Απόσπασμα από την "Ιστορία της Καπότας" του αείμνηστου Ηλία Πετρόπουλου:
«... τα ερωτικά / πορνογραφικά κείμενα δεν γράφονται για να τραβάνε μαλακία οι αναγνώστες τους. Ο πορνογράφος είναι ένας ανατροπέας, ένας αναρχικός ιδεολόγος. Ο πορνογράφος, αρνούμενος την ισχύουσα σεξουαλική τάξη, αρνείται το ισχύον κοινωνικό σύστημα. Βρισκόμαστε μπρος σε μια θεωρητική στάση.»
Κατ' αυτήν την έννοια, θεωρώ τον bakalhs πνευματικό τέκνο του Πετρόπουλου, ή εν πάσει περιπτώσει θεωρώ ότι ο bakalhs ανήκει στο ίδιο στερέωμα που περιλαμβάνει και τον Πετρόπουλο.
Χωρίς να κάνει χρήση χυδαίων λέξεων ή περιγραφών, ο bakalhs υπερβαίνει τα εσκαμμένα γιατί χρησιμοποιεί γλώσσα καθαρεύουσα - αρχαϊζουσα, τη γλώσσα του θρησκευτικού λόγου, τη γλώσσα που έχει ταυτιστεί με τη συντήρηση και τη σεμνοτυφία και τελικά μέσα από την αντίθεση αυτή γίνεται εξαιρετικά προκλητικός.
Είναι τόσο προκλητικός, όσο αν έβλεπες στο δελτίο ειδήσεων στην TV το γνωστό παρουσιαστή να εκφέρει βωμολοχίες με τον ίδιο τρόπο και την ίδια έκφραση που χρησιμοποιεί για τις συνήθεις ειδήσεις.