11ο Συνταγμα Πεζικου,Τριπολη,Ιανουαριος 1996,240 σειρα.Με τρενο αφου τοτε λειτουργουσε ακομα.Ομορφα,επιβλητικα,πετρινα κτιρια.Εμβολιο για αρχη που σου εδινε την αισθηση οτι ησουν πλεον ατρωτος.Οταν πηγα εγω τοτε ειχε χιονια και καποιες εκπαιδευσεις τις καναμε σε κλειστο χωρο,στο απεναντι κτιριο απο τους θαλαμους.Ημουν στον ακρο δεξια ανω θαλαμο.Επειδη ειχαμε μονιμο λοχια η διμοιρια μου ηταν αντικειμενικα η πιο σκληρη του στρατοπεδου.Δηλαδη μαζευομασταν πρωτοι στην αναφορα και φευγαμε τελευταιοι,μας διεταζε παρουσιαστε και μεναμε ετσι πιο πολυ ωρα απ τους υπολοιπους,στην εκπαιδευση αντι για φουμο μας εβαλε και τριψαμε λασπη στο προσωπο μας με τους μεγαλυτερους σε ηλικια να διαμαρτυρονται.Ωραιες αναμνησεις.Εκπαιδευση στα πλιθινα παραπηγματα.Περιμεναμε να περασει ο τυροπιτας για να αγορασουμε τυροπιτα και πορτοκαλαδα.Το βραδυ σοκοφρετα απ το ΚΨΜ.Μηχανημα για καφε στην εισοδο του κτιριου των κοιτωνων.Μια φορα επαιξα και μπασκετ στο γηπεδο αριστερα της πυλης.Αλλα που χρονος.Στο 24ωρο ζητημα να σου μεναν 4 ωρες ελευθερες για υπνο.Ολο εκπαιδευση,αγγαρειες,σκοπιες.Μια φορα με βαλαν σε διπλη σκοπια στη δεξαμενη,σχεδον εκτος στρατοπεδου.Επιφοβο σημειο καθως ηταν απομερο και ευαλωτο σε επιθεσεις απο κακοβουλους.Γι αυτο και τα 2 ατομα.Αυτο που μου ειχε κανει εντυπωση ηταν το διαπεραστικο κρυο.Λιγους Μακεδονες που ειχαμε,λεγανε τετοιο κρυο δεν ειχαν ξαναδει.Και πολλα χιονια.Φαγητο σε ικανοποιητικη κατασταση.Οποιος ειχε λεφτα υπηρχε και η δυνατοτητα να φαει στη ψησταρια.Θετικη αναμνηση,ηταν ενας νεαρος μονιμας και ενω περιμεναμε παρατεταγμενοι να μπουμε για συσσιτιο,μας εβαζε και λεγαμε συνθηματα εν χορω για Τουρκια,για το στρατο ,τετοια.Το εστιατοριο ηταν στο κεντρο του στρατοπεδου,μακρια απο γειτνιαζουσες κατοικιες οποτε δεν υπηρχε φοβος να ενοχλησουμε.Ολοι το διασκεδαζαν,ουρλιαζαν με παθος τα συνθηματα και ανταγωνιζονταν ποιος θα φωναξει περισσοτερο.Με τον μονιμα να συντονιζει γελωντας και ικανοποιημενος που εβρισκε θετικη ανταποκριση αυτη του η πρωτοβουλια καθως ηταν εκτος προγραμματος.Προσοχη οταν χιονιζει,εξω απο το εστιατοριο.Την αλλη μερα εχει γινει γυαλι ο παγος και πολλοι εσπαγαν ποδια και πηγαιναν νοσοκομειο.Πρεπει να πηγαινεις προσεκτικα η γυρω γυρω.Στη παρελαση ορκωμοσιας μας πεθαναν στη προετοιμασια.Πριν ξεκινησουμε,ο ανθυπολοχαγος ,μας μοιρασε απο μια καραμελα.Στις βολες ειχε αρκετο περπατημα.Με Μ1 στην αρχη και με G3A3 μετεπειτα.Μια φορα μας δειξαν και το ΗΚ11.Αν και εγω προτιμουσα το FN μου που ειχα στο Διδυμοτειχο.Το λατρεψα αυτο το τυφεκιο.Πολυ πιο ευχρηστο.Στις εξοδους η Τριπολη δεν ειχε και πολλα να δεις.Το Διδυμοτειχο το βρηκα πιο ενδιαφερον.Κακη αρχιτεκτονικη,μια αχανης πλατεια.Απο φαγητο εχει ωραια πεινιρλι,ενα παραδοσιακο πιατο,κοκκινιστο κρεας,που θελει ψαξιμο να πας συστημενος για να βρεις.Ωραιες καφετεριες και για γλυκο εκμεκ καταιφι σε παραδοσιακο ζαχαροπλαστειο,σερβιρισμενο στο τραπεζακι σε ασημενιο πιατακι.Ακριβως εξω απ το στρατοπεδο εχει ενα καλο σαντουιτσαδικο.Γενικα αυτο που απεκομισα απο την εκει παρουσια μου ηταν οτι αφου αντεξα τις 40 μερες εδω,μπορω να αντεξω πολυ δυσκολες και σκληρες δοκιμασιες.Ακουγοντας ιστοριες απο αλλους που ηταν σε αλλα κεντρα,πραγματι η Τριπολη σε βαθμο δυσκολιας δεν εχει αντιπαλο.