ανά την Ελλάδα. **
Θεσσαλονίκη
Το δύσκολο στην Θεσσαλονίκη δεν είναι να ΒΡΕΙΣ το πατσατζίδικο. Το δύσκολο είναι να το ΧΑΣΕΙΣ. Τα πατσατζίδικα στην Θεσσαλονίκη είναι ΠΑΝΤΟΥ. Υπάρχουν πατσατζίδικα στην γειτονιά σου, πατσατζίδικα στο κέντρο, πατσατζίδικα με θέα, πατσατζίδικα 5 λεπτά από το Λευκό Πύργο, πατσατζίδικα με φως-νερό-τηλέφωνο, πατσατζίδικα με δόσεις. Πρόσφατα, έκαναν την εμφάνισή τους και πατσατζίδικα με πρόσβαση στο Ίντερνετ!!! Η τελευταία έρευνα έδειξε ότι αντιστοιχεί ένα πατσατζίδικο σε κάθε δέκα κατοίκους της πόλης (ή μήπως ήταν το αντίστροφο;). Συνεπώς, το αν θα φας καλό πατσά, εξαρτάται από το πού θα πας. Γενικά πάντως (χωρίς αυτό να είναι απόλυτο), απέφυγε τα μεγάλα μαγαζιά με 40+ τραπέζια.
Χαλκιδική
Αν είσαι στο 1ο πόδι, θα φας πατσά έξω από την Καλλιθέα, υπό τους ήχους των νυχτερινών κέντρων. Σχετικά καλός πατσάς, αν και τίγκα στο σκόρδο. Εναλλακτικά μπορείς να παραγγείλεις και σουβλάκια. Αν φερθείς έξυπνα και προτιμήσεις 2ο πόδι, πατσά θα βρεις στην στροφή για Ορμύλια, στην Νικήτη (αν έχει θυμηθεί να ανοίξει εκείνη τη μέρα) ή στον Μαρμαρά. Δεν θα είναι πάντως ο καλύτερος πατσάς που θα συναντήσεις ποτέ στην ζωή σου... Αν πάλι βρίσκεσαι στο 3ο πόδι, μάλλον έχεις κοιμηθεί με τις κότες, οπότε δεν τίθεται θέμα πατσά.
Αθήνα
Αναζητήστε τον στην Κρεαταγορά ή σε διάφορα μαγαζιά της Αχαρνών (από Αγ. Παντελεήμονα ως Αγ. Νικόλαο). Γενικά, δεν λέει πολλά πάντως. Καλύτερα να φας γίδα βραστή ή γιουβαρλάκια.
Ασπροβάλτα
Κανά 60λεπτο από το κέντρο. Σερβίρει και νταμάρι.
Γιάννενα
Όσο κουρούμπελα και αν είστε, ψελλίστε στον ταξιτζή "πατσά" και αυτός θα
καταλάβει. Πρόκειται για πατσά για δυνατούς χρήστες. Οπτικά μοιάζει με κρόσσια από σφουγγαρίστρα. Γευστικά είναι νόστιμος, αλλά όσο και αν πεινάτε, καλού κακού, ΜΗΝ παραγγείλετε 2ο πιάτο.
Κέρκυρα
Εύκολη πρόσβαση, αφού βρίσκεται στην παραλία, στο λιμάνι, κοντά στα κλαμπ. Ο πιο ιν και φρεσκοξυρισμένος πατσάς. Μπορείς να χώσεις τη μούρη σου μέσα… Δεν μυρίζει απολύτως τίποτα. Μπορείς να λουστείς κιόλας. Δεν τρέχει κάστανο. Σε γεύση είναι άχρωμος όπως και σε οσμή.
Κοζάνη
Βρίσκεται πολύ κοντά στον πεζόδρομο με τα μπαράκια, προς το ξενοδοχείο που έμεινε ένα φεγγάρι ο Παπανδρέου. Ρωτήστε και θα σας πουν. Ο βασιλιάς των πατσάδων. Δι άπσολουτ μπεστ. Χαλαρά, πας και δεύτερη γύρα. Σερβίρεται και με τουλομοτύρι.
* Από Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου-Φυτράκη, Εκδόσεις Αρμονία Α.Ε., 1992
** Ο οδηγός δεν είναι πλήρης και βασίζεται σε προσωπικές εκτιμήσεις και εμπειρίες
