Μπορεί να σκέφτομαι αφελώς (κάθε γνώμη δεκτή, και δε θα παρεξηγηθώ καθόλου), αλλά μου περνάει απ'το μυαλό η εξής σκέψη:
Το 1918, με το τέλος του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, διαλύθηκαν με τη μία τρεις αυτοκρατορίες (Αψβούργων, Γερμανική, Οθωμανική), άρχισε η παρακμή μιας τέταρτης (Βρετανική) και, κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες, διατήρησε την εδαφική της συγκρότηση μια πέμπτη (Ρωσική) για εβδομήντα ακόμα χρόνια. Στο μοίρασμα που ακολούθησε εκείνον τον πόλεμο 'εφευρέθηκαν' κράτη (λ.χ. Τσεχοσλοβακία), ενώθηκαν ασύμβατοι μεταξύ τους λαοί σε άλλα (λ.χ. Γιουγκοσλαβία), 'προικίστηκαν' υπερβολικά κάποια (λ.χ. Ρουμανία) ενώ κάποια άλλα 'πετσοκόφτηκαν' αγρίως (λ.χ. Γερμανία, Ρωσία). Μπορεί απλά τα τελευταία είκοσι χρόνια να βιώνουμε τη βίαιη διόρθωση των λαθών (τυχαίων ή εσκεμμένων) που έγιναν 90 χρόνια πριν.
Κάθε σχόλιο, είπα και πιο πάνω, δεκτό.