Πολλά φαινόμενα μπορεί να υπάρχουν. Στους διαδρόμους μπορεί να ακούσεις διάφορα. Αποδείξεις? μηδέν! Ιστορίες? μπορεί να φτιάξει κανείς πολλές. Έχει αξία να σού πώ τι ακούω? Στο φινάλε μπορεί να είναι και αυτό που ακούω (που κάποιος μού το σερβίρει ως αντικειμενική γνώμη) στημένο. Αρα να σού κάνω το παπαγαλάκι? Γι αυτό και μένω σ'αυτά που διαπιστώνω ιδίοις όμμασι. Αποτέλεσμα? βγαίνω διαφημιστής.
Εγώ είπα δύο θεμελιώδη πράγματα που όταν τα καταλάβει ο κόσμος (κάποιοι τα κατάλαβαν ήδη απότι διάβασα): 1) να μην υπερτιμούμε τις κριτικές & 2) να μην υπερτιμούμε τον εαυτό μας. Τώρα όλα αυτά θέλουν κάποια ανάλυση και επεξηγήσεις, αλλά ας τα σκεφτεί κανείς λιγάκι μόνος του πρώτα
Στο σεντόνι με το διευκρινιστικό και σαφή τίτλο ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΑ, έγραψα τόσο τη γνώμη μου για ένα θέμα (μούφες κριτικές και έμμεση διαφήμιση) αλλά και την εικόνα που έχω για το σάιτ και τη σχέση μου μαζί του.
Οι γνώμη μου είναι αυστηρά προσωπική και προέρχεται από την τριετή εντριβή μου στο σάιτ και όχι σε διάφορα που «λέγονται» ή άλλα που «δεν λέγονται» (σε διαδρόμους, σε πλατείες κ.λπ.).
Συνοπτικά εστίασα:
α) Στην έντονη παρουσία των στούντιο στο σάιτ.
β) Υπάρχει support μέσα από τις εσωτερικές σελίδες, Με την παρουσία τσατσάδω και εργαζόμενων και παρατρεχάμενων. Δεν είπα ότι ΟΛΟΙ οι συμμετέχοντες είναι ψεύτες).
γ) Μούφες κριτικές. Υπάρχουν, το πιστεύω. Φυσικά δεν είναι ΟΛΕΣ μούφες, ούτε, αν κάποιος γράψει ότι πέρασε καλά, λέει απαραίτητα ψέμματα (μακάρι να περνάμε όλοι καλά να είμαστε και εμείς και οι εργαζόμενες ευχαριστημένοι!).
δ) Κατέδειξα αυτό που βρίσκω θετικό στο σάιτ και έμμεσα τους λόγους της παρουσίας μου.
Διευκρινίσεις προς άρση παρεξηγήσεων:
Ο κανόνας της αγοράς (έγραψε ο GL), πιστέυω ότι ισχύουν και στο σαιτ όπως και σε όλα τα μέσα.
Δεν ανέλαβα (ούτε μπορώ, ούτε θέλω) το ρόλο του δικαστή, πολύ περισσότερο του Υπέρτατου Κριτή. Το «Οι κριτές κρίνονται» σημαίνει ότι όλα τα κρίνει ο καθένας. Δεν σημάινει την ύπαρξη κάποιας ανώτερης αρχής που μοιράζει δίκιο. Σημαίνει ότι αυτό που ακούμε δε το δεχόμαστε σαν χάνοι, αλλά βάζουμε και το μυαλουδάκι μας να δουλέψει. Μόνο οι ηλίθιοι δεν το κάνουν. Αυτά που γράφω εγώ, φυσικά, δεν εξαιρούνται.
Η παράθεση, στην αρχή του ποστ, αποσπάσματος από τον GL και το κλείσιμο του ποστ από μένα, συγκλίνουν στο εξής:
Μάτια έχουμε, μυαλό έχουμε και ο καθένας αποφασίζει σε τι θα δώσει σημασία και τι θα αγνοείσει.
Αυτό είναι και το δικό μου ρεζουμε στη φιλολογία περί κριτικών.
Νομιζω ότι σε αυτό συμφωνείς.
Το παραρίξαμε στη θεματογραφία.
Δεν έχω κάτι να προσθέσω.
Υ.Γ. Kάποιος σκηνοθέτης έιχε πει ότι το υποσυνειδητό μας είναι αμερικάνικο. Το δικό σου προφανώς δεν είναι. Οι αμερικάνοι κόβουν τα ονόματα σε δύο συλλαβές. Ίσως τόσες μπορούν να αποστηθίσουν. Εσύ επανέλαβες ένα τρισύλλαβο.
(Αστειεύομαι, μην το πάρεις σοβαρά.)
